به نقل از «همشهری آنلاین»

ماجرای سجاد غریبی در حدی نیست که بخواهیم حرف بزنیم | او و رقیبش یک مشت نخورده نقش بر زمین می شوند

تاریخ انتشار: ۱۲ اسفند ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۴۵۰۰۶۳۱

به گزارش همشهری آنلاین به نقل از فارس اکبر احدی  درمورد حواشی مربوط به مبارزه سجاد غریبی ملقب به هالک ایرانی با مارتین فورد انگلیسی اظهار داشت: واقعیت این است که این اتفاق در حدی نیست که بخواهیم در مورد آن صحبت کنیم. به نظر من مقصر این اتفاق فضای مجازی نیست، بلکه سیستم ورزش کشور ما است که به قهرمانان و مدال آوران خودش توجهی ندارد و از آنها حمایت نمی‌کند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

اگر سیستم ورزش ما اینها را معرفی کند، دیگر کسی سمت فضای مجازی نمی‌رود.

وی ادامه داد: این افراد با استفاده از فضای مجازی فالوئر جمع کرده و در کنار آن اسپانسر می‌گیرند، آن وقت قهرمان المپیک ما لنگ یک اسپانسر است.

سرمربی سابق تیم ملی بوکس با اشاره به اینکه این نوع اتفاقات فقط در حد نمایش است، گفت: چون اینها در فضای مجازی طرفدار دارند به خاطر همین این حرکات هم فقط نمایش است و به مبارزه نمی‌رسد، چون هیچ کدام یک از این افراد اصلا مبارزه نکرده‌اند و سابقه‌ای در این زمینه ندارند و یک مشت نخورده نقش بر زمین می‌شوند! همه اینها نمایش بوده و برای درآمدزایی است.

احدی عنوان کرد: باز هم تاکید می‌کنم باید به جای این افراد قهرمانان کشورمان دیده شوند، وقتی یک قهرمان دیده شود، دیگر نیازی به دیده شدن در فضای مجازی و جمع کردن فالوئر نیست.

وی در مورد اینکه گفته می‌شود اتفاقی که افتاد تنها به مسائل شخصی باز می‌گردد و نام ایران مطرح نیست، گفت: این آقا ایرانی است و چون با اسم ایران برود چه موفق شود چه شکست بخورد همه چیز به نام ایران تمام می‌شود. این افراد باید خیلی مراقب باشند و نباید به خاطر جمع کردن فالوئر آبروی کشور برود. هرچند آب رفته به جوی باز نمی‌گردد.

کد خبر 661372 برچسب‌ها خبر مهم بدنسازی و رزمی

منبع: همشهری آنلاین

کلیدواژه: خبر مهم بدنسازی و رزمی فضای مجازی

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.hamshahrionline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «همشهری آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۴۵۰۰۶۳۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

شعری که در فضای مجازی ۱۰ میلیون بازدیدکننده داشت

محمود اکرامی فر درباره برنامه «سرزمین شعر» که از شبکه چهارم سیما پخش شد، گفت: این برنامه شعر را به یک گفتمان عمومی و از یک گزاره محفلی به یک گزاره عمومی تبدیل کرد، به طوریکه شعر را در جامعه رواج داد و توانست دوباره به زندگی عمومی، گفتگو‌ها و ارتباطات کلامی مردم برگرداند.

وی افزود: موسی عصمتی یکی از شاعرانی بود که بخاطر جاذبه رسانه‌ای و شعر خوبش از او استفاده کردم و در گروه من قرار داشت. اشعار او را در صفحه مجازی ام منتشر کردم و بازخورد‌های زیادی از آن گرفتم.

این شاعر و داور برنامه تلویزیونی «سرزمین شعر» گفت: بیش از صد هزار نفر از این صفحه من بازدید کردند و شعر این شاعر حدود ۱۰ میلیون نفر بازدیدکننده داشت. خیلی‌ها برای ما نوشتند که با این شعر زندگی کردند و حتی به گریه افتادند. می‌توانم بگویم سرزمین شعر برنامه خوبی بود و می‌تواند بهتر هم شود.

برنامه «سرزمین شعر» در ادامه هجدهمین جشنواره بین المللی شعر فجر از ۲۶ اسفند پارسال در قالب مسابقه شعر به روی آنتن شبکه چهارم سیما رفت و فرصتی شد برای شنیدن اشعار جشنواره و انتخاب شاعران برتر بود. در قسمت اول این برنامه غزلی از موسی عصمتی درباره پدر و کارگران معدنعلاوه بر اینکه حضار برنامه را تحت تاثیر قرار داد، با اقبال عمومی هم همراه شد.

(پدر)

پدرم را خدا بیامرزد، مردِ سنگ و زغال و آهن بود
سال‌های دراز عمرش را، کارگر بود، اهل معدن بود

از میان زغال‌ها در کوه، عصر‌ها رو سفید برمی‌گشت
سربلند از نبرد با صخره، او که خود قله‌ای فروتن بود

پا به پای زغال‌ها می‌سوخت! سرخ می‌شد، دوباره کُک می‌شد
کوره‌ای بود شعله‌ور در خود، کوره‌ای که همیشه روشن بود

بار‌هایی که نانش آجر شد، از زمین و زمان گلایه نکرد
دردهایش، یکی دوتا که نبود! دردهایش هزار خرمن بود

از دل کوه‌های پابرجا، از درون مخوف تونل‌ها
هفت خوان را گذشت و نان آورد، پدرم که خودش تهمتن بود

پدرم مثل واگنی خسته، از سرازیر ریل خارج شد
بی خبر رفت او که چندی بود، در هوای غریب رفتن بود

مردِ دشت و پرنده و باران، مردِ آواز‌های کوهستان
پدرم را خدا بیامرزد، کارگر بود، اهل معدن بود

منبع: صداوسیما

باشگاه خبرنگاران جوان فرهنگی هنری ادبیات