به نقل از «فارس»

فرصت برابر؟/ متاورس می‌تواند پیچیده‌ترین و نوین‌ترین نوع استعمار را رقم بزند

تاریخ انتشار: ۲۹ دی ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۴۱۷۱۲۱۰

به گزارش گروه دیگر رسانه‌های خبرگزاری فارس، متاورس سومین خبر پرصدای حوزه فناوری استارتاپی در سال ۲۰۲۱ عنوان‌شده است. خواب‌وخیال‌های زاکربرگ و مایکروسافت برای آینده اینترنت، مغز شرکت‌های استارتاپی را تنها به سمت یک واژه می‌برد: سرمایه‌گذاری.

آن‌ها با خود می‌اندیشند آینده اینترنت، متاروس است و همان‌قدر که اگر کسی امروزه در کسب‌وکار خود از اینترنت غافل باشد خطا کرده، غفلت از متاورس هم یک خطای اقتصادی جبران‌ناپذیر است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

اهالی تکنولوژی و فناوری نیز که باذوق و شوق خاصی اخبار مربوط به پیشرفت آن را دنبال می‌کنند؛ با ولع منتظر تحقق ایده‌های متاورس هستند. ذوق و شوق کودکانه آن‌ها با ابزارهای تکنولوژی نیز قابل‌درک است.

اینجا اهالی علوم انسانی، آن‌ها که با فلسفه، جامعه‌شناسی، روانشناسی و رسانه‌شناسی سروکار دارند باید از دید دیگری نگاه کنند. آن‌ها در این میان تنها کسانی هستند که دل‌شان برای انسان و انسان بودن می‌سوزد. می‌دانند انسان پیچیدگی‌هایی دارد، می‌دانند انسان نمی‌تواند علیه ریشه‌های خود بشورد. انسانی که محیط‌زیست طبیعی کره زمین را نابود کرد، می‌تواند زیست‌بوم مصنوعی خود را نیز ویران سازد. این افکار، بعضا با برچسب‌هایی همچون تکنوفوبیا یا فن‌هراسی طرد می‌شود. اما نمی‌توان کسانی را که از یکه‌تازی سرمایه‌داری بر ارابه‌های تکنولوژی نگران‌اند را فن‌هراس نامید. آن‌ها تکنولوژی را طرد نکرده‌اند و از تمدن کناره نگرفته‌اند. آن‌ها نگران کسب‌وکار خودشان نیستند، بلکه می‌بینند اکنون چه بر سر سیاره حیات و حیات آدم‌ها آمده، پس نگران می‌شوند.

اخیرا مارک زاکربرگ مدیرمسئول هلدینگ فیسبوک یا متا، مصاحبه جالبی با پایگاه خبری درج داشته است. به گزارش «دنیای اقتصاد» در بخشی از این مصاحبه، مصاحبه‌گر از   زاکربرگ می‌پرسد برخی معتقدند مدیران شرکت‌های فناوری، حتی توانایی کنترل همین شبکه‌های اجتماعی امروزی را هم ندارند و نمی‌توانند از چالش‌های آن جلوگیری کنند؛ چگونه به یک جهان گسترده و بسیار بی‌در و پیکرتر از فضای مجازی کنونی فکر می‌کنند. مصاحبه‌گر در این سؤال، اشاره‌ای هم به دعوای بایدن و فیسبوک بر سر محتوای واکسن‌هراسی می‌کند. زاکربرگ پاسخ می‌دهد: «البته رئیس‌جمهور، چندی بعد توضیح بیشتری درباره صحبت‌‌‌هایش داد. و من با اطمینان و بر اساس تجزیه‌وتحلیل‌ها می‌‌‌گویم که اتفاقا ما در تشویق افراد به واکسن زدن، نقش مثبتی داشته‌ایم. مثلا به میلیون‌‌‌ها نفر کمک کردیم که با استفاده از ابزار واکسن‌‌‌یاب، واکسن بزنند. به نظرم اگر کشوری هنوز به میزان مطلوب واکسیناسیون نرسیده، علتش شبکه‌‌‌های اجتماعی نیستند. ما محتواهای آسیب‌‌‌زا را حذف می‌‌‌کنیم و محتوایی را که پس از چک شدن، نادرست محسوب می‌شوند نشان می‌‌‌کنیم و گسترش‌شان را کاهش می‌‌‌دهیم. پس ما با این دو، متفاوت برخورد می‌کنیم. ما در این راستا تلاش‌‌‌های بسیاری کرده‌‌‌ایم و به نظرم از انتخابات ۲۰۱۶، پیشرفت‌‌‌های چشمگیری هم داشته‌‌‌ایم. هیچ‌کس آنقدرها هم برای پاندمی آماده نبود اما ما از قبل، سیستم‌‌‌هایی داشتیم که در این شرایط به کمکمان آمدند. و به تأثیری که داشتیم، افتخار می‌‌‌کنم. ما حدود ۳۵ هزار نفر داریم که کارشان، کمک به بازبینی محتواست و تکنولوژی‌‌‌هایی هم در این راستا طراحی کرده‌‌‌ایم. اما مبارزه با این محتواها، مثل مبارزه با جرم و جنایت در یک شهر است. هیچ‌کس انتظار ندارد جنایت کاملا از بین برود و اگر چنین نشود، به این معنا نیست که پلیس کارش را خوب انجام نداده. سعی ما هم این است که انتشار محتواهای نادرست را به حداقل برسانیم و گرایشات مثبت ایجاد کنیم.» 

یعنی فیسبوک حتی اگر بنا به گفته زاکربرگ با محتوای واکسن‌هراسی مقابله کرده باشد، بازهم می‌تواند بستری  برای انتشار محتوای خطرناک باشد. زاکربرگ اینجا مقایسه غلطی هم می‌کند بین خودش و پلیس. جامعه، یک پدیده طبیعی جاری است. پلیس، مانند موانعی بر سر راه این رودخانه است اما فیسبوک محیطی است که صفرتا صدش را طراحانش ساخته‌اند. آنان همانند کسانی هستند که سفره‌ای پهن کرده‌اند که برای تهیه غذای آن سفره، هرکسی می‌تواند وارد آشپزخانه شود. حالا بانیان آن سفره می‌گویند اگر در غذاها سم پیدا شد، آن‌ها تلاششان را کرده‌اند که شخصی در غذاها سم نریزد و اگر برخی به این دلیل مرده‌اند، تقصیری متوجه آن‌ها نیست. تازه من مطمئنم اگر این شرکت همان‌طور که در مورد محتوای مربوط به شهید سلیمانی سختگیر بود، در مورد محتوای ضدواکسن نیز از خود سختگیری نشان می‌داد، این مشکلات پیش نمی‌آمد. 

زاکربرگ در ابتدای این مصاحبه نیز حرف جدی و درخور تأملی می‌زند: «قبلا فکر می‌‌‌کردم کار ما، ساخت محصولاتی است که مردم‌دوست دارند استفاده کنند. اما حالا فکر می‌‌‌کنم باید دید جامع‌‌‌تری داشته باشیم. ساختن چنین محصولی کافی نیست. یک محصول باید علاوه بر این، فرصت‌‌‌های اقتصادی برای جامعه ایجاد کند و همه مردم را در بربگیرد. حالا هر چیزی طراحی می‌کنیم بر اساس این اصل است. موضوع، فقط طراحی محصول نیست. این‌یک اکوسیستم است. امیدوارم یک روز میلیون‌‌‌ها نفر در متاورس کار کنند و محتوا تولید کنند. از محصولات مجازی گرفته تا لباس مجازی یا کار مجازی. به نظرم وجود چنین جهانی، لازم است.»

منظور زاکربرگ این است که تا پیش‌ازاین، فعالان حوزه استارتاپی آدم‌های خلاق و خوش‌ایده‌ای بودند که فکر می‌کردند اکنون چه خلائی در جامعه هست که می‌توان آن را حل کرد و از آن پول درآورد؟ در حالتی سرمایه سالارانه‌تر، نیازسازی صورت می‌گرفت. اما اکنون زاکربرگ به‌عنوان یک مصلح جهانی سخن می‌گوید که دارد بر مبنای جهان‌بینی خود، جهانی بهتر را ترسیم می‌کند. او همچون کسی سخن می‌گوید که می‌خواهد مسیر دنیا را به سمت جهان بهتری کج کند. انسانی که در واقعیت نتوانسته عدالت را برقرار کند، می‌خواهد آن را در یک جهان مجازی بجوید. او می‌خواهد برای آدم‌ها فرصت اقتصادی خلق کند. می‌خواهد آن‌ها دیگر مصرف‌کننده‌های محصول او نباشند، بلکه خود تولیدکننده باشند. یک عینک بزنند به چشمشان و سپس وارد کارگاه نساجی خود شوند و لباس تولید کنند و بفروشند. خدا را چه دیده‌ای؟ شاید اصلا خودشان تولیدکننده شوند. شاید اصلا خودشان در جهان مجازی سرمایه‌دار شوند. مثلا صاحب یک آدیداس مجازی متاورسی شوند. سرمایه‌دارانی در جهانی که دکمه‌اش دست دانش‌آموختگان جوگیر هاروارد است (در بهترین حالت). تمام شد؟ خیلی تأثیرگذار بود. مارک دنیایی را تصویر می‌کند که در آن هرچه بیشتر داشته باشی، بیشتر هیچی نیستی. اینفلئونسرها، بلاگرها و خلاصه سلاطین اینستاگرام را ببین. آدم‌هایی پوشالی که سرمایه‌شان عدد فالوورها و لایک‌ها و ویوی استوری‌هایشان است و درازای پول‌های هنگفت، توجه می‌فروشند. 

اما اصل شاهکار زاکربرگ در این مصاحبه، پاسخی است که به سؤال مربوط به مخدوش شدن احساس انسانی از واقعیت می‌دهد. سؤال این است: «آیا متاورس، حس مشترک ما از واقعیت را مخدوش می‌‌‌کند؟» مارک پاسخ می‌دهد: «قطعا مزایا و معایبی دارد. قبلا، مثلا ۲۰ سال پیش، دسترسی تو به فرصت‌‌‌ها، بستگی به این داشت که چقدر به آن فرصت‌‌‌ها ازنظر فیزیکی نزدیک باشی. یکی از مشکلات فعلی ما، عدم دسترسی به فرصت‌‌‌های برابر است. همین حالا هم طبق تحقیقات، اینکه کجا به دنیا آمده‌‌‌ای خیلی روی فرصت‌‌‌های جابه‌جایی‌‌‌ات و حقوقت در آینده تأثیر خواهد داشت. اما در دنیایی که دورکاری، گسترده‌‌‌تر خواهد بود، و به نظر من طی ۵ تا ۱۰ سال آینده، نیمی از افراد شرکت ما دورکار خواهند شد. و در چنین دنیایی می‌‌‌توانی افراد مختلفی از نقاط دورافتاده‌‌‌تر استخدام کنی. سپس این سؤال پیش می‌‌‌آید که آیا این افراد، به‌اندازه افرادی که در محل کار حضور دارند، از فرصت‌‌‌ها بهره‌‌‌مند خواهند بود؟ در جهانی مثل متاورس که تکنولوژی‌‌‌هایی مثل هولوگرام وجود دارند، جواب تقریبا بله است. هرچه تکنولوژی‌‌‌ها، کیفیت حضور را بهتر کنند، که تو بتوانی واقعا حس کنی آنجا حضور داری، بهتر می‌‌‌توانی آنجایی که دوست داری زندگی کنی و بخشی از جامعه‌‌‌ای باشی که از آن دوری. البته یکی از چالش‌‌‌های ما این است که چطور وقتی یک عده مجازی و فیزیکی کنار هم هستند، جامعه یکدستی داشته باشیم که لازمه‌‌‌اش، ارزش‌‌‌های مشترک است. می‌‌‌دانم که راهی برای رفع این مشکل پیدا خواهیم کرد. اما فعلا، همین‌که می‌‌‌دانیم این دنیا، فرصت‌‌‌هایی برابر برای مردم اقصی نقاط جهان ایجاد خواهد کرد، جای خوشحالی دارد و باید آن را جشن بگیریم.» 

شما با شنیدن عبارت فرصت‌های برابر چه حسی پیدا کردید؟ بگذارید کمی فکر کنیم. یک سرمایه‌دار می‌خواهد محیطی ایجاد کند که در آن به افراد فرصت‌های برابر داده می‌شود. خدایی‌اش شبیه به ایده سریال «بازی مرکب» نیست؟ بر مبنای این ایده، دیگر کشورهای حاشیه‌ای چه نیازی به پیشرفت دارند وقتی می‌بینند با استفاده از متاورس می‌توانند از امکانات «شبیه‌سازی‌شده» کشورهای توسعه‌یافته استفاده کنند؟ می‌بینی ایده زاکربرگ در چه سطحی است؟ او می‌‌گوید عدالت جغرافیایی و فیزیکی وجود ندارد؟ خوب مشکلی نیست. گور پدر جغرافیا و وطن و فیزیک، تو بیا و جای دیگری به دنبال رؤیاهایت بگرد. بدون آنکه از جایت تکان بخوری، به سطح دیگری از جهان مهاجرت کن. این را می‌توان نوع جدیدی از استعمار دانست. در این نوع، احساس بی‌عدالتی در تو از بین می‌رود و بدون آنکه به امکانات فیزیکی کشورهای مرکز دست پیدا کنی، در جهنم پیرامونی خودت ارضای هولوگرامی می‌شوی. متاورس یک خودارضایی غیرقابل‌تصور است. جالب‌تر از همه جمله پیش از پایانی زاکربرگ است: « البته یکی از چالش‌‌‌های ما این است که چطور وقتی یک عده مجازی و فیزیکی کنار هم هستند، جامعه یکدستی داشته باشیم که لازمه‌‌‌اش، ارزش‌‌‌های مشترک است. می‌‌‌دانم که راهی برای رفع این مشکل پیدا خواهیم کرد.»

بسیار عالی. اگر می‌خواهید بدانید ایده مارک برای رفع مشکل تشتت ارزش‌ها چیست؛ به رفتار اینستاگرام با محتوای مربوط به یک سردار ایرانی مراجعه کنید.

جواد شاملو

منبع: روزنامه رسالت

انتهای پیام/

منبع: فارس

کلیدواژه: روزنامه رسالت متاورس فضای مجازی دنیای دیجیتال مایکروسافت آدم ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.farsnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «فارس» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۴۱۷۱۲۱۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

آنچلوتی: گنابری شاید گل بزند، وینیسیوس هم همین‌طور

به گزارش "ورزش سه"، رئال مادرید فرداشب در مونیخ و در آلیانز ‏آرنای یک‌سر قرمزپوش یکی از مهم‌ترین دیدارهای این فصل را مقابل ‏بایرن مونیخ انجام می‌دهد.‏

دیدار دو تیم این بار در دور رفت مرحله نیمه‌نهایی لیگ قهرمانان ‏انجام می‌شود. تقابلی که حالا به یکی از تقابل‌های کلاسیک فوتبال ‏اروپا تبدیل شده است. ‏

آنچلوتی در نشست خبری خود به ستایش از بایرن و به خصوص ‏عملکردش در دو بازی مقابل آرسنال پرداخت و گفت برای بایرن ‏احترام زیادی قائل است. او در عین حال گفت رئال به خودش ‏اطمینان دارد و تاریخش در چمپیونزلیگ باعث می‌شود همه برای ‏رئال احترام قائل باشند. ‏

سرمربی رئال به صحبت‌های توخل در نشست خبری که گفته بود ‏گنابری حتما به رئال گل خواهد زد هم پاسخ داد و با اشاره به نام ‏وینیسیوس گفت مشخصا گنابری ممکن است گل بزند، همانطور که ‏هری کین و جمال موسیالا. ‏

پیروزی 4-0 مقابل بایرن در آلیانز در بازی 10 سال پیش؟
آنچه در گذشته اتفاق افتاده را باید در گذشته رها کرد. البته آن برد ‏خاطره خوبی مانده و خواهد ماند، ولی فردا داستان دیگری است. این ‏اولین بازی نیمه‌نهایی است. ما به خودمان مطمئنیم، ولی می‌دانیم ‏مقابل حریفی قرار می‌گیریم که ابزارهای لازم را دارد و قوی است. ‏خیلی‌ها فکر نمی‌کردند من امروز بتوانم در این اتاق در نشست خبری ‏شرکت کنم، ولی ما فردا با این دید شروع می‌کنیم که یک بازی 180 ‏دقیقه‌ای در پیش داریم نه 90 دقیقه‌ای. ‏

به نظر شما فردا رئال شانس بیشتری دارد یا بایرن؟
نه من نظری درباره شانس تیم‌ها ندارم. ولی ما به خودمان اطمینان ‏داریم. و البته برای بایرن احترام زیادی قائلیم. آنها فصل ایده‌آلی در ‏بوندس‌لیگا نداشتند ولی در مقابل آرسنال خیلی قوی ظاهر شدند. ‏باید به تاریخ باشگاه نگاه کنید. آنها از این نظر شبیه ما هستند. در ‏این بازی تاریخ حرف زیادی برای گفتن دارد. ‏

امسال رئال مادرید دست‌کم گرفته شده؟
در این رقابت هیچکس هیچوقت نمی‌تواند رئال را دست‌کم بگیرد. ‏همه در این رقابت‌ها برای ما احترام زیادی قائلند. ‏

بایرن-رئال حالا به یک کلاسیک اروپایی تبدیل شده؟
باید کیفیت تیم‌ها را مقایسه کرد. آنها این توان را دارند که در یک ‏مسابقه به دو شیوه مختلف بازی کنند، هم پرس از بالا و هم لو ‏بلاک. ما دو تیم این خصوصیت را داریم که با سبک‌های مشخصی ‏تعریف نمی‌شویم و می‌توانیم به شکل‌های مختلف فوتبال بازی کنیم. ‏

اهمیت سابقه فعالیت شما در آلمان؟
آنچه در خاطرم مانده این است که مونیخ شهر بی‌نظیری است. البته ‏هیچوقت نتوانستم خوب آلمانی صحبت کنم برعکس پسرم که مثل ‏بلبل آلمانی حرف می‌زند. ولی مونیخ برای زندگی شهر بی‌نظیری است. ‏

پست شوامنی در بازی فردا؟
شوامنی واقعا درخشان بوده ولی او در اتحاد بازی نکرد. شوامنی فردا ‏بازی خواهد کرد ولی در کدام پست؟ نمی‌دانم. ‏

اهمیت تجربه آنچلوتی برای موفقیت رئال در چمپیونزلیگ؟
به نظر من مهمترین نقش به مربی تعلق ندارد. هرگز. دو دسته مربی ‏داریم، کسانی که هیچ کاری نمی‌کنند و کسانی که ضرر زیادی به تیم ‏می‌زنند. من سعی دارم در دسته اول باشم. بازیکنان باید درک خوبی ‏از کار تیمی داشته باشند. تفاوت در تیم‌هاست نه در مربی‌ها. ‏

مندی را بیشتر دوست دارید یا آلفونسو دیویس؟
می‌توانم درباره مندی صحبت کنم، کسی که از فشار بیش از حد ‏آسیب دیده. ولی حالا خوب شده و ما از این بابت خیلی خوشحالیم. ‏دوست ندارم درباره بازیکنان تیم رقیب صحبت کنم. من به همه ‏احترام می‌گذارم. ‏

صحبت‌های برناردو سیلوا که گفته بود رئال تیم خیلی عجیبی است؟
ما عجیب نیستیم. ما تیمی هستیم که می‌دانیم وزن این پیراهن در ‏چمپیونزلیگ چقدر مهم است. چیزی ندارم درباره برناردو سیلوا بگویم ‏جز اینکه بازیکن بی‌نظیری است. آنها فصل پیش روزهای خوبی ‏داشتند و ما امسال روزهای خوبی داریم. ‏

تصمیم‌های غیرمنصفانه آنچلوتی در ترکیب‌ اصلی علیه بعضی ‏بازیکن‌ها؟
هر بار که ترکیب اصلی را می‌چینم علیه بعضی‌ها غیرمنصفانه ‏می‌شود. ولی این وظیفه من است. میلیتائو در خدمت تیم است و ‏می‌تواند بازی کند ولی واقعا نمی‌دانم غیرمنصف هستم یا نه. ‏

صحبت‌های توخل که گفته بود گنابری به رئال گل می‌زند؟
او همان‌قدر ممکن است گل بزند که کین و موسیالا. به نظرم احتمال ‏گل زدن وینیسیوس خیلی بیشتر از مندی است ولی اینها فقط آمار ‏است. ‏

نظر شما درباره توماس توخل؟
او مربی بزرگی است که از نظر استراتژیک کارش عالی است. من برای ‏توخل احترام زیادی قائلم و دوستش دارم. ‏

فردا بایرن تفاوت تاکتیکی خواهد داشت؟
بعید می‌دانم تیمش را با تاکتیک متفاوتی به میدان بفرستد. ما باید ‏تاکتیک حریف را به دقت آنالیز کنیم بدون اینکه هویت فوتبال ‏خودمان را از دست بدهیم. تمام خصوصیات مثبتی که در طول فصل ‏نشان دادیم را فردا لازم داریم. خیلی خوب دفاع کردن و ممانعت از ‏ضدحمله‌های حریف. فردا باید کامل و بی‌عیب و نقص بازی کنیم. ‏