به نقل از «خبرگزاری برنا»

«خاطرات چرچیل از جنگ جهانی دوم» کتابی که چرچیل را به جایزه نوبل رساند

تاریخ انتشار: ۲۱ دی ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۴۰۹۷۱۰۹

وینستون چرچیل یکی از چهره‌های مهم و تأثیرگذار قرن بیستم است که علاوه بر عرصه سیاست در ادبیات نیز چهره شناخته‌شده‌ای به حساب می‌آید و کتاب «خاطرات جنگ جهانی دوم» یا «خاطرات چرچیل از جنگ جهانی دوم» به قلم او یکی از ماندگارترین آثار تاریخی و ادبی قرن بیستم به حساب می‌آید.

به گزارش گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری برنا، جنگ جهانی دوم تاریخچه ای است از پایان جنگ جهانی اول تا جولای 1945 که توسط وینستون چرچیل نوشته شده است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

چرچیل "اخلاق کار" را اینگونه نامگذاری کرد: "در جنگ: قطعنامه، در شکست: سرپیچی، در پیروزی: بزرگواری، در صلح: حسن نیت" است.

چرچیل این کتاب را با گروهی از دستیاران نوشت و از یادداشت های خود و دسترسی ممتاز به اسناد رسمی در حالی که هنوز به عنوان یک سیاستمدار کار می کرد استفاده کرد. این متن توسط دبیر کابینه بررسی شد. چرچیل در برخورد با خود تا حد زیادی منصف بود، اما تاریخ را از دیدگاه شخصی خود نوشت. او نتوانست همه ی حقایق را فاش کند، زیرا برخی از آنها، مانند استفاده از هوش الکترونیکی فوق العاده، باید مخفی بماند. از منظر تاریخی، کتاب خاطرات ناقصی است از یک شرکت کننده ی برجسته در مسیر جنگ.

این کتاب یک موفقیت تجاری بزرگ در بریتانیا و ایالات متحده بود. چاپ اول در شش جلد منتشر شد. نسخه های بعدی در دوازده و چهار جلد منتشر شد و یک نسخه خلاصه شده ی تک جلدی نیز وجود دارد. کتاب حاضر در ایران در سه جلد به چاپ رسیده است.

تاریخ قطعی و برنده ی جایزه نوبل جنگ جهانی دوم، که به عنوان یک بازسازی تاریخی باشکوه و یک اثر ادبی ماندگار شناخته شده است.

از تاریک ترین و بهترین ساعت بریتانیا تا اتحاد بزرگ و پیروزی نهایی، جنگ جهانی دوم محوری ترین رویداد قرن بیستم است. وینستون چرچیل نه تنها بزرگترین رهبر جنگ بود، بلکه صدای بی‌نظیر جهان آزاد در مقابله با استبداد نازی‌ها بود، و این صداست که این تاریخ سه جلدی را زنده می‌کند.

بخش‌هایی از کتاب:

 در سال ۱۹۱۴ میلادی، هنگام شروع جنگ اول بین المللی، ملت فرانسه و قشون او روح تهاجمی داشتند و معتقد بودند که باید حمله کرد. سربازان و افسران فرانسوی فکر می کردند وقتی یک قشون که از لحاظ افراد مزیت دارد مبادرت به حمله کرد، قرین موفقیت خواهد شد و به استناد این نظریه افسران و سربازان مردانه به آلمان حمله کردند و محتمل تلفاتی سنگین شدند. ولی بعد از تحمل تلفات شدید، وقتی قوای فرانسه و انگلستان به خط اول جبهه خصم رسیدند، خود را با استحکامات و تفنگهای خودکار مواجه دیدند و پیشرفت آنها متوقف گردید و آن وقت این فکر پیدا شد که استحکامات و اسلحه خودکار و مسلسل های فراوان و توپهای زیاد می تواند جلوی یک قشون مهاجم را، هر قدر که افرادش زیاد باشد، بگیرد.

 وقتی جنگ شروع شد، به حکم اوضاع جغرافیایی و محلی، ما در این میدان می بایست جبهه خود را در یکی از دو خط مستقر کنیم: یکی خط مقدم و یکی خط موخر. و هرگاه جبهه خود را در خط موخر مستقر می نمودیم، در موقع حمله آلمان نمی توانستیم جلوی جناح راست آن را بگیریم. بحث ها و گفته هایی که بعد از شکست فرانسه در سال ۱۹۴۰ میلادی منتشر شد، حاکی از اینکه اگر در میدان جنگ چنین با چنان می کردند فرانسه شکست نمی خورد، از طرف کسانی منتشر گردیده است که نمی دانستند میدان جنگ مغرب اروپا همچون کتابی گشاده بود که هر فرمانده مسئول تکلیف خود را در آن می دانست و نمی توانست غیر از آنچه نقشه میدان جنگ و مقتضیات جغرافیایی حکم می کند، عمل نماید.

انتهای پیام //

منبع: خبرگزاری برنا

کلیدواژه: فرهنگ و هنر جنگ جهانی بریتانیا ایالات متحده ایران جایزه نوبل جنگ جهانی دوم جنگ جهان آلمان فرانسه آثار تاریخی ادبیات ایران جایزه نوبل جنگ جهانی دوم معرفی کتاب وینستون چرچیل جنگ جهانی دوم

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.borna.news دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری برنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۴۰۹۷۱۰۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

روایت یک کارگردان از فیلمسازی در نوجوانی/ چیزی جز گوشی لازم نیست

به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از ستاد خبری جشنواره آسمون، اولین دورهمی آسمونی‌ها در جشن ۱۰ سالگی فعالیت بادبوم ویژه فعالیت‌های سینمایی نوجوان‌ها در مجموعه‌های سینمایی و تلویزیونی، با حضور حمید امامی دبیر جشنواره و محمدرضا خردمندان کارگردان سینما و جمعی از هنرمندان در خانه هنرمندان برگزار شد.

ابتدا، سید حمید امامی مدیر بادبوم به آغاز فعالیت بادبوم در سال ۹۲ پرداخت و از خانواده‌های بچه‌های عضو بادبوم قدردانی کرد و افزود: از تمام پدر و مادران بچه‌های عضو بادبوم برای اینکه این‌ سال‌ها با ما ساختند درحالی که بارها موقعیت بادبوم عوض شد، تشکر می‌کنیم.

دبیر جشنواره «آسمون» از آغاز یک جشنواره جدید خبر داد و اضافه کرد: امروز آغاز رسمی جشنواره «آسمون» است؛ این جشنواره ویژه تولید محتوا برای بچه‌های ۹ تا ۱۸ سال خواهد بود.

امامی با بیان اینکه موضوعات و جوایز و تمام جزییات جشنواره در asemoonfest.ir آمده است، تاکید کرد: سعی شد موضوعاتی انتخاب شود که کاملا مربوط با نسل ضد و دهه هشتاد و نودی‌ها باشد چون می‌خواهیم ثابت کنیم نوجوان‌ها می‌توانند آینده‌ خودشان را شکل بدهند.

برای فیلمسازی از خودتان شروع کنید

سپس، محمدرضا خردمندان کارگردان سینما در توصیه‌هایی برای نوجوانانی که قصد دارند در عرصه فیلمسازی و بازیگری فعالیت کنند، گفت: من خودم در سینما کارم را با فیلم کوتاه و آثار ارزان‌قیمت شروع کرده‌ام. کسانی که می‌خواهند کارگردانی و بازیگری را در آینده دنبال کنند، از خودشان و تجارب و خاطراتشان شروع کنند.

وی اضافه کرد: تمام آنچه که شما هستید و تجریه شخصی دارید و آن چیزهایی که هویت شماست برای شروع فیلمسازی به شما کمک خواهند کرد. یک فیلمساز و نویسنده اول چیزی که برای شروع نیاز دارد، ایده است. من در ابتدای راه یک توصیه دارم، به تجربیات شخصی خودتان رجوع کنید چون بهترین ایده فیلمسازی از خودتان و خاطرات شماست پس در خاطرات‌تان جستجو کنید که چه لحظاتی در زندگی دارید که شما را تحت تاثیر قرار داده و آن اتفاق را به خوبی می‌شناسید چوم همراه با رنج و حس غرور و ... است و نسبت به آن اطلاعات کامل دارید و همین‌ها قابلیت ساخت یک فیلم کوتاه را به شما خواهد داد چراکه به ابعاد آن اشراف دارید.

وی به ذکر نمونه‌هایی از تجارب مشترک بچه‌ها پرداخت و عنوان کرد: درباره دوچرخه و شغل پدرتان و موضوعاتی که به‌خوبی آن را می‌شناسید، فیلم بسازید. موضوعاتی که جزییات قابل لمسی از آن‌ها در ذهن داشته باشید که همگی برآمده از تجربه شخصی شماست. همه فیلمسازان بزرگ اولین داستان و شعر و فیلم را از تجربه درونی و غنی شده خودشان ساخته‌اند. البته اینکه آیا این خاطرات به‌تنهایی برای ساخت فیلم کافی است، باید بگویم خیر! بلکه باید به آن‌ها واقعیت و تخیل اضافه کنیم تا فیلم به یک اثر هنری تبدیل شود.

کارگردان «بیست و یک روز بعد» تجاربی از فیلمسازی خود را با نوجوان‌ها به اشتراک گذاشت و گفت: من وقتی نوجوان بودم در اوایل دهه ۷۰ یک همکلاسی داشتم که شرایط اقتصادی خوبی نداشت و همین موجب مشکلاتی می‌شد که مدیران مدرسه قصد داشتند او را اخراج کنند و این سوژه برای من محور یک داستان شد چون او را به‌خوبی می‌شناختم. من این داستان را با چاشنی تخیل نوشتم و چاپ شد و اولین تجربه نویسندگی من رقم خورد و من فهمیدم می‌توانم از خاطراتم داستان بنویسم. در ادامه من برای فیلمسازی از این روش استفاده کردم و فیلم «بیست و یک روز بعد» که قصه‌ ای واقعی داشت را ساختم که درون مایه تخیل به آن آمیخته شد تا بتوانیم در فیلم حرفی داشته باشیم.

خردمندان خطاب به حاضران گفت: توصیه می‌کنم تجربیات و خاطرات‌ خودتان را درباره موضوعات و دوستانی که به‌شدت آن‌ها را می‌شناسید، بنویسید این کار برای شما تولید داستان می‌کند. به‌نظرم فیلم ساختن به‌شدت ارزان و آسان شده و هیچ چیز جز گوشی موبایل برای فیلم‌سازی لازم نیست و این امکاناتی است که در دست همگی قرار دارد.

وی در پایان بیان کرد: بچه‌هایی که می‌خواهند بازیگر شوند باید ده برابر یک نقش را در زندگی روزمره خودشان بازی کرده باشند و ده‌ها قدم از یک تست بازیگری جلوتر باشند و یاد بگیرند که تقلید کنند و افعال دیگران را شبیه‌سازی کنند و برای نقش‌های مختلف شناسنامه درست کنند. مدل راه رفتن، حرف زدن و فکر کردن زندگی افراد و مشاغلی مثل نجار، بنا و پزشک را مرور کنند تا آماده همکاری با یک فیلم باشند.

کد خبر 6090133 عطیه موذن