چالش‌های صنعت برق برای کاهش آلودگی هوای مشهد/ پای شرکت ژاپنی به تصفیه آلودگی هوا باز شد
تاریخ انتشار: ۲۳ دی ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۴۱۱۸۱۷۳
بر اساس اظهارات مدیر عامل شرکت تولید نیروی برق خراسان مهمترین مشکل آلودگی هوای مشهد استفاده از سوخت مازوت در نیروگاه توس و همچنین در صنایع است که سبب شده تا بیش از پیش هوای دومین کلانشهر کشور آلوده شود.
به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ به نقل از صبح توس؛ آلودگی هوای کلانشهر مشهد از جمله موضوعاتی است که همواره مورد توجه مردم و رسانه‌های خراسان رضوی بوده اما هر بار با شانه خالی کردن برخی ارگان‌ها یا وعده‌های مسئولان بدون نتیجه مانده است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
تکنولوژی ساخت نیروگاه توس و مشهد مربوط به چهل سال گذشته است
در همین خصوص هاشم مرتضوی، مدیر عامل شرکت تولید نیروی برق خراسان در گفتوگو با صبح توس اظهار کرد: دو نیروگاه برق توس و مشهد که در دو سمت مشهد قرار دارند، تکنولوژی ساخت آن ها مربوط به بیش از چهل سال گذشته است که در آن زمان با استانداردهای محیط زیستی سازگاری داشته اند اما رفته رفته این استانداردهای محیط زیستی بهبود یافته اند اما تکنولوژی ساخت این نیروگاه ها تغییری نداشته و شاخص محیط زیستی که چهل سال گذشته بی خطر یا کم خطر اعلام شده بود امروز خطرناک تشخیص داده شده است.
وی افزود: در زمان احداث نیروگاه توس، این نیروگاه با مشهد فاصله 20 کیلومتری داشته است ولی امروز با گسترش وسعت شهر، شاهد آن هستیم که نیروگاه توس به مشهد متصل شده است و آلودگی های حاصل از سوخت نیروگاه وارد فضای شهری می شود.
میزان آلودگی حاصل از نیروگاه‌ها با بهبود سوخت کاهش می‌یابد/ گاز طبیعی کمترین آلایندگی را دارد
مرتضوی با تاکید بر اینکه می توان میزان آلودگی حاصل از نیروگاه ها را با بهبود سوخت ورودی آن ها کاهش داد، گفت: نیروگاه توس و مشهد زمانی به کمترین میزان آلایندگی خود می رسند که سوخت گاز برای تولید برق استفاده شود اما به دنبال شروع فصل سرما و بالا رفتن میزان مصرف گاز خانگی، کشور با کمبود گاز مواجه است لذا نیروگاه توس و مشهد مجبور به سوزاندن مازوت و گازوئیل هستند بنابراین زمانی می توانیم از این نیروگاه ها انتظار کمترین آلودگی را داشته باشیم که به آن ها سوخت با کیفیت داده شود.
مدیر عامل شرکت تولید نیروی برق خراسان خاطرنشان شد: سهم نیروگاه های برق در آلودگی هوا چیزی حدود 15 درصد است و آلودگی حاصل از نیروگاه ها در طول سال یک میزان ثابت است که تنها به دلیل افزایش یا کاهش سایر عوامل متغیر آلودگی هوا در مشهد، این میزان بیشتر به چشم می آید لذا نمی توان تنها نیروگاه های مشهد و توس را عاملان آلودگی هوای مشهد دانست.
چرا هیچگاه سهم شهرک‌های صنعتی و کارخانه ها در آلودگی هوا بیان نمی‌شود
وی یادآور شد: چرا هیچگاه سهم شهرک های صنعتی و کارخانه هایی مانند کارخانه سیمان که چسبیده به مشهد در حال فعالیت هستند و میزان قابل توجهی آلودگی ایجاد می کنند در آلودگی هوای مشهد بررسی و اعلام نمی شود این بدین معنی است که مسئولان ما صدها کارخانه ریز و درشت را که باعث آلودگی هوا می شوند را رها و تنها به آلودگی نیروگاه ها تمرکز کرده اند.
انتقال آلاینده‌ها از هوا به خاک با نصب فیلترها در نیروگاه‌ها
مرتضوی بیان کرد: این بدان معنی نیست که ما در نیروگاه ها هیچ اقدامی در راستای کاهش آلاینده های نکرده ایم. چند ماه گذشته توافقی با یکی از شرکت های ژاپنی در جهت کاهش آلاینده های نیروگاه ها در خراسان رضوی منعقد کردیم که با بررسی های انجام شده توسط کارشناسان ژاپنی، به ما اعلام شد که ابتدا سوخت مصرفی در نیروگاه ها باید دارای کیفیت باشند و از طرفی اعلام شد اگر بخواهیم با نصب فیلترهایی در دودکش نیروگاه ها از آلایندگی هوا بکاهیم، آلایندگی را از هوا به خاک منتقل خواهیم کرد.
امکان نصب فیلترهای آبی در نیروگاه های مشهد وجود ندارد
مدیر عامل شرکت تولید نیروی برق خراسان ادامه داد: از طرف دیگر برای نصب فیلترهای آبی که با چرخش آب باعث کاهش آلاینده های حاصل از سوخت در نیروگاه ها می شود، چیزی بالغ بر یک میلیون لیتر آب تنها برای یک نیروگاه مانند نیروگاه توس نیاز است لذا با توجه به اینکه مشهد در منطقه ای خشک قرار دارد تامین این حجم آب برای تصفیه دودهای خروجی نیروگاه امری غیر ممکن است.
امکان جابه‌جایی و تعطیلی نیروگاه توس وجود ندارد
وی ضمن تاکید بر اینکه امکان خارج کردن نیروگاه توس از شبکه تولید برق استان وجود ندارد، گفت: در حال حاضر ظرفیت تولید برق در خراسان رضوی به حدی است که میزان مصرف و تولید تا حدودی با هم برابری می کنند لذا امکان خارج کردن یکی از نیروگاه ها و جابه جایی آن ها وجود ندارد زیرا جمع آوری و نصب دوباره یک نیروگاه بیش از 5 سال به طول می انجامد علاوه بر این هزینه جابه جایی نیروگاه سیکل ترکیبی مانند نیروگاه توس بسیار بالاست و صرفه اقتصادی ندارد.
وزارت نفت سوخت پاک به نیروگاه‌ها تحویل دهد
مرتضوی تصریح کرد: ما در نیروگاه ها موظف به تامین برق پایدار هستیم اما از طرف دیگر وظیفه تامین سوخت مورد نیاز برای نیروگاه ها بر عهده وزارت نفت است و ما مجبور هستیم تا همان سوختی که آن ها در اختیار ما قرار می دهد را بسوزانیم.
ضرورت ایجاد جذابیت سرمایه گذاری در صنعت برق
مدیر عامل شرکت تولید نیروی برق خراسان با تاکید بر اینکه سرمایه گذاری جدی باید در صنعت برق انجام شود، گفت: پیش از این پیشنهادی به استاندار گذشته مبنی بر جایگزینی دستگاه های قدیمی در نیروگاه مشهد دادیم که وی با این پیشنهاد موافقت کردند و استاندار جدید نیز بر این موضوع تاکید دارند که در این راستا مناقصه ای نیز برگزار شد اما این را باید قبول کنیم که درآمد حاصل از سرمایه گذاری در صنعت برق به مراتب پایین تر از درآمد حاصل از سرمایه گذاری در سایر صنایع است از این رو سرمایه گذاران رغبت چندانی برای هدایت سرمایه های خود به این صنعت ندارند.
اصل 44 جلوی دولت را برای سرمایه گذاری در بخش صنعت برق گرفته است
وی خاطر نشان شد: بر اساس قانون و اصل 44 دولت باید 80 درصد نیروگاه ها را به بخش خصوصی واگذار کند و از تصدی‌گری خود بکاهد از این رو اگر سرمایه و بودجه دولتی نیز به گسترش و توسعه نیروگاه ها اختصاص یابد این میزان بسیار کم است و در حد همان 20 درصد از سهم دولت است.
مرتضوی تاکید کرد: تا زمانی که دولت به حامل های انرژی یارانه پراخت می کند و قیمت آن ها پایین تر از میزان واقعی آن ها برای صنایع و کارخانه ها تمام می شود، آن صاحب صنایع هیچ انگیزه ای برای مدیریت انرژی ندارد از طرف دیگر چرا نظارت کافی بر میزان مصرف انرژی در صنایع وجود ندارد و هر صنعتی که میزان بیشتری از حامل های انرژی استفاده می کند در واقع از یارانه بیشتری برخوردار می شود و سود بیشتری نصیب آن می شود که باید این رویه اصلاح شود.
کارخانه‌ها آلاینده و پرمصرف چینی در راه ایران
مدیر عامل شرکت تولید نیروی برق خراسان یادآور شد: چندی پیش چین اعلام کرد کارخانه های دارای آلایندگی زیست محیطی و پر مصرف مانند مزارع ارز دیجیتال باید در این کشور تعطیل شوند و شاهد آن هستیم که این کارخانه های دست چندم چینی با قیمت های بسیار پایین در بازار به فروش رسیدند و از کشور ما نیز سردرآورند و متاسفانه نظارت در این خصوص نیز بسیار ضعیف است.
وی خاطر نشان شد: از این رو ما نیز باید در کشور کارخانه هایی که آورده چندانی ندارند و دارای مصرف بالا و آلایندگی زیاد هستند را محدود کنیم یا حداقل اجازه ساخت این گونه کارخانه ها را ندهیم همچنین در طولانی مدت باید با اصلاح الگوی مصرف و بالابردن میزان تولید و راندمان تولید در نیروگاه ها ظرفیت تولید برق را افزایش دهیم که متاسفانه در سال های گذشته شاهد آن بودیم که برخی وزارت خانه ها به وظایف خود در قبال بالابردن راندمان تولید برق عمل نکرده اند و امروز ما با مشکل مواجه شده ایم.
انتهای پیام/
منبع: دانا
کلیدواژه: آلودگی هوای مشهد سرمایه گذاری نیروگاه توس نیروگاه ها نیروگاه ها خراسان رضوی آلودگی هوا آلاینده ها وجود ندارد کارخانه ها توس و مشهد تولید برق صنعت برق
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.dana.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «دانا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۴۱۱۸۱۷۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
شرنگ شیرابه در کام خزر
به گزارش «تابناک» به نقل از مهر، قضاوت درباره منشأ آلودگی دریای خزر اگر فقط سواحل شمالی ایران را بینیم یک جانبه و دور از واقعیت است چرا که حال و روز دریاچه در حاشیه شمالی و شرقی و غربی آن و دیگر کشورهای همسایه به دلیل ورود انواع آلاینده‌های صنعتی و نفتی بدتر از کرانه خزر در ایران است.
با این حال ورود ۷۰ درصد پساب فاضلاب‌های تصفیه نشده از یک سو و پایین بودن توان پالایش دریای خزر نسبت به دریاهای نیمه بسته مانند خلیج فارس و یا دریاهای باز مانند دریای عمان اوضاع آلودگی در این دریاچه را تشدید کرده است.
سرمنشا آلودگی دریای خزر در استان‌های شمالی به چندین کیلومتر بالا دست و از دامنه جنگل ریشه می‌گیرد. آنجایی که جنگل دفن گاه زباله شده و شیرابه‌های ناشی از آن از طریق رودها و کانال‌های انتقال آب مستقیم به دریا سرازیر می‌شود.
آمارها حکایت از تولید روزانه ۳۰۰۰ تن زباله در مازندران دارد شیرابه‌های این طلای کثیف دشت‌ها و جنگل در بالا دست، میان دست و دریای خزر را در پایین دست آلوده و رنگ آبی این دریاچه زیبا در حاشیه ساحل کدر و تار کرده است.
آمارهای تأیید نشده نشان می‌دهد که روزانه حجم وسیعی از شیرآبه‌ها پساب‌های صنعتی و کشاورزی و خانگی در مناطق مختلف استان مازندران مستقیم به رودخانه‌ها و دریا سرریز می‌شود و چرخه اکوسیستم را در این مناطق دچار اختلال کرده است.
به هر گوشه از مازندران سر بزنید شاهد آن هستید که پساب‌های خانگی و کشاورزی مستقیم به رودخانه می‌ریزد و از آنجا نیز روانه دریا می‌شود. این وضعیت سبب شده تا نه تنها رودخانه‌های مازندران حال خوشی نداشته باشد بلکه دریا نیز روز به روز آلوده می‌شود.
اوضاع آلودگی دریا را می‌توان از زبان صیادی شنید که به بیماری پوستی دچار شده و آن را محصول ورود آلاینده‌ها به دریا می‌داند. سرتاسر پاییز و زمستان فصل صیادی است و ورود ماهیگیران به آب عموماً به عنوان بخشی از شیوه صید گریز ناپذیر. اکبر حقیقی ماهیگیر مازندرانی با بیان اینکه بیشتر مواقع در فصل صیادی در تور ماهیگیران زباله‌های دیده می‌شود که از طریق رودخانه به دریا منتقل شده است، گفت: این زباله‌ها سلامت صیادان و همچنین آبزیان را به خطر انداخته است.
وی ادامه داد: روند آلودگی‌های خانگی و سموم کشاورزی به دریا سبب شده تا برخی از گونه‌های ماهی از سبد صیادی حذف شود و یا به اعماق دریا کوچ کنند و نسل برخی از ماهی‌ها نیز منقرض شده است.
مازندران بیش از ۴۷۰ کیلومتر ساحل دارد و این سواحل مقصد بسیاری از مسافرانی است که از گوشه و کنار کشور برای دریاگردی به استان سفر می‌کند و طبق آمارها ۹۰ درصد مسافران برای جاذبه‌های دریا مهمان استان‌های شمالی و از جمله مازندران می‌شوند.
به گفته حسین ایزدی مدیرکل میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی مازندران این استان در بهار و تابستان پارسال (۱۴۰۲)، که بخش عمده آن فصل شنا است میزبان بیش از ۹۰ میلیون نفر شب مسافر بوده است.
ساحل فریدونکنار در محاصره زباله و پسماند
ساحل فریدون کنار از جمله مناطق مورد علاقه مسافران و گردشگران بویژه در بهار و تابستان به شمار می‌رود اما شاهد آن هستیم که از رودخانه اصلی شهر و زهکش ها حجم وسیعی از پساب‌ها و فاضلاب خانگی و کشاورزی روانه دریا می‌شود.
اسلامی یک شهروند فریدون کناری با بیان اینکه در طول رودخانه اصلی شهر شاهد آن هستیم که فاضلاب‌ها از طریق لوله‌ها به رودخانه منتقل می‌شود، ادامه داد: در نتیجه رودخانه نیز این پساب‌ها را به دریا منتقل می‌کند.
وی با اظهار اینکه در فصل شنا طرح‌های سالم‌سازی در ساحل فریدون کنار اجرا می‌شود، گفت: به دلیل ورود آالاینده‌ها در برخی قسمت‌ها شاهد تغییر رنگ آب دریا هستیم و این مسئله سلامت شهروندان و شناگران را به خطر می‌اندازد.
وی با بیان اینکه بارها مشکلات ناشی از فاضلاب‌ها و آلاینده‌ها را به دستگاه‌های مسؤول گزارش کرده ایم، افزود: با این حال همچنان روند ورود آلاینده‌ها به رودخانه و دریا ادامه دارد.
آلودگی رودخانه و دریا فقط مختص فریدونکنار نیست بلکه در تمامی مناطق ساحلی رودخانه‌ای استان می‌توان ردی از زباله دید که وضعیت ساحل را نازیبا و بد کرده است.
رودخانه‌های شیلاتی هم اسیر زباله
اوضاع نکارود در شرق مازندران، تجن و تالار و بابلرود در شهرهای مرکزی و رودخانه‌های خیرود و چالوس و چشمه کیله و صفارود در غرب مازندران نیز چندان خوش نیست و با اینکه همه این رودخانه‌ها شیلاتی محسوب می‌شود باز با معضل با معضل زباله و پساب دست و پنجه نرم می‌کنند.
ورود آلاینده‌های معدنی نیز به رودخانه‌های هراز در آمل و چالوس در غرب مازندران همواره حاشیه و دردسرساز است بیشتر اوقات رنگ آب در این مناطق قهوه‌ای و کدر است و این پساب‌های معدنی بدون تصفیه به دریا وارد می‌شود.
در نوشهر علاوه بر پساب‌های خانگی و کشاورزی شیرابه‌های تصفیه نشده کارخانه زباله سوز مشکلات زیست محیطی زیادی ایجاد کرده است و روزانه تا ۶۰ مترمکعب شیرابه از طریق رودخانه ماشلک به دریا می‌ریزد و سرطان انواع بیماری‌ها از جمله سرطان را ارمغان می‌آورد.
شبنم دلفان آذری محقق محیط زیست و استاد دانشگاه با بیان اینکه دپوی غیربهداشتی پسماندهای شهری، عفونی و پزشکی و شیرابه ناشی از آنها و ورود فلزات سنگین نظیر «روی» و «جیوه» یکی از اساسی‌ترین معضلات زیست‌محیطی استان مازندران و بالاخص زباله سوز در شهر نوشهر است، افزود: فاجعه بارتر این است که همچنان شیرابه‌های حاصله به رودخانه و دریا می‌رود.
سفیر سبز زیست محیطی خاورمیانه با اظهار اینکه بررسی‌های میدانی و علمی نشان می‌دهد که شیرابه ناشی از این پسماندها قادر به حل تایر کامیون به طور کامل است، افزود: این به این معناست که شیرابه حاصل از زباله‌ها بسیار سمی و خطرناک با قدرت انحلال بسیار بالایی است.
دلفان آذری ادامه داد: فاضلاب‌های شهرک‌های صنعتی اطراف هم یکی از منابع بزرگ و مهم آلودگی رودخانه‌ها و دریای خزر است، به طور کلی تمام استان مازندران در فاجعه مدیریت پسماندهای شهری، عفونی، پزشکی و صنعتی و کشاورزی غرق شده است، به عنوان مثال فاضلاب شهرک صنعتی‌های نوشهر در غرب مازندران، امام زاده عبدالله یا بابلکنار یکی از نمونه‌هایی است که فاضلاب آن پس از تصفیه در تصفیه‌خانه، وارد دریای خزر می‌شود، هر چند این فاضلاب باید در مکانی تخلیه شود اما نکته اینجا است زمانی باید این اتفاق صورت بگیرد که کار تصفیه به درستی انجام شده باشد.
آلایندگی واحدهای بلندمرتبه در فریدونکنار
صمد کیانی رئیس اداره حفاظت محیط زیست شهرستان فریدونکنار نیز با بیان آنکه نافی اینکه رودخانه‌های ما دچار آلودگی هستند، نیستیم، افزود: بخشی از آلاینده‌ها از طریق رودخانه شهری وارد می‌شود که پاکسازی آن باید در دستور کار شهرداری قرار گیرد.
وی در گفت و گو با خبرنگار مهر با بیان اینکه یکی از مشکلات اساسی که در فریدونکنار داریم، بلندمرتبه سازی است، ادامه داد: آلودگی این واحدها بارزتر از بقیه موارد است و فاضلاب‌های خانگی واحدهای بلندمرتبه سرریز می‌شود و زیر سطح آبی منطقه بالا است.
وی گفت: در فریدونکنار منفی ۲۰ تا ۲۴ متر پایین‌تر سطح از دریای آزاد هستیم و سطح ایستایی فاضلاب بالا است و از سوی دیگر واحدهای بلندمرتبه نیز فاقد سپتینک و تصفیه فاضلاب مناسب هستند و از سوی دیگر محیط زیست در زمینه احداث واحدهای مسکونی در محدوده شهری عملاً نقشی ندارد.
کیانی ادامه داد: پروانه ساخت واحدهای بلندمرتبه توسط شهرداری و نظارت آن برعهده نظام مهندسی است اما وقتی بحث آلودگی پیش می‌آید محیط زیست و شبکه بهداشت و درمان درگیر می‌شوند و در دستور کار قرار می‌گیرد.
وی با اظهار اینکه شمار پرونده‌های مرتبط با آلودگی در شهرستان فریدونکنار کم نیست، افزود: تشخیص آلودگی نیازمند ارزیابی آزمایشگاهی است و همچنین شاهد تخلیه پساب‌ها و تخلیه فاضلاب‌ها، کارواش‌ها و غیره هستیم.
کیانی مشکل اصلی آلودگی رودخانه‌ها و سواحل را ناشی از نبود سیستم اگو و تصفیه خانه فاضلاب بهداشتی دانست و گفت: وقتی این تصفیه خانه وجود نداشته باشد شاهد آلودگی خواهیم بود و فاضلاب‌ها در ساعات پایانی شب در مناطق مختلف تخلیه می‌شود.
معضل آلودگی رودخانه‌ها و سواحل در گوشه و کنار مازندران به چشم دیده می‌شود و تلاش‌های متولیان امر برای پاکسازی چندان چشمگیر نیست. در استان مازندران ۴۷۰ کیلومتر ساحل و هفت هزار کیلومتر رودخانه وجود دارد و در حاشیه آن مراکز خدماتی، اراضی کشاورزی و باغی و واحدهای دامداری وجود دارد که به آلودگی دامن می‌زنند.
خودکشی از رزیدنتها به پزشکان رسیده؛ چرا دکتر سمیرا آلسعیدی خودکشی کرد؟/ «خودکشی پزشکان بهمثابه یک انتحار اجتماعی است»