آشنایی با بیماری های مهم پوستی و راهکارهای درمان آن ها
تاریخ انتشار: ۸ اسفند ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۴۴۶۹۷۷۸
پوست بزرگترین اندام بدن ما است و یکی از اندام هایی که مدام در معرض آسیب هایی همچون گرما، سرما، تابش نور خورشید، عفونت، آسیب های فیزیکی و ... قرار دارد.
بیماری پوستی
به همین دلیل، پوست جزو اندام های آسیب پذیر در برابر بیماری هاست و باید مورد مراقبت قرار گیرد. عدم اجرای مراقبت های صحیح پوستی و یا عواملی همچون ژنتیک، می توانند سبب بروز بیماری های پوستی شوند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
بیماری پوستی چیست ؟
بیماری های پوستی آن دسته از بیماری های هستند که به دلایلی همچون آلرژی ها، مواد تحریک کننده پوست، عوامل ژنتیکی، مشکلات سیستم ایمنی و ... به وجود می آیند. بیماری های پوستی انواع مختلفی دارند که برخی ممکن است با علائمی مشابه بروز یابند. به طور کلی شناخت علائم این بیماری ها، عوامل موثر در ایجاد آنها و راهکارهای درمانشان می توانند راهنمای خوبی برای بسیاری از افرادی باشند. در این مقاله می خواهیم به بیماری های سرطان پوست، اگزما، واریس و پسوریازیس بپردازیم.
سرطان پوست چیست؟
سرطان انواع گوناگونی دارد و می توان گفت که هیچ کدام از اعضای بدن از آن مصون نیست. ایجاد تغییرات در بافت پوست، می تواند زمینه ساز رشد سلول های بدخیم شوند و به سرطان پوست منتهی گردند. بسته به علت ایجاد سرطان و سلول هایی که درگیر شده اند، سرطان پوست انواع مختلفی دارد. در ادامه به انواع رایج سرطان های پوست می پردازیم:
سرطان کراتینوسیت :سرطان کراتینوسیت (Keratinocyte Carcinoma) نسبت به سایر انواع سرطان های پوست، همه گیرتر است و معمولا در افرادی بروز پیدا می کند که بیش از حد در معرض نور خورشید قرار دارند و از محصولات مراقبتی استفاده نمی کنند. این سرطان بیشتر در سر و گردن ایجاد می شود و نسبت به سایر سرطان های پوست، خوش خیم تر است.
سرطان ملانوم :پوست ما از رنگدانه هایی به نام ملانین تشکیل شده است. گاهی بر روی پوست، خال هایی با شکل غیرعادی ایجاد می شود که در واقع محل تجمع ملانین هستند. وجود همین خال ها می تواند گاهی نشانه هایی از سرطان ملانوم (Melanoma) باشد؛ به ویژه اگر در سنین بزرگسالی ظاهر شوند. این نوع سرطان پوست معمولا خطرناک است و باید به سرعت تحت درمان قرار گیرد.
سرطان کراتوز اکتینیک : گاهی در اثر قرار گرفتن طولانی مدت در معرض آفتاب، بر روی پوست لکه های قرمز یا صورتی رنگی دیده می شوند که به عنوان ضایعات آکتینیک شناخته می شوند. اگر این دانه ها بدون درمان رها شوند، می توانند عامل ایجاد سرطان کراتوز اکتینیک شوند.
سرطان سلول بازال :نوعی از سرطان پوست است که با ایجاد توده هایی بر روی گردن و یا سر ظاهر می شود. این سرطان یکی از شایع ترین انواع سرطان ها است که در اثر تماس با مواد شیمیایی، نور آفتاب و اشعه ایکس به وجود می آید.
سرطان سلول سنگفرشی :سرطان سلول سنگفرشی یک سرطان تهاجمی است و در لایه های میانی و بیرونی پوست به وجود می آید. این سرطان به دلیل قرار گرفتن طولانی مدت در معرض اشعه UV یا استفاده بیش از حد از دستگاه های برنزه کننده به وجود می آید و به شکل ضایعاتی به رنگ قرمز و پوسته پوسته بر روی پوست دیده می شود.
راهکارهای درمان سرطان پوست
اگر سرطان در مراحل اولیه باشد، با تجویز داروهای خوراکی و یا برخی پمادها و سایر درمانهای رایج می توان جلوی پیشرفت آن را گرفت. علاوه بر این پزشک توصیه هایی را به شما ارائه می دهد که رعایت آنها می تواند به درمان کامل سرطان پوست منجر شود. ولی اگر سرطان به موقع تشخیص داده نشود و یا از نوع سرطان ملانوم باشد؛ قطعا درمان های سخت تری مانند شیمی درمانی را می طلبد. گاهی برای درمان سرطان پوست باید از عمل جراحی و یا سرما درمانی (کرایوتراپی) استفاده کرد.
اگزما چیست؟
اگزما نوعی بیماری پوستی است که در آن پوست دچار خارش، سوزش، قرمزی و التهاب می شود. علت دقیق بیماری اگزما مشخص نیست؛ گاهی ممکن است ریشه ژنتیکی داشته باشد و گاهی در افرادی که به آلرژی مبتلا هستند بیشتر ظهور پیدا می کند. اگزما هم در بزرگسالان و هم در کودکان امکان ظهور دارد؛ اما نشانه های آن با هم متفاوت است. علائم اگزما در کودکان شامل قرمزی، خشکی، خارش، التهاب و یا ایجاد یک برآمدگی در چانه یا پیشانی کودک است. نشانه های اگزما در بزرگسالان بیشتر در نواحی گردن، پشت زانوها، آرنج، کف دست، کف پا و صورت دیده می شود. عوارض ناشی از اگزمای بزرگسالان، خشک شدن شدید پوست و پوسته پوسته شدن آن است.
انواع اگزما شامل تقسیم بندی زیر است:
درماتیت تماسی :درماتیت تماسی نوعی حساسیت پوستی است که به دلیل قرار گرفتن در معرض مواد شیمیایی حاصل می شود. به طور معمول صابون ها، حلال ها و شوینده ها دلیل اصلی ایجاد این نوع اگزما هستند. حتی تماس دائمی با آب هم می تواند از علل ایجاد درماتیت پوستی باشد.
اگزمای دیس هیدروتیک :اگزمای دیس هیدروتیک در واقع یک واکنش آلرژیک به موادی مانند فلزات است. همچنین حساسیت های فصلی هم می توانند این نوع از اگزما را به وجود آورند. همچنین افرادی که در معرض هوای گرم و مرطوب هستند، زیاد عرق می کنند یا استرس زیادی دارند؛ بیشتر از دیگران در معرض ابتلا به این نوع اگزما قرار دارند. در طی این اگزما، پوست بدن دچار تاول های پوستی اغلب دردناک می شود.
اگزمای نومولار : این نوع از اگزما که به نوع عددی هم شهرت دارد؛ زمانی ایجاد می شود که پوست دچار سوختگی شده یا جای نیش حشرات بر روی آن باقی مانده باشد. این نوع اگزما به شکل سکه ای بر روی پوست بروز پیدا می کند و اغلب با احساس سوزش و خارش شدید همراه است.
درماتیت ساکن : درماتیت ساکن یا وریدی بیشتر در قسمت ساق پاها ایجاد می شود؛ علت اصلی بروز این نوع اگزما مشکل در سیستم گردش خون و واریس است. خشکی پوست، قرمزی، متورم شدن و خارش پوست از نشانه های اگزمای ساکن هستند.
درماتیت سبورئیک : این اگزما هم در کودکان و هم در بزرگسالان قابل شیوع است. لکه های ایجاد شده توسط این اگزما بر روی پوست و یا اندام تناسلی به شدت باعث خارش می شوند؛ این خارش ها گاهی به قدری زیاد است که باعث خونریزی محل مبتلا می شود. دلایل اصلی ابتلا به این نوع اگزما ارث، استرس، پوست چرب، عدم شستشوی مناسب پوست و شرایط آب و هوایی هستند.
درماتیت عصبی : پوشیدن لباس های تنگ یا عدم دقت در شست و شوی برخی از قسمت های بدن باعث ایجاد درماتیت عصبی در این نواحی می شود. بسیاری از ما در نواحی قوزک پا، قسمت خارجی ساعد، بازو، پشت گردن و ناحیه تناسلی به درماتیت عصبی دچار می شویم. خارش مکرر این نواحی باعث ضخیم شدن پوست می شود.
درماتیت پوشک : از شایع ترین انواع اگزما در کودکان و نوزادان، درماتیت پوشک است. علت اصلی بروز این نوع از اگزما، قرار داشتن قسمت های زیر پوشک در معرض رطوبت ادرار و مدفوع است.
راهکارهای درمان اگزما
برای درمان اگزما از روش های مختلفی مانند دارو درمانی، نور درمانی، کمپرس سرد، رژیم غذایی و حمام کردن استفاده می شود. همچنین دوری از عوامل ایجاد اگزما مانند گرما و سرما، مواد شوینده و همچنین کاهش استرس و درمان های خانگی مانند استفاده از روغن نارگیل، روغن گل مغربی، روغن آفتابگردان و ... نیز موثرند. داروهای مورد استفاده برای درمان اگزما شامل آنتی هیستامین، کورتیکواستروئید، پردنیزولون و آنتی بیوتیک ها هستند.
واریس چیست؟
واریس یک اختلال خون رسانی در رگ های پا است که موجب برجسته شدن و رنگ عوض کردن رگ ها میشود. این اختلال گاهی ممکن است درد و ناراحتی های زیادی ایجاد کند و گاهی کاملا خاموش و بی دردسر است. واریس هر چه زودتر درمان شود احتمال بهبود و عدم عود آن بیشتر است. اگر بیماری پیشرفت کند و بدون رسیدگی به حال خود رها شود، احتمال خونریزی رگ ها بسیار بالا می رود و ممکن است منجر به سکته قلبی یا مغزی هم شود. هرچه سن بالاتر می رود، احتمال ابتلا به واریس نیز افزایش می یابد. همچنین زمینه های ژنتیکی در بروز آن تاثیرگذارند.
علت برجستگی و تغییر رنگ در این عروق، افزایش فشار در عروق پا است. در واقع اگر گردش خون به خوبی در بدن انجام نشود و خون کافی به رگ های کوچکتر نرسد، فشار رگ ها زیاد می شود و نشانه های واریس کم کم خود را نشان می دهند.
راهکارهای درمان واریس
کاهش وزن، ورزش کردن، استفاده از جوراب های مخصوص واریس، طولانی نایستادن بر روی پاها، جراحی، اسکلروتراپی، لیزر عروق و استفاده از راهکارهای خانگی مانند سرکه سیب، فلفل قرمز، روغن زیتون، سیر، جعفری و برگ انگور از جمله راهکارهای درمان واریس می باشند.
منبع: ایران آنلاین
کلیدواژه: راهکارهای درمان نوع اگزما بیماری پوستی ایجاد می شود بر روی پوست سرطان پوست بیماری ها سرطان ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت ion.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایران آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۴۴۶۹۷۷۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
بیماریهای خودایمنی که باعث ریزش مو میشوند
آفتابنیوز :
دلیل مشکل ریزش مو فقط به افزایش سن محدود نیست، بلکه عوامل مختلفی مانند ژنتیک، هورمونها، داروهای مصرفی و انتخابهای سبک زندگی میتوانند در بهوجود آمدن آن نقش داشته باشند. بیماریهای خودایمنی هم یکی از دلایل ابتلا به ریزش مو هستند که معمولا کمتر کسی به آنها توجه میکند.
در ادامه با مهمترین و مشهورترین بیماریهای خودایمنی که با ریزش مو در ارتباط هستند، آشنا خواهیم شد.
آلوپسی آرهآتا
آلوپسی آرهآتا شایعترین بیماری خودایمنی مرتبط با ریزش موها است که حدود ۱۴۷ میلیون نفر در سراسر جهان با آن درگیر هستند. این بیماری خودایمنی بهواسطه ریزش موی تکهتکه مشخص میشود که میتواند به ریزش موی کامل در سطح پوست سر یا حتی در موارد شدید به ریزش مو در سرتاسر بدن منتهی شود.
متاسفانه هیچ درمان تاییدشدهای برای مقابله با آلوپسی آرهآتا وجود ندارد، اما تزریق کورتیکواستروئید به پوست سر یا پوست بدن تحت نظر پزشک متخصص میتواند به مقابله با آن کمک کند.
لوپوس
لوپوس میتواند سیستمها و اندامهای مختلف بدن را تحت تاثیر قرار دهد و طیف گستردهای از علائم مانند خستگی، سردرد، درد مفصلی، کمخونی، لخته شدن غیرطبیعی خون و ریزش مو را بهوجود بیاورد.
ریزش مو زمانی اتفاق میافتد که آنتیبادیهای شکلگرفته توسط بدن به فولیکولهای مو نفوذ میکنند و باعث میشوند که ساقه موها توسط بدن پس زده شوند و سپس بریزند. در طول دورههای بهبودی معمولا موها دوباره رشد میکنند، اما ایجاد هر نوع آسیب اساسی در فولیکولها باعث ریزش موی دائمی خواهد شد.
بیماری هاشیموتو
هاشیموتو که علت اصلی ابتلا به کمکاری تیروئید است، باعث شکلگیری التهاب در غده تیروئید میشود و درنتیجه عملکرد آن را مختل میکند. این اختلال باعث نازک شدن موها یا ریزش زیاد آنها میگردد، تا حدی که معمولا بیمار هنگام حمام کردن میتواند ریزش حجم زیادی از موها را مشاهده کند.
تغییر در بافت موها (خشکی، زبری یا گرهخوردگی آنها) نیز از دیگر علائم بیماری هاشیموتو است. این ریزش مو تا زمانی که سطح تیروئید با کمک داروها یا روشهای درمانی دیگر به محدوده عادی نرسد، ادامه خواهد داشت.
پسوریازیس
پسوریازیس هم یکی از بیماریهای خودایمنی است که اغلب علائم واضحی را در ناحیه آرنجها، زانوها و بند انگشتها نمایان میکند، اما میتواند علائمی هم برای پوست سر داشته باشد. علائم پسوریازیس در پوست سر میتوانند شدید باشند و باعث پوستهریزی، قرمزی و گاهی هم احساس خارش پوست سر شوند.
پسوریازیس معمولا باعث ریزش موی شدید نخواهد شد، اما میتواند قطر موها را تغییر دهد و باعث شکنندگی شدید موها شود.
بیماری کرون و بیماری التهابی روده
افراد مبتلا به بیماریهای خودایمنی در معرض خطر ابتلا به بیماری کرون (نوعی مشکل التهابی در رودهها) قرار دارند، درحالی که همین اتفاق میتواند باعث ریزش موها شود.
درمان مناسب برای بیماری کرون معمولا شامل مصرف دارو، جراحی و کنترلهای تغذیهای برای کنترل التهاب، اصلاح کمبودهای تغذیهای و کاهش علائم میشود. داروهای مناسب برای این بیماری معمولا التهاب را کاهش میدهند و تمرکز زیادی بر اصلاحهای تغذیهای دارند، درحالی که لیزردرمانی، داروهای تجویزی و PRP هم در مواردی ضروری هستند.
منبع: خبرگزاری ایسنا