حزی ملل اسلامی، ۵۶ سال بعد از محاکمه
تاریخ انتشار: ۱۶ اسفند ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۴۵۳۸۷۱۲
«خود بیژن جزنی که رهبر چریک‌های فدایی خلق بود، به من در زندان گفت: «جریان شما و مطرح‌کردن مبارزه مسلحانه به ما کمک کرد که ما هم روش مبارزه مسلحانه را در پیش گیریم.» در واقع نخستین گروهی که در ایران به طور رسمی شعار مبارزه مسلحانه علیه رژیم شاه را سر داد حزب ملل اسلامی بود.»
به گزارش ایسنا، روزنامه شرق نوشت: «۱۵ اسفند ماه سال ۱۳۴۴ دادگاه اعضای حزب ملل اسلامی برگزار شد و محمدکاظم موسوی بجنوردی به اعدام و باقی اعضا به حبس محکوم شدند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
اصغر قریشی، یکی از اعضای بازمانده حزب ملل، که همراه دیگر اعضای گروه به زندان محکوم شده بود، به مناسب سالگرد این محکومیت به «شرق» گفت: «شنبه اول آبان ۱۳۴۴ من سال سوم دانشکده فنی دانشگاه تهران بودم که استاد فیزیک ما دکتر صفری آخر جلسه من را صدا کرد و گفت: به دفتر من بیا! به دفتر او رفتم و گفت: سرهنگ رحیمی {رئیس ساواک دانشگاه تهران} تو را خواسته است. من از یک هفته قبل خبردار شده بودم که حزب ملل از طرف آقای صنوبری لو رفته است و متوجه شدم به خاطر همان قضیه من را می‌خواهند. پس از آن بلافاصله به خانه رفتم و اسناد حزب را از بین بردم و به سراغ مسئول حزبی‌ام آقای اکبر صلاح‌مند رفتم. البته او هم مخفی بود. به او گفتم: چه باید کرد؟ گفت: منتظر می‌مانیم تا ما را دستگیر کنند. شب‌هنگام به دایی‌ام که او هم عضو حزب بود، گفتم: احتمال دارد ما را دستگیر کنند. اتفاقا فردا صبح ساعت پنج شهربانی برای دستگیری ما آمد.
قریشی درباره جلسه دادگاه افزود: ما را بعد از بازجویی که سه ماه طول کشید به پادگان جمشیدیه بردند. آنجا یک زندان بود که دو قسمت داشت و در آمفی‌تئاتر پادگان جلسه دادگاه بدوی به ریاست تاج‌الدینی تشکیل شد و کیفرخواست توسط دادستان خوانده شد و وکلای تسخیری نیز به دفاع پرداختند. زمانی که رأی خوانده شد شعار الله مولانا ولا مولنکم را اعضای حزب خطاب به رؤسای دادگاه سر دادند. در آن جلسه آقای بجنوردی به اعدام و هفت نفر به حبس ۱۵ سال و دیگران به حکم‌های پایین‌تر محکوم شدند. من نیز به هشت سال محکوم شدم. البته اول پنج سال بود اما به خاطر دفاعیاتم سه سال به آن اضافه شد. در فروردین ۱۳۴۵ رأی نهایی دادگاه دوم خوانده شد و ما را به زندان‌های مختلف فرستادند. من و تعدادی دیگر را به بند ۹ زندان شماره یک که بند شرورها و قاتلان بود، فرستادند و یک اتاق کوچک هم به ما دادند که ۱۳ نفر بودیم. ما در اعتراض به این کار یک نامه نوشتیم و ۷۲ ساعت وقت دادیم که اگر ما را منتقل نکنند، اعتصاب غذا می‌کنیم که پس از ۴۸ ساعت ما را به بند دیگری در زندان شماره دو بردند. پنج ماه آنجا بودیم و سپس به زندان شماره سه منتقل شدیم.
او درباره شرایط زندان اضافه کرد: در سال ۱۳۵۱ نیز یک کتاب عربی به نام «دولتنا» به دستم رسید تا آن را ترجمه کنم. این کتاب درباره روابط حکومت پهلوی و اسرائیل بود. پس از آن ترجمه آماده شد که به زندان بیرون بفرستیم اما در بهمن ۵۱ به سلول ما آمدند و تمام کتاب‌ها و یادداشت‌های من و آقای حجتی را بردند. من منتظر بودم که به خاطر ترجمه آن کتاب دوباره محاکمه شوم. به نظرم اوایل سال ۱۳۵۲ بود که از ساواک به زندان آمدند و من را خواستند و بازجویی کردند و همواره منتظر محاکمه مجدد بودم. اما نهایتا در شهریور ۱۳۵۲ آزاد شدم. مدت زمان زندانی سیاسی ۳۶۵ روز نبود و ۳۶۰ روز حساب می‌شد به خاطر همین دو ماه زودتر از هشت سال در ۱۴ شهریور ۱۳۵۲ در زندان کرمان آزاد شدم. روز قبل از آزادی هم ساواک من را خواست و درخواست کردند که نامهای را امضا کنم که گفتم هرگز امضا نمی‌کنم اگر می‌خواستم این حرف‌ها را امضا کنم که هشت سال زندان نمی‌ماندم.
در پایان اصغر قریشی درباره سرنوشت سیاسی اعضای حزب ملل پس از پیروزی انقلاب به «شرق» گفت: بعد از انقلاب اعضای حزب ملل سمت‌های مهمی گرفتند مانند آقای ابوشریف که اولین فرمانده سپاه بود. آقای بجنوردی هم استاندار اصفهان و نماینده مجلس شد. ابوالقاسم سرحدی‌زاده هم عضو حزب جمهوری اسلامی بود. حاج حسن طباطبایی نیز معاون وزیر کشاورزی شد و مسئولیت‌های نسبتا مهمی را اعضای حزب ملل بر عهده گرفتند. من هم از خرداد ۶۹ تا آبان ۷۳ در اندونزی و چهار سال هم در یمن سفیر بودم.
محمد پیران نیز یکی از بازماندگان حزب ملل اسلامی است. وی پیش‌تر در گفت‌وگویی با روزنامه مستقل درباره این حزب و نحوه لورفتن آن گفته است: «مهر ۱۳۴۴ حزب ملل اسلامی با یک هویت مخفی و معتقد به مبارزه مسلحانه از نوع جنگ‌های چریکی ویتنام و الجزایر تشکیل شد. روابط بین اعضا و مسئولین به صورت کلاس و مدرسه با نامهای مستعار انجام گرفت تا اعضا همدیگر را نشناسند و در صورت دستگیری و لورفتن تمام افراد به دام پلیس گرفتار نشوند. این دوران که تقریبا سه سال طول کشید، مرحله جذب و آموزش اعضای جدید بود و عمل خاصی غیر از آموزش و عضوگیری صورت نگرفت. البته ضمن آموزش‌ها، تهیه اسلحه گرم جهت مبارزه و نیز طرز ساخت مواد منفجره و کم و بیش آموزش‌های نظامی در کلاس‌ها مطرح می‌شد. تنها یک طرح ناتمام درباره شناسایی و برداشت پول از شرکت یخ مطرح بود که در نهایت عملی نبود. کار چشمگیر حزب در این مرحله تهیه دستگاه پلی‌کپی و تکثیر بود جهت انتشار نشریه‌ای به نام ماهنامه خلق که ارگان رسمی حزب ملل اسلامی نام گرفت و تا دوازده شماره نیز چاپ و منتشر شد. البته انتشار ماهنامه بیشتر بین اعضای حزب انتشار یافت و عمده مطالب آن مقالات سیاسی از اوضاع جهان و منطقه خاورمیانه و نیز تفاسیری از قرآن و نهج‌البلاغه بود که عمدتا به قلم رهبر حزب آقای موسوی بجنوردی تحریر می‌شد.
نگاهی به سرنوشت اعضا بعد از انقلاب
سیدمحمدکاظم موسوی بجنوردی
ضمن مشارکت در تأسیس حزب جمهوری اسلامی به سمت استانداری اصفهان منصوب شد و سپس در سال ۵۹ به مجلس اول راه یافت. او از میانه دهه ۶۰ از سمت‌های دولتی فاصله گرفت و به کار تحقیقی در دایره‌المعارف اسلامی مشغول شد اما با پیروزی خاتمی در سال ۷۶ ریاست کتابخانه ملی و مشاور رئیس‌جمهور را به سابقه خود اضافه کرد.
سیدمحمد میرمحمدصادقی
در دولت شهید رجایی و شهید باهنر به سمت وزارت کار منصوب شد اما او نیز مانند دیگر هم‌حزبی‌های خود از میانه دهه ۶۰ سیاست‌ورزی رسمی را کنار گذاشت و بیشتر در بنیادهای عام‌المنفعه از جمله بنیاد رشد به فعالیت پرداخت.
محمدجواد حجتی کرمانی
سابقه مبارزاتی او در زندان‌های زمان شاه باعث شده بود عمده انقلابیون نام حجتی کرمانی را شنیده باشند و به نوعی محبوب انقلابیون نیز بود. پس از پیروزی انقلاب، امامت جمعه کرمان، عضو مجلس خبرگان قانون اساسی، عضو مجلس شورای اسلامی اول و عضویت مجلس خبرگان رهبری را در سابقه خود دارد. هم‌اکنون نیز در آستانه ۹۰ سالگی فعالانه به کار تحقیقی و پژوهشی می‌پردازد.
عباس آقازمانی (ابوشریف)
شاید یکی از پرفرازونشیب‌ترین سرنوشت‌ها میان اعضای حزب ملل را عباس آقازمانی تجربه کرد. او پس از انقلاب به عنوان یکی از مهم‌ترین فرماندهان سپاه و سپس سفیر ایران در پاکستان و حضور فرهنگی - نظامی در افغانستان سابقه قابل توجهی از خود به جا گذاشت.
جواد منصوری
فرمانده سپاه، سفیر ایران در چین، سفیر ایران در پاکستان و معاون وزارت خارجه
عباس دوزدوزانی
فرمانده سپاه، وزیر ارشاد، معاون وزیر علوم، نماینده مجلس اول، عضو شورای شهر اول تهران
ابوالقاسم سرحدی‌زاده
وزیر کار، نماینده سه دوره مجلس
محمد پیران
نماینده مجلس ششم
مرتضی حاجی
معاون وزیر ارشاد، وزیر تعاون، مدیرعامل روزنامه همشهری
محمدکاظم سیفیان
شهردار تهران، ریاست بنیاد مسکن، نماینده مجلس چهارم»
انتهای پیام
منبع: ایسنا
کلیدواژه: تاريخ مبارزه مسلحانه حزب ملل اسلامی اعضای حزب ملل نماینده مجلس
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.isna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۴۵۳۸۷۱۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
عضو شورای اسلامی کلانشهر اهواز :کلانشهر اهواز امینی شهردار را نمی‌خواهد | کسی ندای هل من ناصرا ینصرنی اهواز را نمی شنود
سید ناصر مهداوی عضو شورای اسلامی کلانشهر اهواز در گفتگوی اختصاصی با خبرگزاری خبرآنلاین گفت : سیزده جلسه برای برکناری شهردار اهواز برگزار شده است و تمام این جلسات به دلیل غیبت عده‌ی مشخصی از اعضای شورای شهر برگزار نشده است.
آیا کاپیتالاسیون در شورا حکم فرما شده ، که برخی خود را فراتر از قانون میدانند؟
مهداوی در ادامه با اشاره به غیبت های مکرر برخی از اعضای شورای شهر گفت: اگر قانون در این مسئله فصل الخطاب است، چرا مسئولان مربوطه به قانون عمل نمی کنند؟ آیا این افراد فراتر از قانون هستند که این گونه بی محابا در جلسات حاضر نمی‌شوند؟ آقایان و مدیران شهر و استان، بیت المال و حق الناس در حال تضییع شدن است، چرا کسی ندای هل من ناصرا ینصرنی اهواز را نمی شنود.
عضو شورای شهر اهواز در ادامه خاطرنشان کرد: وضعیت اسفناک خدمات شهری، نارضایتی شهروندان از اوضاع شهر و برگزاری سیزده جلسه برای برکناری شهردار نشان میدهد که اهواز، امینی شهردار را نمی‌خواهد.
وی افزود: برخی از اعضای شورا که برای فراری دادن شهردار از برکناری در جلسات غیبت می کنند بدانند بخشی از عمر این شورا و شهر را با غیبت‌های خود هدر دادند، این در حالی است که در همین مدت چقدر میتوانستیم به لحاظ کاری به ارتقای خدمات رسانی و آبادانی شهر مثمر ثمر باشیم.
مهداوی با تاکید بر اینکه در دفاع از حق الناس و منافع شهر کوتاه نخواهیم آمد، گفت: مشکل ما این است که پا در کفش کسانی کرده ایم که میدانند با رفتن امینی(شهردار اهواز)، منافع شخصی آنها به خطر افتاده و بسیاری از معادلات شهر برهم خواهد خورد به همین منظور برای ماندن شهردار اهواز تا حد توان و آخرین لحظه حاضر به عقب نشینی از مواضع خود نیستند.
امینی شهردار اهواز باشد یا نباشد، اداره شهر بر همین پاشنه خواهد چرخید
مهداوی در ادامه با اشاره به حضور بی‌ثمر رضا امینی در شهرداری اهواز گفت: بود و نبود شهردار در شهرداری تغییری در شهر ایجاد نخواهد کرد، چرا که در امورات اجرایی فردی خنثی است و زیر آب رفتن بسیاری از مناطق با کمترین میزان بارندگی، وضعیت اسفناک خدمت رسانی به مناطق محروم، تعطیلی پروژه های عمرانی و از همه مهمتر عقب افتادن حقوق پرسنل رسمی و پیمانی شهرداری که در تاریخ این شهر بی سابقه است گواه این ادعاست.
عضو شورای اسلامی شهر اهواز افزود: شهرداری که حاضر نیست ریز هزینه‌کرد حق آلایندگی را به شورا بدهد قطعا امانتدار شایسته ای نخواهد بود، در ضمن حق آلایندگی که قانونا و شرعا باید صرف توسعه فضای سبز، ایجاد پارک و بوستان و پروژه های عمرانی این شهر شود متاسفانه در جاهای دیگر هزینه شده است.
مهداوی در پایان گفت: اکثریت اعضای شورای شهر اهواز که نمایندگان مردم هستند با برگزاری ۱۳ جلسه شورا به زمین و زمان و شخص آقای شهردار گفتند رضا امینی شهردار اهواز را به واسطه عملکرد ضعیف و امتناع از سکونت خانواده‌اش در اهواز نمی‌خواهند اما اصرار آقای شهردار و برخی اطرافیان ایشان برای ماندن بسیار تعجب آور است.
23
برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1902275
تداوم بارندگیها در کشور / دمای هوا در بعضی مناطق کاهش مییابد