هشداری جدی در مورد استفاده از خشککن لباس
تاریخ انتشار: ۲۶ دی ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۴۱۳۹۱۵۰
باشگاه خبرنگاران جوان- برخی از خانمها از خشککن لباس استفاده میکنند تا راحتی بیشتری داشته باشند و به آنها کمک کند در زمان و تلاش صرفه جویی کنند؛ اما یک مطالعه جدید هشدار میدهد که یک خشککن در خانه میتواند سالانه ۱۲۰ میلیون میکرو فیبر را در هوا آزاد کند که بر محیط زیست و همچنین سلامت انسان تاثیر میگذارد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
دانشمندان تخمین زده اند که دو مورد از متداولترین الیاف نساجی که از خشککن لباسهای خانگی وارد هوای اطراف میشوند، پنبه و پلیاستر هستند. نتایج نشان میدهند که خشککنهای لباس تا ۴۰ برابر بیشتر از ماشینهای لباسشویی، میکروفیبر در هوا آزاد میکنند.
این مطالعه نشان داده است که میکروالیاف ها، ذراتی میکروسکوپی هستند که از منسوجات و لباسها جدا میشوند و نازکتر از موی انسان هستند و با چشم غیرمسلح دیده نمیشوند. اگرچه دانشمندان هنوز در تلاش هستند تا اثرات سلامتی استنشاق میکروالیاف را به طور دقیق تعیین کنند؛ اما اعتقاد بر این است که آنها باعث مشکلات تنفسی و حتی مانع از بهبود مجاری تنفسی پس از عفونت ویروسی میشوند.
بر اساس این مطالعه، میکروالیاف میتواند از پارچههای طبیعی مانند پنبه یا پارچههای مصنوعی مانند پلی استر که میکروپلاستیک نیز هستند به دست آید.
پروفسور لیونگ گفت: قدردانی ما از میکروالیاف موجود در هوا از یک خشککن به طور کلی بیشتر از تعداد میکروفیبرهای تولید شده توسط ماشین لباسشویی است. فاضلاب ماشین لباسشویی به تصفیه خانه فاضلاب میرود که منجر به حذف میکروالیاف نیز میشود.
این تیم دریافت که با افزایش لباسها در خشککن، رها شدن میکروفیبر پلی استر افزایش مییابد؛ در حالی که آزاد شدن میکروفیبر پنبه بدون توجه به اندازه بار ثابت میماند. این فرآیندی است که برای پلی استر اتفاق نمیافتد.
انتشار میکروالیاف در محیط نیز نگران کننده است؛ زیرا میتوانند آلایندهها را جذب کرده و در فواصل طولانی انتقال دهند. خود فیبر در صورت مصرف یا استنشاق میتواند برای سیستم تنفسی تحریک کننده باشد.
بیشتر بخوانید
نحوه صحیح نگهداری از ماسکهای پارچهای خشک کردن لباس در خانه خطرناک است؟منبع: وب سایت دارالهلال
انتهای پیام/
منبع: باشگاه خبرنگاران
کلیدواژه: خشک کن لباس لباس شویی پلی استر خشک کن
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.yjc.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «باشگاه خبرنگاران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۴۱۳۹۱۵۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
طرح «نور» است یا «زور»؛ روحانیون برای جنگ با که لباس نظامی پوشیدهاند؟
اگر طرح، طرح نور است و برگرفته از آیه سورۀ نور که قاعدتا باید از نماد نور استفاده شود و اگر «نور» نیست و «زور» است دیگر چرا از قرآن و نور مایه می گذارند؟
آنگونه که عصرایران روایت کرده، تصاویر منتشره از تجمع طلاب و روحانیون در قم در حمایت از برخوردهای انتظامی در مقولۀ حجاب از این منظر مورد توجه قرار گرفته که روحانیون حاضر لباس نظامی پوشیدهاند. به این بهانه چند نکته را میتوان طرح کرد:
۱. سابقه داشته که افرادی کفن بپوشند یا روحانیون بلندمرتبه در جبهه لباس نظامی بر تن کنند و مشهورترین تصاویر مورد اخیر مربوط به دهه ۶۰ و حضور آیتالله خامنهای به عنوان نماینده امام در شورای عالی دفاع و بعد رییس این شورا به اقتضای ریاست جمهوری و مرحوم هاشمی رفسنجانی به عنوان جانشین فرمانده کل قوا در جبهههاست اما این شکل سابقه ندارد. خاصه اینکه به جای عبا لباس نظامی پوشیدهاند. به عنوان رزمنده البته پیشینه داشته اما به منظور تأکید بر تلفیق رزمندگی و تبلیغ بوده یا سلاح و صلاح با هم. در این فقره اما آن حس منتقل نمیشود. همچنین میدانیم پوشیدن لباس نظامی نیاز به اجازه و هماهنگی دارد. در جبهه حاوی پیام ایثار و از جان گذشتگی بود و اینجا وجه زور و اجبار آن می چربد.
۲. لباس نظامی یعنی آمادۀ جنگایم. اما جنگ با که؟ با زنان و و دختران این سرزمین که به هر دلیل پوشش و سبک زندگی دیگری دارند و الزاما انگیزه سیاسی هم ندارند؟ آن هم در حالی که شخص سردار رادان فرمانده کل نیروی انتظامی به صراحت گفته است این طرح جنبه امنیتی و نظامی ندارد و بیشتر فرهنگی است و حتی مایل نیست صرفا انتظامی معرفی شود؟ از این منظر نقض غرض نیست؟
۳. اگر طرح، طرح نور است و برگرفته از آیه سورۀ نور که قاعدتا باید از نماد نور استفاده شود و اگر «نور» نیست و «زور» است دیگر چرا از قرآن و نور مایه می گذارند؟
۴. اگر منظور روحانیون محترم این است که از نیروهای پلیس حمایت میکنند چرا لباس کامل آنها را نپوشیدهاند؟ آیا تصور نمیکنند تلفیق لباس نظامی با عمامه در تاریخ شیعه سابقه نداشته باشد؟ حتی شهید محراب آیتالله اشرافی اصفهانی با آن سن و سال وقتی در جبهه جنگ با صدام حسین لباس سپاه پوشید کامل پوشید از کلاه استفاده کرد نه عمامه.
۵. هر صنفی باید با زبان خود آن و در مواردی با لباس خاص خود آن شناخته شود. این که طلاب که غالبا به خدمت سربازی نرفته اند یا نمی روند لباس نظامی بپوشند آن هم نه برای مقابله با اسراییل که در حمایت از برخورد با زنان و دخترانی که پوشش مطلوب آنان را رعایت نمیکنند چه تصویری از آنان در ذهن شماری از مردم خاصه زنان و دختران مورد نظر در این «جنگ»! ترسیم میکند؟
۶. این نکته البته قابل درک است که بعد از آن که جمعیت قابل توجهی در حمایت از طرح نور در تهران گرد نیامد چون بسیاری از خانمهای چادری مثل سابق مایل نیستند در حمایت از برخوردهای پلیسی تجمع کنند جای دیگر این تجمع را شکل دادند و نه با محوریت خانم ها بلکه با روحانیون لباس نظامی پوشیده که طبعا وجه صنفی و طبقه ای دارد و قاعدتا در موضوع مرتبط با زنان اگر خانمها حمایت کنند موثرتر است تا مردان آن هم با تلفیق لباس نظامی و روحانیت.
۷. برداشت نویسنده این است که طرح جاری تنها برای آن است که تلقی مخالفت علنی با حکومت درنگیرد و در این حد رعایت کنند کفایت می کند تا جایی که به لطیفه گفته می شود اگر می توانستند عکس مهسای طفلک را به عنوان حجاب کنونی مقبول منتشر میکردند به همین خاطر فرماندهی کل نیروهای انتظامی اصرار دارد موضوع نظامی و انتظامی و پلیسی نیست و فرهنگی است و آن وقت وسط این معرکه طلاب آمدهاند و لباس نظامی پوشیدهاند!