فیلمی جسورانه که مخاطب عام و خاص را راضی می‌کند
تاریخ انتشار: ۲۰ بهمن ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۴۳۳۷۱۲۸
«شهرک» یک فیلم در فیلم است؛ فیلمی جسورانه و ماجراجویانه. «شهرک» دومین فیلم علی حضرتی پس از «سازهای ناکوک» است ولی از منظر بلوغ می‌تواند کامل‌ترین فیلم این تهیه‌کننده سابق و کارگردان فعلی باشد.
فرم‌گرایی آوانگارد، داستان‌پردازی نمادین
علی حضرتی پس از سال‌ها تهیه‌کنندگی سرانجام با این فیلمش از زیر سایه تمام کارگردانانی که تولیدشان را برعهده داشت از فرزاد موتمن گرفته تا ایرج کریمی، بیرون آمده و فیلمی ساخته که هم فرم‌گرایی آوانگارد «نیمرخ‌ها» را دارد و هم داستان‌پردازی نمادین «خداحافظی طولانی».
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
«شهرک» در سازوکار حرفه‌ای و با حضور علی سرتیپی به عنوان تهیه‌کننده تولید شده و شاید همین حضور بوده که سبب شده بازیگوشی‌های فرمی فیلم قبلی حضرتی به حداقل برسد و او سعی کند متن کافی به میزان ساختار فراهم کند.
در ساختار فیلم در فیلم اینکه مخاطب به ناگاه متوجه شود در حال تماشای فیلمی بوده که کاراکترها پرداختش کرده‌اند بسیار انگیزاننده‌تر از زمانی است که در همان ابتدا با مخاطب قرار می‌گذارید که بناست یک فیلم در فیلم ببیند.
از نوع اول «وقتی همه خوابیم» بیضایی را نزدیک به یک دهه و نیم قبل داشتیم که به شدت هم برون‌ریز بود ولی «شهرک» از نوع دوم است یعنی از ابتدا به مخاطب حالی می‌کند که این یک فیلم در فیلم است.
در اینجا تعلیق زمانی شکل می‌گیرد که مخاطب همراه با کاراکتر اصلی با بازی ساعد سهیلی در دامی می‌افتد که کاراکتر کارگردان با بازی شایسته کاظم سیاحی برایش تدارک دیده است. این دام متزلزل که معلوم نیست واقعی است یا ساخته ذهن کاراکتر، با دام‌های بعدی امتداد می‌یابد تا دام نهایی که استحاله مطلق کاراکتر است.
استحاله به شکل مرعوب‌کننده‌ای رخ می‌دهد؛ کاراکتر گریزان از دام، حالا دیگر عاشق دام شده و انگار که دیگر دلش نمی‌خواهد دام را رها کند! این استحاله که نمادیست از قدرت تغییرپذیری بشر که به هر چه عادت کند، تن می‌دهد می‌تواند اسباب تأویل و تفسیر فراوان شود.
ابلهانه‌ترین کار دنیا شاید همین تفسیر کشیدن از استحاله «شهرک» باشد که ممکن است مسیر بعدی کارگردان را به دست‌انداز برساند.
ترفند فیلم در فیلم برای یک روایت جذاب
«شهرک» داستان ساده یک استحاله است که راحت هم طرح شده، بعید است کارگردان نیز ادعایی در تفسیرسازی اثرش داشته باشد و بیشتر به دنبال استفاده از جذابیت‌های فیلم در فیلم برای روایت یک داستان جذاب بوده است.
بازی ساعد سهیلی در نقش کاراکتری که گرفتار فیلم درون فیلم شده بلکه راهی بیابد برای رستگاری از مسیر سلبریتی شدن، به اندازه است. اصولاً سهیلی بازیگری نیست که بخواهد اغراق کند و جز در نماهای عاشقانه در جاهای دیگر روایت اثری از اغراق در کارش نیست.
«شهرک» به غیر از بازی خوب کاظم سیاحی در نقش پدرخوانده استحاله‌گر، فیلم‌برداری بسیار بایسته‌ای دارد حاصل کار علیرضا برازنده. برازنده در همکاری با حضرتی تلاش زیادی کرده برای غنای بصری کار و همین موجب شده از منظر بصری، این اثر یکی از بایسته‌ترین آثار جشنواره فجر چهلم باشد؛ فیلمی که مخاطب عام و خاص سینما به یک اندازه می‌توانند از تماشای آن لذت ببرند و هر یک هم درک و دریافت خود را از اثر داشته باشند.
از نظر اجرا، حضرتی چندان به دنبال خودنمایی‌های اغواگرانه نبوده و سعی کرده اجرایش مسیر پایدار و بی‌لکنتی داشته باشد. داستان‌گویی در فرم همانند تله داستانی فیلم، می‌تواند کلیت اثر را دگرگون کند ولی حضرتی در کنار تله حرکت کرده و به شدت خوددارانه از ورود به تله فرم‌گرایی سترون پرهیز کرده است.
منبع: قدس آنلاین
کلیدواژه: فیلم سینمایی شهرک یادداشت فیلم در فیلم
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.qudsonline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «قدس آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۴۳۳۷۱۲۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
اجرای عمومی تئاتر‌های جشنواره رضوی گامی موثر است/ ماجرای عشقی عجیب
کارگردان نمایش «پر» از آثار هفدهمین جشنواره ملی تئاتر رضوی، رویکرد جشنواره در حذف بخش رقابتی و توجه به اجرای عمومی آثار را اقدامی موثر دانست.
به گزارش گروه فرهنگی خبرگزاری دانشجو، نمایش «پر» نوشته مجید کاظم‌زاده‌مژدهی با کارگردانی محمد رسائلی در قالب هفدهمین جشنواره ملی تئاتر رضوی از ۱ تا ۱۰ اردیبهشت سال جاری در تالار مرکزی شهر رشت روی صحنه رفت.
محمد رسائلی درباره موضوع نمایش «پر» و دغدغه خود برای تولید و اجرای این اثر، گفت: این نمایشنامه با مضمون بسیار خاص و مرتبط با فرهنگ رضوی نوشته شده و رویکرد آن مرا به چالش واداشت و لذا دوست داشتم آن را تولید کنم. این نمایش زندگی یک فرد به اصطلاح چاله‌میدانی قبل انقلاب را روایت می‌کند که عاشق زنی می‌شود که کفش‌دار حرم امام رضا (ع) است و داستان جالبی برایش رقم می‌خورد.
وی اظهار امیدواری کرد داستان این اثر در اجرا نیز مخاطب را تحت تاثیر قرار داده باشد.
رسائلی با بیان اینکه تولید اثر برای جشنواره‌های موضوعی یا غیر آن به لحاظ اجرا دارای چارچوب مشخصی است، تصریح کرد: برای القای روح و جان معنوی تئاتر‌های با موضوع رضوی به مخاطب، نگاه ما متفاوت می‌شود، زیرا تاثیر روانی که من به عنوان هنرمند در وجودم از امام رضا (ع) می‌گیرم با کار‌های دیگر متفاوت است. هنرمند عرصه تئاتر باید در درجه اول ارتباط معنوی و ارادت خاصی را که خودش با امام رضا (ع) می‌گیرد به خوبی در لایه‌های مختلف اجرا برای مخاطب نیز به نمایش بگذارد تا ارتباط دوسویه بین مخاطب و تئاتر رضوی شکل بگیرد و مضمون مورد نظر به مخاطب القا شود.
کارگردان نمایش «پر» درباره حضور در جشنواره رضوی یادآور شد: این جشنواره برای من جایگاه مستحکمی دارد که به آن ارادت دارم و حالم را تا حد بسیار زیادی خوب می‌کند، لذا شرکت در آن برایم جایگاه بالایی داشت.
وی درباره حذف بخش رقابتی جشنواره تئاتر رضوی و گرایش به اجرای عمومی نمایش‌ها در شهر‌های خود، تاکید کرد: این اقدام گامی موثر و حرکتی قابل پذیرش است و این مهم مولفه موثری در موفقیت اهداف جشنواره برای نشر فرهنگ رضوی است.
رسائلی در پایان با بیان اینکه وجود بخش رقابتی از جهتی سبب تبادل نظر و انتقال تجربه بین گروه‌های نمایشی می‌شود، گفت: با این وجود تحقق حمایت اجرا‌های عمومی برای هر نمایش در شهر خود با توجه به شرایط اقتصادی موجود بسیار بهتر است و از این منظر این اقدام پسندیده و قابل ستایشی است که از سوی دبیرخانه جشنواره مطرح شده است.
تداوم بارندگیها در کشور / دمای هوا در بعضی مناطق کاهش می‌یابد