تحلیلگر آمریکایی: بیش از آنچه فکر می‌کنیم به جنگ داخلی نزدیک هستیم
تاریخ انتشار: ۲ بهمن ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۴۲۰۰۲۸۰
به گزارش گروه بین‌الملل خبرگزاری فارس، «باربارا والتر» کارشناس آمریکایی علوم سیاسی در کتاب جدید خود نوشته است، آمریکا بیش از آنچه گمان می‌رود به جنگ داخلی نزدیک شده است.
به نوشته نشریه «بیزنس اینسایدر»، والتر در کتاب جدید خود تحت عنوان «چگونه جنگ‌های داخلی شروع می‌شوند و چگونه به آن‌ها خاتمه دهیم» سه مولفه که نشانه بروز جنگ داخلی هستند برشمرده و آن‌ها را با وضعیت آمریکا مقایسه کرده است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
این محقق آمریکایی و استاد دانشگاه «سن دیگو» در کتاب خود نوشته است، «جنگ‌های داخلی از مسیرهایی قابل پیش‌بینی شعله‌ور و تشدید می‌شوند. این درگیری‌ها از یک متن پیروی می‌کنند» که الگوی آن‌ها در بوسنی و هرزگوین، اوکراین، عراق، ایرلند شمالی و فلسطین اشغالی مشاهده شده است.
والتر می‌نویسد، یکی از بهترین مولفه‌های پیش‌بینی جنگ داخلی، دور شدن یک کشور از دموکراسی است. اگر کشوری وارد «آنوکراسی» شود -در این حالت نه دموکراسی به‌طور کامل برقرار است و نه استبداد- بیش از کشورهای کاملاً دموکراتیک یا کاملاً استبدادی مستعد جنگ داخلی و خشونت است.
او کتاب خود نوشته است، امروزه آمریکا یک آنوکراسی است و از زمان انتخابات ریاست جمهوری ۲۰۱۶ وارد این مرحله شده است و نشانه اولین انحراف این کشور از دموکراسی صدور دستور توسط رئیس جمهور با انگیزه سیاسی است. در دوره ریاست جمهوری «دونالد ترامپ» قدرت اجرایی گسترش پیدا کرد و او از همکاری با کنگره درخصوص استیضاح اولش طفره رفت. دومین انحراف آمریکا از دموکراسی بعد از حوادث ششم ژانویه و حمله هواداران ترامپ به ساختمام کنگره این کشور رخ داد.
والتر می‌افزاید، یک نشانه هشدار دهنده دیگر درباره وقوع جنگ داخلی در آمریکا «جناح‌گرایی» است که نوع خاصی از دوقطبی شدن این کشور از نظر سیاسی محسوب می‌شود.
این کارشناس علوم سیاسی درباره دومین نشانه جنگ داخلی می‌نویسد: «در کشورهای دچار جناح‌گرایی، احزاب به‌جای ایدئولوژی، بر محور هویت قومی، مذهبی یا نژادی شکل گرفته و این احزاب به‌دنبال از میدان خارج کردن و هزینه ایجاد کردن برای دیگران هستند».
والتر درباره سومین نشانه جنگ داخلی به پدیده‌ای به نام «تنزل درجه» اشاره می‌کند که به معنای از دست رفتن جایگاه گروه‌های غالب سیاسی در میان جامعه است.
او در کتاب خود نوشته است، محققان دریافته‌اند که «روند نزولی وضعیت سیاسی یک گروه، قوی‌ترین عامل تعیین‌کننده بروز خشونت است و افراد وقتی که ببینند زمانی قدرت را در دست داشته‌اند و حالا در حال از دست دادن آن هستند، به احتمال بیشتری دست به مبارزه می‌زنند.
والتر می‌افزاید، این حالت ممکن است برای هر نوع گروهی رخ دهد اما نکته کلیدی اینجا است که برای شروع جنگ داخلی، این گروه فقط نباید احساس شکست سیاسی داشته باشد بلکه باید حس پسروی را در جایگاه خود داشته باشند. در این زمینه، ترامپ بر دلسوزی برای طبقه کارگر سفیدپوست آمریکا تمرکز کرده و مدعی بود رنگین پوستان حق آن‌ها ضایع کرده‌اند و به همین دلیل شعار «آمریکا را دوباره به عظمت برمی‌گردانیم» را انتخاب کرد.
این محقق آمریکایی متذکر می‌شود، امروزه ممکن است جنگ داخلی با اشکال قدیمی آن تفاوت داشته باشد. او به مثال‌هایی از بروز خشونت نظیر تلاش برای ربایش «گرچن ویتمر» فرماندار ایالت میشیگان و حمله به ساختمان کنگره اشاره کرده و آن‌ها را شاخص‌هایی برای تمایل دستکم برخی گروه‌ها برای حرکت به سمت خشونت قلمداد می‌کند.
او که بیش از سی سال جنگ‌های داخلی در کشورهای مختلف را مطالعه کرده در کتاب خود به این جمع‌بندی می‌رسد: «امروز جایگاه ایالات متحده کجاست؟ ما یک آنوکراسی جناح‌گرا هستیم که به سرعت به سمت مرحله شورش عمومی پیش می‌رود و بدین معنا است که ما بیش از آنچه بخواهیم باور داشته باشیم، به جنگ داخلی نزدیک هستیم».
انتهای پیام/م
منبع: فارس
کلیدواژه: خبرگزاری فارس خبر فارس نیوز خود نوشته جنگ داخلی کتاب خود
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.farsnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «فارس» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۴۲۰۰۲۸۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
جنبش‌های سده‌های دوم و سوم هجری بیشتر تقابل ایرانی – ایرانی بود نه ایرانی - عربی
ماهرخ ابراهیم‌پور: نشست نقد و بررسی کتاب «پیامبران بومی‌گرای ایران در سده‌های آغازین اسلام (شورش‌های دهقانی و زردشتی‌گری محلی)» اثر پاتریشیا کرون با ترجمه کاظم فیروزمند چهارشنبه ۱۲ اردیبهشت با حضور علی بهرامیان، محقق و پژوهشگر تاریخ اسلام در خانه اندیشمندان علوم انسانی برگزار شد. این کتاب سال ۲۰۱۴ در آمریکا منتشر شد که در زمان چاپ آن مولف فوت شده بود و سال ۱۴۰۳ که در نشر «نامک» به چاپ رسید، کاظم فیروزمند، مترجم آن در قید حیات نبود. در این نشست طبق اعلام قبلی قرار بود، روزبه زرین‌کوب، استاد گروه تاریخ باستان دانشگاه تهران، حضور داشته باشد که نتوانست حضور پیدا کند.
پاتریشیا کرون در سال ۱۹۴۵ در دانمارک به دنیا آمد و در دوران نوجوانی به مطالعه و شناخت سرزمین‌های دور علاقه‌مند شد. کرون پیش از ورود به دانشگاه به سه زبان آلمانی، انگلیسی و فرانسوی تسلط پیدا کرد. رشته‌ی تاریخ خاورمیانه را برای تحصیل در دانشگاه برگزید، در سال ۱۹۷۴ مدرک دکترا گرفت، و پس از دریافت بورس تحقیقاتی، نخستین پژوهش‌های خود درباره‌ی تاریخ خاورمیانه و اسلام را آغاز کرد. تاکنون نزدیک به ۱۰ عنوان کتاب از کرون منتشر شده است. کتاب «هاجرگرایی» که از دل تز دکترای وی بیرون آمده است سوءتفاهم‌برانگیزترین کتاب او به شمار می‌آید. «تاریخ اندیشه سیاسی در اسلام» از دیگر آثار این صاحب‌نظر فقید، در سال ۲۰۱۲ منتشر شد. «خلیفه خدا»، «غلامان اسب سوار»، «تجارت مکی و ظهور اسلام»، «جوامع ماقبل صنعتی» و «تاریخ اندیشه سیاسی در اسلام» نیز از دیگر کتاب‌های این ایران‌شناس است. کرون همچنین ۷۰ مقاله شامل ۱۰ مقاله‌ی در زمینه ایران‌شناسی منتشر کرده است.
علی بهرامیان، پژوهشگر تاریخ و رئیس بخش اسناد مرکز دایره‌المعارف بزرگ اسلامی در بررسی کتاب «پیامبران بومی‌گرای ایران در سده‌های آغازین اسلام (شورش‌های دهقانی و زردشتی‌گری محلی)» گفت: دوره‌ای که پاتریشیا کرون به آن پرداخته، زمان انتقال حکومت از امویه به عباسی است که در آن ایرانی‌ها نقش عمده‌ای داشتند. تحرکات ابتدا از کوفه آغاز شد و پس از آن با هوشمندی خاصی به خراسان (شرق ایران) انتقال پیدا کرد و به جایی رسید که در سال ۱۳۲ هجری سپاهی که ابومسلم خراسانی به سمت کوفه فرستاد، توانست این شهر را فتح و خلاقت اموی را ساقط کند.
او افزود: در این دوره اتفاقی که رخ داد و کم و بیش تا دروه‌ی بعد از مامون هم ادامه پیدا کرد؛ شکل‌گیری سلسله جنبش‌ها و قیام‌هایی به‌ویژه در شرق ایران بود. ابتدا قیام به‌آفرید زرتشتی بود. او در دین زرتشتی اصلاحاتی را انجام داد. طبق روایت‌ها موبدان زرتشتی نزد ابومسلم رفتند و گفتند این فرد دین ما و شما را فاسد کرده است و ابومسلم هم لشکری فرستاد و او را در نزدیکی به گمانم تربت‌جام سرکوب کرد. بعدی قیام ابن‌مقنع و استادسیس است و یوسف البرم و در نهایت بابک که نزدیک به بیست سال در آذربایجان مقاومت کرد اما در انتها از سوی عباسیان شکست خورد و عاقبت افشین توانست بابک را دستگیر و قلعه‌ی او را تسخیر کند.
این محقق تاریخ اسلام عنوان کرد: لذا این دوره در تاریخ اسلام دوره‌ی به‌خصوصی است و افرادی هم که در آن ایفای نقش کرده‌اند، ویژه‌اند. این موضوع بارها از سوی مورخان و پژوهشگران به صورت اجمالی و تفضیلی تحقیق و بررسی شده است از جمله غلامحسین صدیقی در کتاب «جنبش‌های دینی ایرانی: در قرن‌های دوم و سوم هجری»، عبدالحسین زرین‌کوب در «دو قرن سکوت» و «ایران بعد از اسلام» و خود پاتریشیا کرون در مقاله‌ی «ابن‌مقنع و سپیدجامگان» - که به صورت انفرادی به یکی از این جنبش‌ها پرداخت و در ایران محقق محترم مسعود جعفری جزی آن را به صورت یک کتاب در انتشارات ماهی به چاپ رساند.
علی بهرامیان چرا با طرح این پرسش که «چرا این جنبش‌های سیاسی مهم است؟» ادامه داد: پژوهشگران خارجی و ایرانی بارها به این پرداخته‌اند که چه موضوعی به لحاظ سیاسی باعث می‌شد این اشخاص دست به قیام بزنند و کسانی را دور خودشان گرد بیاورند و فعالیت‌هایی هم داشته باشند و پس از آن سلسله عقایدی که به آن‌ها نسبت داده می‌شود به چه ترتیب است؟ به لحاظ صحت و سقم در چه وضعیتی است؟ همه‌ی آنچه به آن‌ها نسبت داده شده از اباحه‌گری (اشتراک در اموال و زنان و...)، ادعای نبوت و حلول همه در هاله‌ای از ابهام قرار دارد و اغلب مورخان به صورت کلی به آن‌ها می‌نگریستند و این موضوع بررسی نشده که آیا این عقاید در ایران سابقه داشته و می‌توان برای آن‌ها نمونه‌هایی پیدا کرد؟ به لحاظ سیاسی چه انگیزه و رویکردی داشتند؟ آیا می‌خواستند خلیفه را ساقط کنند یا مانند بابک و مازیار آن‌طور که ادعا شده ایران را به دوره ساسانی برگردانند؟
او ادامه داد: در واقع در پی یافتن پاسخ پرسش‌های بالا مورخان ایرانی به کلی‌گویی بسنده کرده و مدعی‌اند آنچه به این قیام‌ها نسبت داده می‌شود، تهمت است؛ اما کسی توضیح نمی‌دهد چرا چنین تهمت‌هایی به این نوع جنبش‌ها وارد شده است؟! لازم بود یک محقق این موضوع را بشکافد و از منظر انواع و اقسام منابع تحلیل کند. پاتریشیا کرون، مولف ««پیامبران بومی‌گرای ایران در سده‌های آغازین اسلام (شورش‌های دهقانی و زردشتی‌گری محلی)» فارغ از اینکه با دیدگاه‌هایش در این کتاب موافق باشیم یا نه، تقریبا چنین رویکردی را اتخاذ کرده و در چهار فصل به بررسی موضوع از منظر منابع گوناگون پرداخته و کار دشواری را پیش برده است...
مدیر بخش اسناد مرکز اسناد دایره‌المعارف بزرگ در پایان اظهار داشت: درباره‌ی جنبش‌های ایرانی قرن دوم و سوم رازهای زیادی وجود دارد که به احتمال زیاد ریشه در ایران عهد ساسانی دارد. به عبارتی در آن جامعه‌ی پرجنب‌وجوش دوره‌ی خسروپرویز بعد از اتمام جنگ‌های سی‌ساله، بحران‌های اقتصادی و آمدن اعراب (به نظر) سرپوشی روی آن‌ها گذاشته شده که یک‌دفعه در عهد عباسی مانند زنجیری پاره شد. تقابل در این جنبش‌ها، بیشتر از اینکه جنبه‌ی ایرانی – عربی داشته باشد، جنبه‌ی ایرانی – ایرانی دارد. این نکته‌ی بسیار مهمی است؛ چون طبقه‌ای از باقی‌مانده‌ی دیوان‌سالاران و موبدان ساسانی بیش‌ترین مشکل را با این جنبش‌ها داشتند. این مسائلی که ذکر شد بررسی جنبش‌ها از لحاظ سیاسی است، اما از لحاظ التقاطی، پاتریشیا کرون در فصل دوم و سوم کتاب به بررسی آن اهتمام ورزیده است.
۲۵۹
برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1902325
حادثه تلخ برای جوان معلول ساروی که نخبه دانشگاه بود