دوربین مخفی رفتار مجرمانه یا تولید سرگرمی

نیازی به تخصص نیست؛ تنها یک دوربین تلفن همراه، قدری وقاحت، اندکی عطش برای کسب شهرت و درآمد و جذب دنبال‌کننده در فضای مجازی کافی است تا تصاویری ضبط و منتشر شود که به اسم تفریح و شادی، رفتار مجرمانه و متعارض با فضای فرهنگی و اجتماعی جامعه را با موجی از ناامنی، ترس، نگرانی و اضطراب در جامعه تزریق کنند.

روزنامه ایران:نیازی به تخصص نیست؛ تنها یک دوربین تلفن همراه، قدری وقاحت، اندکی عطش برای کسب شهرت و درآمد و جذب دنبال‌کننده در فضای مجازی کافی است تا تصاویری ضبط و منتشر شود که به اسم تفریح و شادی، رفتار مجرمانه و متعارض با فضای فرهنگی و اجتماعی جامعه را با موجی از ناامنی، ترس، نگرانی و اضطراب در جامعه تزریق کنند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

این تعریف ساخت یک فیلم در ژانر وحشت یا مستندهایی برای آموزش و سرگرمی نیست بلکه تعریف تصاویری است که این روزها در صفحه‌های اینستاگرام و توئیتر و تلگرام به عنوان دوربین مخفی ساخته و منتشر می‌شود. از کوبیدن ظرف خامه به صورت رهگذران گرفته تا ریختن آب داغ بر صورت - با حس اسیدپاشی – و بریدن سرعروسک از سوی یک راننده مسافربرنما و حتی زورگیری و... همه و همه مصادیقی هستند از رفتارهای عجیب و شوک آور چند جوان که دنبال پول هستند و شهرت و بعد هم با جمله «ببخشید دوربین مخفی بود» می‌خواهند رفتار خارج از عرف و ادب و احترامشان را توجیه کنند و روز به روز هم شاهد افزایش این فیلم‌ها در فضای مجازی هستیم که با چاشنی مشمئزکننده‌ای غیر از صدمه‌های جسمی می‌تواند به روح و روان افراد هم آسیب‌های غیر قابل جبرانی وارد کند.
بی‌تردید ساخت هر کلیپ و فیلمی چه برای انتشار در فضای مجازی و چه برای تلویزیون و سینما نیاز به شاخصه‌ها و مؤلفه‌ها و مجوزهایی دارد. اگر بحث مجوز و تخصص در این زمینه را هم نادیده بگیریم بی‌شک ساخت چنین ویدیوهایی که اغلب کپی از برخی دوربین مخفی‌های خارجی است با فرهنگ جامعه ما همخوانی ندارند. از سوی دیگر رواج این پدیده در جامعه مخاطب را دچار تردید و سؤالاتی را به ذهن متبادر می‌کند که اگر در خیابان با چنین مواردی روبه‌رو شد چه واکنشی نشان دهد. آیا واقعاً مورد زورگیری و آزار قرار گرفته یا دستمایه تفریح چند جوان شده و مقابل دوربین مخفی است و باید لبخند بزند؟ آیا باید شکایت کند؟ اگر شکایت کند، رسیدگی می‌شود؟ آیا پلیس با سازندگان چنین کلیپ‌هایی برخورد می‌کند یا باید منتظر کسب اجازه از مراجع قضایی باشند؟ همیشه از مقامات انتظامی و قضایی شنیده‌ایم که «پیشگیری از وقوع جرم» امری است مهم. به‌طوری که حتی معاونتی در قوه قضائیه با همین نام وجود دارد و بر لباس‌های مأموران پلیس هم چنین واژه‌ای نقش بسته است اما آیا ساخت کلیپ‌های غیراستاندارد با اعمال مجرمانه نیازی به پیشگیری ندارند؟ آیا قوانین آنقدر بازدارنده هست که این افراد نگران عقوبت بابت ساخت چنین فیلم‌های آزار دهنده‌ای باشند؟
شرایط برخورد با سازندگان کلیپ
محسن زالی قاضی دادگستری در این باره می گوید: تهیه فیلم به صورت مخفیانه اگر به حریم شخصی افراد ورود نداشته باشد جرم نیست اما اگر آن رفتار منجر به ترک فعل یا انجام فعلی شود که از نظر قانون جرم شناخته شده، صرف اینکه دوربین مخفی بوده موجه نیست.
وی در پاسخ به این سؤال که آیا قانونگذار تعریفی برای مقابله با جرایم مرتبط با ساخت چنین کلیپ هایی دارد خاطر نشان می کند: در این مورد 2 حالت وجود دارد؛ نخست درمورد فردی است که داخل کلیپ و در واکنش به سازنده کلیپ مرتکب رفتاری شود که می تواند جرم باشد و دوم اینکه سازنده برای برانگیختن حس و یا واکنش افراد نسبت به موضوعی، فی نفسه جرمی را مرتکب شود مثل سیلی زدن، قاپیدن گوشی موبایل و ...منتها برای محرز شدن این امر که آیا این رفتار جرم هستند یا خیر باید جمیع شرایط وجود داشته باشد. ممکن است در حین ساخت چنین کلیپ هایی یک بخشی از جرم اتفاق بیفتد و بخش دیگری از آن صورت نگیرد ولی در همه این موارد نمی توانیم بگوییم که  سازنده کلیپ به لحاظ اسم یا عنوانی که بر روی کارش گذاشته از مصونیت برخوردار است.
این قاضی در جواب این پرسش که چه عناصری برای محکومیت یک فرد لازم است می گوید: در جرایم عمدی 3 عنصر را قانونگذار تبیین کرده است. اول اینکه قانونگذار عملی را به عنوان یک جرم مشخص کرده و برای آن مجازاتی را در نظر گرفته باشد. دوم عنصر مادی است مثل آسیب زدن به اموال دیگران یا تخریب یا ربایش مال دیگری و یا قصد سرقت  و عنصر سوم هم سوء نیت است.
وی می افزاید: عنصر سوم در این خصوص بسیار حائز اهمیت است چراکه اگر برای قاضی محرز و مشخص شود که شخص با نیت سوء دست به چنین عملی زده مجرم تلقی می شود. گاهی فردی به قصد شوخی با دوستش اقدام به  برداشتن تلفن همراهش می کند و در این حین گوشی یا گم می شود و یا به زمین می افتد و می شکند که باید برای قاضی مشخص شود که او نیت سوئی داشته یا  فقط قصدش شوخی بوده. از این رو ممکن است در صورتی که مشخص شود فرد نیت سوء نداشته شامل محکومیت کیفری نشود اما مسئول ضرر و زیانی است که به فرد شاکی وارد شده است. لذا در ساخت و تهیه چنین کلیپ هایی که بخشی از رفتارهای آن را بتوان از حیث عنصر مادی با بعضی از جرایم منطبق کرد، احراز سوءنیت یا عدم آن بسیار مهم است و مضافاً حتی در فرض عدم احراز عنصر روانی یا معنوی ، باز هم مسئولیت مدنی به قوت خود باقیست.
پلیس با دستور قضایی وارد ماجرا می‌شود
سرهنگ تورج کاظمی رئیس سابق پلیس فتای پایتخت به «ایران» می‌گوید: به نظر می‌رسد از آنجا که تاکنون کمتر افراد به دنبال احقاق حقشان بوده‌اند به لحاظ انتظامی و قضایی نیز کمتر به این موارد ورود شده است. در حال حاضر وقتی سازمان، نهاد و یا شخصی متضرر شود و شکایتی مطرح کند پلیس با دستور مقام قضایی به مسأله ورود می‌کند.
وی در پاسخ به این سؤال که وقتی برای ساخت یک فیلم حتی کوتاه نیاز به صدور مجوزهای قانونی است چرا برای ساخت چنین کلیپ‌هایی پلیس ورود نمی‌کند می‌افزاید: به‌طور قطع مجوز نیاز است اما کسانی که قصد ساختن کلیپ‌های دوربین مخفی را دارند سعی می‌کنند از 4 مؤلفه نهایت استفاده را ببرند؛ استفاده از دوربین‌های کوچک و یا دوربین تلفن همراه، انجام کار در مدت زمان کوتاه، کار در محل‌های کم تردد و جابه‌جا شدن سریع بعد از ضبط کار. پلیس پس از رصد و دیدن چنین تصاویری گزارش آن را به مقام قضایی داده و با تشخیص مقام قضایی مبنی بر وقوع اعمال مجرمانه مجوز ورود پلیس به قضیه صادر می‌شود در غیر این صورت برای همکاران ما ورود کردن به قضیه ممکن نیست.
سرهنگ کاظمی تأکید می‌کند: اعتقاد من این است که مرجع قضایی در بسیاری از مواقع خودش را کنار کشیده و نتیجه این می‌شود که اغلب افراد جامعه پلیس را به عنوان مقصر در برخورد با برخی موارد مجرمانه می‌شناسند در حالی که مأموران بدون مجوز قضایی اجازه آب خوردن هم ندارند. البته در قانون آیین دادرسی آمده که اگر مأموران با جرم مشهودی مواجه شدند می‌توانند بلافاصله ورود کنند اما چون در بحث جرم شناسی در برخی از اعمال مثل همین تولیدات دوربین‌های مخفی مصداقی وجود ندارد، امکان ورود نیست. من خودم تاکنون به خاطر ندارم که یک مقام قضایی از من خواسته باشد که سازندگان فلان کلیپ مجرمانه را دستگیر کنم. آنها اغلب منتظر هستند تا مأموران انتظامی گزارشی را اعلام کنند و آنها هم پس از رؤیت مثلاً یک فیلم و تشخیص شان مجوز آن را یا صادر کنند.
کاظمی در پایان به بحث قوانین در خصوص جرایم رایانه‌ای اشاره و اظهار می‌دارد: قوانین در بخش جرایم رایانه‌ای بازدارندگی لازم را ندارند. چه بسا در بخش‌هایی از جرایم شاهد مواردی هستیم که چه در بخش قوانین و چه در اجرا کاستی‌ها و نقصان‌هایی وجود دارد که باعث شده نتوانیم آنطور که باید در مقابل جرایم در فضای مجازی بدون نقص عمل کنیم.

انتهای پیام/

منبع: ایران آنلاین

کلیدواژه: فضای مجازی دوربین مخفی مقام قضایی ساخت چنین

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت ion.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایران آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۴۱۵۱۰۸۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

یافتن عدد متفاوت در کمتر از 10 ثانیه (سرگرمی تصویری)

عصر ایران - در ادامه یک سرگرمی تصویری یافتن مورد متفاوت ارائه شده است. در تصویر زیر تعداد زیادی عدد 383 در چند ردیف و ستون دیده می شوند. اما بین آنها یک عدد 363 پنهان شده است.

 

 

چالش این است که عدد متفاوت را در کمتر از 10 ثانیه پیدا کنید.

 

حل کردن منظم این قبیل معماهای تصویری می تواند به بهبود سطوح تمرکز کمک کرده و همچنین در تقویت مهارت های مشاهده ای انسان نقش داشته باشد.

 

 

پاسخ در پایین صفحه ارائه شده است.

 

 

..

 

..

 

..

 

..

 

..

 

..

 

..

 

..

 

..

 

..

 

..

 

..

 

 

در تصویر زیر محل قرارگیری عدد 363 مشخص شده است.

 

کانال عصر ایران در تلگرام بیشتر بخوانید: کدام مثلث متفاوت است! (معمای تصویری)