رعایت نکردن حقآبه مهمترین مشکل تالابهای کشور است
تاریخ انتشار: ۱۳ بهمن ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۴۲۸۸۶۱۹
به گزارش ایرنا ، کامران نصیر احمدی روز چهارشنبه در مراسم گرامیداشت سالروز تصویب کنوانسیون بین المللی تالاب های رامسر که با حضور مسوولان، سمن ها و حامیان محیط زیست در شهر رامسر برگزار شد، افزود : وقتی حق آبه تالاب به مدت ۶ ماه متوقف می شود، در پی آن خسارت زیست محیطی بشدت افزایش می یابد و بازسازی تالاب هم ۱۰ سال به تعویق خواهد افتاد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
وی فشار بیش از ظرفیت زیست محیطی به این پهنه های آبی را هم از دیگر دلایل ناخوش احوال بودن تالاب های کشور برشمرد و گفت : یک مشکل دیگر هم این است که در حال حاضر به تنهایی باید کار حفاظت از تالاب ها را انجام بدهد.
نصیراحمدی اجرای طرح مدیریت زیست بومی را بهترین راهبرد برای نجات تالاب ها دانست و افزود : این طرح به دلیل آن که تمامی ذینفعان تالاب ها را پای کار می آورد و به همین جهت اقدامی امید بخش در جهت احیای تالاب های کشور محسوب می شود.
وی با اظهار این که سازمان محیط زیست با وجود عدم همراهی برخی نهادها اقدامات قابل توجهی را برای حفظ حیات تالاب ها انجام داده است، از تصویب قانون حفاظت و احیای تالاب ها ، توجه به تالاب ها در متن برنامه توسعه ششم ، تشکیل ستاد مدیریت همانگی تالاب های کشور، پایش ماهواره ای برخی تالاب ها، انجام مطالعات نیاز آبی تالاب ها و همچنین تکمیل مدیریت زیست بومی کشور به عنوان بخشی از اقدامات این سازمان در سال های گذشته نام برد.
رییس اداره دریایی محیط زیست مازندران از اجرایی شدن قانون مدیریت زیست بومی تالاب ها به عنوان یک حرکت « بسیار خوب » مورد انتظار در دولت سیزدهم نام برد و گفت : با اجرایی شدن این قانون تمامی ذینفعان اعم از آب منطقه ای، جوامع محلی و سازمان های مردم نهاد خود را مالک این پهنه های آبی می دانند و همین نگاه سبب می شود هر یک سهم خود در حفاظت از تالاب را پرداخت کنند و همبستگی های این حوزه افزایش می یابد.
میانکاله، قربانی نبود طرح مدیریت زیست بومی
نصیراحمدی تلف شدن پر تعداد پرندگان در تالاب میانکاله طی دو سال متوالی را نمونه بارز عدم همراهی تمامی نهادهای در حفظ تالاب دانست و گفت : بارها از سوی محیط زیست اعلام شده بود که مواد نوترینتی در فاضلاب های شهری که سسیتم تصفیه برای حذف این عناصر را ندارند، سیل گلستان ، فعالیت حجم بالای مصرف آب بخش کشاورزی پیرامون تالاب ها سبب شد که مدیریت این عرصه آبی از توان سازمان محیط زیست خارج شود که سبب شد ما شاهد تلفات پرشمار پرندگان در میانکاله باشیم.
تلفات پرندگان مهاجر در میانکاله در زمستان ۹۸ و ۹۹ رخ داد. مسوولان دامپزشکی کشور آمار تلفات طی این دو سال را بیش از ۱۵۰ هزار بال از دستکم ۱۵ گونه اعلام کردند. دامپزشکی کشور همچنین در هر دو سال پس از بررسی های میدانی و انجام آزمایش سم شناسی روی لاشه ها ، علت مرگ را « بوتولیسم » اعلام کرد که نوعی مسمومیت ناشی از سم باکتری کلستریدیا بوتولینوم است. این باکتری به طور وسیع در خاک وجود دارد و برای فعالیت و تولید سم به گرما ، منبع پروتئین و محیط بی هوازی نیاز دارد.
رییس اداره دریایی محیط زیست مازندران ورود آلاینده ها به تالاب را سبب انباشت فلزات سنگین در کف این گستره های آبی دانست و توضیح داد : ورود آلاینده ها به تالاب سبب می شود که رسوبات کف تالاب ها به بستر انباشت فلزات سنگین تبدیل و تلفات پرندگانی شوند که از تالاب تغذیه می کنند و تلفات تا زمانی که آلاینده های کف آزاد نشوند ادامه می یابد چنان که امسال با توجه به آزاد شدن آلاینده ها ، تلفاتی در میانکاله نداشتیم.
وی همچنین با اعلام این که ۴۲ نوع تالاب در جهان وجود دارد که ۱۰ نوع مصنوعی ، ۱۲ نوع دریایی و ساحلی و ۲۰ نوع هم تالاب طبیعی هستند، نسبت به ضعف فعالیت های محیط زیستی و بی توجهی به دوره ها و همایش های تخصصی در زمینه تالاب و در شهر رامسر هشدار داد،
نصیر احمدی گفت: مسوولان شهرستان رامسر باید از کنوانسیون حمایت کنند، چرا که کشورهایی نظیر قطر و ژاپن در این سال ها تلاش کردند تا با اعلام اینکه فعالیت های کنوانسیون در محل فعلی ضعیف است و باید به کشورهایی که اقدامات بهتر و موثرتری در این زمینه انجام داده اند منتقل شود.
وی افزود : البته تحریم ها و شیوع کرونا طی دو سال گذشته در عدم برگزاری دوره های آموزشی و همایش ها بی تاثیر نبود و سبب شد تا بهانه ای به دست این کشورها بیفتد ولی با این حال نیاز است که حمایت های شهرستان و استانی برای حفظ این جایگاه در دستور کار مسوولان قرار گیرد تا این دستاورد مهم برای کشور حفظ شود.
کنوانسیون بین المللی رامسر در باره تالاب ها ۱۳ بهمن ۱۳۴۹ با حضور ۱۳ کشور در شهر رامسر امضاء شد.در حال حاضر ۱۷۱ کشور عضو این کنوانسیون معتبر محیط زیستی هستند و بیش از ۲ هزار و ۱۰۰ تالاب در دنیا زیر پوشش آن قرار دارد.
طبق اساسنامه کنوانسیون بینالمللی رامسر، کشورهای عضو موظف هستند که تالابهای مهمشان را شناسایی و حفاظت کنند و با تنظیم و تهیه نقشههای اصلاحی، در مسیر حراست از این زیستگاههای باارزش و بهرهبرداری درست از آنها گام بردارند. برنامهریزی برای افزایش تعداد پرندگان در تالابهای ثبت شده و حفاظت از آنها نیز از دیگر وظایف کشورهای عضو کنوانسیون رامسر است.
کنوانسیون بینالمللی رامسر امسال برای روز جهانی تالابها شعار «تالابها را ارج نهیم، مدیریت کنیم، احیا کنیم و دوست بداریم» را انتخاب کرده و در پوستری که طراحی کرده نیز عنوان کرده که حفاظت از تالابها به نوعی کمک به همه مردم و طبیعت است. این کنوانسیون محور کمپین سال ۲۰۲۲ را «اقدام برای تالابها» عنوان کرده و از همه کشورهای عضو و دوستداران محیط زیست در سراسر دنیا خواست تا سرمایهگذاری مالی، انسانی و سیاسی برای نجات تالابهای جهان از ناپدید شدن و احیای تالابهایی که تخریب شده را جدی بگیرند.
برچسبها معاونت طبیعی و تنوع زیستی تالاب کنوانسیون بین المللی مازندران رامسرمنبع: ایرنا
کلیدواژه: کنوانسیون بین المللی مازندران کنوانسیون بین المللی مازندران رامسر کنوانسیون بین المللی مدیریت زیست بومی تالاب های کشور آلاینده ها محیط زیست تالاب ها دو سال
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.irna.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایرنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۴۲۸۸۶۱۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
روستایی که سهم لک لک ها شد | لک لک هایی که روستاییان را مجبور به خانه سازی کردند
همشهری آنلاین زهرا رفیعی: رییس شورای روستای کپرجودکی در اینستاگرامش قصه لکلک جدید را منتشر میکند و از سراسر ایران دوستداران محیط زیست چند نفری هزینه ساخت خانه جدید را برعهه میگیرند و برایش به اندازه نیاز خرید مواد اولیه پول میریزند. چند روز بعد آهنگر روستا که برادر رییس شورای روستاست، سفارش جدید را تحویل میدهد او نیز فقط پول آهن آشیانه لکلک را میگیرد و دستمزدش حال خوب لکلکهاست. لکلکها خانهدار که شوند دیگر تمام سال در روستا میمانند و فقط نسل جدید راهی زیستگاههای گرمتر میشوند. لکلکها به هوای تالابی به این منطقه میآیند که سالهاست برای زنده ماندن میان پساب شهر بروجرد و زهکشهایی که روستاییان برای کشت خیار و برنج زمین را خشک میکنند، در تقلاست. اهالی روستای کپرجودکی به عشق لکلکها سهم مراتع اجدادی خود را به تالاب بخشیدند و اجازه دادهاند این زیستگاه برای سکونت لکلکها باقی بماند. جعفر کرمیپور رییس شورای روستای کپرجودکی در گفت و گو با همشهری از ترجیح عمده جوانان روستا میگوید که میخواهند «تالاب بیشه دالان برای لکلکها حفظ شود»
عکسها: زهرا رفیعی چه شد که به فکر ساختن لانه برای لکلکها افتادید؟شب سیزدهبهدر سال ۸۵ که زلزله ۶.۲ ریشتری آمد لانههای تنومند و قدیمی از روی درختها و سقف حمام روستا به زمین افتاد اما سیل ۱۳۹۸ برای روستای ما برکت آورد. تالاب پرآب شد و دو سال بعد از آن هم به لطف خدا، بارندگی خوب بود. از آن سال زادآوری لکلکها خیلی خوب شد. هر کدام سه تا جوجه را بزرگ کردند. لکلکها تمام سال اینجا ماندند و فقط بچههایشان لانه را ترک کردند. سال بعد لکلکها بالغ به روستا برگشتند. عید ۱۴۰۱ به ناگهان، تمام تیرهای برق پر از لکلک شد. نمیدانستیم چطور به لک لکها کمک کنیم. تجربهای نداشتیم. از دوستان محیط زیستی پرسیدیم آنها گفتند برخی لاستیک کهنه به سر تیر میاندازند. یک ساعت بعد از اینکه سر تیر چراغ برق لاستیک گذاشتیم لکلکها آمدند. آنها دهها بار چوب آوردند و باد زد و لانه را خراب کرد. آقای کلنگری از فعالان محیط زیست اراک پیشنهاد داد که برایشان سبد آهنی بسازیم ولی برای این کار اداره برق باید همکاری کند و سیمهای برق را از بالای دکل پایینتر بیاورد. آقای محمدعلی خسروی رییس اداره برق بروجرد با جان و دل پای کار آمد و با اینکه برایشان هزینه بر بود این کار را کردند. عید ۱۴۰۱ اولین آشیانههای آهنی را نصب کردیم. لکلکها تا ۵ روز سراغ ۷ عدد آشیانه آهنی نیامدند. فکر کردیم ایده خوبی نبوده است. اما یک روز صبح دیدم که در تمام لانهها لک لک نشسته است. اما خشکسالی همان سال باعث شد لکلکها جوجههایشان را از لانه بیرون بیندازند. بحمدالله در سال ۱۴۰۲ لکلکها ۲۳ لانه درست کردند و همه جوجههایشان را نگه داشتند. هیچ تلفاتی هم نداشتیم چون تالاب خشک نبود. از ابتدای امسال تا الان با کمک خیرین و دوستداران محیط زیست ۶ لانه ساختیم. هر لکلکی که خانه بخواهد، چند روزی روی تیر چراغ مورد نظرش مینشیند. در واقع انگار به ما خبر میدهد و ما هم دست به کار میشویم. اهالی روستا به خنده به من میگویند بابای لکلکها، ولی کار اصلی را خیرین میکنند. به زودی ۴ لانه دیگر هم نصب خواهیم کرد.
لک لک ها انتخاب میکنند که روی کدام تیر برق خانه آینده شان ساخته شود مردم چطور کمک می کنند؟وقتی در پیج اینستاگرام اعلام میکنم که میخواهیم برای کللکی آشیانه بسازیم مردم به صورت مشارکتی هزینه ساخت لانه را پرداخت میکنند. افراد با نیت خیرات برای اموات پول ساخت را به دهیاری روستا میدهند. پارسال خواهر زوجی که سه شب بعد از شب عروسیشان در اثر گازگرفتگی فوت کردند، هزینه ساخت یک لانه را به نیت آنها پرداخت کرد. از بودجه دهیاری هم برای ساخت لانه استفاده میکنیم.
قبل از این لک لک ها لانه هایشان را کجا درست می کردند؟بزرگترهای ما میگویند که دهها سال قبل این روستا لکلکهای زیادی داشت. آنها درختهای بلند صنوبر و چنار لانه میساختند. اما با خشکسالی برای دو دهه لکلکها از روستا رفتند. سال ۵۲ پدرم راهی حج شد. بهار آن سال یک جفت لکلک روی تیربرق جلوی خانه پدرم لانه ساخت. اهالی آن دو جفت را حاجی لکلک صدا میکردند. بعدها که لک لک ها دیدند کسی کارشان ندارد روی بام خانهها هم لانه ساختند.
از لانه های باقی مانده از زلزله ۱۳۸۵ لک لکها فقط بهار و تابستان ها اینجا هستند؟سال ۸۵ زلزله آمد و بسیاری از لانهها خراب شد. تا پیش از آن لکلکها با سرما لانههایشان را ترک میکردند و بهار برمیگشتند ولی چند سال بعد دیگر تمام سال اینجا هستند.
آیا لک لک ها تلفاتی هم دادند؟بزرگترین عامل تلف شدن لکلکها ترانس برقی بود که سالی ۱۲-۱۰ بال را به کشتن میداد. اداره برق همکاری کرد و ترانس نزدیک تالاب را عایقبندی کرد و الان تک و توک پرنده مرده ببینیم.
مصالح خانه لکلکها از چیست؟لکلکها با چوبهای خشکی که در بستر تالاب رشد میکند لانه میسازند. بعضی وقتها هم دیدهایم که از لانه همسایهشان چوب میدزدند. روی آسمان دعوا هم میکنند و بالهایشان را به هم میزنند. تا حالا لکلکهای زخمی را هم با کمک فعالان محیط زیست تیمار هم کردهایم.
پرندههای زیادی از طبقات پایینی لانه لک لکها به عنوان خانه خود استفاده میکننداز جمله این گونهها میتوان به گنجشک خانگی، گنجشک درختی، سار، دلیجه معمولی، جغد کوچک، سبزقبای اروپایی، دمجنبانک ابلق، دمسرخ سیاه، کلاغ گردنبور و گنجشک سینهسیاه اشاره کرد آیا گونه دیگری از پرندگان هم میآیند؟
لکلکها وقتی در دو حالت منقارشان را به هم میزنند. یکبار وقتی است که جفتشان به خانه میآیند و دیگری وقتی که احساس خطر کنند. اواسط پاییز تا اوایل زمستان چند جفت درنا به تالاب میآیند و وقتی میخواهند روی تیرهای برق بنشینند، لکلک ها با صدا آنها را دور میکنند. برای تالاب پرندههای مهاجر مثل اگرت و حواصیل و ... میآیند.
شغل اهالی روستاهای مجاور با اهالی کپرجودکی فرق میکند؟شغل ما هم دامداری و کشاورزی است. ولی ما تصمیم گرفتهایم که در اراضی تالابی روستا کشاورزی نکنیم. قسمتهایی از تالاب در فصول گرم خشک میشود در دهه ۴۰ این زمینهای بین ۶ روستای اطراف تالاب صرفا برای دامداری و حصیربافی تقسیم شد. از دهه ۸۰ روستاییان مراتع را تغییر کاربری دادند. از سال ۱۴۰۱ با بالا رفتن قیمتها، اهالی روستاهای اطراف علاوه بر برنج، خیار هم کاشتند. اما ما اهالی روستای کپرجودکی تصمیم گرفتیم که بگذاریم تالاب برای حیات وحش منطقه باقی بماند. ادعای روستاییان اطراف تالاب این است که فقیرند و به پول خیار و برنج نیاز دارند. در حالی که این زمینها از دهه ۴۰ در اختیار کسانی بوده که دامهای زیاد داشتهاند. اهالی کم بضاعت روستاهای اطراف زمینی ندارند که بخواهند بکارند و سود کنند.
لانهای که اهالی کپرجودکی برای لک لک ها با آهن میسازند سود سالیانه مثلا کاشت خیار چقدر است که شما از آن گذشتید؟ به هر حال به نظر می رسد چون این تالاب با وجود ارزشهای زیستی بالا ثبت جهانی نشده وزارت کشاورزی و نیرو با کشت محصولات آب بر مشکلی نداشته باشند.سالها قبل اهالی روستاها با دامداری و نیبری امرار معاش میکردند و سالانه ۵ تن بیشتر گندم نمیتوانستند برداشت کنند. اما از زمان تغییر کاربری اراضی تالابی اوضاع تغییر کرده است. تا آنجا که می دانم یکی از روستاها ۴-۳ میلیارد تومان با گران شدن قیمت خیار درآمد داشته است. ما اهالی روستای کپرجودکی ترجیح میدهیم درآمد روستا از گردشگرانی باشد که برای دیدن طبیعت و لکلکها به اینجا میآیند. دو سال پیش که شروع کردیم به ساختن لانه برای لکلکها با کمک چند راهنمای گردشگری از مردم خواستیم به روستا بیایند. فکر میکردیم حدود ۱۵۰-۱۰۰ نفر مهمان داشته باشیم. از همسرم خواستم کمی آش و نان بپزد. استقبال خیلی خوب بود. حدود ۵۰۰ نفر آمدند ولی ما آماده نبودیم. به نظر ما اگر سازمانهای گردشگری، محیطزیست و استانداری حمایت کند. مثلا روستایمان را سنگفرش کنند، وام بدهند روستا را برای حضور گردشگر آماده کنیم تا از طریق گردشگر اشتغالزایی کنیم و جوانهایمان از روستا نروند.
کد خبر 847871 منبع: روزنامه همشهری برچسبها وزارت میراث فرهنگی و گردشگری حیوانات - حیات وحش سفر - گردشگری حیوانات - انقراض گونهها سازمان حفاظت محیط زیست محیط زیست ایران