به نقل از «الف»

کاهش اثرات کووید-۱۹ با تمرین‌های تنفسی

تاریخ انتشار: ۲۶ دی ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۴۱۳۹۱۳۹

به گزارش ایسنا، روزنامه جام جم نوشت: «در شرایطی که افزایش ابتلا به امیکرون به‌ عنوان سویه جدیدی از بیماری کووید-۱۹جهان را فراگرفته‌است، بسیاری از خود می‌پرسند آیا واقعا هیچ کار دیگری نمی‌توانم برای کاهش احتمال ابتلا به این بیماری انجام بدهم؟ اگر شما هم احساس می‌کنید در کنار اقدامات پیشگیرانه‌ای مانند استفاده از ماسک، رعایت فاصله‌گذاری اجتماعی و تزریق واکسن، برای کاهش خطر ابتلا به کووید-۱۹ باید تلاش بیشتری کنید، خبر خوب این است که تمرین‌های تنفس عمیق می‌تواند به شما در این زمینه کمک کند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

این تمرین‌ها، دستگاه تنفسی را تقویت می‌کند و شما می‌توانید شرایط بهتری را قبل و حتی در طول عفونت کووید-۱۹ تجربه کنید. تمرین‌های تنفس عمیق همچنین کمک می‌کند کنترل بیشتری بر سلامت خود داشته‌ باشید و استرسی را که ممکن است تجربه کنید، کاهش دهید.

هر چند معمولا گفته می‌شود تمرین‌های تنفس عمیق به مبارزه با استرس و اضطراب و کاهش وزن کمک می‌کنند اما نباید سیستم اصلی درگیر هنگام انجام این تمرین‌ها یعنی سیستم تنفسی را فراموش کنیم. تمرین‌های تنفسی، به‌ویژه تنفس شکمی، ظرفیت ریه‌ها را افزایش می‌دهد، آنها را از مخاط و مایعات پاک می‌کند و باعث می‌شود تنفس موثرتری داشته‌باشید.

با توجه به علائم شایع کووید مانند دشواری تنفس، سرفه یا حتی ذات‌الریه، کووید-۱۹ معمولا خود را با التهاب مسیرهای تنفسی و ریه‌ها نشان می‌دهد. از آنجا که کووید-۱۹ باعث ایجاد مخاط در مسیرهای هوایی یا ریه‌ها یا هر دو می‌شود، بر جریان هوا تأثیر می‌گذارد و این شرایط به نوبه خود به تنگی‌ نفس یا حتی مشکلات شدیدتری مانند حملات آسم یا سندرم دسترس تنفسی حاد (ARDS) که تهدیدکننده زندگی است، منجر می‌شود. ARDS زمانی رخ می‌دهد که مایعات به داخل ریه‌ها نشت کنند. تنفس عمیق خطر ابتلا به این عوارض شدید را کاهش می‌دهد؛ به‌خصوص اگر از یک بیماری مزمن تنفسی التهابی مانند آسم یا بیماری انسداد مزمن ریه (COPD) رنج می‌برید.

تمرین‌های تنفسی منظم همچنین دیافراگم ـ عضله صاف گنبدی شکل در زیر ریه‌ها را که انبساط و انقباض آنها را کنترل می‌کند، تقویت می‌کند. همچنین تنفس شکمی باعث بهبود جریان لنف در بدن می‌شود که به‌طور بالقوه می‌تواند عملکرد ایمنی را بهبود ببخشد و خطر ابتلا به بیماری‌های تنفسی را کاهش دهد. مطالعات تایید می‌کنند تمرین‌های تنفسی کارایی تنفس را بهبود می‌بخشد و تنگی نفس را کاهش می‌دهد. به خاطر داشته‌ باشید هر فعالیت هوازی دیگری که باعث تنفس سریع‌تر می‌شود مانند شنا، دوچرخه‌سواری، یوگا یا پیاده‌روی سریع نیز می‌تواند نوعی تمرین تنفسی باشد و سیستم تنفسی شما را تقویت کند. بنابراین می‌توانید تمرین‌های تنفسی اختصاصی را با فعالیت‌های ورزش جایگزین کنید تا بهره بیشتری ببرید.

منبع: الف

کلیدواژه: تمرین های تنفسی تمرین های تنفس تنفس عمیق تمرین ها کووید ۱۹ ریه ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.alef.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «الف» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۴۱۳۹۱۳۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

برای نابودی ویروس‌ها پنجره را باز کنید

پژوهشگران می‌گویند سطوح بالاتر کربن دی اکسید (CO۲) به این معنی است که ویروس‌ها طول عمر بیشتری خواهند داشت و افراد بیشتری را آلوده می‌کنند، بنابراین باز کردن پنجره می‌تواند یک راه موثر برای کم کردن ویروس‌های معلق در هوا باشد.

کربن دی اکسید یک عمل کلیدی برای بیشتر زنده ماندن ویروس‌های معلق در هوا و در نتیجه احتمال انتشار بیشتر آنهاست؛ بنابراین باز کردن پنجره می‌تواند یک راه علمی برای جلوگیری از انتشار ویروس‌های تنفسی نسبت به آنچه که در ابتدا پیش‌بینی شده بود، باشد.

به نقل از ان‌ای، با ظهور کووید-۱۹، جهان یاد گرفت که بودن در فضای نزدیک با فرد یا افراد دیگر چگونه می‌تواند خطر ابتلا به این ویروس را افزایش دهد.

اکنون تحقیقات جدید به رهبری پژوهشگران دانشگاه بریستول در بریتانیا یک پاسخی به این پرسش داده است که چگونه و چرا ویروس‌های تنفسی موجود در هوا برای مدت طولانی‌تری در فضا‌های بسته باقی می‌مانند. آنها می‌گویند پای کربن دی اکسید در میان است.

آلن هادرل، سرپرست و نویسنده ارشد این مطالعه و محقق ارشد علوم هواپخش در دانشکده شیمی دانشگاه بریستول می‌گوید: ما می‌دانستیم که ویروس عامل کووید-۱۹ موسوم به SARS-CoV-۲ مانند سایر ویروس‌ها، از طریق هوایی که تنفس می‌کنیم، پخش می‌شود، اما این مطالعه نشان‌دهنده پیشرفت بزرگی در درک ما از این است که دقیقاً چگونه و چرا این اتفاق می‌افتد و مهم‌تر اینکه چه کاری می‌توان برای متوقف کردن آن انجام داد.

کربن دی اکسید (CO۲) یک شاخص خوب برای سنجش تهویه در یک فضای داخلی است. تعداد افراد در یک اتاق بر غلظت CO۲ تأثیر می‌گذارد و از آنجایی که هم کربن دی اکسید و هم ویروس‌های تنفسی دیگر در هوای بازدمی وجود دارند، منطقی است که از غلظت CO۲ به عنوان شاخصی برای خطر انتقال ویروس استفاده شود.

در اینجا ما باید کمی عمیق‌تر به بررسی تنفس بپردازیم. PH بالای (قلیایی) بازدم ناشی از ترشحات تنفسی است که از آن منشاء می‌گیرد. به عنوان مثال، بزاق و مایع ریه حاوی سطوح بالایی از بی‌کربنات قلیایی هستند. pH قطرات خارج شده در تنفس با تبخیر بی‌کربنات به گاز CO۲ تغییر می‌کند، اما تحت تأثیر عواملی مانند رطوبت نسبی، اندازه قطرات و غلظت CO۲ در محیط قرار می‌گیرد.

از آنجایی که تصور می‌شود PH محرک عفونت‌پذیری ویروس‌های معلق در هوا باشد، پژوهشگران بررسی می‌کنند که آیا غلظت CO۲ محیط بر پایداری ویروس‌های موجود در هوا (هوا پایداری) و خطر انتقال آنها تأثیر می‌گذارد یا خیر.

در شرایط همه‌گیری کووید-۱۹ از مانیتور‌های سنجش CO۲ برای تخمین تهویه ساختمان استفاده شد. هوای معمولی خارج از منزل حاوی حدود ۴۰۰ قسمت در میلیون (ppm) کربن دی اکسید است. در فضا‌های داخلی معمولی و دارای تهویه مناسب، غلظت بین ۴۰۰ تا ۱۰۰۰ ppm است. در فضا‌های دارای تهویه ضعیف، غلظت CO۲ می‌تواند از ۲۰۰۰ ppm بیشتر شود و در محیط‌های شلوغ‌تر از ۵۰۰۰ ppm بالاتر رود.

پژوهشگران با تغییر غلظت CO۲ در هوا بین ۴۰۰ ppm و ۶۵۰۰ ppm، ارتباط بین غلظت CO۲ و مدت زمانی که ویروس‌های موجود در هوا عفونی می‌مانند را تأیید کردند.

در مقایسه با CO۲ معمولی جو که حدود ۵۰۰ ppm است، افزایش متوسط در CO۲ از ۴۰۰ ppm به ۸۰۰ ppm در محدوده یک اتاق با تهویه خوب منجر به افزایش قابل توجهی در هواپایداری ویروس برای همه سویه‌های ویروس SARS-CoV-۲ از جمله دلتا، بتا و اومیکرون پس از دو دقیقه شد. ضمن اینکه تفاوتی در میزان عفونت و سرایت‌پذیری بین ۸۰۰ و ۶۵۰۰ ppm مشاهده نشد.

افزایش غلظت CO۲ عمیقاً بر سرایت‌پذیری SARS-CoV-۲ در طول زمان تأثیر گذاشت. در مقایسه با هوای معمولی، زمانی که غلظت کربن دی اکسید ۳۰۰۰ ppm بود (مشابه غلظت یک اتاق شلوغ) ویروس‌ها پس از ۴۰ دقیقه تقریباً ۱۰ برابر بیشتر عفونی باقی ماندند.

هادرل می‌گوید: این رابطه روشن می‌کند که چرا رویداد‌های اَبَرپخش‌کننده ممکن است تحت شرایط خاصی رخ دهند. PH بالای قطرات بازدمی حاوی ویروس SARS-CoV-۲ احتمالاً عامل اصلی عفونت است. CO۲ هنگامی که با قطرات برهمکنش می‌کند مانند یک اسید عمل می‌کند. این باعث می‌شود که pH قطرات کمتر قلیایی شود و در نتیجه ویروس درون آنها با سرعت کمتری غیرفعال شود.

خوشبختانه توصیه پژوهشگران برای کاهش عفونت ویروسی یک توصیه ساده است.

هادرل می‌گوید: به همین دلیل است که باز کردن یک پنجره یک استراتژی کاهش موثر است، زیرا هم از نظر فیزیکی ویروس را از اتاق خارج می‌کند و هم باعث می‌شود قطرات هواپخش برای ویروس سمی‌تر شوند.

با توجه به تمرکز جهانی بر کاهش CO۲ جو که دانشمندان اقلیم پیش‌بینی می‌کنند در دهه‌های آینده به بیش از ۵۵۰ ppm افزایش یابد، پژوهشگران می‌گویند یافته‌های آنها پیامد‌های گسترده‌تری دارد.

هادرل می‌گوید: بنابراین، این یافته‌ها پیامد‌های گسترده‌تری نه تنها در درک ما از انتقال ویروس‌های تنفسی، بلکه اینکه چگونه تغییرات در محیط ما ممکن است احتمال همه‌گیری‌های آینده را تشدید کند، دارد.

وی افزود: داده‌های مطالعه ما نشان می‌دهد که افزایش سطح CO۲ در جو می‌تواند با افزایش قابلیت انتقال سایر ویروس‌های تنفسی از طریق افزایش مدت زمانی که آنها در هوا عفونی می‌مانند، همزمان باشد.

این مطالعه در مجله Nature Communications منتشر شده است.

باشگاه خبرنگاران جوان علمی پزشکی کلينيک