Web Analytics Made Easy - Statcounter

برای اثبات این مدعا از سفر اخیر ابراهیم رئیسی در بحبوحه مذاکرات برجام و استقبال سرد پوتین از او سخن می‌گویند تا نشان دهند هرگونه سازش با آمریکا به تنش میان ایران و روسیه می‌انجامد و ایران ناگزیر است از میان دو امکان رابطه با آمریکا و روسیه یکی را برگزیند.

این نگاه تقلیل‌گرایانه به سیاست خارجی، مبتنی بر نگاهی کاملا سنتی از روابط بین‌الملل است که استوار بر تفکر جهانِ دو یا سه‌قطبی است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

تفکری که عمر آن دیری‌ است به سر رسیده: «در آغاز قرن بیست‌ویکم، جهان شاهد تحولات عمیق و بنیادینی در زمینه‌های سیاسی، اقتصادی و فرهنگی بوده است. این تحولات شکل و محتوای نظام‌های سنتی گذشته را به چالش کشیده‌اند. به لحاظ بلوک‌بندی‌های سنتی دو یا سه‌قطبی، امروز جهان شاهد یک نظام چندقطبی با قلمروهایی ممزوج همراه با رقابت سخت یا مشارکت رقابتی است».

تأکید در اینجا بر مشارکت رقابتی است. اگر ایران و روسیه برای جنگ با داعش و حفظ دولت بشار اسد هم‌داستان هستند، این‌گونه نیست که صرفا روسیه دست بالا را در سوریه داشته باشد. حتی در بعضی موارد در اختلاف میان روسیه و ایران، بشار اسد است که میان‌داری می‌کند؛ کاری که اصلا مورد انتظار روسیه نبوده است، چراکه روسیه انتظار جانب‌داری از سوریه را داشته است.

اگر بشار اسد در موقعیتی چنان متزلزل اجازه نمی‌دهد روسیه صددرصد دست بالا را داشته باشد، چرا کشور ایران باید چنین دست‌وپابسته نگران گردشش به غرب باشد: «روسیه حقیقتا فاقد اهرمی جدی برای وادارکردن نیروهای ایرانی و تحت حمایت ایران به خروج از سوریه است. تهران با اراده خود و به صورت خودمختار موقعیتش در سوریه را تثبیت کرده و روسیه به لحاظ نظامی و نیز به لحاظ سیاسی در وضعیتی نیست که بتواند ایران را به‌طور جدی به چالش بکشد. امروز این ایران و اسد هستند که اهرم‌های بیشتری را در سوریه دارند».

این گفته‌های مدیر برنامه‌های خاورمیانه و شمال آفریقا در اروپا را باید جدی گرفت. برخی این صورت‌بندی جدید خاورمیانه را حاصل بهار عربی در کشورهای منطقه می‌دانند. تغییراتی که باعث شد روسیه هم استراتژی تازه‌ای را برگزیند. به نظر می‌رسد شوروی سابق در مواجهه ناموفق خود با کشورهای منطقه که موجب بی‌اعتمادی آنان و شکست نقشه‌های شوروی شده بود، امروز برای روسیه تجربه تاریخی گرانبهایی را فراهم آورده است. اینک روسیه با استراتژی مدیریت «تضادها و تخاصم‌ها» توانسته مابین کشورهای منطقه که با یکدیگر تضادهایی اساسی دارند قرار گرفته و از منافع خود و هم‌پیمانانش صیانت کند. آن هم ایجاد توازن بین کشورهایی که نه‌تنها تضادهای ایدئولوژیک دارند، بلکه تضاد منافع اقتصادی و ژئوپلتیک هم دارند.

این استراتژی از روسیه در منطقه بازیگری قدرتمند ساخته است: «راهکارهای جدید سیاست خارجی روسیه در خاورمیانه یعنی عمل‌گرایی توأم با واقع‌گرایی را که در آن اشتیاق به داشتن تعامل با همه بازیگران منطقه مشهود است و هیچ کشوری به عنوان متحد کامل یا دشمن کامل محسوب نمی‌شود، می‌توان به‌خوبی مشاهده کرد. 

روسیه نشان داده است که توانایی سوارشدن بر شکاف‌های موجود در خاورمیانه و تضادهایی از قبیل دشمنی ایران و اسرائیل، اختلاف بین کردها و ترکیه، تنش‌های بین شیعیان و سنی‌ها را دارد و براساس منافع ملی خود در زمینه افزایش قیمت نفت، افزایش فروش سلاح به منطقه، اطمینان از انتقال تکنولوژی‌های مدرن اسرائیل به روسیه و جلب سرمایه‌گذاری‌های حاشیه خلیج‌فارس بسیار فعال عمل می‌کند.

با این استراتژی، این باور که اگر ایران به سمت غرب گام بردارد روسیه ایران را منزوی خواهد کرد چیزی شبیه شوخی است. روسیه نه چنین قدرتی دارد و نه منافعش چنین اقتضا می‌کند. مگر نه اینکه اسرائیل بیش از اینکه با روسیه روابط حسنه داشته باشد، پیوندی ناگسستنی با آمریکا دارد.

مگر نه اینکه ترکیه روابط پایداری با اروپا و آمریکا دارد و از رابطه استراتژیک با ایران و روسیه نیز پرهیز نمی‌کند. در این میان وضعیت عربستان مثال‌زدنی‌تر است. آمریکا بزرگ‌ترین حامی عربستان است، اما عربستان درصدد است روابط سیاسی و اقتصادی‌اش را با روسیه گسترش دهد و روسیه نیز تلاش می‌کند بین ایران و عربستان تنش‌زدایی کند. اگر بخواهیم دقیق‌تر به استراتژی روسیه پی ببریم و از نگاه‌های تقلیل‌گرایانه در روابط استراتژیک روسیه و دیگر کشورهای منطقه پرهیز کنیم باید شیوه بازی روسیه را در منطقه پیگیری کنیم: «روسیه با ترکیه توافق کرده بود که وجود کمپ‌های آموزشی و پایگاه‌های نظامی پ.پ.ک در مناطق کردنشین هم‌مرز با ترکیه تهدیدی برای امنیت ملی این کشور محسوب می‌شود.

پوتین در ژانویه 2018 میزبان رجب طیب اردوغان در سوچی بود و مارس این سال پس از انتخاب مجددش به ریاست‌جمهوری، به عنوان اولین سفر خارجی خود به آنکارا سفر کرد و به صورتی خصوصی به اردوغان اجازه داد تا در شمال سوریه مداخله نظامی کند. البته پوتین از اردوغان تعهد گرفت که این مداخله نظامی محدود باشد و ترکیه از شعار سقوط رژیم دمشق دست بردارد. در ضمن برای جلوگیری از اعتراض کردهای سوریه به آنها قول داد که از خودمختاری کردستان درون سوریه واحد پشتیبانی کند؛ چیزی که اصلا موردپسند و پذیرش متحد خود در دمشق نبود. در رابطه با ایران، روسیه نیاز تهران برای داشتن ارتباط زمینی با متحد استراتژیک لبنانی خود، یعنی حزب‌الله را درک می‌کرد اما به دقت تلاش‌های ایرانیان جهت تهدید اسرائیل را نیز تحت نظر داشت.» این استراتژی‌ها نشان می‌دهد توازن قوا در منطقه تغییر کرده است و کسی تمام و کمال دست بالا را ندارد. و با آنکه روسیه مؤثرترین کشور در منطقه است، اما برای توازن قوا ناگزیر است پای مذاکره مستقیم ایران و آمریکا بایستد. هرگونه نگاه غیرواقعی و سیاست‌زده به منطقه و نادیده‌انگاشتن کشورهای قدرتمندی همچون ایران در منطقه، ثمری جز انحراف افکار عمومی و القای برداشت‌های نادرست حتی برای مخالفان و منتقدان روسیه ندارد و تجربه تاریخی ما نشان داده است روسیه، آمریکا و انگلیس غیرقابل اعتمادترین کشورها هستند این تجربه تاریخی مشترک همه ایرانی‌هاست نه صرفا مخالفان و منتقدان روسیه.
23302

کد خبر 1599766

منبع: خبرآنلاین

کلیدواژه: ایران و روسیه ایران و آمریکا برجام توافق هسته ای ایران کشورهای منطقه دست بالا

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.khabaronline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرآنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۴۳۰۴۹۱۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

حملات تروریست نتیجه حمایت کشورهای غربی از تروریست‌ها است

به گزارش خبرگزاری مهر، ارتشبد سرگئی شایگو وزیر دفاع روسیه در این دیدار با محکوم کردن حملات رژیم صهیونیستی به ساختمان کنسولگری جمهوری اسلامی ایران در سوریه، پاسخ ایران را مطابق با حق دفاع مشروع ایران دانست.

امیر سرتیپ آشتیانی وزیر دفاع جمهوری اسلامی ایران ضمن تشکر از حمایت و مواضع فدراسیون روسیه در محکومیت اقدام غیرقانونی و ناقض قوانین بین‌المللی رژیم صهیونیستی و حمایت از اقدام مشروع ایران در پاسخ به گستاخی این رژیم اظهار داشت: حملات تروریستی در روسیه و ایران نتیجه حمایت کشورهای غربی به ویژه آمریکا از گروه‌های تروریستی است.

وزیر دفاع ایران با اشاره به تحرکات ناتو و برخی کشورهای غربی در توسعه به شرق و حضور در جغرافیای امنیتی شانگهای بر استفاده از ظرفیت‌های سازمان همکاری شانگهای برای رفع تهدیدات مشترک تاکید کرد.

امیر محمدرضا آشتیانی با اشاره به سوابق طولانی مناسبات دفاعی و نظامی دو کشور بر توسعه مناسبات فی مابین جهت استحکام ثبات و امنیت در منطقه و نفی یک جانبه گرایی در روندهای جهانی تاکید کرد.

دو طرف در عین حال با توجه به تجربه موفق دو کشور در مقابله با تروریسم در منطقه بر ضرورت همکاری مشترک جهت مقابله با تهدیدات تروریستی، تجزیه طلبی و افراط گرایی که از اهداف اصلی سازمان همکاری شانگهای نیز می‌باشند تاکید کردند.

وزرای دفاع ایران و روسیه با تاکید بر اینکه تحولات منطقه قفقاز جنوبی برای منافع مشترک دو کشور حائز اهمیت می‌باشد تصریح کردند: حضور بازیگران فرا منطقه‌ای و مداخله گر در این مناطق بر خلاف منافع مشترک دو کشور می‌باشد و فرمت منطقه‌ای ۳+۳ که با حضور کلیه کشورهای منطقه قفقاز در حال اجرا می‌باشد چارچوبی مناسب برای حل و فصل مشکلات می‌باشد.

کد خبر 6089352 هادی رضایی

دیگر خبرها

  • کنعانی: ایران برخورد پلیسی با دانشجویان را در دانشگاه‌های آمریکا نمی‌پذیرد
  • درخواست آمریکا پس از کمک به اوکراین چیست؟
  • مصدومیت نگران کننده ستاره سیتی مقابل فارست
  • مقابله با آمریکا؛ هدف مشترک تهران - مسکو
  • آمریکا گروهک‌های تکفیری منطقه را احیا می‌کند
  • روزنامه‌ای آلمانی دلیل امتناع اوکراین از صلح با روسیه را فاش کرد
  • پشت پرده حملات تروریستی در ایران و روسیه
  • دیدار وزرای دفاع ایران و روسیه در آستانه
  • حملات تروریست نتیجه حمایت کشورهای غربی از تروریست‌ها است
  • تعیین مرزهای ارمنستان و جمهوری آذربایجان و ۳ سناریوی پیش رو