زنگوله حیات در جازموریان به صدا درآمده است
تاریخ انتشار: ۷ اسفند ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۴۴۵۸۳۱۸
ایسنا/کرمان تالاب جازموریان در جنوب کرمان به‌عنوان بزرگترین مرکز علوفه کشور در اثر بارش‌های اخیر محلی برای چرای دام‌های سبک و سنگین شده است.
به گزارش ایسنا، اگرچه تالاب جازموریان طی خشک‌سالی‌های متمادی بین مرگ و زندگی دست‌وپنجه نرم می‌کرد و بارش‌های سیل‌آسا در بخش‌های مختلف خسارت‌زا بودند اما بیش از وعده‌های مسئولان به مدد دامداران و جازنشینان آمد و با رویش بوته‌های مرتعی در آن، این روزها ساربانان و چوب‌داران محلی روزهای نسبتاً خوبی را سپری می‌کنند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
در پی گزارش خبری از جازموریان به‌محض ورود به مرتع با سرسبزی و برکه‌های آب روبرو شدیم؛ صدای زنگوله گله‌های دام سبک و سنگین به گوش می‌رسید، مردان، زنان و کودکان جاز از رؤیا به واقعیت زندگی نزدیک شده بودند و بساط عشایری در دل جاز رونق داشت.
البته گردوغبار نیز بر بخشی از این سرسبزی و امید سایه افکنده بود اما به گفته مردمان محلی از این ستون تا تابستان خدا کریم است.
مهدی پسربچه 13 سالهای که گله گوسفند را به چرا آورده بود با لبخندی شیرین به خبرنگار ایسنا می‌گوید: دام‌ها از خودمان هستند و مدرسه تعطیل است. من با جاز و این طبیعت زندگی می‌کنم و خستگی ندارم چون علوفه دام‌های ما فراهم است و من هم خوشحال هستم.
دُر محمد که 58 سال سن دارد و به‌عنوان راه‌بلد همراهی‌مان می‌کند؛ او از این روزهای جاز به نیکی و خاطره یادمی‌کند و می‌گوید: طی چندین سال اخیر، امسال شاهد بارندگی بودیم که تالاب زنده شد و دامداران نیز از این نعمت بهره می‌برند اگرچه باید منتظر طوفان و گردوغبار هم باشیم.
او در خصوص انواع بوته‌های مرتعی برای‌مان توضیح می‌دهد: شُلک، روشاد، دهک، گوماز و خارشتر ازجمله گونه‌های گیاهی هستند که برای علوفه از آنها استفاده می‌شود.
جمشید نیک‌مرد یکی دیگر از دامداران جازموریان از محلی که دام‌ها مشغول چرا هستند به‌عنوان مرتع "دول جنگک" نام می‌برد و می‌گوید :خدا را شکر 200 رأس دام سبک دارم که تا اردیبهشت‌ماه در این محل علوفه آنها تأمین می‌شود و بعدازاین به "توریگ صولان" قلعه گنج می‌رویم.
او که آثار خوشحالی از سرسبزی بخشی از تالاب جازموریان در صحبت‌هایش نمایان است می‌گوید: امیدواریم تابستان کمتر شاهد باد و طوفان باشیم.
احیای مرتع نیازمند همت دامداران
رضا سنجری، معاون فنی اداره کل منابع طبیعی و آبخیزداری جنوب کرمان، که در این سفر با ما حضور داشت در گفت‌وگو با ایسنا گفت: تالاب جازموریان با 58 هزار هکتار مساحت بزرگترین مرتع استان کرمان محسوب می‌شود و گونه‌های گیاهی آن شامل گونه‌های یک‌ساله خوش‌خوراک هستند که در فصل سالهای پر بارش دام‌ها از آنها استفاده می‌کنند؛ همچنین گونه‌هایی دیگر ازجمله گز، کهور ایرانی و قیچ هم به‌عنوان علوفه استفاده می‌شوند.
وی افزود:جازموریان به گودال جازموریان معروف است و یکی از بزرگترین سامانه‌های آبگیر کشور محسوب می‌شود. بارندگی‌هایی که در اطراف می‌شود به همراه رودخانه‌هایی از سمت ایرانشهر، دلگان و جیرفت به سمت جاز سرازیر می‌شوند که حاصلخیزترین خاک ماحصل آن است.
سنجری مرتع جازموریان را یکی از مراکز تولید علوفه کشور عنوان کرد و افزود: رودخانه‌های فرعی و فصلی زیادی به سمت جازموریان سرازیر می‌شوند که عمده‌ترین آنها هلیل‌رود و رودخانه بمپور است و 60 درصد تالاب جازموریان در استان کرمان و 40 در صد آن در استان سیستان و بلوچستان واقع‌شده است.
وی بهره‌برداران مرتع جازموریان افراد بومی و محلی دانست و گفت: با توجه به خشک‌سالی‌های متمادی عشایر در حال کوچ هستند و حدود 94 هزار هکتار از اراضی حاشیه تالاب جازموریان ممیزی مرتع دارند و 70 هزار هکتار مراتع احاله مدیریت به دامداران شده است که قابل‌توجه است.
معاون فنی اداره کل منابع طبیعی و آبخیزداری جنوب کرمان با ابراز امیدواری از دامداران خواست برای مدیریت هر چه بیشتر مرتع همکاری نمایند.
وی همچنین از توزیع 70 تن جو میان دامداران حاشیه جازموریان خبرداد که در حال انجام است.
اقتصادی‌کردن مرتع در دستور کار است
حمزه احمدی، مدیرکل منابع طبیعی و آبخیزداری جنوب کرمان، نیز با اشاره به اهمیت احیای تالاب جازموریان گفت: تاکنون ۹۴ هزار هکتار ممیزی مرتع در حاشیه جازموریان صورت گرفته که از این میزان ۷۲ هزار هکتار آن به مرتع‌داران (صاحبان پروانه چرا) احاله مدیریت شده است.
وی هدف از این احاله مدیریت را اقتصادی کردن مراتع، کاهش فشار دام در عرصه و افزایش تولید علوفه مرتع بیان و اظهار کرد : با این اقدام دامداران و مرتع‌داران خود را مالک معنوی آن مرتع دانسته و حفاظت از مرتع بزرگ جازموریان را وظیفه اصلی خود می‌دانند.
احمدی با اشاره به اینکه مرتع جازموریان علوفه دام سبک و سنگین ۳ استان کرمان، سیستان و بلوچستان و هرمزگان را تأمین می‌کند افزود: علاوه بر ساماندهی دام‌های سنگین در منطقه، یکی اهداف بزرگ ما در منطقه جازموریان احیاء و توسعه پوشش گیاهی با گونه‌های جنگلی و مرتعی بومی نظیر کهور، گز، اسکنبیل، درختچه مسواک، لگجی، ترات و غیره هست که این گونه‌ها در عرصه‌های بیابانی حاشیه جازموریان، با تشکیل گلدان‌های بیابانی همچون ربدو و نبکا، نقش بسزایی در تثبیت ماسه‌های روان و کاهش ریزگردها دارند.
انتهای پیام
منبع: ایسنا
کلیدواژه: تالاب جازموریان جنوب کرمان تالاب جازموریان جنوب کرمان هزار هکتار گونه ها دام ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.isna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۴۴۵۸۳۱۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
تضمین حیات شهری با افزایش درختان
موضوع کاشت درخت در اکوسیستم شهری بسیار فراتر از یک ضرورت زیبایی‌شناختی است و فواید بی‌شماری را برای شهرنشینان و همچنین بقای شهر به همراه دارد.
به گزارش سرویس ترجمه خبرگزاری ایمنا، امروزه شهرها در تلاش برای بازیابی فضاها به نفع مردم و کاهش وابستگی به وسایل نقلیه شخصی هستند و در این راستا کاشت درخت در خیابان‌ها را برای تبدیل بافت شهری به محیطی سالم برای شهروندان در اولویت قرار می‌دهند. در ادامه دلایلی برای جایگزینی سنگ و آسفالت با سایبان‌های درختی و روش‌های بهره‌گیری از مزایای درختکاری شهری مطرح می‌شود.
کاهش مرگ‌ومیر ناشی از گرمای تابستانرویدادهای شدید آب‌وهوایی ناشی از گرم‌شدن کره زمین در حال افزایش است. یک مطالعه جدید در بارسلونا نشان می‌دهد که اگر سایبان‌های درختی اروپا دو برابر شوند، یعنی از ۱۵ درصد فضای شهر به ۳۰ درصد برسند، مرگ‌ومیر ناشی از امواج گرما، ۴۰ درصد کاهش می‌یابد و مرگ‌های زودهنگام به میزان یک‌سوم کمتر می‌شود. درختان با ایجاد سایه، میزان تابش خورشیدی را که به زمین می‌رسد کاهش می‌دهند و همچنین هوا را از طریق فرآیند تبخیر و تعرق خنک می‌کنند. بخار آبی که در فرایند تبخیر و تعرق از برگ درختان آزاد می‌شود، به‌ویژه در شرایط آب‌وهوایی گرم و خشک، به کاهش دما کمک می‌کند و هوای پاک‌تری برای تنفس در اختیار شهروندان قرار می‌دهد.
درختان علاوه بر فوایدی که برای سلامت جسمی دارند، می‌توانند با کاهش استرس در محیط شهری، سلامت روانی افراد را نیز ارتقا دهند. همه‌گیری کووید -۱۹ این موضوع را بیشتر برجسته کرد و شهرها را تشویق به گسترش فضای سبز و افزایش آگاهی در مورد مزایای طبیعت کرد. همه این مزایای کاهش دما، افزایش رطوبت، هوای تمیز و اثرات روانی در کنار یکدیگر باعث کاهش مرگ‌ومیر در شهرها می‌شوند.
کاهش روند گرمایش کره زمینشهرها می‌توانند با ایجاد پناهگاه‌های آب‌وهوایی با تأثیر اجتناب‌ناپذیر گرمایش جهانی مقابله کنند. مطالعه بارسلونا نشان داد که در صورت اجرای طرح دوبرابرسازی سایبان‌های درختی در ۹۳ شهر اروپایی، میزان گرمایش کره زمین به ۱.۳ درجه سانتیگراد محدود می‌شود. یک مطالعه دیگر در ۲۹۳ شهر اروپایی به این نتیجه رسید که درختان دمای متوسط سطح زمین را در تابستان‌های گرم تا ۱۲ درجه سانتیگراد کاهش می‌دهند. اختلاف دما در زمان‌های گرمای شدید بین مناطقی که صددرصد توسط درختان شهری پوشیده شده‌اند و مناطقی که صددرصد با بافت شهری پیوسته پوشیده شده‌اند، بسته به موقعیت جغرافیایی شهر، می‌تواند به ۲۵ درجه سانتیگراد یا بیشتر برسد.
درختان نقش مهمی در تصفیه هوای شهرها، کاهش آلودگی و بهبود کیفیت هوا دارند و می‌توانند با حذف آلاینده‌ها و به دام انداختن گرد و غبار و ذرات معلق در هوا به ارتقای کیفیت هوا کمک کنند. حذف آلودگی از هوا به کاهش خطر بیماری‌های تنفسی و سایر مشکلات بهداشتی مرتبط با کیفیت پایین هوا کمک می‌کند. مطالعه‌ای در سال ۲۰۱۹ نشان داد که افزایش ۱۰ درصدی تاج درختان در شهرها می‌تواند کیفیت هوا را تا ۸ درصد بهبود ببخشد.
مطالعه‌ای که در سال ۲۰۱۸ در مجله Environmental Pollution منتشر شد، نشان داد که افزایش پوشش درختان در مناطق شهری منجر به کاهش سطح ذرات ریز معلق در هوا می‌شود که نوعی آلودگی مرتبط با بیماری‌های قلبی‌عروقی و سرطان هستند. بر اساس نتایج این مطالعه، پوشش درختان آلودگی صوتی را نیز کاهش می‌دهد و از این طریق بر بهبود سلامت شهروندان تأثیر مثبت می‌گذارد.
کمک به خنثی‌سازی کربنیک درخت بالغ به‌طور متوسط سالانه نزدیک به ۲۲ کیلوگرم دی‌اکسیدکربن را حذف می‌کند و در طول عمر خود که معمولاً حدود ۵۰ سال است، می‌تواند یک تن دی‌اکسیدکربن را خنثی کند. مطالعات نشان می‌دهد که پوشش درختان کل کره زمین، حدود ۴۰۰ میلیارد کربن ذخیره می‌کند که ۳۰ درصد از کل کربن موجود در جو است. به این ترتیب، تمام شهرهایی که در حال اجرای طرح‌های خنثی‌سازی کربن هستند، ابتدا باید ردپای کربن خود را محاسبه کنند و پس از آن تمام فرایندهایی را که به‌طور مستقیم یا غیرمستقیم باعث انتشار گازهای گلخانه‌ای می‌شوند، ارزیابی کنند و روش‌های لازم برای دستیابی به حداکثر کاهش کربن را ارائه دهند. پس از رسیدن به نتیجه نهایی، میزان انتشارات باقیمانده را با مقدار دی‌اکسیدکربنی که جنگل‌های شهری قادر به حذف آن هستند، جبران کنند.
مفهوم «شهر ۱۵ دقیقه‌ای» یک روش برنامه‌ریزی برای ایجاد محله‌های شهری است که در آنها تمام نیازهای روزانه را می‌توان با یک پیاده‌روی ۱۵ دقیقه‌ای، دوچرخه‌سواری یا حمل‌ونقل عمومی برآورده کرد. این نیازها شامل دسترسی به مسکن، اشتغال، خدمات و فضاهای سبز از جمله درختان و پارک‌ها می‌شود. این طرح‌ها ایجاد محله‌های قابل پیاده‌روی و قابل زندگی با دسترسی به طبیعت را در اولویت قرار می‌دهند و در بسیاری از موارد، این امر مستلزم کاشت درختان جدید و ایجاد فضاهای سبز جدید مانند پارک‌ها و باغ‌های عمومی است. به عنوان مثال، پاریس متعهد شده بود تا سال ۲۰۲۴ به عنوان بخشی از برنامه ۱۵ دقیقه‌ای شهری خود و با هدف ایجاد شهری پایدارتر و با کیفیت بهبودیافته برای ساکنان، ۱۷۰ هزار درخت جدید در شهر بکارد. اولویت قراردادن درختکاری و ایجاد فضای سبز در طرح‌های ۱۵ دقیقه‌ای شهری، به ایجاد محیط‌های شهری زیست‌پذیر، پایدار و سالم برای ساکنان منجر می‌شود و با بهبود چشم‌انداز شهر، کیفیت زندگی و احساس اجتماعی را در بین شهروندان افزایش می‌دهد، زیرا مردم را تشویق می‌کند که زمان بیشتری را در خارج از منزل بگذرانند و با همسایگان خود تعامل داشته باشند.
طرح ایجاد فضای قابل زندگی با قانون ۳-۳۰-۳۰۰ با هدف توسعه شهرهای سبزتر، سالم‌تر و گسترش متناسب فضای سبز یکی از راهکارهای برای توسعه درختکاری است. بر اساس این طرح نوسازی ساختمان‌ها و مناطق شهری باید به‌صورتی باشد که هر خانه از ۳ درخت، ۳۰ درصد پوشش درختان شهر یا حداکثر ۳۰۰ متر فاصله از نزدیک‌ترین پارک عمومی یا فضای سبز بهره داشته باشد. حداکثر فاصله ۳۰۰ متری، معادل پنج دقیقه پیاده‌روی یا ۱۰ دقیقه قدم‌زدن تا نزدیک‌ترین پارک، مسیر یا فضای سبز است که دفتر منطقه‌ای اروپایی سازمان بهداشت جهانی نیز آن را توصیه می‌کند.
بهبود سلامت و رفاه در جامعهدرختان و سایر انواع پوشش گیاهی شهری با فراهم کردن فضایی برای تفریح و آرامش، نه‌تنها به دلیل افزایش فعالیت بدنی، بلکه به دلیل بهبود سلامت روان، تقویت حافظه و توجه، سلامت و رفاه مردم را بهبود می‌بخشند. تحقیقات نشان می‌دهد که ساکنان محله‌هایی با فضای سبز بیشتر، تمایل بیشتری به فعالیت بدنی مانند پیاده‌روی، دویدن و سایر اشکال ورزش دارند. زیبایی فضای سبز یک آرام‌بخش طبیعی برای ذهن‌های آشفته امروزی است و افرادی که در محله‌هایی با درختان و فضای سبز بیشتر زندگی می‌کنند، سطح پایین‌تری از مشکلات روانی را گزارش می‌کنند. مطالعه‌ای که در سال ۲۰۱۵ در مجله Environmental Health Perspectives منتشر شد، نشان داد که قرار گرفتن در معرض فضاهای سبز از جمله درختان، با عملکرد شناختی بهتر در کودکان مرتبط است و با کاهش استرس و ایجاد فرصت‌هایی برای فعالیت بدنی به بهبود حافظه و توجه در افراد کمک می‌کند.
شهر نقرهایکاهش نرخ زادوولد همراه با افزایش امید به زندگی، بهبود سلامت و پیشرفت‌های پزشکی منجر به رشد پدیده پیری جمعیت در شهرها شده است که از آن با عنوان شهر نقره‌ای نام برده می‌شود. پیش‌بینی می‌شود تا سال ۲۰۵۰ در اروپا ۵۰ درصد جمعیت بالای ۵۰ سال باشند، بنابراین لازم است شهرها موارد لازم برای حفظ جذابیت برای افراد مسن را در دستور کار برنامه‌های خود قرار دهند. در همین راستا، ایجاد فضاهای سبز عمومی به مراقبت بهتر از سالمندان کمک می‌کند و طیف وسیعی از خدمات اکوسیستمی را ارائه می‌کند که می‌تواند به مبارزه با بسیاری از بیماری‌ها و بهبود زندگی برای سالمندانی کمک کند که در معرض خطر بالای سلامتی هستند.
درختان با افزایش کیفیت هوا تأثیر مثبتی بر سلامت تنفسی همه افراد به‌ویژه سالمندان دارند. تحقیقات نشان داده است که برای افراد مسن، گذراندن وقت در فضاهای سبز و بهره‌مندی از مزایای درختان شهری به کاهش استرس، بهبود خلق‌وخو و ایجاد حس آرامش کمک می‌کند. درختکاری شهری فضا را برای فعالیت‌ها و رویدادهای بیرون از خانه افراد مسن فراهم می‌کند تا با دیگران در جامعه خود ارتباط برقرار کنند و از خطر انزوای اجتماعی در امان بمانند.
نمونه‌های برجسته درختکاری شهریبسیاری از شهرها با توجه به دلایل مطرح‌شده، در حال اجرای طرح‌های درختکاری شهری و پروژه‌های گسترش فضای سبز هستند که در ادامه بعضی از آنها عنوان می‌شوند.
مادرید، اسپانیاجنگل متروپولیتن مادرید پروژه‌ای است که هدف آن ایجاد یک حلقه سبز در اطراف شهر است که از جنگل‌ها و پارک‌ها تشکیل شده است تا با افزایش سطح فضای سبز شهری، کیفیت هوای شهر و شرایط زیست‌محیطی را برای شهروندان ارتقا دهد.
امارات
امارات در راستای اقدامات سبز خود، پناهگاهی موسوم به شجر را در فضایی به وسعت ۱.۶ میلیون فوت مربع و متشکل از ۱۳۰ هزار درخت از ۵۰ گونه مختلف سازگار با آب‌وهوای محلی ایجاد کرده است و بازدید از این مکان را به عنوان یک تور تفریحی و آموزشی ارائه می‌دهد.
شهر ۲۰۰ هزار نفری نیس فرانسه طرح «هر شهروند، یک درخت» را برای سبزسازی و دستیابی به اهداف اقلیمی و ایجاد فضاهای عمومی آرام‌تر در شهر ارائه کرده است که بر اساس آن قرار است تا سال ۲۰۲۶ به ازای هر شهروند یک درخت در شهر کاشته شود. شایان ذکر است که طی ۱۵ سال گذشته، ۱۶ پارک و باغ جدید به همراه هفت باغ اجتماعی و تقریباً ۱۰۰ باغ آموزشی در این شهر ساخته شده است.
شهر برلین یک حلقه سبز متشکل از مناطق سبز، پارک‌ها و فضاهای طبیعی ایجاد کرده است که شهر را احاطه می‌کند. این حلقه سبز که به «کمربند سبز» معروف است، بیش از هزار هکتار وسعت دارد.
بوستون، ایالات متحدهمدیران بوستون در ایالت ماساچوست آمریکا با تمرکز بر طرح جنگل‌کاری شهری، یک اداره جنگلداری تأسیس کرده‌اند تا بر فرایند گسترش سایبان‌های درختی در سراسر شهر نظارت و مدیریت داشته باشد و زیست‌پذیری مناطق و رفاه عمومی شهروندان را بهبود ببخشد. کارکنان این اداره، علاوه بر کاشت درختان جدید، روش‌های بهینه برای آبیاری و نگهداری از درختان قدیمی و گسترش سایه در معابر را ارائه می‌دهند.
شهر مونترال پروژه‌ای به نام «کمربند سبز» را راه‌اندازی کرده است که هدف آن ایجاد یک حلقه سبز از مناطق طبیعی و پارک‌های اطراف شهر است که باعث بهبود کیفیت هوا، کاهش سروصدا و ایجاد محیطی سالم برای ساکنان می‌شود.
لندن، انگلستانشهر لندن پروژه‌های متعددی برای ایجاد فضاهای سبز و پارک‌هایی دارد که شهر را احاطه می‌کنند. یکی از این پروژه‌ها «شبکه سبز» است با هدف ایجاد شبکه‌ای از فضاهای سبز که مناطق مختلف شهر را به هم متصل می‌کند و با کاهش دمای مناطق شهری و حومه‌ها، علاوه بر مقابله با پدیده جزیره گرمایی، کیفیت زندگی ساکنان را بهبود می‌بخشد.
توزیع درختان در ونکوور یکسان نیست و بسیاری از مناطق شهری فاقد سایبان درختی موردنیاز هستند که همین امر، دمای هوای آنها را نسبت به سایر مناطق پردرخت شهری افزایش داده است. مدیران ونکوور طرح کاشت ۲۵۰ نهال جدید را در محله‌هایی با کمترین دسترسی به درختان ارائه داده‌اند تا با ایجاد سایبان در این مناطق، علاوه بر مقابله با اثرات جزیره گرمایی در شهر، حس برابری میان شهروندان را افزایش دهند.
علت فوت پزشک متخصص در استان فارس در دست بررسی است