از دیگ آش جو تا مجمعه نوروزی
تاریخ انتشار: ۳ فروردین ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۴۶۳۹۱۷۳
همشهری آنلاین - رابعه تیموری:قالیشویی در چشمه علی یکی از رسوم مردم ری کهن در استقبال از نوروز بود و این مردم اصیل و قدیمی با آداب و رسوم فراوانی به استقبال سال نو می رفتند. بسیاری از این آیین‌ها هنوز هم رونق دارد و به روزهای پایان سال مردم این شهر رنگ‌وبویی خاص می بخشد.
اول اسفند در چوبی هریک از خانه‌های ری را می‌زدی، دیگ مسی آش جو روی آتش به خاکستر نشسته تنور مطبخ، نرم و آهسته قل می زد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
خنچه برون نوروزی
٢ -٣ روز مانده به عید، پسران نوجوان ری در کوچه و محل راه می‌افتادند، در خانه اهالی را می زدند و از همان پشت در شعری می‌خواندند که آمدن نوروز و رفتن سال کهنه را خبر می داد. آجیل، حلوا، باسمه، تخم مرغ و... از جمله هدایایی بود که اهالی به پسران می دادند و یکی از آنها که دامنی به تن داشت، هدایا را در دامنش جمع آوری می کرد.
رسم عیدی بران برای نوعروسان از معدود رسومی بود که اهالی هریک از روستا و محله‌های ری با توجه به آداب و رسوم بومی و محلی خود این رسم را به جا می آوردند. در روستاهایی مانند عمادآور که اغلب مردمانش یزدی تبار هستند، در خنچه‌های عروس وسایلی مانند هل و دارچین، روشور و صابون، اسپند و خرما، لباس و زیورآلات قرار می دادند و با دف زنی و قربانی کردن گوسفند به خانه عروس می‌بردند.
آغوز بز و یک دسته
گل نرگس
شب چهارشنبه سوری مردان جوان پس از پایان کار روزانه به بیابان‌های اطراف ری می رفتند و به اندازه قدرت و بر و بازوی خود علف و هیزم جمع می کردند. شب با هیزم و شاخه‌های جمع آوری شده، رو به قبله کپه‌های آتش روشن می کردند و از روی آن می‌پریدند.
سفره هفت سین مردم ری قدیم به سفره‌های هفت سین امروزی شباهتی نداشت و در این سفره که معمولا مجمع‌های مسی بود، تخم مرغ‌های رنگ شده با روناس یا پوست پیاز، یک دسته گل لاله و نرگس، مقداری شیر آغوز بز و مشتی نقل و نبات و یک جلد قرآن خطی قرار می دادند. موقع چیدن مجمعه معمولا اسپند دود می شد و خاکستر آن را در کاسه‌ی آب، در گذر می‌ریختند.
یا شاهچراغ
یکی از رسوم جالب آن روزگار این بود که قبل از تحویل سال، مردم در صحن حرم می‌نشستند؛ هر فرد داخل مشتش سک‌های برنجی یا تکه نانی به نشانه تبرک نگه می‌داشت تا در طول سال دستش روزی داشته باشد. تا زمانی که دعای تحویل سال در صحن حرم خوانده و سال نو تحویل می شد، به‌هیچ‌عنوان مشت خود را باز نمی کردند تا به خانه برسند و مشت را نزد اهل و عیال باز کنند.
با این کار برکت را به خانه خود می‌بردند تا در طول سال همیشه دستی پر داشته باشند. خادمان حرم همیشه در صف اول بودند. چراغدارهای حرم در ایوان به صف می شدند. دقایقی قبل از تحویل سال، مسئول چراغ گردانی با حضور در ایوان بزرگ و با روشن کردن چراغ‌های پیه سوز و نفتی فریاد می‌زد«یا شاهچراغ» بعد خادم‌ها جلو می آمدند و چراغ‌های روشن را به داخل صحن می‌بردند. هنوز هم این منظره برای مردم قدیمی ری قشنگ‌ترین صحن‌های است که ازآن‌روزها به خاطر می آورند.
منبع: همشهری آنلاین
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.hamshahrionline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «همشهری آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۴۶۳۹۱۷۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
فیلم قدیمی؛ ترفند افراد خلخالی برای هجوم به خانه مردم!
مصطفی میرسلیم در گفتگویی با برنامه اینترنتی «سایه‌روشن» درباره خلخالی گفت: من خبر داشتم که برخی از همراهان ایشان برای اینکه مجوز ورود به یک خانه را بگیرند برخی از مواد مخدر یا موارد دیگر را به داخل منزل پرتاب می‌کردند و بعد به اهالی خانه می‌گفتند ما آمده ایم برای تفتیش و ... بالاخره این قیبل کار‌ها زیاده روی‌هایی بود که اوایل انقلاب صورت می‌گرفت. کد ویدیو دانلود فیلم اصلی
امام جمعه بلوک براثر سانحه تصادف درگذشت