به نقل از «فارس»

شاهکار میکل‌آنژ با باکتری مرمت شد!/مضرترین تک سلولی‌ها مفیدترین شدند+عکس

تاریخ انتشار: ۲۱ اسفند ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۴۵۶۸۴۳۷

به گزارش خبرنگار تجسمی خبرگزاری فارس به نقل از گاردین، دانشمندان به راه حلی غیرمتعارف برای مشکل چندین قرن کثیفی در بنای یادبود خانواده مدیچی متوسل شدند.

کلیسای کوچک خانواده مدیچی که توسط میکل‌آنژ ساخته شده، با کمک باکتری‌ها پاکسازی شد تا به مناسبت ۵۴۵امین سالگرد تولد استاد رنسانس در معرض نمایش عموم قرار بگیرد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

میکل‌آنژ در سال ۱۵۲۰ مأموریت یافت تا مجسمه جدید را در کلیسای مدیچی در کلیسای سن لورنزو در فلورانس بسازد.

مرمت‌کنندگان برای پاک کردن جرم‌ها و آلودگی‌هایی که در طول قرن‌ها انباشته شده بود تلاش کردند تا اینکه به یک راه‌حل غیر متعارف متوسل شدند: باکتری‌!

این مقبره با مجسمه‌هایی تزیین شده که شباهت‌های دو دوک از خانواده قدرتمند مدیچی، جولیانو دی لورنزو و لورنزو دی پیرو، به علاوه چهار چهره تمثیلی که نمایانگر زمان‌های مختلف روز هستند، و مدونا و کودک است.

یک تیم حرفه‌ای هشت سال را صرف بازسازی این بنای تاریخی کردند و از ژل تزریق شده با باکتری در مرحله نهایی پروژه برای حذف سرسخت‌ترین آثار آلودگی استفاده کردند.

دانشمندان ۱۱ سویه از باکتری‌ها را روی سنگ مرمر آزمایش کردند تا اینکه مشخص شد که سه گونه غیر سمی - Serratia ficaria SH7، Pseudomonas stutzeri CONC11 و Rhodococcus sp. ZONT - برای شاهکار میکل آنژ موثرترین باکتری‌ها هستند. باکتری Serratia ficaria که باعث عفونت ادراری می‌شود، توانست ظرف دو روز خاک مقبره را پاک کند.

بخشی از تابوت در وضعیت بدی قرار داشت، زیرا بقایای جسد الساندرو مدیچی، حاکم فلورانس که ترور شده بود، همانطور که در آن زمان برای اعضای خانواده مدیچی مرسوم بود، در مقبره دفن شد. این بدان معنا بود که با گذشت زمان مایعات آلی جسد شروع به نفوذ کرده و آثار میکل آنژ را لکه دار می‌کرد.

مرمت سال گذشته به پایان رسید و آرامگاه پاکسازی شده در رویدادی به میزبانی آکادمی هنرهای طراحی به نمایش عموم درآمد.

مونیکا بیتی، مورخ هنر و رئیس سابق موزه کلیساهای مدیچی، که پروژه مرمت را رهبری می‌کرد، گفت: «ترمیم یکی از نمادین‌ترین مکان‌های هنری نیازمند دانش، تجربه و علم همراه با ویژگی‌های حساسیت و هوش بود. به همین دلیل، کار از ابتدا مورد آزمایش قرار گرفت و سپس تحت بررسی‌های اوپتیکی، روش شناختی و علمی مداوم قرار گرفت.

میکل‌آنجلو دی لودوویکو بوئوناروتی سیمونی شناخته‌شده به عنوان میکل‌آنژ زاده ۶ مارس ۱۴۷۵ - درگذشتهٔ ۱۸ فوریهٔ ۱۵۶۴، نقاش، پیکرتراش، معمار و چکامه‌سرای ایتالیایی رنسانس والازادهٔ جمهوری فلورانس بود که اثری شگرف بر گسترش هنر غربی داشت. استعدادهای چند جانبهٔ هنری‌اش چنان بود که از سوی خیلی از بزرگ‌ترین هنرمندان معاصر خودش و نیز برخی از بزرگ‌ترین هنرمندان تاریخ، وی را در کنار فلورانسیِ دیگری یعنی لئوناردو دا وینچی غالباً به عنوان یکی از نامزدهای الگوی مثالی یک همه‌چیزدان در نظر می‌گیرند.

شماری از آثار هنری میکل آنژ در زمینه نقاشی، پیکرتراشی و معماری در میان نام‌آورترین آثار هنری که وجود دارند، به ثبت رسیده‌اند. آثار هنری وی در زمینه‌های نامبرده تعداد شگرفی دارند؛ با نگاه به فزونی تعداد نامه‌های بازمانده، شرح حال‌ها و مستندات تاریخی، وی برترین هنرمند سده شانزدهمی است که در موردش مستنداتی تاریخی وجود دارند. وی دو نمونه از شناخته شده‌ترین آثارش، «پیئتا» و «داوود»، را پیش از سن سی‌سالگی خلق کرد. به رغم این که او احترام اندکی برای نقاشی قائل بود، دو مورد از تأثیرگذارترین فرسکوها در تاریخ هنر غرب یعنی صحنه‌هایی از آفرینش (بر سقف پرستشگاه سیستین در رم) و واپسین داوری (بر روی دیوارهایش) را خود آفریده بود. طراحی کتابخانه لورنزی توسط وی، کاری پیشرو در معماری تکلف‌گرا بود.

در سن ۷۴ سالگی، وی به عنوان معمار کلیسای سن پیترو، جانشین آنتونیو دا سانگالو شد تا پایانه باختری کلیسا و نیز گنبد آن با انجام برخی تغییرات، با معماری وی (البته پس از مرگش) به اتمام برسد.

میکل آنجلو (آنژ) نخستین هنرمند غربی بود که زندگی‌نامه‌اش در دوران زندگی‌اش به رشته تحریر درآمد. در حقیقت، دو زندگی‌نامه از وی در طول حیاتش نوشته‌ شدند. در یکی از آنان که نگارنده‌اش جورجو وازاری است، ادعا شده که آثار هنری میکل آنژ از آثار هر هنرمند زنده یا مُرده‌ای فراتر رفته‌اند و «نه تنها در یک هنر برجسته بوده، بلکه در تمامی سه هنر مذکور نیز در صدر قرار دارد.»

معاصران وی اغلب فره و شکوهش را می‌ستودند. تلاش‌هایی که توسط هنرمندانِ پس از او برای تقلید فراورده‌های هنری‌اش به عمل آمدند، به سبک بسیار شخصی تکلف‌گرایی منتج شدند که خود جنبش بزرگ بعدی در تاریخ هنرِ پس از رنسانس والا بود.

انتهای پیام/

منبع: فارس

کلیدواژه: فیسبوک مقبره باکتری دانشمند مجسمه کلیسا آثار هنری میکل آنژ

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.farsnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «فارس» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۴۵۶۸۴۳۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

شیر گاو برای تولید داروهای مبتنی بر mRNA قابل استفاده است

به گزارش خبرگزاری مهر، روش‌های درمانی مبتنی بر ریبونوکلئیک اسید (RNA) ابزار قدرتمندی در اختیار محققان قرار می‌دهد تا راهی برای هدف قرار دادن بیماری‌های غیرقابل درمان در سطح مولکولی ارائه دهند. در حالی که این ساختارهای زیستی می‌توانند به طور موثری با تزریق، مانند واکسن ضدکرونا تحویل داده شوند، تاکنون هیچ راه موفقی برای تحویل آن‌ها به صورت خوراکی وجود نداشته است، زیرا این داروها در شرایط سخت روده از بین می‌روند.

در مقاله‌ای که در مجله Nanobiotechnology منتشر شده است، دکتردریتون ولاسالیو و تیم محققان وی دریافتند که ذرات ریز در شیر گاو به نام وزیکول‌های خارج سلولی (EVS) می‌توانند به طور مؤثر از داروهای RNA محافظت کرده و آن‌ها را تحویل دهند.

ولاسالیو می‌گوید: «تجویز خوراکی داروها، راحت‌ترین و معمولاً ارزان‌ترین راه برای مصرف دارو است زیرا به متخصصان مراقبت‌های بهداشتی متکی نیست. توانایی ارائه داروهای بیولوژیکی مانند روش‌های درمانی RNA اغلب با مشکلاتی روبرو هستند که استفاده از ذرات داخل شیر می‌تواند به رفع این مشکل کمک کند.»

وی افزود: «این دستاورد می‌تواند منجر به عرضه روش‌های انقلابی و پایدار و همچنین مقرون به صرفه و در دسترس اسید نوکلئیک خوراکی برای بیماری‌ها شود که تأثیرات اجتماعی زیادی دارد.»

وزیکول‌های خارج سلولی سامانه‌های نانویی بوده که مولکول‌های بیولوژیکی را در بدن حفظ می‌کنند و دسترسی مولکول‌ها را به سلول‌ها کنترل و تنظیم می‌کنند. در حالی که وزیکول‌های خارج سلولی برای تحویل دارو به طور گسترده مورد بررسی قرار گرفته است، استفاده از وزیکول‌های خارج سلولی موجود در شیر برای رهایش خوراکی داروهای RNA به طور گسترده‌ بررسی نشده است. با این حال، وزیکول‌های خارج سلولی موجود در شیر به طور طبیعی برای جذب در روده مناسب هستند زیرا تصور می‌شود این سیستم‌ها به عنوان ابزاری برای انتقال مولکول‌های بیولوژیکی از مادر به کودک تکامل یافته‌اند.

محققان این پروژه پس از استخراج وزیکول‌های خارج سلولی از شیر گاو، آن‌ها را با مولکول‌های RNA برای درمان بیماری التهابی روده (IBD) پر کردند. این وزیکول‌های خارج سلولی قادر به انتقال مولکول‌های RNA درمانی در سد روده در مدل‌های آزمایشگاهی پیشرفته روده انسان بودند. در مطالعات حیوانی روی موش، وزیکول‌های خارج سلولی شیر بار RNA التهابی مربوط به IBD را کاهش دادند.

این امر باعث می‌شود درها برای روش‌های درمانی خوراکی RNA برای طیف گسترده‌ای از بیماری‌ها از جمله بیماری‌های قلبی، دیابت و واکسن در برابر سایر عفونت‌های ویروسی باز شود.

کد خبر 6093930 مهتاب چابوک