به نقل از «خبرگزاری برنا»

دبیر: ۷ نفر در هیات اجرایی کمیته باید کنار بروند/ شهوت قدرت داشتم نامزد ریاست می‌شدم

تاریخ انتشار: ۵ اسفند ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۴۴۵۰۴۷۵

رئیس فدراسیون کشتی تاکید کرد: نباید افرادی در هیات اجرایی باشند که رئیس فدراسیون نیستند و یا در فدراسیون‌های غیرالمپیکی فعالیت می‌کنند.

به گزارش برنا؛ علیرضا دبیر عصر پنجشنبه در حاشیه رقابت‌های کشتی فرنگی جام تختی در اهواز، درباره رای دیوان عدالت اداری در مورد ممنوعیت فعالیت روسای فدراسیون‌هایی که عضو هیات علمی دانشگاه‌های دولتی هستند، گفت: همان‌قدر که ماده و تبصره وجود دارد تا یک موضوع تصویب شود، همان‌قدر هم تبصره و ماده داریم تا یک یک قانون رد شود.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

هر زمانی حس کنم به درد کشتی نمی‌خورم یا کار غیرقانونی انجام شده است، همین صبح دست‌شان را ماچ می‌کنم و می‌روم پی زندگیم اما تا روزی که هستم کارم را محکم انجام می‌دهم و همه هم این را می‌دانند که اهل استعفا دادن نیستم اما به قانون تعظیم می‌کنم و هر چه قانون بگوید انجام می‌دهم.

رئیس فدراسیون کشتی، افزود: من اصلا مامور نیستم، ساعت‌های کلاس‌های دانشگاه را پر می‌کنم و ریالی هم از فدراسیون نمی‌گیرم اما هر چه قانون بگوید سرم پائین است و تمکین می‌کنم. دوستان باید بررسی کنند آیا قانون مجلس بالاتر است یا قوانین دیوان عدالت اداری؟ حتی به من گفتند اعتراض کنم اما نه من هیچ کار شخصی درباره خودم در فدراسیون نمی‌کنم. کشتی برای من از همه چیز مهمتر است.

او در پاسخ به این سوال که در صورت لزوم از فدراسیون یا هیات علمی استعفا می‌کند؟ گفت: اصلا فکر نکنم کار به آنجا برسد.

دبیر در ادامه درباره ارسال نامه به رئیس کمیته ملی المپیک و درخواست برای استعفای ۵ عصو هیات اجرایی کمیته ملی المپیک به این دلیل که در حال حاضر رئیس هیچ فدراسیونی نیستند، گفت: از نظر قانون ۴ سال هیات اجرایی تمام شده و از دی ماه به بعد تا برگزاری مجمع هر چه تصویب کنند غیرقانونی است. یادمان نرود مجمع ۴ سال پیش به فرد رای نداد بلکه به روسای فدراسیون‌ها رای داد و آن جایگاه مال فدراسیون‌هاست نه اشخاص. برادرانی هم که هستند فدراسیون‌های‌شان المپیکی نیست و به جای ۵ نفر باید ۷ نفر کنار بروند. خودشان می‌دانند چه کسانی هم هستند. فدراسیون‌های غیرالمپیکی نباید درباره المپیکی‌ها تصمیم بگیرند. باید به المپیک و بازی‌های آسیایی احترام بگذارند و استعفا کنند. من خواهشم این است استعفا کنند و اگر نباشند بهتر است.

وی تاکید کرد: می‌دانم صالحی‌امیری انگیزه‌ای برای ادامه کار ندارد.

رئیس فدراسیون کشتی ادامه داد: خیلی بد است وقتی رئیس فدراسیون می‌آید می‌گوید حق ما را بدهید، می‌گویند او سهم‌خواه است. آن ۵ نفر آدم‌های خیلی محترمی هستند اما فکر کنم نباشند خیلی بهتر خواهد بود. درباره اعضای هیات اجرایی مجمع باید تصمیم بگیرد. باید تصمیم بگیرند آنهایی که المپیکی هستند داخل بروند.

او در پاسخ به این سوال که آیا قصد دارد وارد هیات اجرایی کمیته ملی المپیک شود؟ گفت: اگر شهوت قدرت داشتم برای ریاست کمیته نامزد می‌شدم.

دبیر سپس در پاسخ به این سوال که با این اوصاف نامزد ریاست کمیته ملی المپیک نمی‌شود؟ گفت: حالا ببینیم‌!

وی بار دیگر از کمبود بودجه کشتی گلایه کرد و گفت: کمیته ملی المپیک و هیات اجرایی یک‌دهم حق کشتی مملکت را تا الان نداده‌اند. یکی از اعتراضات من به هیات اجرایی این است کسانی درباره کشتی تصمیم می‌گیرند که... بودجه کشتی که کمیته می‌دهد نسبت به مدال‌های کشتی هیچ است.

دبیر سپس درباره میزبانی خوزستان از جام تختی خاطرنشان کرد: خوزستان یکی از قطب‌های کشتی فرنگی است. امروز از صبح با نماینده خبرگان، استاندار، فرمانده سپاه، نماینده مجلس و دوستان دیگر جلسه داشتیم. خوزستان باید به جایگاه خودش در کشتی برسد. امسال در جهانی مدال نگرفت که اصلا خوب نیست باید کاری کند که مدال‌هایش در جهانی ادامه‌دار باشد و دوم به دنبال طلای المپیک باشد. از رقابت بین فارس خوزستان و قم در کشتی فرنگی لذت می‌برم.

او در پایان با اشاره به عملکرد خوب سرپرست هیات کشتی خوزستان، گفت: انصاف آدم زحمتکشی است بدون ادعا کار می‌کند و اصلا جلوی چشم نیست. آدم بسیار زحمتکشی است و ما او را از والیبال دزدیدیم!

انتهای پیام/

منبع: خبرگزاری برنا

کلیدواژه: کشتی فرنگی قانون کشتی مجلس المپیک فدراسیون کشتی رئیس فدراسیون بودجه رقابت قم والیبال علیرضا دبیر روسای فدراسیون ها رقابت های کشتی فرنگی جام تختی صالحی امیری کمیته ملی المپیک رئیس فدراسیون هیات اجرایی

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.borna.news دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری برنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۴۴۵۰۴۷۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

نحوه اعزام حسن یزدانی به المپیک؛ بحران بزرگ یا یک اتفاق عادی؟!

آفتاب‌‌نیوز :

حسن یزدانی، قهرمان پرآوازه کشتی ایران، تبدیل به سوژه داغی برای فضای ورزشی این روز‌های ایران شده است. دلیلش بازگشت او به تشک کشتی و ارائه فیلمی چندثانیه‌ای از تمرینش با کشتی‌گیری به مراتب سبک‌وزن‌تر از خودش است. او نشان داده بعد از عمل سنگینی که روی کتفش داشته، برگشته و مهیا است تا در المپیک پاریس به میدان برود.

یزدانی پیش از این در تلویزیون وعده‌ای با این مضمون داده بود که در پاریس، هم تیلور را می‌برد و هم طلا می‌گیرد. باوجوداین اتفاقاتی رخ داده که شاید با چنین شفافیتی نتوان درباره ادعای حسن یزدانی صحبت کرد. اولین آن‌ها غیبت دیوید تیلور، رقیب همیشگی یزدانی در پاریس است. او در یک شگفتی بزرگ در مسابقات انتخابی تیم ملی آمریکا، مبارزه‌اش را به آرون بروکس ۲۳ ساله باخت و به همین سادگی از تیم ملی بیرون ماند.

داستان اول برای حسن یزدانی شیرین است. تیلور در سال‌های اخیر به‌خوبی نشان داده بود راه بردن یزدانی را فراگرفته و حتی او را در آخرین جدال، ضربه فنی هم کرد. آمار تقابل‌های این دو هم به‌خوبی گواه برتری تیلور در تقابل‌های رودررو است. حالا که جادوگر آمریکایی در پاریس غایب است، این بهترین فرصت برای حسن یزدانی است تا یک مدال دیگر المپیک به ویترین پررنگ و لعابش اضافه کند؛ ولی این‌ها همگی در گرو محقق‌شدن داستان دوم است که تلخ و دارک نشان می‌دهد.

یزدانی کتفش را به تیغ جراحان سپرده و به‌تازگی به تشک برگشته. او آن‌قدر درگیر فیزیوتراپی و آماده‌سازی است که حتی فرصت حضور در اردوی اول تیم ملی را از دست داده است. از آنجا که کمتر از سه ماه به بازی‌های المپیک مانده، این نگرانی وجود دارد که نکند به لحاظ جسمی و ریکاوری، در موعد مقرر آماده نشود و نتواند در المپیک کاری از پیش ببرد؛ به‌ویژه اینکه پیش‌تر علیرضا دبیر، رئیس فدراسیون کشتی هم ابراز نگرانی کرده و از این گفته که در ایران هر کشتی‌گیری که کتفش را عمل کرده، دیگر آن کشتی‌گیر سابق نشده است. پس، اتفاق بدتر برای حسن یزدانی، تصور این سناریو است که او نه‌تن‌ها شانسی برای گرفتن مدال در المپیک نداشته باشد؛ بلکه اصلا نتواند به این بازی‌ها اعزام شود.

در چنین فضایی است که فدراسیون کشتی تصمیم مهمی گرفته و به این نتیجه رسیده که یزدانی را در فاصله ۵۰ روز مانده به بازی‌های المپیک، به رقابت‌های کشتی مجارستان اعزام کند تا میزان آمادگی او و پاسخ‌دهی کتفش به عمل جراحی را بسنجد. تا به اینجا همه چیز منطقی به نظر می‌رسد؛ ولی در یکی، دو روز گذشته، چنین تصمیمی بخشی از جامعه کشتی را آشفته کرده و فریاد وا اسفا سر داده‌اند که حرمت قهرمان حفظ نشده است.

اینجا روایت‌ها کمی متفاوت است؛ مثلا خبرگزاری‌های نزدیک به دولت از این شایعه نوشته‌اند که یزدانی از مسئولان فدراسیون کشتی درخواست کرده بدون حضور در مسابقه‌ای، به پاریس اعزام شود که با پاسخ منفی اهالی فدراسیون مواجه شده است. پاره‌ای دیگر هم از این می‌گویند که رقابت‌های مجارستان برای حسن یزدانی سنگین است و نباید او را به چنین تورنمنتی اعزام کرد؛ به‌ویژه اینکه ممکن است آرون بروکس هم در مجارستان باشد و کار را برای حسن یزدانی سخت کند.

چنین تحلیل‌هایی باعث دوپاره شدن نظریات علاقه‌مندان به کشتی شده و حالا با حسن یزدانی به گونه‌ای رفتار می‌شود که گویی قرار است تبدیل به یک بحران ملی شود. در اینکه حسن یزدانی پرافتخارترین کشتی‌گیر ایران است، تردیدی وجود ندارد؛ در اینکه شأن او باید حفظ شود، هم شکی وجود ندارد؛ ولی مشخص نیست اعزام او به یک تورنمنت خارجی چطور می‌تواند موارد بالا را نقض کند. چنین تفکراتی اهمیت بازی‌های المپیک و کسب افتخار را قربانی یک اسم می‌کنند؛ البته اسم حسن یزدانی اعتباری برای کشتی ایران است؛ ولی فرض محال، اگر یزدانی با ناآمادگی و بدون محک‌خوردن به المپیک برود و آنجا حتی قبل از رسیدن به فینال با نتیجه‌ای اسف‌بار به کارش در پاریس پایان دهد، آیا حرمتش حفظ شده است؟

ضمن اینکه چنین جریانی باید پاسخ‌گوی این پرسش مهم هم باشند که چرا حسن یزدانی حاضر نشد کتفش را زودتر عمل کند تا به‌موقع برای پاریس مهیا باشد؟ چرا یزدانی اجازه داد شایعاتی که می‌گفتند او برای رسیدن به پاداش بازی‌های آسیایی، جراحی‌اش را به بعد از هانگژو موکول کرد، شکل بگیرد؟ حالا آن‌ها باید پاسخ دهند که اگر المپیک برای یزدانی و اعتبار کشتی ایران اهمیت وافری داشت، چرا او کتف آسیب‌دیده‌اش را زودتر به تیغ جراحان نسپرد؟

این‌ها البته بخشی از این دوپارگی موجود است؛ چراکه باید آن روی سکه؛ یعنی کادر فنی را هم دید. حسن قرار است در فاصله ۵۰ روز مانده به المپیک به مسابقه‌ای خارجی اعزام شود؛ اگر او بدرخشد که حرف و حدیثی نیست و با شایستگی راهی پاریس می‌شود و بسیاری را امیدوار می‌کند که مدال دیگری برای کاروان ایران بگیرد؛ اما اگر ناآماده باشد، آیا ۵۰ روز، زمان کافی برای مهیاکردن یک کشتی‌گیر دیگر برای اعزام به پاریس خواهد بود؟

بدیهی است که این دوگانگی نیاز به ظرافت خاصی دارد که بدون دخیل‌شدن احساسات باید درباره‌اش تصمیم‌گیری شود. حسن هم تا رقابت‌های مجارستان به قدر کافی فرصت دارد تا توان از دست رفته‌اش را بازیابد و خودش را در غیاب گربه‌سیاه آمریکایی‌اش محکی جدی بزند. محکی که سربلند بیرون‌آمدن از آن می‌تواند تکلیفی جدی برایش قلمداد شود. یزدانی حمایت فدراسیون را دارد؛ ولی بعید است این فدراسیون هم حاضر شود چشم‌بسته روی کتف آسیب‌دیده حسن قمار کند.

منبع: شرق