به نقل از «باشگاه خبرنگاران»

تاثیرات ماموریت‌های فضایی بر روی ذهن فضانوردان

تاریخ انتشار: ۹ فروردین ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۴۶۷۱۴۳۹

مغز انسان به دلایل مختلف همچون افزایش سن، حوادث طبیعی و غیر طبیعی  دچار تغییرات می‌شود. به تازگی برای برخی از محققان اروپایی این سوالات پیش آمده که آیا این تغییرات برای مغز فضانوردان نیز پیش می‌آید؟ ماموریت‌های فضایی چه تاثیراتی بر روی ذهن انسان می‌گذارند در ادامه به این سوالات پاسخ خواهیم داد.

به گزارش سایت livescience؛  محققان آژانس فضایی اروپا و روسیه، چگونگی تغییر مغز فضانوردان پس از سفر به فضا و بازگشت را در مطالعات جدید خود بررسی کردند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

آن‌ها در این تحقیقات نشان دادند که چگونه مغز با پرواز‌های فضایی سازگار و باعث جابجایی مایعات مغزی و تغییرات آن می‌شود. طبق این مطالعات، تغییرات می‌تواند تا ماه‌ها پس از بازگشت فرد به زمین ادامه داشته باشد.

نحوه مطالعه مغز در فضا

 تیم تحقیقات بین المللی مغز ۱۲ کیهان نورد مرد را قبل و بعد از پرواز به ایستگاه فضایی مورد بررسی قرار دادند. آن‌ها همچنین مغز فضانوردان مذکور  را هفت ماه پس از بازگشت به زمین نیز آزمایش کردند. براساس گزارش‌ها، همه فضانوردانی که مورد بررسی قرار گرفتند در پرواز‌های طولانی مدت شرکت کردند.(به طور متوسط ۱۷۲ روز یا کمی بیش از پنج ماه و نیم مسافرت فضاییشان  به طول انجامید.)

برای انجام این تحقیق، تیم از تکنیک تصویربرداری مغزی و بازسازی سه بعدی استفاده کرد که از داده‌های MRI انتشار (تصویربرداری تشدید مغناطیسی) یا اسکن‌های dMRI برای مطالعه ساختار و اتصالات درون مغز استفاده می‌کند.

فلوریس گفت: " این تحقیقات اولین روشی است که برای تشخیص تغییرات در ساختار مغز پس از پرواز فضایی استفاده می‌کند. داده‌های MRI می‌تواند چیز‌های زیادی در مورد مغز یک سوژه به محققان بگوید. MRI ساختار را در سطح ماده خاکستری، مانند ریزپردازنده‌ها و ماده سفید اتصالات روی مادربرد رایانه شخصی، بین تمام واحد‌های پردازش بررسی می‌کند. MRI همچنین به مایع موجود در مغز نیز نگاه می‌کند. "

چه تغییراتی در مغز فضانوردان پس از مسافرت فضایی ایجاد می‌شود؟

ویتس گفت:"بعد از پرواز فضایی، به نظر می‌رسد که ساختار‌های مغزی در اثر جابجایی سیال در فضا ایجاد می‌شود؛ تغییر شکل پیدا کرده‌اند، جالب اینجاست که محققان همچنین افزایش ماده خاکستری و سفید را که باعث ارتباط بین ماده خاکستری در مغز و بقیه بدن می‌شوند، را پیدا کردند. " علاوه بر این تغییر مایع، تیم متوجه تغییرات شکلی در مغز، به‌ویژه در جسم پینه‌ای شد، که بسته‌ای بزرگ از رشته‌های عصبی است.

پیش از تحقیقات تصور می‌شد که پرواز فضایی می‌تواند باعث تغییرات ساختاری در جسم نیز شود. براساس گزارش‌ها، محققان کشف کردند که بطن‌های مجاور مغز در طول سفر‌های فضایی گشادتر شده و این امر باعث جابه جایی بافت عصبی در مغز افراد می‌شود. (بطن‌ها، پاکت‌هایی در مغز هستند که مایع مغزی نخاع، را احاطه کرده، تولید و ذخیره می‌کنند.)

آندری دوروشین، سرپرست تیم تحقیق از دانشگاه درکسل گفت:" محققان همچنین تغییراتی را در ارتباطات عصبی بین چندین ناحیه حرکتی مغز پیدا کردند؛ که در آن دستورات برای حرکات آغاز می‌شود". گفته شده، در شرایط بی وزنی، یک فضانورد باید استراتژی‌های حرکتی خود را در مقایسه با زمین به شدت تطبیق دهد. مطالعات این گروه نشان می‌دهد که مغز فضانوردان در سفرهای فضایی دوباره سیم کشی شده است.

ویتس در بیانیه افزود: "از مطالعات قبلی، ما می‌دانیم که این مناطق حرکتی نشانه‌هایی از انطباق را پس از پرواز فضایی نشان می‌دهند. اکنون، اولین نشانه‌ای داریم که در سطح اتصالات بین آن مناطق نیز منعکس شده است. اما این تغییرات بلافاصله پس از بازگشت فضانوردان به زمین مشاهده نشد. در اسکن مغزی که از افراد هفت ماه پس از فرود گرفته شد، تیم متوجه شد که این تغییرات همچنان وجود دارد. "

بخشی از مجموعه تحقیقاتی رو به رشدی است که دقیقاً چگونگی تأثیر پرواز‌های فضایی، به ویژه سفر‌های فضایی طولانی مدت، بر بدن انسان را بررسی می‌کند. این پایان درک ما در مورد این موضوع نیست، اما بینش‌های جدیدی را در مورد چگونگی تأثیرگذاری بر مغز نشان می‌دهد، اطلاعاتی که محققان می‌توانند سپس برای محافظت بهتر از انسان‌هایی که به فضا می‌روند، استفاده کنند.

ویتس گفت: "تحقیقات ما نشان می‌دهد که باید از اقدامات متقابل استفاده کنیم تا مطمئن شویم که تغییرات مایع و تغییرات شکل مغز محدود است. "

ویتس افزود که یکی از اقداماتی که می‌تواند این اثرات را کاهش دهد، گرانش مصنوعی است. گرانش مصنوعی، در تئوری، توسط یک نیروی اینرسی ایجاد می‌شود تا احساس گرانش را تکرار کند، به عنوان مثال، ما آن را در اینجا روی زمین تجربه می‌کنیم. دانشمندان در سال‌های اخیر به عنوان یکی از عناصر اصلی داستان‌های علمی تخیلی، شروع به تحقق این مفهوم کرده‌اند.

استفاده از گرانش مصنوعی در ایستگاه فضایی یا موشک به مریخ به احتمال زیاد مشکل جابجایی سیال را حل خواهد کرد. دونات چرخشی مانند فیلم استنلی کوبریک "Odyssey فضایی ۲۰۰۱" نمونه‌ای عالی از چیزی است که ایده آل است.

بیشتر بخوانید

استفاده از انرژی هسته ای، مسیری جدید به سوی زندگی انسان در فضا

گزارش از نرگس امام جمعه

باشگاه خبرنگاران جوان فضای مجازی دريچه فناوری

منبع: باشگاه خبرنگاران

کلیدواژه: ماموریت فضایی آژانس فضایی مغز فضانوردان پرواز فضایی

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.yjc.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «باشگاه خبرنگاران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۴۶۷۱۴۳۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

ایران می تواند پرتاب انسان به فضا را رقم بزند؟+ فیلم

یکی از جذاب‌ترین و پرمخاطب‌ترین موضوعات روز دنیا به با توجه به پیشرفت سریع علم و فناوری، حوزه فضایی است و کشور‌های زیادی با سرمایه گذاری‌های هنگفت در این عرصه فعالیت و با یکدیگر رقابت می‌کنند.

یکی از مهم‌ترین و حتی می‌توان گفت دشوارترین فعالیت‌های فضایی مربوط به پرتاب انسان است که البته کشور‌هایی که در این حوزه فعالیت دارند تعدادشان از انگشتان یک دست کمتر بوده و محدود به چین و آمریکا و روسیه می‌شود. کشورهایی چون ایران و هند نیز در جهت بومی سازی این اقدام و به نتیجه رساندن آن گام بر می‌دارند.

ایران نیز ۱۳ سال پیش با اعزام کاوشگر۴ نخستین گام عملی در اجرای پروژه ملی اعزام فضانورد ایرانی به فضا را برداشت، اما بعد از سال ۹۲ پروژه زیست فضای ایران تا پایان دولت دوازدهم متوقف شد.

پیرو همین موضوع و کسب اطلاعات بیشتر درباره عملکرد ایران در حوزه پرتاب انسان به فضا، گفت‌وگویی با حسن سالاریه، رئیس سازمان فضایی کشور داشته‌ایم.

سالاریه در پاسخ به سوال خبرنگار باشگاه خبرنگاران جوان مطرح کرد: در سال ۱۴۰۲ برنامه زیست فضا را با پرتاب اولین کپسول که کپسول ۵۰۰ کیلوگرمی بود آغاز کردیم. متعاقب این پرتاب، قراردادی را برای ساخت یک کپسول با جرم بالاتر و قابلیت‌های بهتر نظیر سیستم کنترل، ناوبری و هدایت پذیری که جزو لاینفک کپسول‌های زیستی می‌شود، منعقد کردیم که ان‌شاءالله ساخت و پرتاب موفقیت آمیز آن، مسیر را برای ساخت کپسول‌های پیشرفته‌تر باز می‌کند.

او ادامه داد: اگر برنامه ما بدون مشکل پیش برود ظرف چهار، پنج سال اینده می‌توانیم به کپسول‌هایی برسیم که قابلیت حمل انسان را هم دارد. قابلیت حمل انسان یعنی کپسول به لحاظ جرمی و شرایط زیستی که داخل آن فراهم است، مورد تایید باشد. همچنین قابلیت‌های معمول که همان هدایت و کنترل و ناوبری است را دارا باشد.

او با اشاره به پیچیدگی‌های کپسول زیستی با قابلیت پرتاب انسان و ویژگی‌هایی چون قابل برگشت بودن که باید دارا باشد، بیان کرد: اگر طبق برنامه پیش رویم و منابع لازم برای این کار به موقع تخصیص پیدا کند و دچار مشکلات و پیچیدگی‌های فنی که به طور طبیعی در چنین مسائلی ممکن است پیش بیاید، نشویم؛ به نظر می‌رسد ظرف  ۴، ۵ سال آینده موشک هایی با قابلیت حمل انسان خواهیم داشت. اما این مسیری است که فراز و نشیب‌های زیادی دارد و ممکن است مسائلی پیش بیاید که برنامه ما یکی دو سال با توجه به موانعی که ممکن است پیش بیاید به لحاظ فنی یا تکنولوژی عقب بیفتد یا حتی ممکن است توفیقات خوبی حاصل شود و در برنامه جلو بیفتیم.

او در پاسخ به سوال خبرنگار باشگاه خبرنگاران جوان درباره  اینکه آیا در حال حاضر نیروی انسانی برای پرتاب به فضا وجود دارد یا آموزش داده می‌شود یا خیر، بیان کرد: در حال حاضر خیر  اما در برنامه هست که این هم اتفاق بیفتد. ان‌شاءالله به محض اینکه به جمع بندی برسیم اطلاعات خوبی را در این باره در اختیار مردم قرار می‌دهیم.

کد ویدیو دانلود فیلم اصلی باشگاه خبرنگاران جوان علمی پزشکی علوم فضایی و نجوم