به نقل از «ناطقان»

علایم پایین بودن پلاکت خون

تاریخ انتشار: ۱۲ بهمن ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۴۲۸۲۶۵۱

پایین بودن پلاکت خون با علائمی مانند کبودی های پوستی یا خونریزی تشخیص داده می شود و یکی از عوارض جانبی سرطان می باشد. ناطقان: افراد مبتلا به سرطان ، در خون خود به طور غیر معمولی با کمبود پلاکت روبرو هستند که به این وضعیت، ترومبوسیتوپنی گفته می شود . پلاکت ها در مغز استخوان ساخته می شوند . مغز استخوان یک بافت نرم و اسفنجی است که درون استخوان های بزرگ قرار دارد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

پلاکت ها همچنین ترومبوسیت نیز نامیده می شوند و از طریق انعقاد خون از خونریزی جلوگیری می کنند و رگ های آسیب دیده خونی را ترمیم خواهند کرد.
علل پلاکت خون پایین یا ترومبوسیتوپنی

پلاکت خون پایین یا ترومبوسیتوپنی در صورت وجود شرایط زیر رخ می دهد :

بدن به اندازه کافی پلاکت تولید نکند.
بدن پلاکت ها را از دست بدهد.
بدن پلاکت ها را تخریب کند.
این بیماری جزء عوارض جانبی سرطان مخصوصا بعد از شیمی درمانی است.

علائم و نشانه های ترومبوسیتیپونی

مدیریت علائم در این بیماری ، بخش مهمی از مراقبت های درمانی و سرطان را شامل می شود.

در این شرایط حتما باید علائم را با پزشک خود در میان بگذارید که شامل موارد زیر می باشد :

کبودی غیر منتظره
لکه های بنفش یا قرمز زیر پوست یا همان خون مردگی
خونریزی از لثه یا بینی
پریودهای سنگین و شدید خانم ها نسبت به همیشه
حرکات خونی یا سیاه روده
استفراغ خونی
سردرد شدید
سرگیجه
درد عضلانی و مفصل ها
افزایش ضعف بدن
بسیار سخت است که خونریزی بینی یا جراحت را در این افراد بند آورد.

کبودی پوست

بررسی کامل تر دلایل رایج ترومبوسیتوپنی

شیمی درمانی :
بعضی از انواع شیمی درمانی به مغز استخوان آسیب وارد می کنند و باعث کاهش تولید پلاکت ها می شوند اما این وضعیت معمولا موقتی است . بسیار نادر است که شیمی درمانی آسیب دائمی به مغز استخوان و پلاکت ها وارد کند.

حمله پادتن ها به پلاکت ها :
بدن انسان پروتئین های مشخصی را به نام پادتن یا آنتی بادی تولید می کند و پادتن ها موادی را تخریب می کنند که برای بدن خطرناک می باشند ، مثل باکتری ها و ویروس ها اما گاهی اوقات پادتن های موجود در بدن انسان اشتباها به تخریب پلاکت های سالم می پردازند.

رادیوتراپی :
این درمان معمولا به تنهایی باعث ایجاد ترومبوسیتوپنی نخواهد شد اما می تواند در موارد زیر منجر به این مشکل شود :

میزان وسیع رادیوتراپی در لگن.
رادیوتراپی همزمان با دوره ریکاوری شیمی درمانی.

انواع خاصی از سرطان ها :

سلول های سرطانی مثل سرطان خون نیز می توانند عاملی برای آسیب به مغز استخوان باشند.

سایر علت های ترومبوپلاستی که مربوط به مشکلات مغز استخوان است نیز شامل موارد زیر است :

کم خونی
کمبود ویتامین ب ۱۲
کمبود فولات
کمبود آهن
عفونت هاییی مثل آبله مرغان یا ایدز
قرار گرفتن در معرض مواد شیمیایی
مصرف الکل
سرطان خون
سرطان خون

تخریب پلاکت
پلاکت ها تا ده روز در بدن سالم زنده می مانند . کمبود پلاکت ها گاهی اوقات در نتیجه تخریب آن ها قبل از این بازه زمانی است که معمولا به دلیل عوارض جانبی داروها رخ می دهد و شامل علائم زیر است :

بزرگ شدن طحال
بارداری
اختلال سیستم ایمنی
عفونت باکتریایی خون
علت های نادر ترومبوسیتوپنی
پخش شدن سرطان به استخوان ها :

سرطان پروستات یا سینه ای که به استخوان پخش شود، می تواند عاملی برای این مشکل باشد . زمانی که سرطان در استخوان وجود داشته باشد ، بافت استخوان در شرایط سخت تری پلاکت تولید می کند.

سرطان طحال :

پلاکت های اضافی در طحال ذخیره می شوند و ممکن است که سرطان طحال باعث بزرگ شدن آن شود و پلاکت های زیادی را به داخل خود به دام بیاندازد.

تشخیص ترومبوسیتوپنی
از این افراد آزمایش خون گرفته می شود . در این تست اقدام به شمارش پلاکت ها می کنند و تعداد پلاکت ها در یک نمونه خون شمرده می شود.

افرادی که به انواع خاصی از سرطان مبتلا هستند ، بیش از بقیه مشکوک می باشند و در نتیجه پزشک از آن ها آزمایش می گیرد.

درمان پلاکت خون پایین یا ترومبوسیتوپنی

درمان برای افرادی که شیمی درمانی انجام داده اند :

افرادی که با شمارش متوجه افت پلاکت هستند، احتمالا بعد از شیمی درمانی در معرض خطر بیشتری می باشند و به هیمن دلیل باید بین دوره های درمانی خود فاصله بیشتری داشته باشند و همچنین برای بعضی از افراد نیز داروی اوپرلوکین یا نیومگا تجویز می شود که به جلوگیری از ترومبوسیتوپنی کمک خواهد کرد.

درمان برای افرادی که جراحی سرطان انجام داده اند :

پزشک ممکن است در این شرایط درمان را تا زمانی که پلاکت ها به حد طبیعی برسند، به تاخیر بیاندازد که این اقدام خطر ابتلا به خونریزی شدید را کاهش می دهد.

افرادی که پلاکت بسیار کمی دارند ، به تزریق پلاکت نیاز پیدا می کنند :

تزریق پلاکت از خونریزی شدید در آن ها جلوگیری می کند . اگرچه که پلاکت های تزریقی فقط سه روز دوام دارند و بعضی از افراد به تزریق های چند باره نیاز پیدا می کنند . معمولا این پلاکت ها با تزریق های چندگانه نیز ماندگار نخواهند بود.

مراقبت از خود در بیماران مبتلا به ترومبوسیتوپنی

راهکارهای زیر می تواند از خونریزی در این افراد پیشگیری کند :

قبل از مصرف داروهای خاص با پزشک خود مشورت کنید زیرا این داروها مشکلات خونریزی را بدتر می کنند.
از مسواک نرم استفاده کنید و نخ دندان نکشید تا احتمال خونریزی لثه کاهش پیدا کند.
بینی خود را چرب کنید تا نرم شود و از خشکی خونریزی نکند.
هنگام استفاده از قیچی ، چاقو ، سوزن و دیگر لوازم تیز مراقب باشید.
مراقب سوختگی هنگام آشپزی باشید.
با تیغ الکتریکی شیو کنید.
از انجام ورزش هایی که احتمال آسیب دیدگی دارند ، خودداری کنید.
از تیز کردن ناخن ها خودداری کنید.

سختی های مربوط به کمبود پلاکت درمان نشده

۱. بند نیامدن خونریزی زخم های بدن
پلاکت ها مسئول انعقاد خون هستند . زمانی که دست یا هرجای دیگر از بدن بریده می شود ، پلاکت ها با سخت کوشی از خونریزی شدید جلوگیری می کنند اما زمانی که فرد به ترومبوسیتوپنی مبتلا باشد، توانایی به کار گرفتن پلاکت ها را ندارد و در نتیجه خونریزی او به سختی و با مصرف دارو بند می آید.

۲. کم خونی
خونریزی شدید خطر ابتلا به کم خونی را افزایش می دهد . کم خونی شدید می تواند به بافت عمیق تر پوست برود و پورپورا را ایجاد کند که کبودی عمیق بدن می باشد . کمبود خون همچنین می تواند به دلیل خونریزی داخلی و یا بیرونی باشد که در خانم ها به دلیل قاعدگی بیشتر اتفاق می افتد.

کم خونی

۳. کبودی هایی که فرد را از انجام فعالیت های روزانه باز می دارد.
این کبودی ها به دلیل خونریزی غیر قابل کنترل می باشد . این کبودی ها لزوما به دلیل آسیب دیدگی اتفاق نمی افتند اما می توانند عامل تشدید کننده ای برای آن باشند و در نتیجه باید مراقب فعالیت های روزانه باشید تا دچار آسیب دیدگی نشوید.

۴. خستگی به دلیل انجام فعالیت های روزانه
زمانی که تعداد سلول های خونی کم می شود ، ممکن است که باعث افزایش خستگی شود . کم خونی اغلب باعث خستگی و کج خلقی می شود. ابتلا به بیماری های مزمنی مثل ترومبوسیتوپنی می تواند عاملی برای تشدید خستگی باشد و خطر آسیب دیدگی را افزایش دهد.

۵. خونریزی داخلی
خونریزی غیر قابل کنترل بر اثر کمبود پلاکت گاهی اوقات روی مغز نیز تاثیر می گذارد و زمانی اتفاق می افتد که تعداد پلاکت ها به زیر ۲۰۰۰۰ تا در هر میلی لیتر از خون برسند.

زمانی که پلاکت ها در هر میلی لیتر از خون ۵۰۰۰ تا یا کمتر باشند ، وضعیت اورژانسی محسوب می شود و باید سریعا فرد را تحت درمان قرار دهند . این نوع آسیب مغزی در این شرایط نادر است اما می تواند باعث خونریزی ریه، قلب و دیگر قسمت های حیاتی شود.

۶. عفونت جدی
کمبود پلاکت خطر ابتلا به عفونت های جدی را افزایش می دهد ، مخصوصا اگر طحال فرد را خارج کرده باشند . علائم این نوع عفونت ها شامل موارد زیر می باشد :

تب و لرز شدید
خستگی ناگهانی
علائمی شبیه به آنفولانزا
سردرد
بدن درد
سفتی گردن
تنگی نفس
این وضعیت ها و علائم باید هرچه سریع تر تحت درمان قرار بگیرند.

۷. کاهش امید به زندگی
هیچ درمانی برای بیماری کمبود پلاکت یا ترومبوسیتوپنی وجود ندارد . اگرچه منظور ما هرگز این نیست که این بیماری کشنده است . مرگ و میر مستقیم بر اثر ترومبوسیتوپنی نادر است اما به دلیل سختی های به وجود آمده مثل خونریزی مغزی یا برنامه های درمانی دشوار ، امید به زندگی در فرد مبتلا به این بیماری کاهش پیدا می کند.

سن شما ، سابقه خانوادگی در ابتلا به این نوع بیماری و یا خونریزی های داخلی و سلامت کلی جسمتان همگی از عوامل تعیین کننده خطرات این بیماری می باشند. منبع: مشرق برچسب ها: پایین بدن ، علائم ، پلاکت خون

منبع: ناطقان

کلیدواژه: پایین بدن علائم پلاکت خون خونریزی شدید شیمی درمانی مغز استخوان کمبود پلاکت آسیب دیدگی پلاکت خون موارد زیر کبودی ها پلاکت ها کم خونی

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت nateghan.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ناطقان» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۴۲۸۲۶۵۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

بازسازی چهره زن عراقی از ۷۵۰۰۰ سال پیش / عکس

به گزارش خبرآنلاین و به نقل از ایسنا، این زن که به نام شاندر زی (Shanidar Z) معروف است، سال ۲۰۱۸ در غار شاندر، کردستان عراق (۸۰۰ کیلومتری شمال بغداد) پیدا شد. این زن از گونه نئاندرتال است، نزدیک‌ترین خویشاوند انسان‌تبار انسان‌های امروزی که حدود ۴۰ هزار سال پیش و پس از هزاران سال همزیستی با هوموسپینس (انسان خردمند) منقرض شد.

دانشمندانی که بقایای این اسکلت را مطالعه می‌کنند، به‌زحمت ۲۰۰ قطعه استخوان جمجمه او را کنار هم قرار دادند. آن‌ها از خطوط صورت و جمجمه این زن برای بازسازی چهره‌اش استفاده کردند تا بفهمند او چه شکلی بوده است.

شرح عکس: اما پومروی در کنار جمجمه «شاندر زی»

دکتر اما پومروی (Emma Pomeroy)، دیرینه‌انسان‌شناس و دانشیار دپارتمان باستان‌شناسی دانشگاه کمبریج که اسکلت را از زیر خاک بیرون آورده است، می‌گوید: «جمجمه‌های نئاندرتال‌ها با برجستگی‌های قابل‌توجه و بدون چانه متفاوت از جمجمه‌های گونه خودمان به نظر می‌رسند. بازسازی صورت شاندر زی نشان می‌دهد که این تفاوت‌ها ممکن است در زندگی واقعی آن‌ها آن‌قدر فاحش نبوده باشد. او درواقع نسبت به اندازه‌اش، چهره بزرگی دارد. او برآمدگی‌های ابروی بزرگی دارد که معمولاً ما آن‌ها را نمی‌بینیم».

نئاندرتال‌ها حدود ۳۰۰ هزار سال در سراسر اروپا، خاورمیانه و کوه‌های آسیای مرکزی زندگی کردند و حدود ۳۰هزار سال با انسان‌های امروزی همپوشانی داشتند. تجزیه‌وتحلیل دی‌ان‌ای انسان‌های امروزی نشان داده است که در آن روزگار، نئاندرتال‌ها و هوموسپینس‌ها با یکدیگر هم‌زیستی داشته‌اند و وجود ردپای ژنتیکی نئاندرتال‌ها در انسان‌های امروزی، نشانی از وجود روابط خانوادگی بین این دو گونه است.

تحلیل جدید

شرح عکس: چهره بازسازی شده «شاندر زی»

هنگامی‌که پومرو برای اولین بار این اسکلت را با حفاری خارج کرد، جنسیت آن بلافاصله مشخص نشد زیرا فقط نیمه بالایی بدن حفظ شده بود و خبری از استخوان‌های لگن نبود. گروهی که در ابتدا بقایای آن‌ها را موردمطالعه قرار دادند، روی روش نسبتاً جدیدی تکیه کردند که شامل تعیین توالی پروتئین‌های داخل مینای دندان برای تعیین جنسیت شاندر زی بود.

محققان دانشگاه‌های کمبریج و لیورپول، طول و قطر استخوان‌های بازوی «شاندر زی» را با داده‌های مربوط به انسان‌های امروزی مقایسه کردند و قد این نمونه را حدود ۵ فوت (۱٫۵ متر) تخمین زدند. تجزیه‌وتحلیل ساییدگی دندان‌ها و استخوان‌ها نشان داد که او در زمان مرگ در اواسط چهل‌سالگی زندگی خود بوده است.

پومروی می‌گوید: «این تخمین معقولی است، اما ما نمی‌توانیم ۱۰۰ درصد مطمئن باشیم که او مسن‌تر نبوده‌اند. آنچه می‌توانیم بگوییم این است که «شاندر زی» عمر نسبتاً طولانی داشته است. برای آن جامعه، آن‌ها احتمالاً از نظر دانش و تجربه زندگی بسیار مهم بودند».

غاری که «شاندر زی» در آن دفن شده بود، در میان باستان‌شناسان و دیرینه‌شناسان مشهور است زیرا ۱۰ نئاندرتالی که طی گمانه‌زنی‌های سال ۱۹۶۰ در آنجا کشف شد، محققان را به این باور رساند که نئاندرتال‌ها بارها به غار شاندر بازگشته‌اند تا مردگان خود را دفن کنند و حتی ممکن است که نئاندرتال‌ها، مردگان خود را با «گُل» دفن کرده باشند و این اولین چالش در برابر دیدگاه رایجی بود که انسان‌های باستانی را نادان و بی‌رحم می‌دانست. بااین‌حال، تحقیقات بعدی توسط گروه پومرو، نظریه تدفین با گُل را موردتردید قرار داده است.

در عوض، آن‌ها گمان می‌کنند که گرده کشف‌شده در میان گورها ممکن است از طریق زنبورهای گرده‌افشان وارد گور شده باشد. بااین‌حال، در طول سال‌ها دانشمندان شواهد فزاینده‌ای از هوش و پیچیدگی نئاندرتال‌ها، ازجمله هنر و ابزار پیدا کرده‌اند.

شاید نئاندرتال‌ها مردگان خود را با دسته‌های گل تجلیل نمی‌کردند، اما تحقیقات نشان می‌دهد که ساکنان غار شاندر احتمالاً گونه‌ای همدل بودند. به‌عنوان‌مثال، یک نئاندرتال مرد که در آنجا دفن شده بود، ناشنوا بود و با ضربه‌ای به بازو و سرش فلج شده بود که احتمالاً او را تا حدی نابینا می‌کرد، اما او مدت زیادی زنده بود، بنابراین طبق تحقیقات باید از او مراقبت می‌شد.

پومروی می‌گوید که شاندر زی اولین نئاندرتالی است که در بیش از ۵۰ سال گذشته در این غار پیدا شده است، اما این مکان هنوز هم می‌تواند بستری برای اکتشافات بیشتر باشد.

بازسازی جمجمه

پومروی بازسازی جمجمه شاندر زی را که نسبتاً بلافاصله پس از مرگ له شده بود، به‌عنوان یک «پازل سه‌بعدی با حساسیت بالا» توصیف کرد.

استخوان‌های فسیل‌شده در بلوک‌های کوچکی از رسوبات غار برداشته شده و در فویل پیچیده شدند و محققان آن‌ها را برای تجزیه‌وتحلیل به دانشگاه کمبریج فرستادند.

در آزمایشگاه کمبریج، محققان از هر بلوک میکرو سی‌تی‌اسکن گرفتند و از اسکن‌ها برای هدایت استخراج قطعات استخوانی استفاده کردند. دکتر لوسیا لوپز پولین (Lucía López-Polín)، همکار پومروی، محافظ باستان‌شناسی از موسسه کاتالان برای دیرینه اکولوژی انسانی و تکامل اجتماعی در اسپانیا، بیش از ۲۰۰ تکه جمجمه را با چشم کنار هم قرار داد تا آن را به شکل اولیه خود بازگرداند.

این گروه جمجمه بازسازی‌شده را اسکن و پرینت سه‌بعدی کردند که پایه و اساس سر بازسازی‌شده‌ای را شکل داد که توسط دیرینه هنرمندان دوقلوی دانمارکی، آدری و آلفونس کنیس (Adrie and Alfons Kennis)، لایه‌هایی از ماهیچه و پوست روی آن قرار بگیرد.

۵۴۵۴

برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل‌ رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1902145 ذوالفقار دانشی