یک ویروس شایع احتمالا عامل بیماری «اماس» است
تاریخ انتشار: ۲۴ دی ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۴۱۲۹۳۵۳
به گزارش همشهری آنلاین به نقل از یواسای تودی یافتههای این بررسی که بوسیله پژوهشگران دانشکده بهداشت عمومی «تیاچ چن» دانشگاه هاروارد انجام شده است در ژورنال معتبر «ساینس» منتشر شده است. این پژوهشگران بیش از ۱۰ میلیون فرد بزرگسال جوان را که در دوره خدمت را در ارتش میگذراندند، بررسی کردند و ۹۵۵ نفر را یافتند که در طول دوره خدمت به اماس مبتلا شده بودند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
این پژوهشگران نمونههایی را که هر دو سال یک بار از این نیروهای نظامی گرفته شده بود، از لحاظ وجود ویروس اپشتین-بار و رابطه این عفونت با شروع اماس بررسی کردند.
در میان افراد این بررسی، خطر دچار شدن به اماس پس از عفونت با ویروس اپشتین-بار ۳۲ برابر افزایش یافته بود.
این پژوهشگران همچنین دریافتند در این افراد میزانهای یک ماده شاخص زیستی تحلیلرفتگی عصبی که نشانگر بیماری اماس است، ققط پس از عفونت با ویروس اپشتین-بار افزایش مییابد.
گرچه فرضیه دخیل بودن ویروس اپشتین-بار در ایجاد بیماری اماس چند سال است که مطرح شده است، اما به گفته این پژوهشگران این نخستین باری است که شواهد قانعکنندهای درباره رابطه سببی این دو به دست میآید.
هنگامی که شخصی به اماس مبتلا میشود، دستگاه ایمنیاش به دستگاه عصبی مرکزیاش (مغز و نخاع) حمله میکند. این حمله باعث میشود انتقال پیام میان مغز و اعضای بدن مختل شود و آسیبهای دائمی به وجود آید.
اماس ممکن است در هر سنی تشخیص داده شود، اما معمولا شروع آن در فاصله ۲۰ تا ۴۰ سالگی است. اگر پدر و مادر یا خواهر و برادر شخصی به اماس مبتلا باشند، خطر دچار شدن او به اماس بیشتر میشود.
ویروس اپشتین-بار یکی از شایعترین ویروسهای انسانی است. این ویروس معمولا از طریق مایعات بدنی مانند بزاق منتقل میشود و بیماری «مونونوکلئوز عفونی» را ایجاد میکند.
پژوهشگران دانشگاه هاروارد میگویند با توجه به اینکه ۹۵ درصد بزرگسالان در نهایت به این ویروس مبتلا میشوند، ربط دادن این ویروس با بیمار نسبتا نادر اماس که ممکن است حدود ۱۰ سال پس از عفونت با این ویروس بروز کند، تا به حال کار مشکلی بوده است.
این پژوهشگران میگویند یافتههایشان «گام بزرگی» شمرده میشود، زیرا «این احتمال را مطرح میکند که بتوان با پیشگیری از عفونت با ویروس اپشتین-بار از اغلب موارد اماس جلوگیری کرد و هدف قرار دادن این ویروس ممکن ست به کشف علاجی برای اماس منتهی شود.»
کد خبر 650066 برچسبها بیماری - ویروس بیماری - ام اسمنبع: همشهری آنلاین
کلیدواژه: بیماری ویروس بیماری ام اس
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.hamshahrionline.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «همشهری آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۴۱۲۹۳۵۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
التهاب عامل کلیدی در پیشرفت آرتروز زانو
به گزارش صدای ایران از گجت نیوز، در یک مطالعه جدید محققان خون ۲۰۰ زن سفیدپوست که در ابتدای آزمایش هیچ علائمی از آرتروز زانو نداشتند و بر اساس عوامل خطر سنتی مانند آسیب دیدگی قبلی زانو یا جراحی زانو کمخطر در نظر گرفته میشدند را مورد بررسی قرار دادند.
سپس آنها با استفاده از یک آزمایش جدید که به دنبال پروتئینهای موجود در خون برای پیشبینی خطر ابتلا به بیماری است، خون همین افراد را تجزیه و تحلیل کردند. بر اساس مقاله منتشر شده در مجله Science Advances در روز جمعه (٧ اردیبهشت)، تنها با بررسی شش پروتئین در خون میتوان با دقت پیشبینی کرد که کدام فرد در طول ۱۰ سال آینده دچار آرتروز زانو خواهد شد.
این آزمایش در برخی موارد میتواند تا هشت سال زودتر از اشعه ایکس که در حال حاضر روش تشخیصی استاندارد طلایی برای آرتروز است، بیماری را شناسایی کند. محققان بر این باورند که تشخیص زودهنگام اهمیت ویژهای دارد، زیرا اگرچه برای این بیماری درمانی قطعی وجود ندارد، اقدامات پیشگیرانهای وجود دارد که میتواند روند پیشرفت آن را کند کند. این اقدامات شامل حفظ وزن سالم، انجام ورزش کمفشار و مصرف داروهایی برای تسکین علائم میشود.
تشخیص زودهنگام آرتروز زانو میتواند به مثابه یک زنگ خطر عمل کند. به گفته دکتر ویرجینیا بایرز کروس، نویسنده اصلی این مطالعه و استاد دانشکده پزشکی دانشگاه دوک در کارولینای شمالی، این موضوع میتواند افراد را به سمت درمانهای پیشگیرانه سوق دهد. این امر میتواند از بروز عوارض بعدی بیماری مانند درد، ناتوانی و نیاز به تعویض مفصل جلوگیری کند.
علاوه بر این، دکتر کروس اشاره میکند که روزی شاید این یافتهها به دانشمندان در توسعه درمانهای پیشگیرانه جدید و مؤثرتر برای این بیماری کمک کند. برای مثال چنین درمانهایی میتوانند بر پروتئینهای موجود در خون که با این بیماری مرتبط هستند، تأثیر بگذارند.
آرتروز زانو شایعترین نوع آرتروز است و بیش از ۳۲.۵ میلیون بزرگسال در ایالات متحده را تحت تاثیر قرار میدهد. این بیماری که در ابتدا بهعنوان یک بیماری فرسودگی و پارگی شناخته میشد، زمانی رخ میدهد که غضروف داخل مفصل (بهطور معمول در دستها، لگن و زانو) دچار تخریب شود. این امر باعث میشود استخوان زیرین به مرور زمان تغییر کند و منجر به درد، خشکی و تورم شود.
با وجود این، شواهد جدید حاکی از آن است که التهاب، نقشی اساسی در آسیب مفصلی ناشی از آرتروز زانو ایفا میکند. این بدان معناست که بیومارکرها یا نشانههای قابل اندازهگیری در بدن وجود دارند که میتوانند شروع بیماری را سالها پیش از مشاهده آسیب ساختاری با اشعه ایکس هشدار دهند.
در این مطالعه جدید، دکتر کروس و همکارانش دو مجموعه نمونه خون را از گروه شناختهشدهای از زنان سفیدپوست میانسال در انگلستان که از سال ۱۹۸۹ بهطور سالانه برای آرتروز زانو مورد بررسی قرار گرفته بودند، تجزیه و تحلیل کردند. تیم تحقیقاتی ۲۰۰ زن از این گروه را انتخاب کرد که از نظر سن و شاخص توده بدنی (BMI) با هم مطابقت داشتند. پس از ۱۰ سال پیگیری، نیمی از این زنان به بیماری آرتروز مبتلا شدند و نیمی دیگر نشدند.
محققان با استفاده از هوش مصنوعی، شش پروتئین را در نمونههای خون شناسایی کردند که به نظر میرسید نشانگر ابتلا به آرتروز زانو در آینده باشند. این نمونههای خون، هشت یا چهار سال قبل از تشخیص بیماری فرد، گرفته شده بودند. پروتئینهای شناساییشده در ایجاد التهاب و هوموستاز (ایستادگی خونریزی)، که اولین گام در پاسخ بدن به آسیب است نقش دارند.
برای تعیین دقت آزمایش، تیم تحقیقاتی از یک معیار ریاضی به نام مساحت زیر منحنی (AUC) استفاده کرد. امتیاز AUC کمتر یا مساوی ۵۰٪ نشان میدهد که یک آزمایش نمیتواند بین افراد مبتلا و بدون بیماری تمایز قائل شود.
امتیاز بالاتر از ۷۰٪ عملکرد قابل قبول و بالاتر از ۸۰٪ عالی در نظر گرفته میشود. شش پروتئین شناسایی شده در مطالعه جدید، امتیاز AUC برابر با ۷۷٪ را کسب کردند، این در حالی است که امتیاز پیشبینی بر اساس سن و شاخص توده بدنی افراد حدود ۵۰٪ و بر اساس درد زانو ۵۷٪ است.
اگرچه نتایج این مطالعه اولیه بسیار امیدوارکننده است، اما به گفته دکتر کروس این آزمایش به این زودیها در کلینیکها قابل استفاده نخواهد بود. تیم تحقیقاتی در حال حاضر باید بررسی کند که آیا این موفقیت در مورد مردان و همچنین افراد با نژادهای دیگر نیز قابل تکرار است. لازم به ذکر است که زنان بهخصوص بعد از ۵۰ سالگی، بیشتر در معرض ابتلا به آرتروز زانو نسبت به مردان هستند.
دکتر کروس اشاره میکند پس از تکمیل این مرحله، آزمایشهای بالینی برای درمانهای جدید در انتظار ماست. به صورت تئوری، از این بیومارکرها میتوان برای سنجش کارایی داروهای خاص در توقف پیشرفت آرتروز زانو استفاده کرد. در صورت موفقیتآمیز بودن این روش در مدلهای حیوانی، چنین داروهایی میتوانند روی افرادی که در معرض خطر ابتلا به این بیماری هستند، آزمایش شوند.