نگاهی به روند آموزش فضانوردان پیش از سفر به ایستگاه فضایی بین‌المللی
تاریخ انتشار: ۱۴ اسفند ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۴۵۱۴۷۸۴
چندی پیش ایستگاه فضایی بین‌المللی تصاویری را منتشر کرد و طی آن فضانوردان ماموریت کرو-۴ اسپیس ایکس را که قرار است طی ماه‌های آینده به ایستگاه فضایی بین‌المللی بروند، معرفی کرد.
به گزارش ایسنا و به نقل از اس تی دی، حال فضانوردان پیش از رفتن به این سفر شش ماهه در حال گذراندن چندین مرحله و آموزش هستند که طی این خبر به بررسی آن پرداخته‌ایم.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
فرمانده "کیل لیندگرن"(Kjell Lindgren)از ناسا، خلبان "رابرت هاینز"(Robert Hines) از ناسا و متخصصان ماموریت "جسیکا واتکینز"(Jessica Watkins) از ناسا و "سامانتا کریستوفورتی"(Samantha Cristoforetti) از آژانس فضایی اروپا از خدمه ماموریت کرو-۴ هستند.
ماموریت "کرو-۴" اسپیس ایکس، چهارمین پرواز سرنشین‌دار تجاری ناسا توسط فضاپیمای کرو دراگون و هفتمین پرواز کلی سرنشین‌دار مداری خواهد بود. این ماموریت برای پرتاب در ۱۵ آوریل ۲۰۲۲ برنامه‌ریزی شده است و طی آن چهار نفر از خدمه این ماموریت از مرکز فضایی کندی ناسا در فلوریدا به ایستگاه فضایی بین‌المللی منتقل خواهند شد. بنابر برنامه‌ریزی‌ها قرار است این ۴ خدمه نیز به مدت شش ماه در ایستگاه فضایی بین‌المللی حضور داشته باشند.
خدمه این ماموریت در جریان آموزش خود برای آماده شدن برای سفر به ایستگاه فضایی بین‌المللی در چند تمرین شبیه‌سازی در دفتر مرکزی اسپیس ایکس در شهر هاوتورن کالیفرنیا شرکت کردند که طی آن می‌بایست تمرین‌هایی را برای جدا شدن فضاپیما از موشک فضایی فرا می‌گرفتند. هر چهار فضانورد در یک شبیه‌ساز با کیفیت بالا از کپسول دراگون اسپیس ایکس که مجهز به سخت افزار پرواز واقع‌بینانه، نمایشگر و صندلی بود، تمرین کردند. طی این تمرین‌ها هر یک از چهار فضانورد این ماموریت تجربیاتی را در زمینه تنظیم و پیکربندی فضاپیما برای سفر به ایستگاه فضایی بین‌المللی به دست آوردند. فرمانده لیندگرن و خلبان هاینز در جایگاه خود در صندلی‌های مرکزی و جایی که به نمایشگرهای پروازی دسترسی داشتند، قرار گرفتند. نمایشگر پرواز ابزاری است که فضانوردان از آنها برای نظارت بر وضعیت فضاپیما و در صورت نیاز کنترل دستی فضاپیما استفاده می‌کنند.
فضانوردان این ماموریت به طور منظم برای تمام مراحل پرواز آموزش می‌بینند و از شبیه سازی‌ها برای تمرین عملیات عادی و پاسخ به هرگونه مشکل غیرمنتظره استفاده می‌کنند. این شبیه‌سازی‌ها معمولا شامل چندین بار دویدن در طی یک روز است که در آن خدمه برای مرحله خاصی از ماموریت آموزش می‌بینند. داده‌های شبیه‌سازی‌شده به فضانوردان این فرصت را می‌دهد تا برای یک سفر شش ماهه و چالش‌هایی که ممکن است طی این سفر با آن مواجه شوند، آماده شوند.
هنگامی که فضانوردان در مرکز فضایی کندی برای آموزش آمادگی اضطراری بودند، از برج پرتاب مجتمع پرتاب ۳۹ پایگاه فضایی کندی بازدید کردند و در مورد سیستم خروج اضطراری آموزش دیدند. برای آشنایی بیشتر با عملیات بازیابی(recovery operations) و آموزش توانایی در جهت حفظ تعادل در کشتی، فضانوردان پاهای خود را در کشتی‌های بازیابی دراگون اسپیس ایکس قرار دادند. کشتی‌های بازیابی دراگون اسپیس ایکس به طور مشترک توسط اسپیس‌ایکس و ناسا برای رسیگی به خدمه پس از آب‌فرود در پایان ماموریت‌شان استفاده خواهد شد.
دو کشتی یکسان مناطق فرود احتمالی در سواحل فلوریدا را پوشش می‌دهند. فضانوردان همچنین از یکی از آشیانه‌های اسپیس ایکس بازدید کردند که در آن موشک‌های فالکون ۹ بازسازی شده و برای پرواز آماده می‌شدند. آشیانه ساختمانی جهت نگهداری هواپیما، بالگرد و دیگر هواگردها است.
خدمه این ماموریت طی این مدت برای یک سفر علمی در ایستگاه فضایی بین‌المللی آماده می‌شوند و پس از آن قرار است در ایستگاه فضایی بین‌المللی به عنوان فضانودان ماموریت اکسپدیشن‌های ۶۷ و ۶۸ زندگی و کار کنند.
در حال حاضر خدمه ماموریت کرو-۳ اسپیس ایکس در ایستگاه فضایی بین‌المللی حضور دارند. این ماموریت ۱۰ نوامبر سال ۲۰۲۱ ساعت ۲۱:۰۳ به وقت منطقه زمانی شرقی(بامداد پنجشنبه ساعت ۰۵:۳۳ به وقت ایران) به مقصد ایستگاه فضایی بین‌المللی پرتاب شد.
طی ماموریت "کرو-۳" چهار فضانورد ناسا به نام‌های "راجا چاری"، "توماس مارشبورن"، "کایلا بارون" و یک فضانورد آژانس فضایی اروپا به نام "ماتیاس ماورر" برای انجام یک ماموریت شش ماهه به ایستگاه فضایی بین‌المللی رفتند. این اولین پرواز فضایی "بارون"، "چاری" و "ماورر" و سومین پرواز "مارشبورن" بود.
این سومین ماموریت عملیاتی سرنشین‌دار اسپیس ایکس برای ناسا به عنوان بخشی از برنامه خدمه تجاری این سازمان فضایی بود. قرار است هر ماموریت، از جمله کرو-۳، تقریبا شش ماه به طول بینجامد و اسپیس ایکس مسئول پرتاب فضانوردان و همچنین بازگرداندن آنها به زمین است. قرار است فضانوردان ماموریت کرو-۳ نیز بهار سال ۲۰۲۲ به زمین بازگردند.
انتهای پیام
منبع: ایسنا
کلیدواژه: کرو 4 اسپیس ایکس ناسا ايستگاه فضايي بين المللي ایستگاه فضایی بین المللی ایستگاه فضایی بین المللی ماموریت کرو اسپیس ایکس شبیه سازی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.isna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۴۵۱۴۷۸۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
زباله فضایی در دام دوربین ماهواره ژاپنی افتاد
به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از بی بی سی، این زباله فضایی در حقیقت بخشی از موشکی است که ۱۵ سال قبل در فضا رها شده است.
ابعاد قطعه موشک حدود ۱۱ در ۴ متر با وزن ۳تن است. این نخستین باری است که با یک زباله فضایی به این بزرگی در فضا قرار ملاقات گذاشته می شود. شرکت آسترواسکیل مشغول توسعه کسب وکاری است تا سخت افزارهای زائد و اضافی در مدار زمین را از بین ببرد.
البته این بار زباله فضایی را از بین نمی برد زیرا ماموریت فعلی برای آزمایش حسگرها و نرم افزارهای مورد نیاز برای عملیات های ایمن نزدیک شدن به زباله انجام شده است. اما تلاش برای جذب یک زباله فضایی بزرگ در فضا در چند سال آینده انجام می شود. چالش زباله های فضایی و استفاده متناسب از فضا اخیرا به یک موضوع مهم تبدیل شده است.
از زمان آغاز عصر سفرهای فضایی در سال ۱۹۵۷ میلادی تاکنون انبوهی از زباله ها از پوسته رنگ تا بوسترهای رها شده موشک، در مدار زمین پراکنده شده اند. در این میان قطعات موشک به دلیل حجم شان بسیار خطرناک هستند. بخشی از موشک در تصویر دیده می شود مربوط به وسیله پرتاب H-IIA ژاپن است که یک فضاپیمای سنجش دی اکسید کربن را در ۲۰۰۹ میلادی به مدار زمین برد. بوستر بالایی موشک فضاپیما را به ارتفاع ۶۰۰ کیلومتری زمین رساند. اما در حالیکه برخی از موشک های مدرن تضمین می کنند تمام قطعات آنها پس از پرتاب به زمین بازگردد، این بوستر H-IIA در مدار زمین ماند.
آسترواسکیل ماموریت ملاقات با این زباله را Adras-J نام گذاری کرده است. این ماموریت به وسیله یک فضاپیمای هوشمند انجام می شود که در ۱۸ فوریه ۲۰۲۴ میلادی به فضا ارسال شد.از آن زمان تاکنون ماهواره مذکور به H-IIA نزدیک تر شده است. ماهواره از دوربین ها و الگوریتم های مختلف برای فرایند نهایی نزدیک شدن به زباله استفاده کرده است. البته این عملیات باید با دقت زیادی انجام شود تا ماهواره با بوستر موشک برخورد نکند. کارمندان انگلیسی آسترواسکیل بخش زمینی ماموریت را ساخته اند که در حقیقت همان سیستم های برقراری ارتباط با Adras-J است.
از سوی دیگر مقرهای کنترل پرواز روی زمین در توکیو و آکسفورد شایر انگلیس به طور مداوم ماموریت را رصد می کنند. قرار است در هفته های آینده تصاویری از این زباله ثبت و اطلاعات بیشتری درباره آن مانند شرایط ساختار، نرخ چرخ آن در فضا و محورهای چرخش آن، جمع آوری شود. در این میان ماهواره سعی می کند دور زباله فضایی پرواز کند. در ماموریت های آینده فضاپیمای آسترواسکیل با کمک بازوهای رباتیک زباله را کنترل می کند.
طبق تخمین سازمان فضایی اروپا هم اکنون ۲۲۲۰ قطعه از موشک های مختلف در مدار زمین قرار دارد.
کد خبر 6090551
مسمومیت ۲۹ پزشک با مشروبات الکلی تقلبی در شیراز