۸ هدف راهبردی سفر رئیسی به روسیه

به گزارش همشهری آنلاین به نقل از روزنامه همشهری، توازن‌بخشی به روابط خارجی ایران و جلب اعتماد در همکاری‌ها با شرق، رویکرد اصلی دولت سیزدهم برای حرکت در این مسیر است. رئیسی در سفرهای منطقه‌ای خود به طور مکرر بر اولویت روابط همسایگی و انجام سفرها در همین چارچوب تصریح داشته است.

در چارچوب این راهبرد،  اولا، دولت سیزدهم در هر دو حالت دستیابی به توافق با گروه۱+۴یا بدون نتیجه ماندن آن، روابط جمهوری اسلامی ایران با کشورهای هم‌پیمان همسایه، آمریکای لاتین و آفریقا را تقویت خواهد کرد و سعی دارد گرایش نزدیک‌تر به غرب دولت سابق را در این دوره متوازن سازد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

جمهوری اسلامی ایران به‌دنبال تقویت اعتماد سیاسی در همکاری با کشورهای شرق است. ایران به‌دنبال روابط متناسب با همه قدرت‌ها ازجمله چین، روسیه و اروپاست.

دوم، مسیر همکاری‌های ایران و روسیه فارغ از هرگونه زاویه دیدی نسبت به مذاکرات رفع تحریم‌ها در گفت‌وگوها با ۱+۴دنبال می‌شود و پیام خاصی را نیز به این مذاکرات مخابره نمی‌کند.

سوم، سند همکاری‌های ایران و روسیه همچنان در مراحل تدوین قرار دارد و امضای آن به صلاحدید طرف‌ها در دستور کار سفر آتی رئیس‌جمهور به روسیه نیست. متن نهایی شده این سند در آینده به طرف روس ارائه خواهد شد و درصورت توافق میان ۲کشور باید در مجلس شورای اسلامی تصویب شود.

چهارم، پیشنهادات سند ۲۰ساله همکاری‌های راهبردی ایران و روسیه با ابتکار ایران به رشته نگارش درآمده است. این سند براساس خواسته‌های ایران نوشته شده و استقبال طرف روسی را به همراه داشته است. دولت مبتنی بر اجماع ملی در ارتباط با این سند همکاری خواهد کرد و از همه دستگاه‌ها در ارتباط با این سند نظرخواهی می‌شود. بنا بر دستور رئیس‌جمهور وزارت امور خارجه در همکاری با دبیرخانه شورای‌عالی امنیت ملی و سایر دستگاه‌های سیاسی، حقوقی، نظامی و امنیتی در نهایی شدن این سند دخیل خواهند بود.

پنجم، توافق راهبردی ایران و روسیه امر پنهانی نیست و قرار است مفاد همکاری‌های اقتصادی نیز به سند قبلی همکاری‌های امنیتی بین ۲کشور اضافه شود. براساس قانون معاهده روابط متقابل بین جمهوری اسلامی ایران و روسیه که طی سال‌های ۱۳۷۹و ۱۳۸۰(۲۰۰۱) در دولت و مجلس اصلاحات به امضا و تأیید رسید، بر این مسئله تأکید شده بود که «هر یک از طرفین متعهد می‌شوند تا از توسل به زور و تهدید در روابط فی‌مابین پرهیز نموده و اجازه ندهند تا از سرزمین‌شان برای تجاوز وعملیات خرابکاری و تجزیه‌طلبی علیه طرف دیگر استفاده گردد.» و اینکه «چنانچه یکی از طرفین مورد تجاوز کشور دیگری قرار بگیرد، طرف دیگر ملزم است از هرگونه مساعدت نظامی یا کمک‌های دیگر به‌متجاوز که موجبات ادامه تجاوز را فراهم می‌آورد، خودداری نموده و سعی نماید تا اختلافات به‌وجود آمده براساس منشور سازمان ملل متحد و اصول‌کلی حقوق بین‌الملل حل‌وفصل گردد.» سند سال۲۰۰۱اگرچه هر ۵سال به‌صورت خودکار تمدید می‌شد، اما اراده بر این بود که سرفصل‌های جدید اقتصادی و سایبری و سایر موارد نیز به آن اضافه شود. ابعاد فعالیت‌های اقتصادی ایران و روسیه در ترانزیت، انرژی، تجارت، کشاورزی و گاز طبیعی مایع قابل گسترش هستند.

ششم، چشم‌انداز افزایش مبادلات تجاری ایران و روسیه تا مرز ۱۰میلیارد دلار در سال ایجاب می‌کند سند راهبردی همکاری‌های ۲کشور تمرکز بیشتری برای مفاد اقتصادی داشته باشد. روسیه بیش از ۲۵۰میلیارد دلار در سال از کشورهای مختلف واردات دارد و به‌ویژه در برهه‌هایی بازار محصولات کشاورزی و لبنی آن برای ایران فراهم شده است. استفاده از این ظرفیت‌ها نیاز به تقویت زیرساخت‌ها، ارتباطات، ایجاد شرکت‌های بزرگ و پایدار و پرهیز از برخی نگرش‌های متعصبانه غرب‌محور دارد. هدف‌گذاری ایران تنها در حوزه تجارت با روسیه ۱۰میلیارد دلار صادرات است که هم‌اکنون نزدیک به ۷۰۰میلیون دلار یعنی زیر یک‌میلیارد دلار است. فرصت‌های ایران برای صادرات بسیار بیشتر از روسیه ارزیابی شده است.

هفتم، در سند ۲۰ساله همکاری‌های ایران و روسیه ابعاد دفاعی و امنیتی نیز وجود دارد. با توجه به لغو تحریم‌های تسلیحاتی ایران از سال۱۳۹۹مبتنی بر برجام، ایران تلاش دارد از فرصت‌های همکاری‌های دفاعی نیز بیشترین استفاده را ببرد. خریدهای تسلیحاتی بخش کوچکی از همکاری‌های نظامی ۲کشور است؛ چراکه ایران از لحاظ توانمندی‌های حوزه بازدارندگی دفاعی توانمند و متکی به‌خود است. دولت سیزدهم دستاورد سفر را در خرید تسلیحات دنبال نمی‌کند.

هشتم و آخرین محور اینکه، چین نیز زودتر از پیش‌بینی‌ها دارد به جایگاه قدرت اول اقتصادی دنیا نزدیک می‌شود. قدرت و رقابت در سمت شرق، امری واقعی است و کار کردن با شرق در دستور کار سیاست خارجی ایران قرار دارد.

کد خبر 649745 برچسب‌ها روسیه - ولادیمیر پوتین ایران و روسیه سید ابراهیم رئیسی

منبع: همشهری آنلاین

کلیدواژه: روسیه ولادیمیر پوتین ایران و روسیه سید ابراهیم رئیسی ایران و روسیه همکاری ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.hamshahrionline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «همشهری آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۴۱۱۷۵۹۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

«صبر» با چاشنی توازن راهبردی قدرت/ المیادین در یادداشتی از راهبرد ایران در تقابل با رژیم صهیونیستی نوشت

به گزارش قدس آنلاین، مانند «جروزالم پست» که از رادیو ارتش اسرائیل نقل می‌کند: در شب عملیات ایران، از میان هشت موشک، سامانه‌های پدافندی آمریکا تنها در دومورد توانستند موفق عمل کرده و به موشک‌های ایرانی اصابت کنند؛ یعنی موفقیت ۲۵درصدی سامانه‌های آمریکایی در رهگیری و انهدام موشک‌های بالستیک ایرانی.

در همین حال، ابراهیم علوش، استاد دانشگاه و نویسنده فلسطینی در یادداشتی تحلیلی برای «المیادین» ضمن مروری بر مفهوم «صبر راهبردی» و تجربه‌های تاریخی آن، در پی پاسخ به این پرسش برآمده که «آیا ایران از مرحله صبر راهبردی به مرحله رویارویی مستقیم رسیده است؟». او با بیان اینکه «در نظم بین‌المللی و منطقه‌ای حاکم بر دنیای امروز، پایبندی به اصل صبر راهبردی از سوی دولت‌های مستقل، راه را برای هژمونی خارجی باز می‌کند تا در صورت اطمینان از دریافت نکردن پاسخ، حاکمیت دولت‌های مستقل را نقض کند، می‌نویسد: «اتخاذ رویکرد صبر راهبردی، حاکمیت را به خطر می‌اندازد و ضعف توانایی بازدارندگی در برابر ناقضان حاکمیت - که بر وجهه سیاسی و امنیتی هم تأثیر می‌گذارد- را آشکار می‌کند؛ از این رو نیاز به تعادل میان مفاهیم «بازدارندگی» و «صبر راهبردی» وجود دارد».

با این نگاه، علوش پرونده فرماندهان شهید ایرانی، از قاسم سلیمانی تا محمدرضا زاهدی، محمدهادی حاجی‌رحیمی و دیگران را همچنان باز می‌داند و واکنش ایران را در راستای تثبیت بازدارندگی و نمایش قدرت دفاع از حاکمیت خود - بدون خروج از مرحله صبر راهبردی - ارزیابی می‌کند و ادامه می‌دهد: «بنابراین صحبت از خروج ایران از مرحله صبر راهبردی به مرحله رویارویی آشکار و قاطعانه بسیار زود است؛ و صحبت‌هایی از این دست سبب می‌شود اجزای محور مقاومت احساس کنند در صورت رویارویی آشکار با طرف آمریکایی - صهیونیستی، تحت پوشش ایران هستند و اگر ایران با هر آنچه که دارد برای حمایت میدانی از آن‌ها نشتابد، این امر موجب سردرگمی زیادی در محور مقاومت خواهد شد». به عقیده علوش «آنچه رخ داد این بود که ایران پیام داد اگر مجبور به جنگ مستقیم شود، توانایی دور زدن سامانه‌های پدافند هوایی و موشکی رژیم‌صهیونیستی را دارد؛ حتی اگر فقط برخی از موشک‌ها و پهپادهای قدیمی خود را پرتاب کند؛ و ثابت کرد رژیم‌صهیونیستی برای دفاع در برابر این حجم از موشک و پهپاد نیازمند مداخله آمریکا، انگلیس، فرانسه و کشورهای عرب است».

او اضافه می‌کند: «آنچه اتفاق افتاد نشان‌دهنده تغییر در قواعد درگیری و به نوبه خود بیانگر تغییراتی در توازن قدرت است که برای دستیابی به آن دهه‌ها فداکاری، جانفشانی و تلاش سخت صورت گرفته؛ اما این بدان معنا نیست که زمان یک ضدحمله عمومی فرا رسیده - آن‌طور که برخی علاقه‌مندان به اشتباه تصور می‌کنند - بلکه به این معناست که ایران گامی برای ایجاد نوعی توازن راهبردی برداشته است که رژیم‌صهیونیستی و سایران را از حمله به حاکمیت خود بازدارد، بدون اینکه وارد حالت حمله فراگیر شود». و البته که این نویسنده فلسطینی معتقد است طرف آمریکایی - صهیونیستی این تغییر توازن قدرت را به راحتی نمی‌پذیرد و به دنبال خدشه وارد کردن به چهره ایران است.

ابراهیم علوش در پایان می‌نویسد: «ایران حمله خود را به‌گونه‌ای انجام داد که به او اجازه دهد دوره‌ای طولانی‌تر و امن‌تر برای انباشتن عناصر قدرت، دستاوردها و پیروزی‌ها داشته باشد؛ زیرا تمام شرایط برای مقابله با ائتلاف آمریکایی-صهیونیستی-عربی هنوز فراهم نشده و همچنان به‌طور کلی، در مرحله دفاع راهبردی است که سعی دارد با اقدام اخیر آن را به مرحله توازن راهبردی منتقل کند».

مصطفی لشکری