سوغاتیهای تبریز، یادگاری شیرین برای گردشگران
تاریخ انتشار: ۱۰ فروردین ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۴۶۷۴۱۴۴
ایسنا/آذربایجان شرقی شهر تبریز یکی از شهرهای قدیمی و کهن ایران است که علاوهبر بافت تاریخی و مکانهای دیدنی بسیاری که دارد، سوغاتی آن نیز جایگاه ویژهای در میان گردشگران دارد.
تبریز، شهر اولینها در طی دورههای مختلف سوغاتیهای مختلفی داشت که امروز نیز مورد استقبال گردشگران قرار میگیرد از آجیل، نوقا، اریس، قرابیه گرفته تا فرش و چرم تبریز که نه تنها در ایران بلکه در جهان معروف هستند و سالانه علاوهبر گردشگران داخلی، گردشگرانی نیز از خارج کشور برای دیدن و خرید آنها به تبریز سفر میکنند؛ که در این گزارش به معرفی تعدادی از آنها پرداختهایم.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
قرابیه تبریز
شیرینی قرابیه از مهمترین و مشهورترین و لذیذترین نمادهای خوراکی شهر تبریز از گذشته تا امروز بوده است؛ یک شیرینی خشک اصیل، با قدمتی دیرینه و زیرمجموعه کوکیهای اصیل آذربایجانی که طعم بینظیری دارد و در فرهنگ لغت نیز واژه kurabiye را معادل نوعی شیرینی کوکی مانند که در ترکیه، یونان و خاورمیانه تهیه میشود، تعریف کردهاند.
قرابیه تبریز شیرینی بسیار خوشمزه و لذیذ بوده و البته گران قیمت نیز میباشد و نه تنها در میان اقوام آذربایجانی بلکه در ایران و حتی در جهان نیز عاشقان مخصوص خود را دارد؛ این شیرینی ثبت ملی نیز شده است.
قرابیه یک لایه متوسط از شیرینی است و ظاهر آن گرد و ضخامت و اندازه آن تقریباً به کلوچه شباهت داشته و در دو اندازه ریز و معمولی تهیه میشود.
بادام، شکر، سفیده تخم مرغ و پسته خورد شده از مواد تهیهی قرابیه هستند که اصلیترین و سنتیترین این شیرینی، قرابیه بادام است اما قرابیههای نارگیلی، گردویی و پستهای نیز تولید شده و دوستداران مخصوص خود را دارد.
راحتالحلقوم
راحت الحلقوم یکی از شیرینیهای محبوب و معروف تبریزی است که افراد در هر سن و سالی آن را دوست دارند. این شیرینی نرم، خوشمزه و در طعمهای مختلف پرتقال، گیلاس، نارگیل، وانیل و گردو تهیه میشود. این شیرینی در شهرهای دیگر نیز تهیه میشود اما طرز تهیه و طعم سوغات تبریز بسیار متفاوت است.
در تهیه این شیرینی از نشاسته، شکر، آرد، گلاب، آب، جوهر لیمو و پودر پسته یا نارگیل برای تزئین استفاده میشود. راحت الحلقوم یکی از رایجترین شیرینیهایی است که در شب یلدا و عید برای پذیرایی از مهمانان تهیه میشود.
نوقا یا لوکا
شیرینی سنتی نوقا یکی از معروفترین شیرینیهای تبریز است که در زبان محلی به آن «لوکا» گفته میشود. برخی معتقدند که ریشهی این شیرینی خوشمزه به خاورمیانه و اروپای جنوبی برمیگردد البته امروزه علاوهبر تبریز، نوقا در کشورهایی مانند ایتالیا، فرانسه و اسپانیا نیز تهیه میشود.
این شیرینی سنتی و محبوب تبریز، شباهت بسیاری به گز اصفهان داشته و برخی آن را در خانواده گزها دستهبندی میکنند. پایهی این شیرینی از عسل، شکرسفید و تخممرغ است که گاهی اوقات برای شیرین کردن آن تنها از شکر استفاده کرده و عسل را حذف میکنند البته در تهیهی نوقا میتوان از تکههای آجیل هم استفاده کرد اما معمولا گردو ریخته میشود و وانیل و گلاب عطر دهندهی اصلی آن هستند.
شیرینی نوقا جایگاه ویژهای در میان مردم تبریز داشته و سالیان طولانی است که در مراسم و جشنهای مختلف خصوصاً مراسم عید مصرف میشود.
از جمله دلایل محبوبیت نوقا میتوان به طعم عالی، قیمت مناسب و ماندگاری بالای آن اشاره کرد. این عوامل نوقا را به یکی از مهمترین سوغات و شیرینیهای تبریز تبدیل کرده است.
اریس
اریس که به آن «ریس» یا «سوت شیرینی سی» نیز گفته میشود، یکی از شیرینیهای معروف محلی تبریز است که در تهیهی آن از شیر، شکر، پسته، وانیل، کاکائو و کره یا روغن حیوانی استفاده میشود.
اریس بهعنوان یکی از معروفترین شیرینیهای تبریز در انواع مختلفی تولید میشود که از آن جمله میتوان به اریس کاکائویی، شیری، تسبیحی و تر اشاره کرد.
در تهیهی اریس تسبیحی، شیرینیها به شکل دانههای درشت تسبیح کنار هم چیده میشوند که در دو طعم پستهای و وانیلی تهیه میشود.
برای تهیهی اریس حتماً باید از ظرف مسی یا لعابی استفاده کرد تا حرارت بهطور مستقیم در تمام نقاط تقسیم شود. پس از ترکیب مواد اولیهی این شیرینی سنتی تبریز، آن را روی حرارت قرار داده تا جوشیده و غلظتی شبیه به فرنی پیدا کند. پس از آن روی یک سینی پهن میکنند تا خنک شود و در نهایت برش میزنند.
آجیل تبریز
آجیل تبریز مرغوبیت بسیاری داشته و از گذشتههای دور به خارج از کشور صادر میشده است، آجیل پای ثابت جشنها و میهمانیهای تبریزیها است و انواع مختلفی از خشکبار در این شهر تولید میشود.
خریدن و خوردن آجیل، جزئی از رسوم و آیین نوروز ایرانی است و در دید و بازدید عید برای پذیرایی از میهمانان مورد استفاده قرار میگیرد.
آجیل، از معروفترین سوغاتیهای تبریز به شمار میرود که در نزد خود تبریزیها طرفداران بسیار دارد، طوری که در شب یلدا آجیل را به همراه هدایای دیگر به خانه عروس میفرستند یا حتی در ایام مذهبی از آن غافل نمیشوند. محبوبیت آجیل در تبریز به قدری زیاد است که آن را به کشورهای دیگر از جمله پاکستان، هند، اروپا و ترکیه هم صادر میکنند و بهترین آجیل فروشیها در این شهر قرار دارد.
چرم تبریز
شهر تبریز بهعنوان پایتخت صنعت چرم و کفش، یکی از معروفترین و باکیفیتترین چرمهای جهان را دارد که به خوبی میتواند با چرمهای خارجی رقابت کند بگونهای که امروز شاهد صادرات محصولات چرمی تبریز به خارج از کشور هستیم.
تبریز از گذشته دارای کارخانههای متعدد چرمسازی و کارگاههای تولید کفش دستدوز و صنعتی بوده است و بخش مهمی از محصولات چرمی مصرفی کشور را تامین میکند. تولیدات چرمی تبریز شهرت جهانی دارند و کارگاههای بسیاری در شهر تبریز در زمینهی تولید چرم سبک و سنگین فعالیت میکنند.
اولین کارخانه چرمسازی ایران، سال ۱۳۰۸ در شهر تبریز افتتاح شد. شهر چرمشهر واقع در ۱۰ کیلومتری شمال غرب تبریز، قطب تولید چرم کشور است. هنرمندان تبریزی سابقهی طولانی در تولید چرم باکیفیت و محصولات متنوع چرمی دارند. حدود ۹۰ درصد از کفشهای دستدوز تمام چرم کشور، در تبریز تولید میشوند.
کفش دستدوز تبریز در فهرست آثار ملی کشور به ثبت رسیده است. تولید کفش دستدوز قدمتی دیرینه دارد و نمونهای از این هنر، که حدود ۵۰۰۰ سال عمر دارد، در موزهی این شهر نگهداری میشود. چرم با کیفیت و دوخت هنرمندانه کفشهای دستدوز تبریز، دلیل محبوبیت جهانی آنها هستند.
فرش تبریز
یکی از مهمترین صنایع دستی شهر تبریز، قالیبافی است که قدمت آن به قبل از دورهی صفویه میرسد. فرش تبریز یکی از انواع قالیهای معروف ایرانی است که این شهر از طرف شورای جهانی صنایع دستی بهعنوان شهر جهانی بافت فرش انتخاب شده است و شهرت بینالمللی دارد و یکی از قدیمیترین و معروفترین مراکز بافت فرش دستبافت دنیا محسوب میشود.
مواد اولیهی به کار رفته در فرشهای تبریز معمولاً پشم یا ابریشم هستند که سبب کیفیت بالای آن شده است. تارها در فرش تبریز اغلب پنبهای و با دوام هستند. در این فرشها برای پود از پشم استفاده میکنند اما قالیچههای ابریشمی نیز وجود دارد که در نوع خود بینظیر هستند. پشم مورد استفاده در این صنعت اغلب از منطقه کوهپایهای ماکو و ابریشم آن از خراسان و تهران تهیه میشود.
تنوع طرح و رنگ در فرشهای تبریز، چشم هر خریداری را خیره میکند. طراحی و پرداخت این فرشها توسط اساتید مجرب استان انجام میشود. استفاده از سایه روشن در فرش تبریز، عامل ایجاد عمق در آن است. ریزبافتترین فرشهای ایران در شهر تبریز تولید میشود.
پرزها در فرش تبریز، براق نیستند و این خاصیت بهدلیل استفاده از آب شور تبریز برای رنگرزی است. قالیچه و تابلو فرشهای نفیس و دستبافت، گزینههایی عالی برای یادگاری از سفر تبریز هستند. از طرحهای شناخته شده فرش تبریز میتوان به مستوفی، اسلیمی ترنجدار، اسلیمی لچکدار، ترنج، نقش ماهی یا هراتی، گلدانی، میناخانی، طرح درختی، طرح تصویری، طرح باغی یا گلستانی و طرح شکارگاه اشاره کرد.
به گزارش ایسنا، شیرینیها و صنایع دستی معروف این شهر را معرفی کردیم اما هیچ چیزی جای تجربهی چشیدن و مزمزه کردن شیرینیها و زیبایی فرش تبریز را نمیدهد؛ امیدواریم با سفر به این شهر، لذتشان را بچشید.
منابع:
کتاب تبریز
کتاب راهنمای سفر به تبریز
انتهای پیام
منبع: ایسنا
کلیدواژه: استانی اجتماعی سوغاتي قرابیه تبریز فرش تبریز کفش چرم تبریز نوقا شيريني نوروز نوروز 1401 سفرهای نوروزی معروف ترین تهیه می شود شیرینی ها فرش تبریز شهر تبریز دست دوز فرش ها تهیه ی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.isna.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۴۶۷۴۱۴۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
«دریای پارس» یادگاری برای ایران به بهانه روز خلیج فارس
محمد زکیزاده، مستند «دریای پارس» به کارگردانی منوچهر طیاب که در مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی تولید شده است؛ موقعیت جغرافیایی، تاریخ تمدن و فرهنگهای گوناگون منطقه خلیج فارس و دریای عمان را به تصویر میکشد.
در «دریای پارس» موقعیت جغرافیایی و ژئوپلتیک خلیج فارس و دریای عمان بر اساس تاریخ تمدن عیلام، اکد، سومر، کلده، آشور، بابل، ایران و فرهنگهای گوناگون منطقه، مراکز تمدنهای کهن ایرانی در کرانه خلیج فارس بررسی میشود.
این مستند با نام «خلیج فارس» آغاز میشود و با نمایش پی در پی نقشههای کهنی که از دیرباز از جغرافیدانان غربی و مسلمان ماندهاند بر اصالت این نام صحه میگذارد. سپس سفر خود را از جلگه خوزستان آغاز میکند و به گشت و گذاری گسترده در جزیرههای ایران میپردازد.
مراسم عاشورای بوشهر، لنج سازی، معابد پالمیری خارک، فجایعی که اروپاییان، دزدان دریایی انگلیس و ... در این مناطق به بار آوردهاند، چگونگی باز پس گیری هرمز از پرتغالیها از جمله مواردی است که در این فیلم نمایش داده میشود.
سابقه تاریخی جزیره خارک، داستان سفر واسکودوگاما پرتغالی و آمدن آلبر کرک به خلیج فارس و آغاز دوران استعمار تا دوران جنگ جهانی اول، مبارزات مردم جنوب علیه استعمار، موقعیت جزایر قشم، کیش، تنب بزرگ، تنب کوچک دیگر سرفصلهای این فیلم را تشکیل داده است.
منوچهر طیاب مستندساز، نویسنده و منتقد که یکی از چهرههای تاثیرگذار دنیای مستند به شمار میرود، در سال ۱۳۱۶ در تهران به دنیا آمد. او دانشآموخته رشته معماری از دانشگاه فنی وین و تحصیلکرده رشته کارگردانی سینما و تلویزیون و طراحی صحنه از دانشکده سینمایی آکادمی دولتی موسیقی و هنرهای نمایشی وین بود.
او از سال ۱۳۴۲ با ساخت فیلمی درباره سفالهای قدیمی ایران به مستندسازی روی آورد و نزدیک به ۱۰۰ فیلم ارزشمند میراث فرهنگی و تاریخی را کارگردانی کرده است. طیاب استاد رشته سینما در دانشکده هنرهای دراماتیک و تلویزیون، سرپرست رشته سینماتوگرافی و عکاسی دانشکده علوم ارتباطات اجتماعی تهران و عضو هیئت داوران یونسکو در جشنواره بینالمللی فیلم کوتاه لهستان بود و از جمله آثار مستند او میتوان به «البرز»، «زاگرس گهواره تمدنی کهن»، «نقاشی ایران»، «دروازه ملکوت»، «وانگه روان جهان گله کرد» و ... اشاره کرد.
همچنین همزمان با برگزاری سیزدهمین دوره جشنواره بینالمللی سینماحقیقت، ضمن نکوداشت منوچهر طیاب و نمایش آثار منتخب وی، از این پیشکسوت سینمای مستند با اهدای نشان فیروزه حقیقت تقدیر شد. طیاب غیر از مستندسازی و عکاسی به عنوان شاخههای اصلی فعالیت خود، در حوزه ایرانشناسی نیز نامی آشناست و در زندگی خود به طور پیوسته برای معرفی ایران با ابزار فیلم و مستند تلاش کرد.
بسیاری از مستندسازان طیاب را به عنوان یک ایرانشناس عاشق میشناسند که مسیر صادقانهای را در زندگی پیش گرفته و او به همراه ایرج افشار، خسرو سینایی و منوچهر ستوده را از کسانی عنوان میکنند که گویی جهان هستی آنها را به عنوان پیامبران فرهنگ برگزیده است.
از جمله آثار منوچهر طیاب که در جشنوارههای مختلف مورد تقدیر واقع شدهاند، میتوان به فیلمهای «سفال/ سرامیک» (۱۳۴۲) - برنده دلفان نقره، «ریتم» (۱۳۴۳) - فیلم منتخب یونسکو برای تدریس در مدارس سینمایی- دیپلم افتخار از جشنواره وین، «خوزستان» (۱۳۴۳)، «دزفول/ شوشتر» (۱۳۴۴)، «کران تا کران» (۱۳۴۴)، «قالی» (۱۳۴۵)، «جزیره قشم» (۱۳۴۶)، «سپاهی دانش» (۱۳۴۷)، «مسجد جامع اصفهان» (۱۳۴۸) - دیپلم افتخار جشنواره فیلم برلین، «دریای پارس» (۱۳۴۸)، «ایران سرزمین ادیان» (۱۳۴۹) - دیپلم افتخار جشنواره وین، «سیر خط در ایران» (۱۳۴۹)، «سوی شهر خاموش- دزفول» (۱۳۴۹)، «آبادان» (۱۳۵۰)، «سوزنبان» (۱۳۵۰)، «کاریکاتوریست» (۱۳۵۰)، «جنگ خروس» (۱۳۵۰)، «شبهای تهران- ۷ قسمت» (۱۳۵۰)، «زنها و حرفهها» (۱۳۵۰)، «خیمه شببازی» (۱۳۵۱)، «تیاتر رو حوضی» (۱۳۵۱)، «نمایشگاه نقاش امپرسیونیستها» (۱۳۵۱)، «نمایشگاه جواهرات» (۱۳۵۱)، «نمایشگاه شیشه و سفال» (۱۳۵۱)، «نمایشگاه نقاشی کودکان» (۱۳۵۲)، «کاخ چهلستون» (۱۳۵۲)، «کاخ هشتبهشت» (۱۳۵۲)، «کاخ عالیقاپو» (۱۳۵۲)، «مسجد شیخ لطفالله» (۱۳۵۳)، «معماری دوران صفوی» (۱۳۵۴) - برنده دلفان طلایی، «معماری دوران سلجوقی» (۱۳۵۴)، «معماری دوران ایلخانی» (۱۳۵۴)، «معماری دوران تیموری» (۱۳۵۴)، «معماری آستان قدس رضوی» (۱۳۵۵)، «اصفهان هندسهای بر مقیاس انسانی» (۱۳۵۵) - دیپلم افتخار جشنواره سینمایی مسکو، «ساخت کاشی معرق» (۱۳۵۵) و «تعمیر نقاشیهای دیواری» (۱۳۵۵) اشاره کرد.
منوچهر طیاب کارگردان نامآشنای سینمای مستند ایران بامداد روز سهشنبه ۴ شهریور سال ۱۳۹۹ در سن هشتاد و سه سالگی در بیمارستانی در وین از دنیا رفت.
باشگاه خبرنگاران جوان فرهنگی هنری سینما و تئاتر