مدیران بی‌کفایت یا مدیران ترسو؟

داستان حضور تماشاگران در ورزشگاه‌های ایران مربوط به یکی، دو هفته یا حتی یکی دوماه اخیر هم نیست؛ این موضوع به ابتدای شروع لیگ برتر فوتبال ایران برمی‌گردد. از آن زمان تا‌به‌حال، یعنی پیش از شروع هفته بیست‌و‌یکم لیگ برتر، هنوز ورود تماشاگران به ورزشگاه‌های فوتبال مجوز نگرفته است. به غیر از سه مورد که از آن‌ها به‌عنوان ورود آزمایشی یاد شده است، هرگز به علاقه‌مندان به فوتبال، اجازه داده نشده که برای تشویق تیم‌های مورد نظرشان، به‌طور ویژه تیم ملی، استقلال و پرسپولیس به ورزشگاه بروند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

بهانه، از ابتدا تا کنون یکی بوده است: شیوع ویروس کرونا.

محدودیت اعمال‌شده بر ورزشگاه‌های فوتبال درحالی صورت گرفته که تمامی فعالیت‌های فرهنگی، هنری، مذهبی و اجتماعی در این بازه زمانی، با حضور پرشور علاقه‌مندان برگزار شده است. حال، این حضور گا‌ها با ظرفیت صددرصدی و بعضا با گنجایش کمتر صورت گرفته است؛ امر محقق اینکه هرگز بدون حضور آن‌ها نبوده است. این مورد هم دیگر تکراری شده که چرا برگزاری تجمعات در دیگر حوزه‌ها، حتی در محیط‌های سرپوشیده آزاد است و مجوز می‌گیرد، ولی ورزشگاه‌های فوتبال چنین مجوزی ندارند؟ این پرسش بار‌ها مطرح شده، ولی خوشبختانه یا متأسفانه کسی تا به الان پاسخی به آن نداده است.

در‌این‌میان، اما اتفاق شگرف دیگری رخ داده که مدیران فوتبال ایران را بیش از گذشته «بی‌کفایت» یا «ترسو» جلوه می‌دهد. بی‌کفایتی مربوط به توانایی‌های احتمالی آن‌ها در امور روزمره نمی‌شود و صرفا درباره بحث حضور تماشاگران در ورزشگاه‌های فوتبال است. درحالی‌که مجوزی برای ورود تماشاگران به ورزشگاه‌های روباز فوتبال صادر نمی‌شود، فدراسیون بسکتبال به ناگاه با گرفتن مجوز ۳۰ درصد حضور تماشاگران در دیدار تیم ملی با سوریه، همه را غافلگیر کرده است.

«همه» یعنی مسئولان فدراسیون فوتبال ایران که خواسته یا ناخواسته به خواب عمیقی در این زمینه فرو‌رفته‌اند. حالا مسئله پیچیده‌تر شده؛ چطور به علاقه‌مندان بسکتبال اجازه ورود به سالن‌های سرپوشیده داده می‌شود، ولی به علاقه‌مندان فوتبال اجازه ورود به ورزشگاه‌های «روباز» داده نمی‌شود؟ باید روی این کلمات «سرپوشیده» و محیط‌های «روباز» تأکید شود تا به اصل داستان رسید. اهمال مسئولان فدراسیون فوتبال ایران اتفاقا ارتباطی به فدراسیون جدید ندارد و «بی‌کفایتی» در این مورد از زمان حضور شهاب‌الدین عزیزی‌خادم شروع شده و همچنان ادامه دارد.

پشت پرده‌ای در کار است؟

محتمل‌ترین تحلیلِ مبتنی بر واقعیت این است که فدراسیون فوتبال ایران به دلیل تهدید فیفا مبنی بر الزام راه‌دادن زنان به ورزشگاه، ترجیح می‌دهد بازی‌های لیگ برتر بدون تماشاگر باشد. این تحلیل می‌گوید می‌شود فیفا را به بهانه شیوع ویروس کرونا سرکار گذاشت، ولی نمی‌شود از مسئولان دولت کنونی، مجوز ورود تماشاگران زن به ورزشگاه را گرفت. این سناریو، اما به‌تازگی از سوی حسن کامرافی‌فر، دبیرکل فدراسیون فوتبال رد شده است. او که با پادکست فوتبال ۳۶۰ صحبت کرده، گفته است «اصلا و ابدا چنین چیزی نیست و ما از این لحاظ دغدغه‌ای نداریم. همان‌طور‌که گفتم تمام تلاش خودمان را کردیم و از سه روز قبل هم بالاخره توانستیم گامی به جلو برداریم و مجوز حضور ۳۰درصدی تماشاگران را بگیریم. با توجه به اینکه ستاد ملی مبارزه با کرونا چند روز قبل در یکی از رشته‌های ورزشی مجوز حضور تماشاگران را صادر کرد، ما هم بلافاصله جلسه گذاشتیم و گفتیم چرا این مجوز برای فوتبال صادر نمی‌شود».

ادعای دبیرکل در این زمینه در شرایطی مطرح شده که «بی‌کفایتی» رخ‌داده در این داستان بیشتر نمایان می‌شود؛ در‌واقع اگر تا پیش‌از‌این می‌شد با توجه به تهدیدات بالقوه فیفا، مسئولان فوتبال ایران را «ترسو» خطاب کرد، صحبت‌های جدید نشان از اهمال بیشتر و شاید بی‌کفایتی در این امر دارد. اگر تهدید فیفا وجود نداشته، چرا مسئولان فدراسیون فوتبال تلاشی برای ورود تماشاگران به ورزشگاه نکرده‌اند؟ از آن بدتر، چطور رشته‌ای مانند بسکتبال که در مقایسه با فوتبال غالبا علاقه‌مندان کمتری دارد، توانسته مجوز ورود تماشاگران را بگیرد، ولی فوتبالی‌ها با وجود محیط امن‌تر، موفق به اخذ چنین موضوعی نشده‌اند؟ اگر این مسئله، تشریح ناتوانی مدیران کنونی و مدیران ۹ ماه پیش نیست، پس بیانگر چه چیزی است؟

آیا دربی تماشاگر دارد؟

حالا که بعد از ماه‌ها غفلت، عده‌ای از مسئولان فدراسیون فوتبال، از خواب بیدار شده و به این نتیجه رسیده‌اند که برایشان ناخوشایند است فدراسیون‌های دیگر هم از این زمینه از آن‌ها پیشی بگیرند، انتظار می‌رود مجوز ورود تماشاگران برای ورود به ورزشگاه برای دیدار حساس استقلال و پرسپولیس صادر شود. این موضوعی است که حسن کامرانی‌فر به آن اشاره کرده و گفته است که مجوز لازم گرفته شده است. «بعد از آن مسابقه (بسکتبال)، با ورود تماشاگران برای رقابت‌های فوتبال هم موافقت شده است و ما امیدواریم که به‌زودی شاهد حضور تماشاگران در مسابقات فوتبال باشیم... باتوجه به اینکه دربی بازی جذابی است و حضور تماشاگران می‌تواند این جذابیت را چندبرابر کند، برنامه ما هم همین است که در روز ۲۶اسفند شاهد حضور هواداران دو تیم در ورزشگاه باشیم. صحبت ما با ستاد ملی مبارزه با کرونا هم بر همین اساس بوده است». او نهایتا قول داده که این بازی حتما با حضور تماشاگران باشد.

مسئله، اما جالب‌تر شده و روز گذشته بعد از انتشار چنین خبری، دکتر غلامرضا نوروزی، رئیس فدراسیون پزشکی ورزشی که در ستاد مبارزه با کرونا در ورزش نیز حضور دارد، در گفتگو با تسنیم ادعای دبیرکل فدراسیون فوتبال را رد کرده و گفته است: در آخرین جلسه برگزارشده، صحبتی مبنی بر حضور تماشاگران در مسابقات فوتبال انجام نشده است، هیچ‌گونه نامه‌نگاری و مکاتبه‌ای هم از سوی فدراسیون انجام نشده است. فدراسیون فوتبال باید در این زمینه مکاتبه کند، تا این لحظه اتفاق جدیدی نیفتاده و تغییری در شرایط قبلی رخ نداده است».

با این صحبت‌ها همچنان علامت سؤال درباره ترس یا ناتوانی مسئولان فدراسیون فوتبال برای ورود تماشاگران به ورزشگاه‌ها به قوت خود باقی است؛ آن‌ها بالاخره برای یک‌بار هم کهش شده باید تکلیف را در این مورد مشخص و اعلام کنند در این زمینه اصلا قدرتی برای تصمیم‌گیری دارند یا مثل بسیاری از موارد دیگر، باید منتظر چراغ سبز از نهاد‌های بالاتر باشند؟ تجربه، پاسخ این سؤال را داده است، ولی اینکه چنین رویه‌ای تا چه زمانی ادامه داشته باشد، محل بحث است.

منبع: فرارو

کلیدواژه: حضور تماشاگران در ورزشگاه بسکتبال کرونا فدراسیون فوتبال ورود تماشاگران به ورزشگاه مسئولان فدراسیون فوتبال ورزشگاه های فوتبال حضور تماشاگران ورزشگاه ها فوتبال ایران علاقه مندان بی کفایتی برای ورود

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت fararu.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «فرارو» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۴۵۰۰۶۸۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

حواشی فوتبال جنجالی بهانه دست کیهان داد: دیدید ورود زنان غلط بود؟

در جریان بازی دو تیم سپاهان و پرسپولیس که همچون بازی‌های چند وقت اخیر با حضور تماشاگران خانم برگزار شد، صحنه‌هایی در روی سکوها خلق شد که از شدت وقاحت قابل طرح نیست.

اما آنچه می‌توان با عرض تأسف بدان اشاره کرد؛ فحاشی و توهین‌های بسیار زشت و غیر اخلاقی تعداد زیادی از تماشاگران منتسب به یک تیم علیه زنان تماشاگر منتسب به تیم مقابل بود. به کارگیری چنین الفاظی خطاب به بانوان حاضر در ورزشگاه در حالی بود که این صحنه‌ها و الفاظ فرسنگ‌ها با روح حاکم بر اصل ورزش فاصله دارد. البته از سوی دیگر شاهد برخی صحنه‌های واکنشی زشت و زننده از سوی تعداد معدودی از زنان هم بودیم.   روزنامه کیهان نوشت: در کنار این؛ انتشار ویدئویی از صحبت‌های زشت و زننده یک به اصطلاح لیدر تیم علیه زنان و دختران حاضر در ورزشگاه واکنش‌های گسترده اعتراضی مردمی را در پی داشت. حال سؤال اینجاست؛ آیا فحاشی و توهین در ورزشگاه‌های محل برگزاری مسابقات فوتبال در کشورمان یک اتفاق بدون سابقه و حادثه‌ای غیر قابل پیش‌بینی است و یا اینکه با توجه به شرایط ناخوشایند جو استادیوم‌های ورزشی فوتبال در کشورمان در سال‌های گذشته و انواع و اقسام درگیری‌ها، توهین‌ها، سنگ‌پرانی‌ها و... می‌توان آن را اتفاقی قابل انتظار در ادامه حوادث تلخ گذشته دانست؟   کسانی که اندکی با جو ورزشگاه‌های به خصوص فوتبال در کشورمان آشنا باشند یا اخبار و حواشی فوتبالمان را دنبال کنند گواهی بر این ادعا خواهند بود که در سال‌های گذشته و هفته به هفته شاهد حواشی تلخ و دلسردکننده و پررنگ‌تر از متن در خلال بازی‌های لیگ بوده و هستیم. با احترام به طیف هواداران ریشه‌دار و فوتبالی و اخلاق مدار باید گفت تقریباً ورزشگاهی در بین ورزشگاه‌های برگزاری مسابقات فوتبال کشورمان نیست که به نوعی در آن شاهد حاشیه‌های آزاردهنده و درگیری لفظی یا فیزیکی و توهین به تماشاگران مقابل یا بازیکنان و مربیان حریف و داور و... نباشیم. اهل فن حتماً اذعان می‌کنند که به دلیل جو ناخوشایندی که بیان شد، سال‌هاست بسیاری از هواداران قدیمی و خانواده‌ها نه خود در ورزشگاه حاضر می‌شوند و نه اجازه حضور به فرزندانشان می‌دهند.   در این شرایط به طرز عجیبی به یک باره در یکی دو سال اخیر در ادامه برخی تلاش‌های جسته و ‌گریخته قبلی، مسئله حضور زنان در استادیوم‌های فوتبال مطرح شد و شاهد بودیم از سوی برخی رسانه‌های داخلی و خارجی، چهره‌های سیاسی و فعالان حوزه زنان، سلبریتی‌ها و... به آن دامن زده می‌شد. عجیب آنکه مسئله حضور زنان در استادیوم که شاید جزو 20 مطالبه اصلی زنان و دختران کشورمان نیز نبود تبدیل شد به یک مطالبه مثلاً سراسری و الزام آور! برخی فشارهای فدراسیون جهانی را بهانه کردند و برخی برای تحقق این مطالبه بر شیپور برابری زنان و مردان دمیدند. به نوعی شاهد یک مسئله‌سازی هدفمند بودیم که مثل همیشه برخی از مسئولان کشور نیز با شیرجه در این جریان متلاطم و مسئله‌سازی کاذب، وارد بازی شدند!   در این بین از همان ابتدا بارها هشدار داده شد که این مطالبه کاذب نسبتی با واقعیت مطالبات زنان جامعه ندارد و حتی اگر فرضاً این یک مطالبه جدی هم باشد جو ورزشگاه‌های فوتبال کشورمان که متاسفانه به علت شرایط غیر فرهنگی آن بسیاری از مردان نیز از آن‌ گریزان هستند، شرایط مناسب برای حضور همراه با حفظ کرامت و شأن زنان را ندارد.   مدافعان حضور زنان در این چنین ورزشگاه‌هایی در پاسخ مدعی بودند که اتفاقاً حضور بانوان در استادیوم جو نامناسب و غیر فرهنگی را به طور خودکار کنترل می‌کند! و البته گاه مثل آنچه چند هفته قبل در ورزشگاه اراک گذشت، نیز شاهد حوادث عجیبی هستیم که قابل پیش‌بینی هم نیست. جالب اینکه اصرار به حضور زنان در ورزشگاه‌های برگزاری فوتبال مردان در شرایطی است که سال‌هاست لیگ فوتبال و فوتسال زنان کشورمان در سطح بالایی برگزار می‌شود اما معمولاً یا تماشاچی ندارد یا اندک بانوان تماشاچی در محلی این بازی‌ها حاضر می‌شوند.   نداشتن شرایط حضور همراه با حفظ کرامت زنان در استادیوم‌ها موضوعی است که در نامه روز گذشته وزیر ورزش به رئیس فدراسیون فوتبال به صراحت مورد گوشزد قرار گرفته است. البته باید پرسید که اگر شرایط برای حضور زنان در استادیوم‌ها فراهم نبوده چرا اجازه آن صادر شده تا شاهد چنین حوادث تلخی باشیم؟!   اتفاقات شامگاه چهارشنبه نشان داد که متاسفانه نه تنها حضور بانوان در ورزشگاه از شدت فضای مسموم و ناسالم نکاست بلکه در اتفاقی تاسف انگیز شاهد زشت‌ترین و شرم‌آورترین صحنه‌ها و توهین‌ها و زیر پا گذاشتن کرامت بانوان نیز بودیم. این در حالی است که حفظ کرامت زنان یک اصل مهم و قطعی در فرهنگ ایرانی و اسلامی ماست و نباید بازیچه بی‌تدبیری عده‌ای کارناشناس و برنامه‌ریز به دور از واقعیت‌های جامعه شود.   اتفاقات این روزها و سال‌های اخیر در ورزشگاه‌ها ریشه در کم توجهی یا فراموشی مقوله فرهنگ و مدیریت صحیح در فوتبال و ورزش کشور دارد؛ موضوعی که بارها از سوی سرویس ورزشی روزنامه کیهان و هفته نامه کیهان ورزشی به طور ویژه و موشکافانه مورد تحلیل و بررسی و تذکر قرار گرفته است.   واقعیت آن است که جو نامناسب استادیوم‌های فوتبال به شدت متاثر از فضای مدیریتی فوتبال و نظام باشگاهداری کشورمان می‌باشد. وقتی گاه بر سر یک صحنه داوری یا مشکوک بارها و بارها شاهد بیانیه نویسی مدیران باشگاه‌ها علیه یکدیگر و توهین و تهمت آنها نسبت به هم هستیم، مگر می‌شود این رویه به سکوها کشیده نشود؟ وقتی که هر فصل صدها میلیارد تومان برای هر کدام از باشگاه‌های بزرگ فوتبالمان هزینه می‌شود و تنها مسئله مهم، برد و باخت و از میدان به در کردن رقیب می‌شود و توجهی به هزینه کردن برای ارتقای فرهنگی ورزشگاه‌ها نمی‌شود چه انتظاری از جوانان و نوجوانان هیجان زده و گاه پیرانی که بزرگی کردن را فدای جوگیری‌های زود گذر می‌کنند می‌رود؟   اما نکته اصلی اینکه، مسئله تلاش برای برجسته کردن مطالبه کاذب حضور زنان در ورزشگاه‌ها را باید در ادامه تلاشی پر دامنه دانست که در سال‌های اخیر تلاش می‌کند، این باور غلط را در ذهن دختران و زنان جامعه وارد کند که سقف موفقیت و کرامت زن، شبیه شدن به مردان در رفتار و پوشش و... است.