حمله حیوانات وحشی به روستا در زمستان/ خطر در کمین حیوانات در حال انقراض
تاریخ انتشار: ۱۴ بهمن ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۴۲۹۴۰۷۰
باشگاه خبرنگاران جوان شیراز - یکی از روستاییان گفت: حیوانات جزیی از زندگی ما انسانها هستند و نباید براثر بیتوجهی جان آنان گرفته شود و نیز باید بستری فراهم شود تا بتوانند به حیات خود ادامه دهند.
لیلا جویایی رئیس اداره حیاتوحش سازمان محیط استان فارس گفت: نزدیکی حیوانات به مناطق انسانی به دلایل مختلف از جمله بارش سنگین برف در زیستگاههای حیات وحش و پیدا کردن غذا انجام می شود.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
او گفت: در فصل زمستان جانوران علف خوار مانند آهو و کل برای پیدا کردن غذا از منطقه حفاظت شده پارک ملی بمو خارج میشوند که برای جلوگیری از خارج شدن و پراکندگی حیوانات علف خوار از منطقه حفاظت شده و اداره کل محیط زیست اقدام به تهیه و علوفه کرده و این حرکت گام مثبت برای مقابله با گرسنگی حیوانات کرده است.
جویایی گفت: به دلیل نبود مدیریت دهیاریها، پسماندها منبع خوبی برای جذب حیوانات شامل شغال و کفتار و بهویژه جانوران وحشی شده و در نتیجه مشکلات، نارضایتی و وحشت را برای روستائیان ایجاد کرده است.
رئیس اداره حیات وحش سازمان محیط استان فارس گفت: به مسئولان و متولیان دهیاریها توصیه میشود، پسماندها را به صورت بهداشتی دفع و از محدوده روستا خارج کنند تا بستری جذاب برای حیات وحش نشود.
او گفت: برای حفظ جان حیوانات به ویژه پلنگ، خرس و گرگ که در معرض انقراض هستند از روستاییان درخواست میشود هنگام مشاهده حیوانات، به ماموران گشت و کنترل محیطزیست اطلاع دهند تا بلافاصله اقدام به تله گیری کنند.
جولایی تلف و کشته شدن حیوانات در معرض انقراض براثر برخورد با اتومبیل در جادهها را گریز ناپذیر دانست و گفت: امسال هیچگونه برخورد اتومبیل با حیوانات در حال انقراض نداشتیم اما در طول سالهای گذشته چنین مواردی مشاهده شده و بسیاری از جانوران وحشی براثر برخورد با اتومبیل و قطار جان خود را از دست دادهاند.
منبع: فارس
انتهای پیام/ت
منبع: باشگاه خبرنگاران
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.yjc.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «باشگاه خبرنگاران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۴۲۹۴۰۷۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
آمدهایم که بمانیم!
اسرائیل پیشتر در غزه بود. تا سال ۲۰۰۵ اسرائیل در همین غزه کوچک چندده شهرک صهیونیستنشین داشت اما زیر ضربات آتش و بعد از ناکامی در جنگ سال ۲۰۰۴ علیه مقاومت غزه، مجبور شد از آنجا بیرون برود.
به گزارش ایسنا، کانال تلگرامی «تنهایی دسته جمعی» با انتشار تصویری از یک دیوار نوشته در طول جنگ تحمیلی نوشت:
این دیوارنوشتۀ نظامیان اشغالگر بعثی در خرمشهر است. نوشتهاند: «آمدهایم که بمانیم.»
نتوانستند که بمانند. غیرت مدافعان ارتشی و سپاهی و بسیجی نگذاشت که بمانند. یک لحظه از فکر بیرون کردن آنها بیرون نیامدند، تا آنکه دست آخر در عملیات بیتالمقدس در سوم خرداد ۱۳۶۱ آنها را بیرون کردند.
اسرائیلیها چند روز بعد از این واقعه، به لبنان لشکر کشیدند. بر خلاف تمامی پیشبینیها، تا بیروت پیشروی کردند. اولین پایتخت عربی اشغال شد. آمده بودند که بمانند. اما غیرت گروههای مختلف مقاومت لبنان، و در رأسشان حزبالله که در مقابل این اشغالگری تأسیس شد، نگذاشت که بمانند. دست آخر در ۲۵ می ۲۰۰۰ اسرائیلیها را زیر ضربات آتش، و بدون هیچ قید و شرطی، از لبنان بیرون کردند.
اسرائیل، آمده تا در فلسطین بماند. همین روزها هم در فکر آن است که دستکم در بخشی از غزه بماند. اما اسرائیل پیشتر در غزه بوده است. تا سال ۲۰۰۵ اسرائیل در همین غزۀ کوچک چندده شهرک صهیونیستنشین داشت. اما زیر ضربات آتش، و بعد از ناکامی در جنگ سال ۲۰۰۴ علیه مقاومت غزه، مجبور شد از آنجا بیرون برود.
همانطور که نیروهای صدام وحشی نتوانستند در خرمشهر بمانند، همانطور که نیروهای وحشی اسرائیلی نتوانستند در لبنان بمانند، همانطور که وحشیهای شارون پیشتر نتوانستند در غزه بمانند، این بار هم اشغالگران نخواهند توانست. نه فقط در غزه، که در کل فلسطین.
إِنَّ مَوْعِدَهُمُ الصُّبْحُ أَلَیْسَ الصُّبْحُ بِقَرِیبٍ
البته وعده گاه (عذاب) آنها صبح است، آیا صبح نزدیک نیست؟
انتهای پیام