به نقل از «خبرگزاری برنا»

چرا نباید برای عید ماهی قرمز بخریم؟

تاریخ انتشار: ۲۱ اسفند ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۴۵۷۴۱۲۱

فعال محیط زیست گفت: با خرید ماهی قرمز و یا هر حیوان دیگری دلالان حیوانات را تشویق می کنیم که آمار پرورش و فروش غیر قانونی آن ها را بالا ببرند.

ظهیر تهرانی فعال محیط زیست در گفت‌وگو با خبرنگار اجتماعی خبرگزاری برنا اظهار کرد: گونه بومی ای از حیوانات به گونه ای گفته می شود که در یک منطقه معین، بدون دخالت انسان به وجود می‌آید و اگر نظر تاریخی، حتی هزاران سال در آن جا ساکن باشد تهدیدی برای تنوع زیستی ایجاد نمی‌کند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

وی با بیان اینکه گونه غیر بومی گونه ای است که خواستگاهش از جای دیگری است و به طور فرض برای ایران نباشد، افزود: این گونه به طروقی وارد ایران می‌شود و می تواند برای تنوع زیستی کشور تهدید جدی محسوب شود.

وی ادامه داد: ماهی قرمز( یا کاراس) یک گونه مهاجم برای کشور ما محسوب می‌شود.

این فعال محیط زیست با اشاره به اینکه به طور کلی 3 گونه کاراس در کشور داریم که حدس می زنیم اولین بار به طور تصادقی با ماهیان با ارزش تجاری وارد ایران شده باشد، تصریح کرد: این ماهی اول به صورت قرمز است و بعدش که بزرگتر می‌شود به رنگ خاکستری درمی‌آید و به یکی از وحشی ترین و بی رحم ترین گونه ها تبدیل می‌شود.

ماهی قرمز در جشن های ایران باستان کاربرد داشته است؟

وی افزود: از کیفیت مراسم نوروزی در دوره هخامنشی یا به طور کلی ایران باستان، اطلاعات درستی نداریم.

این فعال محیط زیست با اشاره به اینکه هیچ مدرک موثقی مبنی بر اینکه اشاره به حضور ماهی( از هر نوعی) در مراسم بکند، تاکنون به دست نیامده است، تصریح کرد: ردپای حضور ماهی در سفره هفت سین نهایتا به دوره قاجار برمی‌گردد.

وی با اشاره به اینکه ماهی قرمز قابلیت بکرزایی دارد، یعنی بدون وجود ماهی نر می تواند ویروس وار در تعداد خیلی بالا، ماهی جدید تولید کند، گفت: ماهی‌های جدید، غذاگونه های بومی ایران را در حجم بالا می خوردند.

تهرانی تصریح کرد: ماهی های جدید تخم ماهی و لارو را می خورند و اجازه تکثیر ماهی های بومی ما را نمی‌دهند.

این فعال محیط زیست با بیان اینکه ماهی قرمز به خاطر قابلیت ماده زایی، می تواند از اسپرم «کپورماهیان» که برای بارور شدن کپورهای بومی ایران، توسط خود ماهی در آب رها شده استفاده کند، تصریح کرد: ازدیاد ماهی کاراس، دوباره منجر به افزایش جمعیت گونه مهاجم و کاهش غذا برای ماهی های بومی خودمان می‌شود. همچنین ضمنا اسپرم های که باید تخمک ماهی بومی ایران را تکثیر و بارور کند، از این طریق نابود می شود.

تهرانی تصریح کرد: ماهی کاراس به شدت وحشی است و ماهی های بومی ایران را می زند. همچنین به ماهی های بومی، اجازه زندگی آرام و تغذیه درست را نمی دهد. البته این ماهی آبزیان بومی ایران را به یک انزوا ناخواسته می کشاند که تلاشی برای ادامه بقا نداشته باشند.

وی تأکید کرد: از آن جایی که جمعیت ماهی های قرمز به شکل غیر طبیعی زیاد شده است صیادان کهنه کار و محلی، هرچقدر تور می‌اندازند به جای اردک ماهی، کپور و... که جنبه تجاری دارند، ماهی بدمزه کاراس به تورشان می افتد که هیچ سودی ندارد و صیاد دائم متضرر می شود.

این فعال محیط زیست با بیان اینکه باله های ماهی کاراس خیلی تیز و برنده است، افزود: زمانی که این ماهی به تور می افتد باعث تخریب تور می شود، همچنین دست های خسته ی صیاد را هم به شدت زخمی می کند و آسیب جدی می بینند.

وی با اشاره به اینکه این ماهی در برابر استرس های محیطی و آلودگی آب، بسیار سازگار و مقام شده و تغذیه اش بیشتر از بستر رودخانه ها و تالاب هاست، گفت: درمناطقی که این ماهی زندگی می کند، آب دائم گل آلود است.

تهرانی تصریح کرد: با خرید ماهی قرمز و یا هر حیوان دیگری دلالان حیوانات را تشویق می کنیم که آمار پرورش و فروش غیر قانونی آن ها را بالا ببرند.همچنین به انقراض زودرس گونه های ناب مثل سمندرهای کوهستانی ایران کمک می کنیم.

انتهای پیام/

منبع: خبرگزاری برنا

کلیدواژه: محیط زیست برنا ایران سفره هفت سین ویروس افزایش جمعیت تخمک تغذیه استرس تالاب حیوان عید نوروز ماهی قرمز فعال محیط زیست بومی ایران ماهی های بومی ماهی قرمز

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.borna.news دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری برنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۴۵۷۴۱۲۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

طالبان هیچ‌گونه قاعده و قانونی در حوزه مرزبانی ندارد

به گزارش «تابناک»، در همین زمینه، روزنامه «شرق» در گفت‌وگویی با عبدالمحمد طاهری سعی کرده است جنبه‌های این اقدام و در کل مناسبات مرزی ایران و افغانستان در دوره حکومت طالبان را به شکل دقیق‌تر کنکاش کند. آنچه در ادامه می‌خوانید، ماحصل گپ‌و‌گفت با اولین مستشار و رایزن فرهنگی وزارت امور خارجه ایران در وزارت معارف افغانستان است که در کارنامه دیپلماتیک خود علاوه بر کارداری ایران، سابقه مشاور سیاسی برخی چهره‌های افغانستان نظیر محمد حنیف اتمر، وزیر امور خارجه سابق افغانستان را هم دارد.

‌جناب طاهری پنجشنبه هفته گذشته شاهد دستگیری تعدادی از مرزبانان ایرانی بودیم که به نظر می‌رسد با ورود اشتباهی آنان به خاک افغانستان رخ داد و ساعاتی بعد هم آزاد شدند. جدای از این نکته، شما روند درگیری و دستگیری مرزی بین ایران و افغانستان از زمان روی کار آمدن حکومت دوم طالبان را چگونه می‌بینید؟

اتفاقا نکته همین‌جاست که اگر موضوع صرفا ورود اشتباهی و غیرعمدی مرزبانان ایرانی به خاک افغانستان بود، دستگیری آنها از طرف طالبان می‌تواند یک واکنش طبیعی جلوه کند؛ کمااینکه در دیگر نقاط مرزی امکان وقوع آن وجود دارد. اما مسئله اساسی اینجاست که در بازه زمانی سه‌ساله‌ای که از روی کار آمدن حکومت دوم طالبان می‌گذرد، به نظر می‌رسد هم شدت درگیری‌ها با مرزبانان ایرانی و هم تعداد دفعات دستگیری مرزبانان کشور رو به افزایش است؛ تا جایی که اکنون خبرهایی دال بر این وجود دارد که وزارت کشور و هنگ مرزبانی ایران موضوع ایجاد دیوار مرزی را به شکل جدی‌تر در دستور کار خود قرار داده‌اند. هرچند به نظر می‌رسد در وهله اول این دیوار مرزی با هدف توقف در رفت‌وآمد مهاجران غیرقانونی به داخل خاک ایران، تردد‌نداشتن گروه‌های تروریستی و باندهای قاچاق مواد مخدر در مرز است، اما نمی‌توان شدت و وسعت درگیری نیروهای طالبان با مرزبانان ایرانی را هم یکی از عوامل مهم در تغییر نگاه تهران به حوزه مرزداری با افغانستان ندانست.

‌دستگیری مرزبانان ایرانی صرفا از این جنبه قابلیت ارزیابی دارد یا حضرت‌عالی ابعاد تحلیلی دیگری را متصور هستید؟

دستگیری مرزبانان ایرانی صرفا یک جنبه ندارد. جنبه مهم‌‌تر دیگر این است که ثابت شد طالبان فارغ از قرائت‌های ایدئولوژیک تندروانه خود که می‌تواند یک تهدید امنیتی باشد، مشخصا در موضوع سرزمین‌های ایران پشت دیوار مرزی حاضر به همکاری با ایران نخواهد بود. به بیان دیگر این‌دست رفتارها نشان از سخت‌گیری طالبان دارد و هم‌زمان با آن مؤیدی بر آن است که طالبان هیچ‌گونه قاعده و قانونی در حوزه مرزبانی و مرزداری را ملاک عمل و رفتار خود قرار نمی‌دهد و کوچک‌ترین توجهی هم به قراردادهای فی‌ما‌بین برای ترسیم مرز دو کشور ندارد.

‌پس به باور شما امکان تداوم و تشدید درگیری‌های مرزی و همچنین احتمال درگیری مرزبانان وجود دارد؟

بدون ‌شک چنین است. این یک چیز طبیعی است و در همه مرزها روی می‌دهد؛ اما موضوع مرز ایران و افغانستان از زمان طالبان فرق دارد.

‌چه فرقی؟

فرق اصلی به سایه سنگین نگاه‌های رادیکال ایدئولوژیک طالبان و خوانش‌های تند ناسیونالیستی آنان باز‌می‌گردد؛ بنابراین اساسا نیروهای مرزبانی افغانستان که همان نیروهای طالبان هستند، نیروهای آموزش‌دیده‌ای نیستند که بخواهند حرفه‌ای رفتار کنند، بلکه بر مبنای خوانش‌های ایدئولوژیک و قرائت‌های ناسیونالیستی پشتونی خود به مسائل مرزی و سرزمینی نگاه می‌کنند. در‌حالی‌که با توجه به حساسیت موضوع مرزبانی و مرزداری و همچنین حوزه امنیتی مربوط به حوزه هنگ مرزی باید مرزبانان افغانستان یا مشخصا نیروهای طالبان در حوزه مرزبانی و مرزداری تجربیات لازم را ببینند که خدای ناکرده از تکرار این اتفاقات جلوگیری شود یا از وقوع حوادث تلخ‌تر پیشگیری کرد. کسی نمی‌تواند تضمین بدهد که در درگیری‌های پیش‌روی احتمالی یا بروز خطای سهوی مرزبانان ما که کاملا طبیعی است، شدت تنش تا چه حد بالا خواهد رفت و آیا خدای‌ ناکرده این تنش‌ها کشته یا زخمی به دنبال خواهد داشت یا نه؟ اینجاست که وزارت امور خارجه، وزارت کشور و همچنین هنگ مرزی جمهوری اسلامی ایران باید به شکل جدی، صریح و بدون پرده، طالبان را وادار کند در موضوع مشخص مرزبانی و مرزداری یا به قوانین و مقررات پایبند باشد یا آموزش‌های لازم را در‌این‌باره ببیند که بداند اختلافات مرزی باید چگونه اداره شود. نمی‌توان با نگاه‌های شعاری، احساسی و ایدئولوژیک پشتونی به مرزداری پرداخت؛ چون این نوع نگاه‌های تندروانه که متأسفانه با نگاه‌های ایدئولوژیک هم درآمیخته است، خود‌به‌خود زمینه‌ای برای هرگونه درگیری و تنش ناخواسته خواهد بود.

مسئله خطرناک‌تر اینجاست که چون نیروهای طالبان با همان نگاه ایدئولوژیک تندروانه و قرائت‌های ناسیونالیستی پشتونی به مرزبانی و مرزداری نگاه می‌کنند، هرگونه تردد یا ورود سهوی مرزبانان ایرانی به خاک افغانستان را با نگاه امنیتی و تلاش برای بر‌هم‌زدن حاکمیت طالبان تحلیل می‌کنند که می‌تواند به یک واکنش و برخورد سخت طالب‌ها منجر شود. شاید در اتفاق پنجشنبه گذشته با یک مذاکره، شش مرزبان در کمال صحت و سلامت به کشور بازگشتند، اما نمی‌توان این یقین را حاصل کرد که در صورت بروز اتفاقات مشابه، درگیری‌ها بیشتر نشود. ما تجربه تلخ درگیری‌های مرزی طالبان افغانستان با نیروهای مرزی پاکستان در همین سه سال اخیر را فراموش نکرده‌ایم که کماکان ادامه دارد و حتی تشدید هم پیدا کرده است. پس این موضوع اصلا چیزی ساده و طبیعی نیست که بخواهیم از کنار آن و بدون حساسیت رد شویم. من معتقدم طالبان در حوزه مرزبانی و مرزداری با سوء‌نیت رفتار و برخورد می‌کند و باید هرچه زودتر جلوی آن گرفته شود تا این رویه به عادت طالبان تبدیل نشود که هر زمان و هر جا که دلش خواست، با سلیقه خود عمل کند. مرزبانی و مرز‌داری قاعده و قانون دارد و طالبان هم باید به آن تمکین کند؛ در غیر ‌این ‌صورت سنگ روی سنگ بند نمی‌شود.