به نقل از «جماران»

ساداتیان: برجام هنوز به نتیجه نرسیده است/ اسرائیل با همه تلاشش به دنبال اختلال است/ شهادت نیروهای ایرانی در سوریه را باید از چشم روسیه دید

تاریخ انتشار: ۸ فروردین ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۴۶۶۵۷۸۲

پایگاه خبری جماران: یک دیپلمات سابق ایران با اشاره به اینکه اسرائیل تا جایی که می تواند فشارها را افزایش می دهد که برجام به نتیجه نرسد، گفت: اینکه اگر ارتباط ایران با آمریکا برقرار شود و ایران بتواند در روابط خارجی خودش توازنی را برقرار کند، طبیعی است که باعث رشد و توسعه بیشتر در ایران خواهد شد؛ و دسترسی ایران به بازارهای بین المللی و امکانات مالی که جذب می کند، به قدرتمندی بیشتر ایران منتهی خواهد شد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

اسرائیل همه اینها را برای خودش خطر تلقی می کند.

مشروح گفت و گوی خبرنگار جماران با سید جلال ساداتیان را در ادامه می خوانید:

تحلیل شما از برگزاری نشست شش جانبه نقب در سرزمین های اشغالی چیست؟ یکی از مقامات رژیم صهیونیستی گفته است که این نشست پیام روشنی برای ایران دارد. از نظر شما این نشست چه پیامی برای ایران می تواند داشته باشد؟

بر اساس نوع تهدیداتی که اسرائیل از ناحیه ایران حس می کند، از سویی در راستای به نتیجه نرسیدن برجام و از سوی دیگر تبلیغات ایران هراسی، هم به اعراب نزدیک شده و نمونه آن طرح ابراهیم که به امارات و بحرین نزدیک شده و در مورد عربستان هم خیلی علنی نشده ولی بالأخره با عربستان هم رفت و آمدهایی را داشته است. از سوی دیگر به ترمیم روابط خودش با ترکیه پرداخته و با روسیه هم که مدت ها است نرد عشق می بازد و روابط خوبی داشته؛ به گونه ای که از ناحیه روسیه فشارهایی به ایران وارد شد که به مرزهای اسرائیل در سوریه نزدیک نشود و حتی اینکه باید سوریه را ترک کند. البته این دو جنبه داشت؛ هم بحث اینکه پایگاه سوریه کاملا در اختیار روسیه باشد و دو اینکه امنیت خاطری هم به رژیم صهیونیستی داده شد.

حتی در این چند وقتی که رژیم صهیونیستی حملاتی را علیه مواضع ایران داشت و منجر به از بین رفتن مقداری امکانات و شهادت تعدادی از نیروهای ایرانی در آنجا شد، باید همه را از چشم روسیه دید. حال اینکه خود روسیه با ماجرای اوکراین درگیر شده که بدترین و مشکل ترین مواضع را اسرائیل در این رابطه داشته و دارد. برای اینکه اسرائیل باید از آقای زلنسکی یهودی حمایت می کرد و از این طرف هم نیاز به حمایت های روسیه داشته و می بینیم که آقای بنت به مسکو می رود تا بلکه بتواند این ماجرا را به شکلی حل و فصل کند.

می بینیم مواضعی که اتفاق می افتد و اتخاذ می شود، هر کدام به نوعی گاهی در تضاد و گاهی کاملا در راستا، ولی در مجموع اسرائیل دنبال این هست که بتواند امنیت خودش را افزایش دهد، محاصره ایران را تکمیل تر کند، اطراف ایران را تحت فشار قرار بدهد و به خصوص اعراب را به سمت و سوی خودش بکشد که تا آنجایی که می توانند فشار را افزایش بدهند که برجام به سرانجام نرسد و توافقی حاصل نشود. برای اینکه اگر ارتباط ایران با آمریکا برقرار شود و ایران بتواند در روابط خارجی خودش توازنی را برقرار کند، طبیعی است که باعث رشد و توسعه بیشتر در ایران خواهد شد؛ و دسترسی ایران به بازارهای بین المللی و امکانات مالی که جذب می کند، به قدرتمندی بیشتر ایران منتهی خواهد شد. اسرائیل همه اینها را برای خودش خطر تلقی می کند.

 

آمریکا درج تصویر رهبران یمن بر روی برج آزادی را تحریک تلقی می کنند

 

به کلیاتی در خصوص تلاش اسرائیل برای به نتیجه نرسیدن مذاکرات احیای برجام اشاره کردید. با توجه به اینکه بورل در اظهارات اخیر خودش گفت به توافق با ایران بسیار نزدیک شده اند، نشست نقب چقدر می تواند روی جزئیات این توافق مثل حذف سپاه از فهرست گروه های تروریستی، رفع تحریم های سپاه و یا موضوعات دیگر جزئیات این توافق تأثیرگذار باشد؟

بحث فنی برجام در گفت و های با 4+1 و غیر مستقیم با آمریکا یک موضوع است و تلاش های طرفین بر این بوده که اول بتوانند موضوعات فنی را حل کنند و بعد نحوه بازگشت به برجام را برای آمریکا تعیین کنند. موضوعات اختلافی وجود داشته و دارد و آن بحث تضمین ها از طرفی، و خارج شدن سپاه، رهبری و برخی موارد دیگر از فهرست تحریم، از مواردی است که در مقابل آن وجود دارد.

یعنی اگر بخواهیم به صورت مشخص تر اسم ببریم، تا آنجایی که اختلافات حل و فصل نشده به بیرون درز کرده، یک بخشی این است که به طور کلی همه تحریم های علیه سپاه برداشته شود. ظاهرا آمریکایی ها رضایت به این داده اند، اما با این تضمین که سپاه در منطقه تشنج آفرینی نکند. یعنی متقابلا تضمین بدهد که تحریکاتی در منطقه اتفاق نخواهد افتاد. مثلا آنها درج تصویر رهبران حوثی بر روی برج آزادی را تحریک تلقی می کنند و یا اگر آزمایش موشکی اتفاق بیفتد. یعنی دامنه حرف آنها وسیع است و همه اتفاقات و تحرکات را در بر می گیرد. هنوز این را توافق نکرده اند و گفته اند تصمیم سیاسی است. یعنی هیأت مذاکره کننده به ایران آمده تا با رهبری و دیگران مشورت کند و ببینند تا کجای قضیه می توانند پیش بروند.

نکته بعدی اینکه آقای نبویان که منتقد سخت آقای دکتر ظریف و تیم قبلی بود، نواری بیرون داده و منتقد این دولت هم شده که حتی در خصوص تضمین عدم خروج آمریکا و عدم استفاده از مکانیزم ماشه نتوانسته اند چیزی بگیرند. در حقیقت هنوز کلی مسأله دارند و از تیم ظریف هم ضعیف تر با این ماجرا برخورد کرده اند. همین مسأله باعث شده تسویه ای در هیأت مذاکره کننده یا همراهان و مشاورین هیأت مذاکره کننده پیش می آید.

یعنی موارد اختلافی که هنوز نتوانسته اند امضا کنند، باقی مانده اند. می گویند بحث مسائل فنی تمام شده و به نقطه ای رسیده که باید تصمیم سیاسی اتخاذ شود و توضیح دادم که تصمیم سیاسی به چه معنا است.

 

یعنی اینکه آقای بورل می گوید به توافق با ایران نزدیک شده ایم، ناظر به بحث فنی توافق است؟

می گوید موارد فنی را بحث کرده ایم و به اینجایی رسیده ایم که باید تصمیم سیاسی بگیرند. تصمیم سیاسی یعنی جاهایی که مشکل وجود دارد و عدم تضمین ها را کوتاه بیایند و توافق کنند.

 

 هرچه محتوای برجام ضعیف تر باشد، اسرائیل خوشحال تر می شود

 

با توجه به جمیع این موارد، و ارتباط نزدیکی که آمریکا و اسرائیل دارد، به نظر شما این نشست شش جانبه می تواند اختلالی در احیاء برجام به وجود بیاورد؟

برجام هنوز به نتیجه نرسیده و اسرائیل همه تلاشش را به کار برده که این اختلال را ایجاد کند و نگذارد که این توافق حاصل شود. جدای از اینکه محتوای آن را ما بپسندیم یا نپسندیم، اسرائیل با کلیات آن مخالف است و می گوید اگر هم می خواهید با ایران توافق کنید، باید ضمانت های لازم از ایران گرفته شود تا کاملا تحت فشار قرار بگیرد که امکان هیچ گونه تحرکی را نداشته باشد. طبیعتا ایران نمی خواهد زیر بار این ماجرا برود.

البته اگر این توافق ضعیف باشد و منافع ایران را تأمین نکند، شاید اسرائیل خیلی دنبال بر هم زدن ماجرا نباشد. ولی همه تلاشش بر این بوده که بتواند از ایران یک هیولای بزرگ بسازد، ایران هراسی را دامن بزند، دیگران را جذب کند، منافع خودش را توسعه دهد و باعث نفوذ بیشتر خودش اطراف ایران شود. کما اینکه الآن با امارات، بحرین، آذربایجان و ترکیه ارتباط دارد و حتی گفته شده که به سمت طالبان هم رفته و تلاش دارد که با پاکستان هم ارتباطاتی برقرار کند.

یعنی همه این تحرکات را از ناحیه اسرائیل می توان دید؛ هم محاصره ایران و هم تلاش برای اینکه در توافق برجام اختلال ایجاد کند. البته هرچه محتوای برجام ضعیف تر باشد، معلوم است که اسرائیل خوشحال تر می شود.

منبع: جماران

کلیدواژه: افغانستان سهام عدالت لیگ برتر لیگ قهرمانان مقدماتی جام جهانی واردات خودرو ویروس کرونا جلال ساداتیان نشست شش جانبه اسرائیل و برجام افغانستان سهام عدالت لیگ برتر لیگ قهرمانان مقدماتی جام جهانی واردات خودرو ویروس کرونا تصمیم سیاسی نزدیک شده خواهد شد

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.jamaran.news دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «جماران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۴۶۶۵۷۸۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

محمد صدر: ایران با اسرائیل درگیر نشد، با ناتو رو در رو شد

سیدمحمد صدر، عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام معتقد است که در شرایط فعلی دستگاه دیپلماسی جمهوری اسلامی ایران باید به‌شدت فعال‌تر شود و ضمن در پیش گرفتن دیپلماسی متوازن و متعادل با همه کشورهای جهان، به‌دنبال خنثی کردن تلاش‌های حامیان (رژیم) اسرائیل برای افزایش فشار علیه ایران باشد.

به گزارش هم میهن، این دیپلمات پیشین معتقد است که وزارت امور خارجه باید تلاش برای احیای برجام و خروج از لیست سیاه FATF را در اولویت کارهای خود قرار دهد، چراکه این دو پرونده باعث شده‌است که استمرار تحریم‌های گسترده علیه ایران باعث مشکلات عدیده اقتصادی برای کشور شود.

سیدمحمد صدر، عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام نکاتی را مطرح کرده است که می‌خوانید:

به نظر می‌رسد فاز نظامی رویارویی مستقیم ایران و اسرائیل به پایان رسیده‌است. فکر می‌کنید که دستگاه سیاست خارجی و دیپلماسی جمهوری اسلامی ایران در این شرایط چه مسئولیتی بر عهده دارد؟

شرایط به‌گونه‌ای است که موقعیت نظامی و جایگاه ایران در منطقه تا حدی مورد توجه کشورهای منطقه و جهان قرار گرفته‌است. الان شرایطی پدید آمده‌است که باید فعالیت‌های جدی دیپلماتیک در زمینه‌های مختلف آغاز شود. حامیان (رژیم) اسرائیل، چه در آمریکا و اروپا و چه در نهادهایی مانند اتحادیه اروپا و گروه ۷ سعی می‌کنند که از این وقایع سوءاستفاده کنند و فشارها را بر تهران افزایش دهند.

این کشورها و نهادها به‌هیچ‌وجه نگران حمله (رژیم) اسرائیل به کنسول‌گری ایران در دمشق نبودند، اما حالا به‌گونه‌ای رفتار می‌کنند که انگار پاسخ مشروع ایران به این اقدام نظامی باعث نگرانی آن‌ها شده‌است. با توجه به اینکه جو تبلیغاتی علیه ایران تشدید شده و این کشورها قصد دارند به‌دنبال تحریم ایران بروند، باید کارزار جدی دیپلماتیک در زمینه‌های مختلف، هم در منطقه و هم در اروپا و سازمان ملل داشته‌باشیم تا بتوانیم اقدام‌هایی را که کشورهای غربی قصد دارند علیه ایران انجام دهند، خنثی شود.

در عین حال دستگاه دیپلماسی جمهوری اسلامی باید تمام تلاش خود را به کار گیرد که قضایای مسکوت و معطل‌مانده از گذشته مانند برجام و FATF را نیز حل و فصل کند، چراکه تا این قضایای دیپلماتیک حل‌وفصل نشود، ما از تحریم‌ها و مشکلات اقتصادی شدید ناشی از آن رنج خواهیم برد.

فکر می‌کنید با تحولات اخیر آیا آمریکایی‌ها حاضر خواهند بود باز هم پای میز مذاکره بنشینند و در مورد برجام صحبت کنند؟

الان آمریکا در شرایط خاصی قرار دارد. در شش ماه گذشته هم مشخص شد که آمریکایی‌ها به دنبال مشارکت در جنگ یا گسترش بحران در منطقه نیستند و تا این حد مشخص شده‌است که سیاست آمریکا این است که جنگ غزه در سراسر خاورمیانه گسترش پیدا نکند، پای کشورهای دیگر به آن کشیده‌نشود و آمریکا درگیر یک منازعه جدید در منطقه نشود.

در این زمینه به نظر می‌رسد که انگیزه‌های ایران و آمریکا مشابه یکدیگر باشد و ایران هم علاقه‌ای به گسترش منازعه در منطقه ندارد. اما در مورد برجام و مسائل مرتبط با آن، شاید هنوز وقت گفت‌وگو در این مورد فرا نرسیده‌باشد. در چارچوب تعامل دیپلماتیک شاید هم لازم نباشد که در گام نخست سراغ احیای برجام برویم.

الان اولویت‌های مهمی وجود دارد. آمریکا که ۶ سال است از برجام خارج شده‌است و عضو این توافق نیست، این امکان وجود دارد که با طرف‌های باقی‌مانده در برجام برای اجرای احکام معطل‌مانده آن تعامل کرد و در این زمینه مذاکرات را با جدیت پی گرفت.

برای این مهم لازم است که کارشناسان خبره سیاست خارجی وارد کار شوند و دولت از ظرفیت‌های دیپلمات‌های باتجربه و نخبه کشور برای مذاکرات در مورد برنامه هسته‌ای ایران استفاده کند و اجازه بدهد که چه در حوزه مذاکرات هسته‌ای و چه در حوزه خارج شدن از فهرست سیاه FATF وضعیت از حالت توقف خارج شود و کارها پیش برود.

ارزیابی شما از عملکرد ۷ ماه گذشته دستگاه دیپلماسی جمهوری اسلامی بعد از عملیات طوفان‌الاقصی و جنگ غزه چیست؟

این سوال خیلی کلی است و نمی‌توان به سادگی به آن پاسخ قاطعی داد. قضایای مختلف در حوزه سیاست خارجی با هم مرتبط است. دستگاه سیاست خارجی موظف است که منافع بین‌المللی کشور را در همه حوزه‌ها با جدیت پیگیری کند. همانگونه که عرض کردم چه در حوزه برجام و FATF و چه در حوزه جلوگیری از افزایش فشار به ایران پس از پاسخ نظامی ایران به (رژیم) اسرائیل، دستگاه دیپلماسی باید مقتدرانه پیگیر منافع ایران باشد.

در عین حال باید در حوزه‌های دیگر مانند روابط دوجانبه مثل روابط با سوریه، روابط با روسیه و چین، دستگاه دیپلماسی ما فعالانه‌تر عمل کند. مهم‌ترین مسئله این است که باید از این محدودیت‌هایی که برای سیاست خارجی ایجاد شده‌است، خارج شویم و باید روابط خارجی خود را خیلی جدی با همه کشورها گسترش دهیم. نباید روابط دیپلماتیک جمهوری اسلامی ایران به یکی دو کشور خاص محدود شود.

اگر روابط ما مثل شرایط کنونی محدود باقی بماند، قدرت‌های دیگر از این محدودیت سوءاستفاده خواهند کرد. دستگاه دیپلماسی باید به صورت جدی در این زمینه‌ها فعال شود و تغییرات جدی به وجود بیاورد.

عملیات وعده صادق تا چه اندازه باعث شد که اسرائیلی‌ها نسبت به عملکردشان در آینده محتاط‌تر شوند؟

بسیار مؤثر بود. اسرائیلی‌ها باور نمی‌کردند که ایران دست به اقدامی چنین گسترده در واکنش به اقدامات آن‌ها بزند. اسرائیل بعد از جنگ ۱۹۷۳ پوشش امنیتی قدرتمندی برای خودش ایجاد کرده‌بود و هم متحدانش چه در غرب از طرف آمریکا و اروپا و چه در شرق از طریق شوروی و بعد از آن روسیه، کمک‌های گسترده نظامی و دفاعی در اختیار اسرائیل قرار می‌دادند.

قدرت‌های جهانی پذیرفته‌بودند که موجودیت (رژیم) اسرائیل و امنیت اسرائیل از اولویت‌های اصلی خودشان است. این موضوع در آمریکا به یک سیاست دوحزبی و اجماعی تبدیل شده‌بود و کار تا جایی پیش رفت که از اسرائیل با عنوان ایالت پنجاه‌ویکم آمریکا یاد می‌شد. در نیم قرن گذشته به جز یک مورد پرتاب موشک‌های عراق به سمت اسرائیل، هیچ حمله‌ای به اسرائیل نشده‌بود و اسرائیل تصور می‌کرد که سازوکار بازدارندگی‌اش صددرصد موفق بوده‌است.

برای کل قدرت‌های جهانی، به‌ویژه آمریکا جا افتاده‌بود که (رژیم) اسرائیل باید از لحاظ نظامی و به‌خصوص از نظر توانمندی نیروی هوایی از همه کشورهای منطقه قوی‌تر باشد. پاسخ نظامی ایران نشان داد که این حجم از تلاش‌ها بی‌فایده بوده و اسرائیل ضربه‌پذیر است و اگر مرتکب اشتباهی شود، ضربات دیگری هم خواهد خورد.

مشارکت ائتلاف آمریکا، بریتانیا و فرانسه با حمایت برخی کشورهای عربی در رهگیری و انهدام موشک‌ها و پهپادهای ایرانی باعث شد که برخی تحلیل‌گران این موضوع را مطرح کرده‌اند که اسرائیل و آمریکا یک گام به ایجاد یک ائتلاف منطقه‌ای با مشارکت اسرائیل و کشورهای عربی برای مقابله با ایران نزدیک‌تر شده‌اند. نظر شما در مورد این مسئله چیست؟

منازعه‌ای که بین ایران و اسرائیل پیش آمد، در واقع فقط بین ایران و (رژیم) اسرائیل نبود، بلکه بین ایران و ناتو بود. تمام ظرفیت‌های کشورهای عضو ناتو به کمک اسرائیل آمد و به همین دلیل هم بود که موفق شدند برخی از پهپادها و موشک‌های ایران را منهدم کنند. صرفاً خود اسرائیل در عملیات ایران مدافع نبود، بلکه ظرفیت بزرگی از کشورهای عضو ناتو در این دفاع مشارکت کردند. همین موضوع نشان‌دهنده توان و قدرت موشکی و پهپادی ایران بود، چراکه برای بی‌اثر کردن این عملیات کل ظرفیت کشورهای متحد اسرائیل در ناتو با همه امکانات وارد صحنه شدند.

بعضی از کشورهای عربی مثل اردن از (رژیم) اسرائیل دفاع کردند و برخی کشورهای عربی هم آسمان خودشان را در اختیار آمریکا و انگلیس و فرانسه قرار دادند و سعی کردند که در این حمله اسرائیل ضربات کمتری بخورد. اسم این ائتلاف را هر چیزی بگذاریم، چه به آن بگوییم ناتوی خاورمیانه یا ناتوی عربی یا هر چیز دیگر، در این شرایط شاهد بروز عملی آن بودیم.

ولی اینکه در آینده قرار باشد چنین تشکیلاتی واقعاً شکل بگیرد، به شرایط آینده منطقه بستگی دارد و از الان نمی‌توان پیش‌بینی کرد؛ به‌خصوص اینکه کشورهای منطقه هم می‌دانند که اگر بخواهند وارد فاز یک ائتلاف شوند، آنگاه باید امنیت و آینده خود را دربست در اختیار آمریکا و اسرائیل قرار دهند و خودشان را با آن‌ها هم‌سرنوشت کنند. همانگونه که در سال‌های گذشته مشاهده کرده‌ایم، همه سیاست‌های آمریکا و اسرائیل همیشه برای همه کشورهای عربی قابل پذیرش نیستند.