به نقل از «بیتوته»

علل و درمان نکروزو اسپرمی یکی از علل ناباروری در مردان

تاریخ انتشار: ۲۲ اسفند ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۴۵۷۴۵۸۸

قرار گرفتن در معرض سموم دلیل نکروزو اسپرمی است

علل و درمان نکروزو اسپرمی

نکروزواسپرمی یا نکروسپرمی اصطلاح پزشکی است که زمانی را توصیف می کند که اسپرم مرده (یا نکروزه) در نمونه مایع منی تازه است. نکروزو اسپرمی را می توان به عنوان متوسط (50٪ تا 80٪ اسپرم نکروزه) یا شدید (80٪ یا بیشتر از اسپرم نکروزه) طبقه بندی کرد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

اگر 30٪ از اسپرم یا کمتر نکروز باشد، یک نمونه اسپرم "طبیعی" در نظر گرفته می شود.

آستنوزو اسپرمی و نکروزو اسپرمی، از علل بالقوه ناباروری مردان هستند

علل نکروز اسپرمی

کاملا مشخص نیست که چه چیزی باعث نکروزو اسپرمی می شود. از آنجا که بسیار نادر است، ناشناخته های بسیار زیادی وجود دارد، که علل و نظریه های احتمالی عبارتند از:

• افزایش غیر عادی دمای بالای بدن ( مانند مردانی که از ویلچر یا جکوزی استفاده می کنند)

• بالا بودن سن پدری

• آنتی بادی های ضد اسپرم، جایی که علامت ایمنی بدن به سلول های اسپرم سالم و طبیعی خودش حمله می کند.

• قرار گرفتن در معرض سموم، مانند سرب، آفت کش ها، جیوه ها.

• سرطان اولیه بیضه

• دلایل هورمونی، مانند هیپوگنادیسم، هیپوگنادوتروپیک ( HH )

• عفونت در دستگاه تناسلی مردانه

• مشکلات مربوط به بیضه ها اپیدیدیم ( که یک لوله پیچیده و دراز درست بالای هر بیضه است، جایی که اسپرم ها قبل از انزال جمع می شوند و بالغ می شوند )

• دوره های طولانی بدون انزال

• آسیب های نخاعی

• مصرف مواد مخدر خیابانی

برای درمان نکروزواسپرمی ممکن است در قدم اول آنتی بیوتیک تجویز شود

نکروزو اسپرمی در مقابل استنوزو اسپرمی

نکروزو اسپرمی را نباید با آستنوزو اسپرمی اشتباه گرفت، که توضیح می‌ دهد چه زمانی تحرک اسپرم (نحوه شنا کردن اسپرم) غیرطبیعی است. در این صورت، اسپرم ها حرکت نمی کنند، اما نمرده اند. آستنوزو اسپرمی برای زمانی است که 100 درصد اسپرم نمونه قادر به حرکت نباشد، این وضعیت در 1 در 5000 مرد رخ می دهد.

هم آستنوزو اسپرمی و هم نکروزو اسپرمی، از علل بالقوه ناباروری مردان هستند. معمولا هیچ علامت ظاهری ندارند، و تنها راه تشخیص این مشکل، آنالیز مایع منی است. حتی با انجام آزمایش، 50درصد از علل ناباروری مردان نامشخص باقی می مانند.

گزینه های درمانی برای آستنوزو اسپرمی، مطلق و نکروزو اسپرمی، متفاوت است. با آستنوزو اسپرمی، لقاح آزمایشگاهی ( IVf ) با تزریق داخل سیتوپلاسمی اسپرم ( ICSI) یک درمان بالقوه است.

IVF با ICSI زمانی است که یک اسپرم منفرد به تخمک تزریق می شود. با نکروزو اسپرمی، IVF یا ICSI را نمی توان با انزال تازه انجام داد، زیرا نمی توان یک اسپرم مرده را به تخمک تزریق کرد.

اگر نکروزو اسپرمی، ناشی از مصرف مواد مخدر باشد درمان آن ترک اعتیاد است

تشخیص غلط نکروزو اسپرمی

در بیشتر مواقع، وقتی آزمایشگاه نکروزو اسپرمی، را در نمونه مایع منی تشخیص می ‌دهد، اشتباه است. تشخیص نادرست ممکن است رخ دهد اگر:

• هنگام خودارضایی شما از یک روان کننده غیر باروری استفاده کردید.

• برای تجزیه و تحلیل مایع منی، بسیار مهم است که روان کننده استفاده نکنید یا فقط از یک گزینه مناسب برای باروری استفاده کنید. روان کننده های معمولی می توانند اسپرم را بکشند. همیشه از دکتر خود بپرسید که چه روان کننده ای را می توانید با خیال راحت برای آزمایش استفاده کنید.

• محل جمع آوری اسپرم، نمونه مایع منی باید در یک ظرف خشک و استریل جمع آوری شود. اگر ظرف آلوده بود، ممکن است چیزی که در ظرف است اسپرم را بکشد.

• شما سعی کردید اسپرم را در داخل یک کاندوم معمولی جمع آوری کنید. برخی از مردان برای گرفتن نمونه مایع منی از طریق خودارضایی مشکل زیادی دارند. برای آنها، گرفتن نمونه از طریق رابطه جنسی می تواند آسان تر باشد.

اگر قصد دارید اسپرم را در داخل کاندوم جمع آوری کنید، باید از کاندوم مخصوصی که برای جمع آوری پزشکی ساخته شده است استفاده کنید. حتی اگر کاندوم به عنوان اسپرم کش تبلیغ نشود، ماده لاتکس می تواند اسپرم را از بین ببرد.

اگر نکروزواسپرمی تشخیص داده شود، پزشک آزمایش را تکرار می کند و ممکن است نمونه مایع منی بعدی شما را به یک آزمایشگاه تخصصی بفرستد. هنگام انجام مجدد آزمایش، ممکن است از شما خواسته شود که دو نمونه را در یک روز ارائه دهید. دلیل آن این است که انزال بعدی اسپرم تازه تری خواهد داشت و آن اسپرم ها زمان را برای انزال سپری نمی کنند. این می تواند به تشخیص مشکل کمک کند.

درمان نکروزو اسپرمی

در مواردی که علت نکروز واسپرمی، پیدا شود، درمان آن علت اولین قدم است. به عنوان مثال، اگر عفونت وجود داشته باشد، ممکن است آنتی بیوتیک تجویز شود. اگر نکروزواسپرمی، ناشی از مصرف مواد مخدر باشد، درمان اعتیاد به مواد مخدر توصیه می شود.

موفق ترین درمان برای نکروز اسپرمی استخراج اسپرم بیضه با ICSI است. در این روش از بی حسی موضعی برای بی حس کردن بیضه استفاده می شود. سپس یک سوزن وارد می شود و نمونه ای بافت بیضه استخراج می شود.

با وجود اینکه هیچ سلول اسپرم زنده ای در انزال وجود ندارد، اغلب سلول های اسپرم زنده و نابالغ در بیضه ها یافت می شود.

این سلول های اسپرم نابالغ در آزمایشگاه کلنیک باروری کشت می شوند. اسپرم به تنهایی قادر به نفوذ و بارور کردن تخمک نیست. به همین دلیل است که IVF با ICSI مورد نیاز است. سلول اسپرم نابالغ مستقیما به تخمک تزریق می شود.

سایر گزینه های درمانی نکروزو اسپرمی

یک درمان کمتر رایج اما ممکن برای نکروزو اسپرمی، انزال مکرر در هفته است. برای کسانی که آسیب نخاعی دارند، این ممکن است از طریق انزال الکتریکی انجام شود. (الکتروانزال شامل استفاده از شوک الکتریکی برای انزال اجباری به منظور بازیابی مایع منی است.)

ناباروری یک مسئله چالش برانگیز است که 10 تا 15 درصد از زوج ها را تحت تاثیر قرار می دهد. زمانی که درمان های باروری ناموفق باشد، استفاده از یک اهدا کننده اسپرم یا در نظر گرفتن گزینه های خانواده جایگزین (مانند فرزندخواندگی) ممکن است قدم بعدی مناسب باشد. اگرچه ناباروری دشوار و ناراحت کننده است، اما همیشه گزینه هایی برای پدر و مادر شدن وجود دارد. با پزشک باروری خود صحبت کنید و مشکل خود را حل کنید.

گردآوری:بخش زناشویی بیتوته

منبع: بیتوته

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.beytoote.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «بیتوته» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۴۵۷۴۵۸۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

آشنایی با روش میکرواینجکشن در لقاح مصنوعی

گاهی اوقات هرچقدر زوجین برای داشتن فرزند تلاش می‌کنند به نتیجه نمی‌رسند و درمان‌های دارویی هم مشکلی را حل نمی‌کند. در چنین شرایطی راهی جز آی وی اف و به هم رساندن اسپرم و تخمک در محیط ازمایشگاه باقی نمی‌ماند. شاید با پروسه لقاح مصنوعی آشنایی نداشته باشید و ندانید آی وی اف چیست. آی وی اف همان لقاح اسپرم و تخمک در محیط آزمایشگاه و انتقال یا کاشت جنین تشکیل شده به رحم است. در این روش تخمک و اسپرم در محیط مناسب کنار هم قرار می‌گیرند تا اسپرم بتواند تخمک را بارور کند. اما اگر اسپرم شرایط خوبی نداشته باشد، باز هم ممکن است نتواند تخمک را بارور کند. در چنین شرایطی اسپرم را به صورت مستقیم به درون تخمک تزریق می‌کنند که به آن میکرواینجکشن یا ICSI گفته می‌شود. با میکرواینجکشن زوجین شانس بیش‌تری برای بارداری خواهند داشت. در ادامه این مطلب اطلاعات بیش‌تری در مورد این روش در اختیار شما قرار خواهیم داد.

میکرواینجکشن چیست؟

میکرواینجکشن یکی از اصلی‌ترین و مهم‌ترین روش‌های کمک باروری است؛ به ویژه در مواردی که مشکل ناباروری مردانه باشد. استفاده از روش تزریق اسپرم به داخل تخمک یا همان میکرواینجکشن از سال ۱۹۹۲ آغاز شد. در آن سال‌ها میکرواینجکشن هنوز یک روش جدید بود که میزان موفقیتش مشخص نبود. امروزه اما بعد از گذشت بیش از دو دهه از زمان اولین استفاده از میکرواینجکشن، هنوز هم استفاده از آن رایج است.

در این روش، در محیط آزمایشگاه یک اسپرم به طور مستقیم داخل تخمک تزریق می‌شود و به دنبال آن لقاح و تقسیم سلولی صورت می‌گیرد. ‌سپس جنین یا جنین‌های تشکیل شده به رحم خانم انتقال داده می‌شوند.

تفاوت آی وی اف با میکرواینجکشن

مراحل میکرواینجکشن شبیه مراحل IVF است، با این تفاوت که ممکن است فرایند جمع‌آوری اسپرم متفاوت باشد و اسپرم به صورت مستقیم به تخمک تزریق می‌شود. اگر در آزمایش‌های آنالیز اسپرم مشکلی وجود نداشته باشد، نمونه‌گیری اسپرم مطابق روش آی وی اف یعنی از طریق استمنا است. اما اگر آزمایش‌ها، اسپرم با کیفیتی را در مایع منی نشان ندهد، برای جمع‌آوری اسپرم ممکن است پزشک روش جراحی را توصیه کند.

مراحل میکرواینجکشن در مرکز مام

در صورت نیاز به کمک گرفتن از روش‌های کمک باروری، یکی از بزرگ‌ترین چالش‌هایی که زوجین با آن درگیر هستند، این است که نمی‌دانند با چه پروسه‌ای رو به رو هستند و چه مراحلی را باید طی کنند. برای همین آگاهی از نحوه انجام این روش می‌تواند کمک کننده باشد تا با آرامش بیش‌تری مراحل میکرواینجکشن را طی کنید. مراحل میکرواینجکشن به صورت زیر است:

انجام بررسی های اولیه توسط متخصص زنان و نازایی و اورولوژیست به منظور تشخیص ضرورت استفاده از این روش؛ در صورت مناسب بودن این روش، وارد کردن خانم به سیکل درمان (مصرف داروهای محرک تخمک گذاری)؛ تحریک تخمدان‌ها: در مرحله تحریک یک چرخه ICSI، تقریباً ۸ تا ۱۴ روز از داروهای هورمونی تزریقی برای تحریک تخمدان‌ها و تولید تخمک استفاده می‌شود. این داروها به تخمک‌های در حال رشد کمک می‌کنند تا فرآیند بلوغ را تکمیل کنند و قبل از زمان مورد انتظار تخمک‌گذاری، عمل تخمک‌کشی یا پانکچر انجام شود؛ عمل تخمک کشی یا پانکچر: تخمک‌کشی حدود یک ربع طول می‌کشد. در طول عمل، پزشک تحت یک بی‌هوشی سبک یک سوزن باریک را به داخل هر تخمدان هدایت می‌کند تا مایع حاوی تخمک را از هر فولیکول خارج کند. لقاح: پس از بازیابی تخمک، نمونه اسپرم همسر توسط جنین‌شناس بررسی می‌شود. سپس جنین شناس یک اسپرم را به هر تخمک بالغ زیر میکروسکوپ تزریق می‌کند. رشد جنین در آزمایشگاه: رشد جنین پس از لقاح آغاز می‌شود. یک جنین شناس، هر جنین در حال رشد را طی ۳ تا ۵ روز بررسی می‌کند؛ انتقال جنین: انتقال جنین یک روش ساده است که تنها حدود ۵ دقیقه طول می‌کشد. نیازی به بیهوشی یا دوره نقاهت نیست. جنین شناس لوله باریک مخصوص انتقال را در آزمایشگاه جنین شناسی با جنین پر می‌کند و سپس پزشک لوله را وارد رحم می کند و جنین را با مقدار کمی مایع به داخل رحم انتقال می‌دهد.

میکرواینجکشن به چه افرادی توصیه می شود؟

در صورت وجود شرایط و مشکلات زیر، میکرواینجکشن روش مناسب‌تری خواهد بود.

علت ناباروری، مردانه باشد یعنی:

غلظت اسپرم پایین باشد؛ (کمتر از ۱۵ میلیون اسپرم در هر میلی‌لیتر) اسپرم تحرک کافی نداشته باشد؛ اکثر اسپرم‌ها شکل غیرطبیعی داشته باشند؛ انجام وازکتومی در گذشته؛ در صورت استفاده از تخمک‌های منجمد؛ در صورتی که عمل IVF در چرخه‌های قبلی موفق آمیز نبوده باشد؛ احتمال موفقیت میکرواینجکشن

موفقیت آمیز بودن یا نبودن روش‌های کمک باروری از جمله میکرواینجکشن قابل پیش‌بینی نیست و بسته به علل و شرایط مختلفی همچون سن خانم، وضعیت اسپرم و تخمک، علت ناباروری، وضعیت سلامت جنین‌های تشکیل شده، سلامت سیستم باروری خانم، شرایط آزمایشگاه و مهارت پزشک متفاوت خواهد بود. اما در هر صورت شانس اینکه یک زوج با میکرواینجکشن به نتیجه برسند، بیش‌تر از آی وی اف است؛ به خصوص اگر مشکل ناباروری مربوط به اسپرم باشد. یعنی حتی با وجود تعداد کم اسپرم‌های با کیفیت، همچنان می‌توان با احتمال بیش‌تری شاهد موفقیت آمیز بودن انتقال جنین بود.

مزایای میکرواینجکشن

میکرواینجکشن در مواردی که حتی با درمان دارویی و جراحی هم وضعیت اسپرم‌ها بهبود پیدا نمی‌کند، روش کارآمد و موثری خواهد بود.

معایب میکرواینجکشن

نمی‌توان گفت که میکرواینجکشن و یا بقیه روش‌های کمک باروری با هیچ عارضه‌ای همراه نیستند اما این عوارض آنقدر چشمگیر و جدی نیست که مانع کمک گرفتن از این روش‌ها شود. از معایب میکرواینجکشن می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

زمان بر بودن این روش درمانی؛ احتمال وقوع عارضه‌های کوتاه مدت ناشی از مصرف داروهای هورمونی مانند تهوع، لکه بینی، برهم خوردن سیکل قاعدگی و... ؛ در موارد نادر بروز سندرم تحریک بیش از حد تخمدان (که در صورت تحت درمان بودن در مراکز معتبر و تخصصی باروری و مصرف درست داروهای تجویزی، این احتمال به حداقل می‌رسد) هزینه میکرواینجکشن

هزینه میکرواینجکشن بسته به مرکزی که انتخاب می‌کنید، متفاوت خواهد بود. هزینه‌های میکرواینجکشن به سه بخش هزینه‌های دارو، هزینه اقدامات تشخیصی مثل سونوگرافی و هزینه جراحی تقسیم می‌شود.

کلام آخر

میکرواینجکشن یکی از روش‌های کمک باروری اثربخش در سراسر جهان است. در میکرواینجکشن که با نام ICSI نیز شناخته می‌شود، از سوزنی کوچک برای تزریق اسپرم به داخل تخمک کمک گرفته می‌شود. در این مطلب در مورد روش انجام میکرواینجکشن، اثربخشی، مزایا و معایب آن صحبت کردیم.

تمامی آی وی اف ‌هایی که در مرکز مام انجام می‌شود، از طریق میکرواینجکشن صورت می‌گیرد تا بیش‌ترین اثر بخشی را داشته باشد. برای اطلاعات بیش‌تر می‌توانید با مشاورین مرکز مام در ارتباطی باشید.

کد خبر 848104