آیا اوکراین می تواند عضو ناتو شود؟
تاریخ انتشار: ۳۰ بهمن ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۴۳۹۹۲۰۴
به گزارش جماران، ولادیمیر پوتین، رئیسجمهور روسیه با ابراز نگرانی از گسترش مهمترین پیمان نظامی و سیاسی غرب که برای مقابله با اتحاد جماهیر شوروی سابق تأسیس شده، از ناتو خواسته است تا اوکراین یا هیچ کشور شوروی سابق را به عضویت در نیاورد.
برخی تحلیلگران معتقدند که این موضوع بهانه اصلی روسیه برای جمعآوری ۱۵۰ هزار نیرو در نزدیکی مرزهای اوکراین است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
غرب این اقدام مسکو را تحریک آمیز و بحرانزا تلقی کرده و نسبت به قریبالوقوع بودن تهاجم روسیه به خاک اوکراین هشدار داده است؛ هشداری که مسکو آنرا بیاساس میخواند.
اوکراین مدتها است که برای تضمین امنیت خود بر عضویت در ناتو اصرار دارد اما علاوه بر روسیه، برخی از کشورهای عضو سازمان پیمان آتلانتیک شمالی نیز در حال حاضر موافق این عضویت نیستند.
یک کشور چگونه میتواند به ناتو بپیوندد و اوکراین با عضویت در این پیمان مهم و استراتژیک نظامی-سیاسی چقدر فاصله دارد؟
ناتو چه زمانی و چگونه شکل گرفت؟
پیمان آتلانتیک شمالی سال ۱۹۴۹ از سوی دوازده کشور موسس به عنوان یک پیمان نظامی برای مقابله با اتحاد جماهیر شوروی سابق به امضا رسید.
این معاهده که مفاد بلند بالایی ندارد امضا کنندگان را متعهد میکند که در صورت تهدید هر یک از اعضا به حمایت از آن عضو اقدام کنند.
در ماده پنج این معاهده آمده است: «حمله مسلحانه به یک عضو...حمله به همه اعضا تلقی میشود.» این ماده نخستین بار پس از حملات تروریستی یازدهم سپتامبر بر ضد اهدافی در خاک ایالات متحده در سال ۲۰۰۱ مورد استناد قرار گرفت و سبب لشگرکشی آمریکا و متحدانش به افغانستان شد.
روند پیوستن به ناتو چگونه است؟
با فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی، نه تنها ناتو متلاشی یا محدود نشده، بلکه رشد کرده است و با اتکا به بروز نگرانیهای امنیتی اعضای خود تکامل یافته و جایگاه خود را به عنوان قدرتمندترین ائتلاف نظامی جهان حفظ کرده است.
ناتو در ۷۰ سال گذشته به ۳۰ کشور دیگر گسترش یافته است؛ اعضای ناتو این امکان را دارند تا سایر کشورهای اروپایی را به پیوستن به این پیمان دعوت کنند.
کشورهای دعوت شده و متقاضی برای آنکه نامزدی آنها مورد توجه قرار گیرد باید به صورت بالقوه از ظرفیتهای لازم برای پیوستن به ناتو برخوردار باشند، از ارزشهای دموکراتیک پیروی و حمایت کنند و در جهت منافع و امنیت اروپا-آتلانتیک گام بردارند.
مدعوین یک برنامه عملی اقدام جهت عضویت دریافت خواهند کرد که حاوی توصیههایی در خصوص چگونگی عضویت در این پیمان است و مذاکرات و گفتگوهای مرتبط با الحاق را به دنبال دارد.
سپس پروتکلی ویژه برای پیوستن به پیمان در میان خواهد بود که باید به اتفاق آرا به امضای اعضای ناتو برسد تا کشور داوطلب رسما به عضویت این سازمان درآید.
اوکراین چقدر به پیوستن به پیمان ناتو نزدیک شده است؟
سازمان پیمان آتلانتیک شمالی در نشست سال ۲۰۰۸ خود که در بخارست برگزار شد از تمایل اوکراین و گرجستان برای پیوستن به این پیمان و عضویت در ناتو استقبال کرد.
این در حالی است که پس از آن برنامه عملی اقدام جهت عضویت به این کشورها پیشنهاد و ارائه نشد و اعضای ناتو اعلام کردند که باید به «برخی سوال ها و ابهامهای باقیمانده» در خصوص این درخواستها پاسخ دهند.
به گزارش یورونیوز، ساموئل کراپ، محقق ارشد علوم سیاسی در اندیشکده سیاستگذاری جهانیِ «رند کورپوریشن» در خصوص ارائه برنامههای اقدام برای عضویت به دو کشور اوکراین و گرجستان میگوید: «طی چهارده سال گذشته هیچ حرکتی در این جهت صورت نگرفته است.»
ویکتور یانوکوویچ، رئیسجمهوری سابق اوکراین که از معدود سیاستمداران اوکراینی نزدیک به مسکو بود پیشتر اعلام کرده بود که نیازی به پیوستن کشورش به ناتو نیست، چرا که پارلمان اوکراین در سال ۲۰۱۰ به وضعیت «غیر متعهد» این کشور رای داده است.
این در حالیست که پس از برکناری یانوکوویچ و الحاق شبه جزیره کریمه اوکراین به خاک روسیه، آرسنی یاتسنیوک، نخست وزیر وقت اوکراین اعلام کرد که دیدگاه کشورش در خصوص عضوت در ناتو به کلی تغییر کرده است.
پارلمان اوکراین در سال ۲۰۱۷ لایحهای را تصویب کرد که در آن عضویت در ناتو به عنوان یکی از اهداف کشور قانونی شد و بار دیگر در فهرست مطالبات قانونی اوکراین قرار گرفت؛ مسئلهای که زمینه اصلاح در قانون اساسی را نیز فراهم کرد.
اوکراین در سال ۲۰۲۰ موفق شد از جانب ناتو به عنوان «شریک فرصتهای پیشرفته» شناخته شود، وضعیتی که امکان اشتراک اطلاعات و دسترسی بیشتر به برنامهها و رزمایشهای این سازمان را برای کییف فراهم میکند.
ساموئل کراپ در این خصوص میگوید: «این همان وضعیتی است که احتمالاً به عنوان تواناترین و مهم ترین شریک غیرعضو ناتو از آن برخوردار است.»
ولودیمیر زلنسکی، رئیس جمهور فعلی اوکراین طی ماه جاری بارها اعلام کرد که تمایل کشورش برای عضویت در ناتو به قوت خود باقی است و در قانون اساسی این کشور نیز بر آن تاکید شده است.
این در حالیست که برخی تحلیلگران از جمله رافائل لاس، عضو شورای روابط خارجی اروپا اعتقاد دارند که اوکراین در حال حاضر معیارهای لازم برای عضویت در ناتو را در اختیار ندارد.
بر اساس این دیدگاه کشورهای متقاضی باید در بعد سیاسی، دست به اصلاحات مورد تاکید در برنامه اقدام عضویت بزنند و در بعد نظامی، نیز از شرایط لازم برای تقویت امنیت پیمان و نه لطمه زدن به آن برخوردار باشند.
منبع: جماران
کلیدواژه: افغانستان سهام عدالت لیگ برتر لیگ قهرمانان مقدماتی جام جهانی واردات خودرو ویروس کرونا ولادیمیر پوتين پیمان ناتو ولودیمیر زلنسکی افغانستان سهام عدالت لیگ برتر لیگ قهرمانان مقدماتی جام جهانی واردات خودرو ویروس کرونا عضویت در ناتو
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.jamaran.news دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «جماران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۴۳۹۹۲۰۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
صدور فرمان جنگ از ورشو!
گروه سیاست خبرگزاری علم و فناوری آنا- حنیف غفاری: مناقشه آتلانتیکیها و مسکو به نقطه اوج خود رسیده و متعاقب وقوع جنگ اوکراین، شاهد تصاعد بحران میان طرفین هستیم. اگرچه برخی اعضای پیمان آتلانتیک شمالی در صدد مهار مناقشه و تحدید دامنه آن هستند، اما در مقابل برخی اعضا مانند آمریکا، انگلیس و لهستان نیز در صدد حفظ این گره کور و تبدیل آن به مناقشهای دائمی با مسکو هستند.
از یک سو شرایط میدانی جاری در جنگ اوکراین (خصوصا پس از تصرف باخموت و آودیوکا توسط روس ها) به گونهایست که قدرت مانور میدانی کییف را شدیدا تحت تاثیر قرار داده و احتمال شکست نهایی آن در جنگ را دوچندان ساخته است. از سوی دیگر، تصویب لایحه اخیر در مجلس نمایندگان آمریکا مبنی بر کمک دهها میلیارد دلاری این کشور به کی یف، تل آویو و تایپه نشان داد که واشینگتن و لندن در صدد ایجاد و تشدید بحرانهای راهبردی در نقاط کلیدی و ژئواستراتژیک نظام بین الملل هستند.
با این حال به نظر میرسد آمریکا متوجه عواقب و تبعات بازی خطرناک خود نیست یا درکی از مدیریت بحرانهای خودساخته در عرصه جهانی ندارد.
اخیرا «آندژی دودا» رئیس جمهوری لهستان با اشاره به تقویت سیستم تسلیحاتی روسیه در بلاروس و کالینینگراد، گفت که کشورش برای استقرار سلاحهای هستهای ناتو آماده است. این مواضع رئیس جمهور لهستان میتواند نقطه آغاز یک مناقشه بسیار خطرناک و غیر قابل مهار در نظام بین الملل باشد. ورود منازعه آتلانتیکیها و کاخ کرملین به حوزه هستهای، به معنای رسیدن به بالاترین سطح منازعه است که قواعد موجود در حوزه بازدارندگی هستهای نیز توان کنترل آن را ندارد.
لهستان یکی از اعضای ناتو و از حامیان سرسخت اوکراین است. این کشور با بلاروس و روسیه مرز مشترک دارد. با این حال جناح شرقی ناتو ازجمله کشورهای مجارستان و اسلواکی، خواستار تشدید دامنه نبرد با روسیه یا قرارگیری در چارچوب یک جنگ سرد جدید نیستند!
همین مسئله، دستان لهستانی را بیشتر خواهد بست. روسیه در واکنش به این اظهار نظر، هشدار داد که در صورت این اتفاق، اقداماتی برای «تامین امنیت خود» انجام خواهد داد.
نکته قابل تامل اینکه مواضع اخیر ورشو متاثر از هم پیمانی مطلق آن با واشینگتن و لندن در ناتو است. به عبارت بهتر، مصدر اظهارات آندژی دودا نقطه آشکارساز یک منازعه جدی است!
رئیس جمهور لهستان این اظهارات را پس از بازگشت از سفر نیویورک مطرح کرد. او در جریان این سفر جلساتی را در سازمان ملل برگزار کرد و با «دونالد ترامپ» رئیسجمهور سابق آمریکا درباره جنگ اوکراین گفتگو کرد. او همچنین در ماه مارس به واشینگتن دی سی سفر و در آنجا با «جو بایدن» رئیس جمهوری آمریکا دیدار کرد.
از این رو مواضع رئیس جمهور لهستان، مخرج مشترک نگاه راهبردی خطرناک هر دو حزب سنتی آمریکا (دموکراتها و جمهوریخواهان) نسبت به تحولات جاری در نظام بین الملل محسوب میشود. آیا غرب قادر به کنترل عواقب و تبعات مناقشهای که به صورت خودخواسته و بر اساس توهمات خود مشغول خلق و ساماندهی آن است خواهد بود؟ پاسخ این سوال قطعا مثبت نیست.
انتهای پیام/