"گاز" ابزار قدرت سیاست خارجی ایران
تاریخ انتشار: ۳ اسفند ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۴۴۲۶۳۴۲
پژوهشگر مرکز پژوهشهای مجلس گفت: در آینده سهم نفت و زغال سنگ کم و سهم گاز و انرژیهای تجدید پذیر افزایش مییابد و موجب میشود کشورهایی که امنیت انرژی برای آنها مسئله است، به این موضوع بپردازند. به گزارش پایگاه اطلاع رسانی شبکه خبر، آقای حبیب الله ظفریان با حضور در برنامه گفتگوی ویژه خبری شبکه دو سیما درباره مقایسه اوپک با مجمع کشورهای صادر کننده گاز افزود: این مقایسه درستی نیست، چون ساختار بازار نفت با گاز متفاوت است، بازار نفت یک بازار شکل گرفته و نزدیک به کامل است و قیمت نفت در همه جای دنیا تقریباً با یک اختلاف از نظر کیفیت و حمل و نقل، ثابت است، ولی بازار گاز دارای ساختار متفاوتی است، اگر بازار نفت، جهانی است بازار گاز کاملاً منطقهای است، شکل این بازار به نحوی است که در هر منطقه یک مکانیزم قیمت گذاری و حتی یک مناسباتی بین کشورهای صادر کننده و وارد کننده برقرار است بنابراین بعضی وقتها قیمت گاز در دنیا در برهههایی از زمان تا ۵۰۰ درصد اختلاف دارد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
وی ادامه داد: تجارت گاز بیشتر با قراردادهای بلندمدت ۲۰ سال به بالا انجام میشود، ولی در بازار نفت بیشتر زیر یک سال است، این تفاوتها موجب میشود نگاهها به موضوع تجارت گاز و مجمع صادرکنندگان گاز که به ابتکار ایران شکل گرفته است، متفاوت شود.
آقای ظفریان گفت: اوپک در بازار نفت بیشتر به قیمت گذاری فکر میکند، ولی در بازار گاز به دلیل این که ساختار متفاوتی دارد و باید دستور کار متفاوت و مبتنی بر ساختار خود داشته باشد بازار گاز را به سمتی میبرد که بیشتر منافعی که به وجود میآید برای کشورهای عرضه کننده از جمله ایران باشد.
وی خاطرنشان کرد: دستور کاری که در مجمع صادر کنندگان گاز پیش میرود متفاوت با اوپک خواهد بود.
پژوهشگر مرکز پژوهشهای مجلس با بیان اینکه گاز؛ آینده انرژی دنیا میباشد، افزود: در آینده سهم نفت و زغال سنگ کم خواهد شد و گاز افزایش پیدا میکند و این اهمیت موجب شده است کشورهایی که امنیت انرژی برای آنها مسأله میباشد به این موضوع بپردازند.
آقای ظفریان تصریح کرد: آمریکا به بازار LNG و با منطق سیاسی ورود کرده و گاز؛ اول سیاسی و دوم اقتصادی است.
آقای ظفریان افزود: آمریکا از سال ۲۰۰۷ با توسعه شیل گازها به این سمت حرکت کرد که تولید را افزایش دهد و زمانی که طرح شیل موفق شد از سال ۲۰۱۱ به بعد در تمام اسناد اشاره کرد که باید بازار گاز را از ساختار منطقهای خارج کنیم یعنی با توسعه گاز به روش LNG، گاز را به صورت مایع شده توسط کشتی به مقاصد صادراتی ارسال کنند.
وی افزود: اتحادیه اروپا بعد از توافق برجام، در یک بند درباره بخش انرژی ایران که توسعه گاز ایران به روش LNG شود بحث کرده است، چون زمانی که LNG وارد بازار شد بازار گاز آرام آرام از وضع شبه انحصاری منطقهای خارج میشود و شبیه بازار نفت، یکپارچه میشود که به نفع وارد کنندگان گاز مانند اروپا، ژاپن، کره جنوبی، هند و آمریکاست، البته آمریکا این طرح را به عنوان طرح امنیت انرژی آینده دنیا جلو میبرد بنابراین ما باید ساختار منطقهای بازار گاز را تقویت کنیم.
پژوهشگر مرکز پژوهشهای مجلس ادامه داد: هدف این است که ساختار منطقهای بازار گاز را حفظ و تقویت کنیم، اگر میخواهیم قرارداد صادرات LNG ببندیم باید ۲۵ ساله با کشوری مانند چین یا کشور اروپایی ببندیم، چون قرارداد بلندمدت موجب میشود که ساختار منطقهای حفظ شود و قابلیت دستکاری نداشته باشد.
آقای ظفریان گفت: به لحاظ امنیت انرژی باید ساختار بازار گاز را حفظ کنیم و در مجمع صادرکنندگان گاز این دستور کار را با روسیه و قطر پیش ببریم و بازارها را بین خودمان تقسیم کنیم و توسعه دهیم.
وی خاطرنشان کرد: در آینده سهم گاز و انرژیهای تجدید پذیر در دنیا رو به رشد خواهد بود.
آقای ظفریان گفت: توسعه پایین دست دارای ارزش افزوده میباشد و توسعه زنجیره پایین دستی تا الآن بیشتر گازی بوده است یعنی الآن حدود ۱۰ و نیم میلیون تن تولید متانول از گاز داریم و کمتر از ۵۰۰ هزار تن در داخل استفاده و بقیه صادر میشود.
وی افزود: باید در ابتدا به گاز نگاه سیاسی داشته باشیم یعنی گاز میتواند ابزار قدرت سیاست خارجی ما باشد و در روسیه این اتفاق افتاد و به عنوان زنجیره ارزش افزوده و توسعه پایین دستی گاز را توسعه دادیم و الآن باید ادامه زنجیره شامل تبدیل متانول به محصولات پایین دستی را توسعه دهیم.
پژوهشگر مرکز پژوهشهای مجلس ادامه داد: اگر بخواهیم آینده دیپلماسی انرژی را مبتنی بر شرایط تحریمی ببینیم نیاز به یک بازمعماری در تجارت انرژی خودمان داریم، ما همواره نفت صادر و گاز را برای مصارف داخلی استفاده میکردیم، بنابراین زمانی که گاز تحریم پذیری کمتر و نفت تحریم پذیری بیشتری دارد در صورتی که گاز را بیشتر صادر کنیم امنیت میخریم و از نفت در داخل برای ارزش افزوده استفاده کنیم. برچسب ها: گاز ، ايران ، صادرات ، ابزار قدرت
منبع: شبکه خبر
کلیدواژه: گاز ايران صادرات ابزار قدرت پژوهشگر مرکز پژوهش های مجلس ساختار منطقه ای بازار گاز امنیت انرژی بازار نفت
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.irinn.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «شبکه خبر» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۴۴۲۶۳۴۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
بررسی اضافه شدن نام «خلیج فارس» به استقلال/ اولیایی:مالکان جدید باشگاه اول طرح توسعه ارائه بدهند
به گزارش خبرنگار ورزشی خبرگزاری علم و فناوری آنا، رقابتهای لیگ برتر فوتبال ایران با نام جام خلیج فارس برگزار میشود و این حرکت پسندیده همواره مورد تعریف و تمجید اهالی فوتبال و جامعه قرار گرفته است. طبعاً هیچکس با نام خلیج فارس مشکل ندارد و همه دوست دارند خلیج فارس را همواره با همین نام زیبا صدا بزنند و به خاطر بسپارند، اما راستش ما خیلی متوجه نشدیم چرا باید پسوند خلیج فارس به نام استقلال اضافه شود؟
قاعدتاً استقلال نیازی به این پسوند ندارد و خلیج فارس هم آنقدر بزرگ و تعریف شده هست که نیازی به یک تیم فوتبال نداشته باشد. در تمام سالهای گذشته بسیاری از باشگاههای ایرانی با پیشوندها و پسوندهای مختلف به میدان رفتند که از آن جمله میتوان به سپاهان اصفهان اشاره کرد که با نامهای مختلفی همچون سیمان سپاهان و یا فولاد مبارکه در مسابقات حاضر شد، اما این اسم سپاهان بود که همواره در ذهنها باقی میماند. حتی پرسپولیس سالها با نام پیروزی در مسابقات ظاهر میشد، اما همه فوتبالدوستان همچنان نام واقعی این تیم یعنی پرسپولیس را بر سر زبانها میآوردند و حتی رسانهها هم بعضاً از کلمه پرسپولیس به جای پیروزی استفاده میکردند.
بعد از واگذاری استقلال به هلدینگ خلیج فارس هم واقعاً هیچ نیازی نبود که پسوند خلیج فارس به نام استقلال اضافه شود. به طور کلی تغییر نام تیمها اقدام جالبی نیست وگرنه همانطور که اشاره کردیم همه ایران خلیج فارس را به همین نام زیبا میشناسند و هیچ تیم، گروه، قبیله و دستهای مشکلی با خلیج فارس ندارد.
البته استقلالیها مثل پرسپولیسیها و هواداران سایر تیمها همواره احترام خاصی برای خلیج فارس قائل بودند و همانطور که اشاره شد همه رقابتهای لیگ برتر با نام خلیج همیشگی فارس برگزار میشود، اما از روز گذشته خیلی ها مخالفت و واکنش خود را نسبت به اضافه شدن پسوند خلیج فارس به نام استقلال نشان دادند. به نظر می رسد مسئولان شرکت هلدینگ خلیج فارس مطالعه زیادی روی تبعات تغییر یا اضافه کردن اسم استقلال انجام نداده اند. کاظم اولیایی مدیرعامل اسابق باشگاه استقلال در این زمینه به خبرنگار آنا گفت:بعد از 45 سال باشگاهداری دولتی کاملاً به بنبست رسیده بودیم و این نوع باشگاهداری داشت خیلی به باشگاه لطمه میزد. شرایط نامطلوبی که پیش آمده بود چارهای جز اینکه به سمت شرایط مطلوب برویم نگذاشته بود. یکی از راههای تغییر خصوصیسازی بود. مالکان جدید باید طرح و برنامه توسعه ارائه بدهند. باید دید این تغییر اسم هم بخشی از شرایط توسعه است یا نیست؟
وی افزود: امیدواریم مالکان جدید ارائه طرح کنند و اگر پسوند «خلیج فارس» که به نام استقلال اضافه شده تأثیر مهم و قطعی در طرح توسعه دارد در آن صورت اضافه شدن این نام در اختیار مالکان است. بعد از آن این تغییر نام قابل ارزیابی است. اطلاعات کافی ندارم ولی هر اقدام رو به جلویی را برای تجدید ساختار و ایجاد ساختار مدرن و به روز برای باشگاه استقلال قطعاً مورد استقبال من است. ساختار قبلی برای استقلال که پرافتخارترین تیم ایران در آسیاست جواب نداد. نتیجه آن حذف از دو دوره لیگ قهرمانان آسیا بود و باید ساختار مدرنی داشته باشیم که منجر به کسب سومین سهمیه آسیایی شود.
به نظر می رسد در خصوص تغییر نام، اضافه شدن اسم، تغییرات گسترده، تغییر مدیرعامل و انتخاب مربی یا حتی نفرات شاغل در باشگاه باید ابتدا مطالعه کافی صورت بگیرد زیرا هر اقدامی در دو باشگاه پرطرفدار پایتخت روی ذهن جامعه اثر گذار است و بازتاب های فراوانی خواهد داشت.
انتهای پیام/