برگزاری کنسرتها چه تاثیری بر فضای موسیقی سال ۱۴۰۰ گذاشت؟ تنفس مصنوعی کنسرتهای گران به موسیقی/ گرانتر، شلوغتر و با پلیبک بیشتر
تاریخ انتشار: ۱۶ اسفند ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۴۵۳۴۱۴۱
فرهیختگان: پس از وقفه یکسالونیمه، آذرماه سالجاری بود که محمود شالویی، سرپرست معاونت هنری وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی خبر داد که با پیگیریهای وزیر ارشاد و مسئولان ذیربط، تصمیم بر بازگشایی کنسرتها و ورود به شرایط عادی در جامعه گرفته شده است. تکلیف سالنهای سینما و ورزشگاهها زودتر و حتی بهطور موقتی روشن شده بود و این کنسرتها بودند که تصمیمی برایشان گرفته نشده بود.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
داستان برگزاری کنسرتهای موسیقی در دوران کرونا، در دولت قبل هم چندباری مطرح شد، اما کسی حاضر نشد ریسکش را بپذیرد و ماجرایش به بایگانی سپرده میشد. البته همه دلایل از سر گرفته نشدن کنسرتها، مدیران فرهنگی نبودند. تهیهکنندگان و برگزارکنندگان معتقد بودند که برگزاری کنسرت با ظرفیت ۳۰ تا ۵۰ درصد ظرفیت سالن و یک سانس در روز و بدون افزایش دلخواه قیمت بلیتها، توجیه اقتصادی مناسبی ندارد. همه این واکنشها و رفتارها باعث شد که علاقهمندان به کنسرت، ترجیح دهند به کشورهایی بروند که ظاهرا مشکل کرونا نداشتند و در کنار کنسرت میتوانستند واکسن خارجی هم بزنند. برخی خوانندگان داخلی هم ترجیح دادند در چنین شرایطی با کمک اسپانسرها در کشورهای همسایه برنامههای خود را روی صحنه ببرند و قصدشان این بود که هم مخاطبان داخلی و هم مخاطبان خارجی را پای کنسرتهایشان بنشانند. با روی کار آمدن دولت رئیسی و ورود و تولید انبوه واکسن و سرعتعمل در واکسیناسیون عمومی، از سرگیری کنسرتها به موضوعی جدی بین متولیان و مخاطبان فرهنگی تبدیل شد. در ابتدا مقاومتهایی در برپایی کنسرتها دیده شد، اما برگزاری جلسات هماندیشی متعدد و بهترشدن اوضاع کرونا در کشور، سرانجام در آذرماه جواب داد. البته از ابتدای آذرماه در کیش و در یک شرایط متفاوت با تهران، کنسرتهایی برگزار شد که مورد استقبال هم قرار گرفت و حاشیههای متعددی هم مانند قیمتهای نامتعارف و پلیبک خوانی داشت.
همچنان تکآهنگ؟
ظاهرا برگزاری این کنسرتها تاثیری روی میزان تولید تکآهنگها نداشت و طبق گفته دفتر موسیقی معاونت هنری وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در ماههای دی و بهمن سالجاری، مجوز ۹۶۳ تکآهنگ و ۶۹ آلبوم را صادر کرد. عددی که نشان میدهد هنوز شرایط کرونایی، خوانندگان را بهسمت تولید تکقطعهها سوق میدهد و همان فرمول قدیمی «معروف شدن با یک آهنگ» هنوز هم جواب میدهد. موسیقی پاپ همچنان پیشرو و پرطرفدار و ۶۹۹ اثر در این ژانر تولید شده است. ۱۳۰ اثر در ژانر موسیقی تلفیقی، ۴۸ اثر در ژانر موسیقی سنتی، ۳۹ اثر در ژانر موسیقی کلاسیک، ۴۶ اثر در ژانر موسیقی نواحی و یک اثر هم در ژانر کودک تولید شدهاند. این استقبال از تکآهنگها جدا از پیشرفت امکانات و سادهشدن امکانات تولید، به سلیقه مخاطبان هم ارتباط مستقیم پیدا میکند. جایی که انگار کسی دیگر حوصله شنیدن یک آلبوم کامل را ندارد. اما بهدلیل اینکه کنسرتها نمیتوانند با تکآهنگها پر شوند پس نیاز به تولید قطعات دیگر و آلبوم هم حس میشود. آلبومهایی که تعداد نسخه فیزیکیشان آنقدر کم هستند که اصلا دیده و شنیده نمیشوند. استقبال وزارت ارشاد از تکآهنگها و سهولت در اعطای مجوز، با هدف گستراندن محدوده فعالان و تنوع سلایق حتما قابل قبول است، اما نبودن نظارت در ادامه کار و رهاشدن این خوانندگان «یک قطعهای» در فضای مجازی و حقیقی نمیتواند خروجی مناسبی داشته باشد.
بهمن، ماه اول کنسرت
اولین ماهی که کنسرتها آزاد شد کیش بیشترین میزان میزبانی را داشت و 48 اجرا در آذرماه روی صحنه رفت. دیماه تعداد کنسرتها کمتر از ماه قبلش بود و به 44 اجرا رسید. اما دیگر کیش به تنهایی میزبان نبود و تهران و برخی شهرهای دیگر هم به این شهر جنوبی اضافه شدند. اوج اجراها در بهمنماه بود. جایی که جشنوارههای فجر هم فعال بودند و جشنواره موسیقی در شهرهای مختلف برگزار میشدند. در این ماه 101 اجرا روی صحنه رفت که عدد قابلتوجهی به نظر میرسد. تاکنون 49 کنسرت برگزار شده است. کیش با 129 و تهران با 66 کنسرت بیشترین تعداد میزبانی از کنسرتها را از آذرماه تاکنون به نام خودشان ثبت کردهاند.
از آذرماه تا امروز، مسعود صادقلو با 22 اجرا، رضا بهرام با 21 اجرا و بهنام بانی با 18 اجرا از پرکارترین خوانندگان این مدت بودند.
قیمتهای عجیب و غریب
دیگر باید کنسرت را کالایی برای مرفهان بدانیم؟ افزایش قیمت با توجه به ظرفیت 50درصدی توجیهپذیر است؟ یا تهیهکنندگان قرار است این کاهش درآمد یا شاید ضررهای احتمالی سال 99 را به این شکل جبران کنند. اگر در سال ۹۷ کف قیمت بلیت کنسرت ۴۰ هزار تومان و بیشترینش ۱۴۰ هزار تومان بود، در سال بعدش این رقم از ۵۰ تا ۱۸۵ هزار تومان در نوسان بود و در سال 99 نوبت کنسرتهای آنلاین و برخی کنسرتهای حضوری محدود بود؛ کنسرتهایی که از ۷۰ تا ۲۶۵ هزار تومان قیمت داشتند و کلی هم حرف و حدیث پشتشان بود. امسال و از آذرماه بلیتها با حداقل۷۰ هزار تومان و حداکثر ۵۵۰ هزار تومان برگزار شدند. کنسرتهایی که اتفاقا تمدید هم میشوند و کار را برای آنها که نمیخواهند هزینههای اضافی سفر را تحمل کنند آسان میکند. در ادامه جدول حداقل و حداکثر قیمت بلیت در سالجاری را مشاهده میکنید.
منبع: الف
کلیدواژه: اثر در ژانر موسیقی برگزاری کنسرت دفتر موسیقی هزار تومان تک آهنگ ها کنسرت ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.alef.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «الف» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۴۵۳۴۱۴۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
درباره کنسرتهای عصر گاهی بانوان و چند چالش
آفتابنیوز :
بهار ایلچی که از سال ۸۸ با گروه موسیقی بانوان «ستاره قطبی» فعالیت دارد و تا همین چند سال پیش گروه او جزو پرکارترین گروههای بانوان بود، درباره کمکار شدن گروهی که سرپرستی آن را برعهده دارد، به ایسنا میگوید: تا اواخر سال ۹۸ که در اسفندماه اجراهای موسیقی به خاطر شیوع ویروس کرونا متوقف شد، پرکارترین گروه بانوان در ایران بودیم که در سال بیش از ۱۰ الی ۱۲ اجرا در تهران داشتیم. با شیوع ویروس کرونا که حدود سه سال تا سه سال و نیم امکان برگزاری کنسرت نبود و تنها در سال ۱۴۰۰ با نصف ظرفیت برگزار کردیم.
کنسرتهای بانوان و چالش کار گروهی
در ادامه از او درباره اعضای گروهش سوال میکنیم، اینکه اعضای این گروه تا چه حد بدون تغییر باقی ماندهاند و اگر هم تغییر در کار بوده نحوه جایگزینی اعضا به چه صورت است؟
ایلچی پاسخ میدهد: در کار گروهی نمیتوان انتظار داشت که اعضا ثابت بمانند، به هر حال متأسفانه یا خوشبختانه بسیاری از نوازندگان و خوانندگان گروه تاکنون مهاجرت کردهاند یا ترجیح دادهاند به صورت مستقل کار کنند. به هر حال خیلی وقتها از صفر شروع کردهایم و گروه را دوباره از نو ساختهایم. به هر حال هر بار جایگزین کردن نوازندگانی که برای آموزش و آماده کردن آنها وقت گذاشتهایم، کار سختی است.
او ادامه میدهد: معتقدم یکی از رسالتهایم این است که بتوانم استعداد نوازندگان جوان را ببینم و به آنها امکان رشد و پیشرفت را بدهم که هم امکان استفاده از آنها در گروه میسر باشد و هم خودشان بعدا بتوانند از آنچه آموختهاند، استفاده کنند.
این هنرمند در همین راستا درباره نحوه همکاری گروه «پلاریس» با نوازندگان و خوانندگان مختلف میگوید: گاه اینگونه است که برخی از نوازندگان و خوانندگان بخاطر آشنایی که خودشان با گروه دارند درخواست همکاری میدهند و رزومهشان را ارسال میکنند که از بین آنها از افراد مستعد در گروه استفاده میکنیم. برخی از نوازندگان گروه نیز از سنین کودکی تحت آموزش اعضای خود گروه به حدی رسیدهاند که بتوانند روی صحنه کنسرت بروند؛ چراکه گروه «پلاریس» برای گروههای سنی کودک و نوجوان امکان فعالیت فراهم کرده تا بتوانند دیده شوند و رشد کنند.
او ادامه میدهد: البته امروزه شرایط با سال ۸۸ که من فعالیتم را با گروه آغاز کردم متفاوت است؛ زیرا در آن زمان نوازندههای خانم به خصوص در بخش سازهای پاپ مانند درام، پرکاشن یا گیتار الکتریک خیلی محدود بودند تا حدی که مجبور بودیم افرادی را که علاقه داشتند به کلاس بفرستیم تا به حدی استاندارد برای حضور روی صحنه کنسرت برسند. اما در سالهای اخیر تعداد نوازندههای خانمی که بتوانند با سازهای مختلف کار کنند خیلی بیشتر شده است؛ البته تعداد آنها و فضای برای کار کردنشان در حد مردان نیست، ولی شرایط مانند قبل هم کار را برای خانمها محدود نمیکند.
محدودیت سالنهای برگزاری کنسرت برای بانوان
ایلچی، اما زمانی که درباره بزرگترین مشکلی که گروههای بانوان با آن رو به رو هستند میپرسیم، به سالنهای برگزاری کنسرت میپردازد و میگوید: کنسرتهای بانوان تنها امکان اجرا در یک سالن تهران یعنی تالار وحدت را دارند. این سالن نیز چندان ظرفیت بالایی برای حضور تماشاگران ندارند که این امر موجب میشود، برگزاری کنسرت برای گروهی به بزرگی گروه ما در شرایط اقتصادی کنونی مقرون به صرفه نباشد. از طرف دیگر تالار وحدت اصلا نوبت برگزاری کنسرت نمیدهد و آن زمانی که نوبت برگزاری کنسرت میدهد، گروههای بانوان تنها امکان برگزاری کنسرت در سانس ساعت ۱۴ را آن هم در روز جمعه دارند. دو ظهر ساعتی است که برای کنسرت رفتن تعریف نشده است و اگر فردی بخواهد به کنسرت برود، پیش فرض ذهنی او روی ساعات عصر و شب است.
او ادامه میدهد: خوشبینانهترین حالتی که تالار وحدت طی سال به گروهی نوبت کنسرت بدهد، چهار سانس است؛ البته این اتفاق هم نمیافتد و اغلب شاید دو سانس به هر گروه نوبت اجرا بدهد. این در صورتی است که چند سال پیش حداقل چهار تا ۶ سانس در تالار وحدت کنسرت داشتیم، اما اکنون از آنجا که گروههای ویژه بانوان تعدادشان بیشتر شده است، نوبت اجرای بیشتری را به هر گروه اختصاص نمیدهند.
محدودیت برگزاری کنسرت بانوان در سایر شهرهای کشور
این هنرمند همچنین درباره ممنوعیت برگزاری کنسرت در سایر شهرهای کشور بیان میکند: یکی از معضلات گروههای بانوان این است که با وجود اینکه که کار ما مجوز دارد و قانونی است و بر اساس قوانین کشور در تهران روی صحنه میرویم، اما در شهرستانها اصلا اجازه برگزاری کنسرت نداریم. تنها شهری هم که توانستهایم بعد از هفت سال تلاش کنسرت داشته باشیم، بندر عباس بود.
او ادامه میدهد: در هیچ جایی از قانون ذکر نشده که بانوان نمیتوانند در شهرستانها کنسرت داشته باشند، اما افرادی هستند که به صورت فردی و سلیقهای عمل میکنند و این واقعا آزاردهنده است؛ زیرا این امر موجب محدود شدن کنسرتهایمان در تهران، پایین آمدن درآمدمان و شناخته نشدن ما در سطح کشور میشود.
از او سوال میکنیم که آیا تا به حال پیش آمده که در یک شهرستان مجوز برگزاری کنسرت داشته بوده باشند، اما کنسرت آنها لغو شده باشد؟ پاسخ میدهد: همانطور که گفتم تنها توانستهایم در بندرعباس آن هم بعد از هفت سال تلاش کنسرت داشته باشیم؛ البته قرار بود این کنسرت دو سانس باشد، اما یکی از سانسهای آن را با وجود استقبالی که صورت گرفت، لغو کردند.
اجاره بالای سالنهای کنسرت برای بانوان
ایلچی به اجارهای که برای سالنی مانند تالار وحدت پرداخت میکنند، میپردازد و میگوید که «با وجود اینکه گروههای بانوان ساعت ۱۴ باید کنسرت برگزار کنند، اما همپای گروههای غیربانوان برای برگزاری کنسرت اجارهبها پرداخت میکنند. با این وجود نه خدمات خوبی را دریافت میکنند و نه از قابلیت تالار اصلا میتوانند استفاده کنند؛ زیرا خیلی از کارها نیازمند قدرت بدنی و حضور مردان است.»
به گفته او آنها در کنسرتهایشان حتی نمیتوانند نورهای مختلفی مانند نور «فالو» را داشته باشند.
او در پایان میگوید که امیدوار است از این پس باتوجه مسئولین، مشکلات برگزاری کنسرت برای بانوان حل شود و بتوانند در سراسر ایران کنسرت برگزار کنند.
منبع: خبرگزاری ایسنا