از هوا، الماس تولید می شود!/ تولید در نیویورک، تراش در هند و کاهنده آلودگی هوا(+عکس)
تاریخ انتشار: ۱۵ اسفند ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۴۵۲۱۳۸۶
عصر ایران – وقتی به الماس فکر می کنیم، تصاویری مانند زیورآلات گران قیمت یا معدنچیانی که در شرایط سخت کار می کنند تا این سنگ گران بها را استخراج کنند در ذهن ما نقش می بندد. "الماس های خونین" یا "سنگ های کثیف" اطلاحاتی هستند که برای تجارت الماس هایی که از مناطق جنگی و اردوگاه های کار اجباری استخراج و به صورت برش نخورده فروخته می شوند، بکار برده می شود.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
اما اکنون شرکتی نوپا به نام ایتر دایموندز (Aether Diamonds) که در سال 2018 توسط رایان شیرمن و دنیل وینو همراه با رابرت هاگمن تاسیس شده است، به نخستین تولیدکننده ای تبدیل شده که از کربن اتمسفر برای تولید الماس های پایدار استفاده می کند.
به گفته ایتر دایموندز، هر قیراط الماس فروخته شده برابر با 20 متریک تن دی اکسید کربن گرفته شده از اتمسفر است که این کار با استفاده از ترکیبی از جذب مستقیم هوا و سایر روش های حذف کربن از جمله جداسازی کربن، صورت می گیرد.
این روش تولید می تواند با حذف کربن از هوا به مبارزه با تغییرات آب و هوایی کمک کند و با جلوگیری از نقض حقوق بشر در زمینه استخراج الماس به خود صنعت نیز کمک کند.
جذب مستقیم هوا از ابتدا بخشی از ماموریت ایتر دایموندز بوده است. شیرمن و وینو این شرکت را پس از مطالعه درباره جذب مستقیم هوا در سال 2018 تاسیس کرده و به دنبال یافتن روشی برای تولید الماس با استفاده از کربن بیرون کشیده شده از هوا بودند.
ایتر دایموندز طی سال گذشته میلادی صدها قیراط الماس تولید کرده و عرضه نخستین الماس های خود به مشتریان را از اواسط سال 2021 آغاز کرد. اکنون، این شرکت تولید هزاران قیراط الماس در سال 2022 را برنامه ریزی کرده است.
ایتر دایموندز اکنون می تواند گواهینامه B Corp را به اعتبار خود اضافه کند. برای دریافت این گواهینامه، یک شرکت باید عملکرد اجتماعی و زیست محیطی بالایی را نشان داده، تعهد قانونی به پاسخگویی داشته و در زمینه فعالیت های خود شفافیت نشان دهد. کسب گواهینامه B Corp آسان نیست. بیش از یکصد هزار شرکت طی یک دهه گذشته برای دریافت این گواهینامه درخواست داده اند که تنها 4000 شرکت موفق به دریافت آن شده اند.
چگونه از دی اکسید کربن هوا الماس ساخته می شود؟ایتر دایموندز فرآیند تولید الماس را با خرید دی اکسید کربن از تاسیسات کلایمورکس (Climeworks)، شرکتی پیشرو در زمینه جذب مستقیم هوا که مقر آن در سوئیس است، و انتقال آن به آمریکا آغاز می کند. دی اکسید کربن خریداری شده فرآیندی اختصاصی را پشت سر گذاشته و به متان با خلوص بالا یا CH4 تبدیل می شود.
سپس، این متان مستقیما به راکتورهای الماس تزریق می شود، جایی که روش رسوبدهی شیمیایی بخار برای رشد مواد الماس سخت طی چند هفته بکار گرفته می شود.
فرآیند رسوبدهی شیمیایی بخار گازها را تا دمای بسیار بالا و تحت شرایط نزدیک به خلاء گرم می کند که مقادیر زیادی انرژی مصرف می کند. اما با توجه به این که ایتر دایموندز مقابله با تغییرات آب و هوایی را دنبال می کند، نیروی مورد نیاز این فرآیند و مراحل دیگر تولید از منابع بدون کربن مانند انرژی خورشیدی و هسته ای تامین می شود.
الماس های تولید شده به شهر سورات در هند ارسال می شوند که آنجا برش خورده و صیقل داده می شوند و پس از آن برای فروش دوباره به شهر نیویورک ارسال می شوند.
منبع: عصر ایران
کلیدواژه: دی اکسید کربن
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.asriran.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «عصر ایران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۴۵۲۱۳۸۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
برای نابودی ویروسها پنجره را باز کنید!
پژوهشگران میگویند سطوح بالاتر کربن دی اکسید(CO2) به این معنی است که ویروسها طول عمر بیشتری خواهند داشت و افراد بیشتری را آلوده میکنند، بنابراین باز کردن پنجره میتواند یک راه موثر برای کم کردن ویروسهای معلق در هوا باشد.
به گزارش ایسنا، کربن دی اکسید یک عمل کلیدی برای بیشتر زنده ماندن ویروسهای معلق در هوا و در نتیجه احتمال انتشار بیشتر آنهاست. بنابراین باز کردن پنجره میتواند یک راه علمی برای جلوگیری از انتشار ویروسهای تنفسی نسبت به آنچه که در ابتدا پیشبینی شده بود، باشد.
به نقل از انای، با ظهور کووید-19، جهان یاد گرفت که بودن در فضای نزدیک با فرد یا افراد دیگر چگونه میتواند خطر ابتلا به این ویروس را افزایش دهد.
اکنون تحقیقات جدید به رهبری پژوهشگران دانشگاه بریستول در بریتانیا یک پاسخی به این پرسش داده است که چگونه و چرا ویروسهای تنفسی موجود در هوا برای مدت طولانیتری در فضاهای بسته باقی میمانند. آنها میگویند پای کربن دی اکسید در میان است.
آلن هادرل، سرپرست و نویسنده ارشد این مطالعه و محقق ارشد علوم هواپخش در دانشکده شیمی دانشگاه بریستول میگوید: ما میدانستیم که ویروس عامل کووید-19 موسوم به SARS-CoV-2 مانند سایر ویروسها، از طریق هوایی که تنفس میکنیم، پخش میشود، اما این مطالعه نشاندهنده پیشرفت بزرگی در درک ما از این است که دقیقاً چگونه و چرا این اتفاق میافتد و مهمتر اینکه چه کاری میتوان برای متوقف کردن آن انجام داد.
کربن دی اکسید(CO2) یک شاخص خوب برای سنجش تهویه در یک فضای داخلی است. تعداد افراد در یک اتاق بر غلظت CO2 تأثیر میگذارد و از آنجایی که هم کربن دی اکسید و هم ویروسهای تنفسی دیگر در هوای بازدمی وجود دارند، منطقی است که از غلظت CO2 به عنوان شاخصی برای خطر انتقال ویروس استفاده شود.
در اینجا ما باید کمی عمیقتر به بررسی تنفس بپردازیم. PH بالای (قلیایی) بازدم ناشی از ترشحات تنفسی است که از آن منشاء میگیرد. به عنوان مثال، بزاق و مایع ریه حاوی سطوح بالایی از بیکربنات قلیایی هستند. pH قطرات خارج شده در تنفس با تبخیر بیکربنات به گاز CO2 تغییر میکند، اما تحت تأثیر عواملی مانند رطوبت نسبی، اندازه قطرات و غلظت CO2 در محیط قرار میگیرد.
از آنجایی که تصور میشود PH محرک عفونتپذیری ویروسهای معلق در هوا باشد، پژوهشگران بررسی میکنند که آیا غلظت CO2 محیط بر پایداری ویروسهای موجود در هوا (هوا پایداری) و خطر انتقال آنها تأثیر میگذارد یا خیر.
در شرایط همهگیری کووید-19 از مانیتورهای سنجش CO2 برای تخمین تهویه ساختمان استفاده شد. هوای معمولی خارج از منزل حاوی حدود 400 قسمت در میلیون(ppm) کربن دی اکسید است. در فضاهای داخلی معمولی و دارای تهویه مناسب، غلظت بین 400 تا 1000 ppm است. در فضاهای دارای تهویه ضعیف، غلظت CO2 میتواند از 2000 ppm بیشتر شود و در محیطهای شلوغتر از 5000 ppm بالاتر رود.
پژوهشگران با تغییر غلظت CO2 در هوا بین 400 ppm و 6500 ppm، ارتباط بین غلظت CO2 و مدت زمانی که ویروسهای موجود در هوا عفونی میمانند را تأیید کردند.
در مقایسه با CO2 معمولی جو که حدود 500 ppm است، افزایش متوسط در CO2 از 400 ppm به 800 ppm در محدوده یک اتاق با تهویه خوب منجر به افزایش قابل توجهی در هواپایداری ویروس برای همه سویههای ویروس SARS-CoV-2 از جمله دلتا، بتا و اومیکرون پس از دو دقیقه شد. ضمن اینکه تفاوتی در میزان عفونت و سرایتپذیری بین 800 و 6500 ppm مشاهده نشد.
افزایش غلظت CO2 عمیقاً بر سرایتپذیری SARS-CoV-2 در طول زمان تأثیر گذاشت. در مقایسه با هوای معمولی، زمانی که غلظت کربن دی اکسید 3000 ppm بود (مشابه غلظت یک اتاق شلوغ) ویروسها پس از 40 دقیقه تقریباً 10 برابر بیشتر عفونی باقی ماندند.
هادرل میگوید: این رابطه روشن میکند که چرا رویدادهای اَبَرپخشکننده ممکن است تحت شرایط خاصی رخ دهند. PH بالای قطرات بازدمی حاوی ویروس SARS-CoV-2 احتمالاً عامل اصلی عفونت است. CO2 هنگامی که با قطرات برهمکنش میکند مانند یک اسید عمل میکند. این باعث میشود که pH قطرات کمتر قلیایی شود و در نتیجه ویروس درون آنها با سرعت کمتری غیرفعال شود.
خوشبختانه توصیه پژوهشگران برای کاهش عفونت ویروسی یک توصیه ساده است.
هادرل میگوید: به همین دلیل است که باز کردن یک پنجره یک استراتژی کاهش موثر است، زیرا هم از نظر فیزیکی ویروس را از اتاق خارج میکند و هم باعث میشود قطرات هواپخش برای ویروس سمیتر شوند.
با توجه به تمرکز جهانی بر کاهش CO2 جو که دانشمندان اقلیم پیشبینی میکنند در دهههای آینده به بیش از 550 ppm افزایش یابد، پژوهشگران میگویند یافتههای آنها پیامدهای گستردهتری دارد.
هادرل میگوید: بنابراین، این یافتهها پیامدهای گستردهتری نه تنها در درک ما از انتقال ویروسهای تنفسی، بلکه اینکه چگونه تغییرات در محیط ما ممکن است احتمال همهگیریهای آینده را تشدید کند، دارد.
وی افزود: دادههای مطالعه ما نشان میدهد که افزایش سطح CO2 در جو میتواند با افزایش قابلیت انتقال سایر ویروسهای تنفسی از طریق افزایش مدت زمانی که آنها در هوا عفونی میمانند، همزمان باشد.
این مطالعه در مجله Nature Communications منتشر شده است.
انتهای پیام