مذاکره در کمپ دیوید
تاریخ انتشار: ۴ بهمن ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۴۲۱۴۳۷۱
به گزارش روزنامه نیویورک تایمز، آنتونی جی.بلینکن، وزیر امور خارجه ایالات متحده در یک نشست برنامهریزی شده فوری در ژنو به همتای روسی خود، سرگئی وی.لاوروف گفت ایالات متحده هفته آینده به درخواستهای روسیه مبنی بر کاهش حضور نظامی غرب در شرق اروپا پاسخ کتبی خواهد داد.
به گزارش اقتصاد آنلاین به نقل از دنیای اقتصاد، هر دو طرف گفتند دو دیپلمات قصد دارند بعد از آن دوباره مذاکره کنند و در را برای گفتوگویی دیگر بین روسای جمهور دو کشور، جو بایدن و ولادیمیر پوتین باز بگذارند تا تلاشها برای حل بحران اوکراین به نتیجه برسد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
برنامه برای یک مذاکره طولانیمدت خلاف اظهارات بایدن را ثابت میکند که سه روز قبل گفت پوتین آماده استفاده از نیروی نظامی است. بلینکن پس از جلسه به خبرنگاران گفت: «ما انتظار نداشتیم امروز پیشرفتی رخ دهد. اما معتقدم که ما اکنون در مسیر روشنتری از نظر درک نگرانیهای یکدیگر هستیم.» در جبهه مقابل هم لاوروف این مذاکرات را «یک بحث مفید و صادقانه» توصیف کرد، در حالی که بلینکن آن را «مستقیم، مبادلهای و غیر جدلی» خواند.
از سویی لاوروف تا حد زیادی از سخنان تندی که دیگر مقامات روسیه پس از گفتوگوهای قبلی در این ماه استفاده کرده بودند، خودداری کرد و به خبرنگاران گفت بلینکن موافقت کرده است که گفتوگوی معقولتری داشته باشیم. لاوروف تصریح کرد: «امیدوارم احساسات کمی فروکش کند.» با این حال، جلسه روز جمعه تنها یک قطره از دریای بحران جاری بهحساب میآید و یادآور بدترین دوران جنگ سرد بود که هفتهها به تنشهای موجود افزوده بود. با این حال تحلیلگران میگویند خطرات تهاجم روسیه به اوکراین کاهش نیافته است و نیروها، تانکها و موشکها از سراسر روسیه به سمت مرز اوکراین ارسال میشوند.
سرویس اطلاعات نظامی اوکراین تخمین میزند که ۱۲۷ هزار سرباز روسی اکنون در مرزهای اوکراین، از جمله در همسایه شمالی این کشور، بلاروس، مستقر هستند؛ جایی که نیروهای بلاروس و روسیه ماه آینده تمرینات نظامی مشترکی را برگزار خواهند کرد. سام چاراپ، تحلیلگر امنیتی روسی در شرکت «رند»، گفت: «جنگ هنوز اجتنابناپذیر نیست - اما هیچ نشانه جدیدی در روز جمعه دیده نشد که نشان دهد با وجود لفاظیهای ملایمتر، روسیه و ایالات متحده آماده سازش درباره موضوعات کلیدی هستند.
در جلسات مذاکره قبلی نشان داده شد که این موضوعات قابل حل نیستند.» چاراپ تصریح کرد: «به نظر نمیرسد نسبت به هفته گذشته هیچیک از طرفین علاقه خاصی به تغییر موضع داشته باشند.» خواستههای روسیه شامل توافقنامه الزامآور قانونی برای توقف گسترش ناتو به سمت شرق و خروج نیروهای ناتو از کشورهایی مانند لهستان و کشورهای بالتیک است که زمانی با اتحاد جماهیر شوروی یا با بخشی از آن همسو بودند. ایالات متحده این پیشنهادها را به عنوان پیشنهادهای غیرسازنده رد کرده است و بلینکن پس از نشست روز جمعه تکرار کرد اوکراینیها «حق حاکمیتی» دارند و باید راسا داستان آینده خود را بنویسند.»
بلینکن که روز جمعه پس از توقف در کییف و برلین، یک سفر دیپلماتیک توفانی به اروپا را به پایان رساند، گفت: «اصلا هیچ فضای مبادلهای در آنجا وجود ندارد...هیچ!» با این حال، بلینکن معتقد است راهی برای توسعه توافقهایی با روسیه وجود دارد که «امنیت متقابل هر دو طرف را تضمین کند». در واشنگتن، جن ساکی، سخنگوی کاخ سفید هم گفت جو بایدن با تیم امنیت ملی خود در تعطیلات آخر هفته به کمپ دیوید سفر کرده است تا درباره وضعیت موجود گفتوگو کند. ساکی تصریح کرد: «ما همچنین به مشورت با متحدان و شرکای خود ادامه خواهیم داد و هفته آینده به صورت مکتوب پاسخ خواهیم داد.»
مسیر میانبر برای فتح کییف؟در حالی که سیاسیون در حال رایزنی برای جلوگیری از اشغال اوکراین از سوی روسیه هستند، روزنامه نیویورکتایمز در گزارشی به اوضاع داخلی اوکراین در اوج این بحرانها پرداخته است. در این گزارش آمده است: سربازان اوکراینی، اسلحههای کلاشینکف روی شانههایشان انداخته بودند و در جنگلی ساکت و برفی گشتزنی میکردند و از خانههایی میگذشتند که آنقدر متروکه بودند که درختان انگور از پنجرههای شکسته آن به بیرون راه پیدا کرده بودند.
هنوز مزارع بیآب هستند، شهرها متروکه و کل منطقه چرنوبیل در شمال اوکراین هنوز آنقدر اشعههای خطرناک دارند که به نظر میرسد اگر کسی سودای فتح زمین را داشته باشد، آن مکان، آخرین آن برای فتح باشد. اما در حالی که بیشتر توجهات درباره تهاجم احتمالی روسیه بر تجمع نیروها و خصومتهای روزانه در شرق متمرکز است، کوتاهترین مسیر از روسیه به پایتخت اوکراین، کییف، از شمال است. آن مسیر، از منطقه ایزوله اطراف نیروگاه چرنوبیل میگذرد؛ جایی که ذوب یک رآکتور در سال ۱۹۸۶ باعث بدترین فاجعه هستهای در تاریخ شد.
با یک تاکتیک جنگی غیرمتعارف، این، چرنوبیل را به منطقهای تبدیل میکند که اوکراین باور دارد باید از آن دفاع کند و ارتش خود را مجبور میکند نیروهای امنیتی را در جنگلی مخوف که هنوز رادیواکتیو دارد، مستقر کند. به همین منظور آنها سلاح و البته تجهیزات مربوط به کشف اشعه را با خود باید حمل کنند. سرهنگ دوم یوری شاخرایچوک از سرویس گارد مرزی اوکراین گفت: «مهم نیست که این منطقه آلوده باشد یا کسی اینجا زندگی نمیکند. این سرزمین، کشور ما است و ما باید از آن دفاع کنیم.»
نیروهای اوکراینی در این منطقه که به عنوان نیروهای منطقه ممنوعه چرنوبیل شناخته میشوند، برای دفع یک تهاجم کافی نیستند. آنها بیشتر برای تشخیص علائم هشداردهنده در آنجا حاضر هستند. سرهنگ شاخرایچوک گفت: «ما اطلاعاتی درباره وضعیت در امتداد مرز جمعآوری و آن را به سازمانهای اطلاعاتی اوکراین منتقل میکنیم.»
مفهوم منطقه ممنوعه چرنوبیل زمانی اطلاق شد که مقامات شوروی با توجه به مرگبار بودن منطقه به دلیل حادثه چرنوبیل، سه دهه پیش آنجا را ایزوله کردند. ذرات رادیو اکتیو اگر در خاک باقی بمانند یا در زیر ساختار محفظه رآکتور تخریب شده قرار داشته باشند، تا زمانی که سربازان در منطقه پرتوده حاضر نشوند، خطر کمی ایجاد میکند. اما این سرزمین باید صدها سال در برخی نقاط رهاشده باقی بماند.
دو ماه پیش، دولت به دلیل افزایش تنش با روسیه و بلاروس، متحد کرملین که مرزش پنج مایل با رآکتور آسیبدیده فاصله دارد، به حالت آمادهباش در آمد؛ چراکه روسیه اخیرا نیروهایش را به آنجا منتقل کرده است و حالا نیز نسبت به دو ماه پیش نیروهای بیشتری در این نقطه دارد.
ایوان کوالچوک که یک آتشنشان اوکراینی است و در زمان حادثه در خاموش کردن آتش در کارخانه بسیار کمک کرد، گفت: از اینکه روسیه بخواهد از این منطقه خطر نظامی ایجاد کند، بسیار خشمگین است. کوالچوک تصریح کرد که پیشتر با خود روسها این منطقه را پاک کردند اما حالا باید برای آنها تاسف خورد که قصد دارند با جان اوکراینیها بازی کنند.
رآکتور شماره ۴ نیروگاه اتمی چرنوبیل طی آزمایشی در ۲۶ آوریل ۱۹۸۶ منفجر شد و سوخت و حدود ۴۰۰ برابر بیشتر از بمباران هیروشیما تشعشع داشت.۳۰ نفر بلافاصله پس از حادثه جان باختند که بیشتر آنها در اثر قرار گرفتن در معرض تشعشعات تلف شدند. مطالعات درباره اثرات درازمدت سلامتی عمدتا بینتیجه بودهاند، اما نشان میدهند که در نهایت ممکن است هزاران مرگ ناشی از سرطان وجود داشته باشد.
منبع: دنیای اقتصاد این مطلب برایم مفید است بلی ۰ نفر این پست را پسندیده اندمنبع: اقتصاد آنلاین
کلیدواژه: سرگئی لاوروف وزیر امور خارجه آمریکا آنتونی بلینکن ایالات متحده روز جمعه
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.eghtesadonline.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «اقتصاد آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۴۲۱۴۳۷۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
علیاف: آذربایجان هرگز به اوکراین سلاح نمیدهد
رئیسجمهور آذربایجان اعلام کرد: اگر جنگ روسیه و اوکراین متوقف شود، هیچ تضمینی برای تکرار نشدن آن وجود ندارد، آذربایجان بیش از ۳۰ میلیون یورو کمک بشردوستانه و مالی به اوکراین ارائه کرده است. حتی اگر از ما بخواهند، به اوکراین هرگز سلاح نمیدهیم. - اخبار بین الملل -
به گزارش گروه بینالملل خبرگزاری تسنیم به نقل از رسانههای جمهوری آذربایجان، الهام علیاف رئیس جمهوری آذربایجان اعلام کرد که در جریان سفر خود به روسیه با همتای خود ولادیمیر پوتین درباره جنگ با اوکراین گفتگو نکرده است.
الهام علیاف در مجمع بینالمللی «COP29 و چشمانداز سبز برای آذربایجان» در دانشگاه ADA در حالی که به سوال پروفسور کلاوس لارس از مرکز ویلسون دانشگاه کارولینای شمالی آمریکا پاسخ داد، درباره جنگ روسیه و اوکراین صحبت کرد.
علیاف تاکید کرد که او و پوتین تنها در مورد مسائل دوجانبه و وضعیت قفقاز جنوبی گفتگو کردند.
رئیسجمهور آذربایجان گفت: نمیداند جنگ روسیه و اوکراین چگونه به پایان می رسد. اگر کسی میداند، احتمالاً باید نامزد جایزه صلح نوبل شود. فکر نمیکنم کسی بداند در حال حاضر چگونه قرار است این جنگ به پایان برسد. اما من آن را اینگونه بیان میکنم که در یک نقطه پایان می یابد، زیرا جنگ ها دیر یا زود متوقف میشوند. من میتوانم از تجربه خودمان بگویم. وقتی در ماه می 1994 قرارداد آتشبس با ارمنستان را امضا کردیم، جنگ عملاً متوقف نشد. بنابراین، ممکن است وضعیت مشابهی بین روسیه و اوکراین ایجاد شود. اگر آنها با پایان دادن به مرحله فعال جنگ موافقت کنند، پایان جنگ را تضمین نمیکند. هر از چند گاهی، یعنی در دوران اشغال، تنش بود، با گروههای خرابکار، نبرد تک تیراندازی داشتیم، این یا چند اتفاق بسیار خطرناک دیگر رخ داد و خط تماس ما بسیار کوتاهتر از خط تماس امروز یا خط نبرد روسیه و اوکراین بود.
علیاف تأکید کرد: تصور کنید که یک توافق آتشبس امضا شده است. آیا این تضمینی برای آینده صلح خواهد بود؟ جواب منفی است. ما 28 سال صبر کردیم و بعد با استفاده از زور، حاکمیت خود را بازیابی کردیم. ما این کار را کردیم چون حق با ما بود و میتوانستیم. برای ما مسئله مرگ و زندگی بود. در آن زمان مطمئن نبودیم چه کسی در کنار ارمنستان خواهد جنگید. ممکن بود گزینههای مختلفی وجود داشته باشد. هیچ کدام برای ما خوشایند نبود. اما بعد به آن فکر نکردیم، یا باید حیثیت حاکمیت خود را باز میگردانیم یا همه باید میمردیم. این رویکرد ما بود. ما صبر کردیم، نیرو جمع کردیم، در عرصه بینالمللی کار کردیم. ما سعی کردیم از طریق مذاکره موضع خود را ثابت کنیم و توضیح دهیم که قربانی آزار و اذیت هستیم، اما نشد. بله، سازمان های بینالمللی قطعنامهها و تصمیماتی گرفتند، اما اجرا نشدند، سازوکار اجرایی نداشت. بنابراین ما آن را اجرا کردیم. همانطور که گفتم ما صلح را با جنگ آوردیم. این نیز یک گزینه است و ما نشان میدهیم که امکانپذیر است. بنابراین همانطور که گفتم جواب عملی ندارم. فکر نمیکنم کسی بداند چه زمانی جنگ روسیه و اوکراین متوقف میشود.
رئیسجمهور آذربایجان با بیان اینکه حتی اگر جنگ متوقف شود، هیچ تضمینی برای تکرار نشدن آن وجود ندارد، گفت: آذربایجان چه میتواند بکند؟ هیچ چیز. از نظر عملی مطلقاً هیچ چیز. ما بیش از 30 میلیون یورو کمک بشردوستانه و مالی به اوکراین ارائه کردیم. ما در حال انجام کارهای بازسازی در شهر ایرپین هستیم، جایی که جمعیت آذربایجانی زیادی وجود دارد و بسیاری از زیرساختهای اجتماعی بازسازی شده است. هیچ چیز بیشتر نمیتوانیم انجام دهیم. حتی اگر از ما بخواهند، به اوکراین سلاح نمیدهیم، میتوانیم آشکارا بگوییم که این کار را نمیکنیم. کمکهای بشردوستانه بله، اما سلاح هرگز، این پاسخ من است.
علیاف گفت: جنگ روسیه و اوکراین برای دو ملتی که از نظر قومیتی و مذهبی بسیار به یکدیگر نزدیک هستند، یک تراژدی بزرگ است. آیا فرصتی برای فرار از جنگ وجود داشت؟ فکر کنم وجود داشت. آیا رهبران اوکراین در سال های گذشته فرصتی برای برقراری روابط عادی با روسیه داشتند؟ من تقریباً مطمئن هستم که وجود داشته است. بله، من فقط در مورد روابط روسیه و آذربایجان صحبت میکردم. ما همسایه هستیم. ما مشارکتهای قوی ایجاد کردهایم. ما به حاکمیت یکدیگر احترام میگذاریم. ما در کار یکدیگر دخالت نمیکنیم. آیا ممکن است بین روسیه و اوکراین هم همینطور باشد؟ البته ممکن بود. روسها افراد بسیار نزدیک به اوکراین هستند. چرا این اتفاق نیفتاد؟ مقصر کیست؟ من نظری دارم، اما آن را به اشتراک نمیگذارم. اما من فکر میکنم این فرصت در اوایل دهه 2000 از دست رفت. شانس اوکراین برای ساختن یک کشور قدرتمند از دست رفت. این نظر شخصی من بر اساس تجربه و دانش من است. من همه روسای جمهور اوکراین را میشناختم و با آنها کار می کردم به جز رئیسجمهور اول این کشور.
رئیسجمهور آذربایجان خاطرنشان کرد: من از سال 2003 روی صندلی ریاست جمهوی آذربایجان هستم. چیزی که میگویم را میدانم، چون تجربه دارم و هیچکس چیزی به من نگفته است. من شاهد لحظات زیادی در روابط روسیه و اوکراین بوده ام: تنش، دوستی، دشمنی، اما هرگز به سطحی که امروز میبینیم نرسیده بود. متاسفانه این وضعیت غمانگیزی است و هر روز مردم میمیرند. باید متوقف شود. چه کسی میتواند متوقف شود؟ نمیدانم.
در این مراسم، الهام علیاف همچنین به منافع روسیه در جمهوری آذربایجان و قفقاز اشاره کرد و گفت: روسیه همسایه آذربایجان است و ما در زمینههای مختلف همکاری بسیار فعالی با این کشور داریم. در آخرین دیدار با رئیسجمهور پوتین، ما به طور گسترده در مورد آن موضوعات، همکاریهای اقتصادی و بهویژه همکاریهای خود در زمینه حملونقل گفتگو کردیم. البته بیشتر همکاریها در زمینه بشردوستانه است. بیش از 300 مدرسه روسی در آذربایجان وجود دارد و مردم ترجیح میدهند در مدارس روسی تحصیل کنند. به طور خلاصه، ما به عنوان یک کشور منطقه قفقاز مسائل مشترک زیادی داریم. به دلیل اینکه بخش خاصی از قفقاز در داخل مرزهای روسیه است و البته روسیه هرگز این منطقه را ترک نخواهد کرد، زیرا متعلق به این منطقه است و به نظر من همه کشورهای قفقاز جنوبی باید علاقهمند به برقراری روابط خوب با روسیه بر اساس احترام متقابل، حاکمیت، تمامیت ارضی و منافع متقابل باشند. من فکر میکنم که مثال آذربایجان به خوبی نشان میدهد که این امکانپذیر است.
"امنیت منطقه" محور اصلی دیدار پوتین و علیافانتهای پیام/