به نقل از «خبرگزاری میزان»

حسام محمودی: اکثر بازیگران برای گذران زندگی مشاغل دیگری دارند

تاریخ انتشار: ۱۲ فروردین ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۴۶۸۸۱۰۶

بازیگر سریال «لحظه گرگ‌ومیش» گفت: غیر قابل مقایسه بودن مسئله اقتصادی و دستمزد‌ها در شبکه‌های نمایش خانگی نسبت به تلویزیون یکی از موارد اصلی این گرایش‌ است که به سوق دادن تولیدکنندگان آثار و همچنین بازیگران به سمت رسانه‌های خانگی دامن زده است.

حسام محمودی در گفت‌وگو بامیزان پیرامون راز ماندگاری یک بازیگر در عرصه سینما و تلویزیون گفت: آنچه که سهم بسزایی در موفقیت و ماندگا‌ی یک بازیگر دارد فیلمنامه و کاراکتری است که توسط بازیگر و ابزار‌هایی که در اختیار او قرار داده شده است جان داده می‌شود و به حرکت در می‌آید و به طور کل یک بازیگر درصد بالایی از ماندگاری و موفقیت خود را مدیون فیلمنامه و کاراکتری است که در آن شکل گرفته و خلق می‌شود.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

وی در همین راستا اظهار کرد: نوع کارگردانی، ارتباط گروه و مجموعه سازنده، زمان و مدیوم پخش و مخاطبینی که اثر را به تماشا خواهند نشست از مولفه‌های هستند که هر کدام به نوبه خود سهم قابل توجهی را در تضمین موفقیت و ماندگاری یک بازیگر خواهند داشت، از آنجا که امروزه بیشتر از یک یا دو پارامتر در مانا شدن یک نقش آفرین و به دنبال آن ماندگاری آثار نمایشی موثر است پس می‌طلبد به مولفه سلیقه و ذائقه مخاطب و همچنین مدیومی که قرار است تولیدت نمایشی از طریق آن ارائه شود نیز مورد توجه قرار گیرد و در این میان گاهی امکان دارد آثاری که وارد چرخه نمایش می‌شوند و به ماندگاری دست می‌یابند آنچنان از فاکتور‌های کلاسیک در راستای ماندگاری برخوردار نباشند و تنها به واسطه توجه و بهره‌گیری از زمان مناسب تولید و پخش و سازنده کار بلد به موفقیت و ماندگاری دست یافته باشند.

بیشتر بخوانید: برای مشاهده آخرین اخبار از تلویزیون اینجا کلیک کنید

وی در همین راستا ابراز کرد: وقتی مخاطب به لحاظ اعمال پروتکل‌های بهداشتی و هزینه مورد نیاز به‌ جهت تهیه بلیط برای تماشای آثار نمایشی در سالن سینما دغدغه فکری و یا مالی نداشته باشد قطعا به سمت تماشای فیلم در سالن‌های سینما ترغیب می‌شود و به نظرم در شرایط کنونی آنچه که بیش از نوع سبک و ژانر آثار در استقبال تماشاگر از سالن‌های سینما نقش اساسی ایفا می‌کند میزان امنیتی است که باید در زمینه رعایت تمامی پروتکل‌های بهداشتی در سالن‌های سینما صورت گیرد، عدم انتشار ویروس کرونا و همچنین تعیین و تعریف سقف مناسب و متناسب با سبد اقتصادی جامعه برای بهای بلیط نکات بسیار مهمی هستند که باید مورد توجه قرار گیرند.

بازیگر سریال «نوار زرد۲» پیرامون علل گرایش هنرمندان و سازندگان آثار نمایشی به سمت شبکه‌های نمایش خانگی ادامه داد: غیر قابل مقایسه بودن مسئله اقتصادی و دستمزد‌ها در شبکه‌های نمایش خانگی نسبت به تلویزیون یکی از موارد اصلی این گرایش‌ است که به سوق دادن تولیدکنندگان آثار و همچنین بازیگران به سمت رسانه‌های خانگی دامن زده و در این میان اصلی‌ترین بحران زمانی شکل می‌گیرد که هرکسی سعی می‌کند از زیر بار مسئولیتش شانه خالی کند و آن را به گردن دیگری بیندازد، نمونه بارز این موضوع سریالی است که هم‌اکنون مشغول بازی در آن هستم که حدود ۳ماه است که تلویزیون هیچ بودجه‌ای را برای این پروژه پرداخت نکرده است.

بازیگر فیلم سینمایی «اگزما» بیان کرد: مهمترین دغدغه‌ام در زمینه سینما مختص به مشاغلی است که امکان حضور و فعالیت همزمان در چند پروژه برایشان وجود ندارد که حرفه بازیگری در زمره اینگونه مشاغل به حساب می‌آید و وقتی یک بازیگر در پروژه‌ای مشغول فعالیت می‌شود معمولا دیگر امکان حضور در کار دیگری را ندارد یا به ندرت می‌تواند همزمان در پروژه جدیدی فعالیت داشته باشد و گاهی حتی نه تنها تا مدت‌ها پولی دریافت نمی‌کند بلکه مجبور می‌شود برای گذران زندگی از جیب خود خرج کند پس در اینجا می‌طلبد توجه و حمایت بیشتری به بازیگران و وضعیت معیشتشان صورت گیرد.

وی در همین راستا تاکید کرد: همچنین در عرصه بازیگری این روزها کسانی هستند که مدتهاست بدون دریافت ریالی فعالیت می‌کنند و یا دستمزد‌های حداقلی می‌گیرند، در این بین افرادی هم هستند که برای حضور در پروژه‌ای از شهرستان به تهران آمده‌اند و به امید اینکه دریافتی خواهند داشت خانه‌ای اجاره کرده اند در صورتی که متاسفانه پیش آمده حتی ماه‌ها هیچ مبلغی را دریافت نمی‌کنند و این مسئله معضل دردمندانه‌ای است که باید در راستای حل و فصل آن تمهیداتی اساسی گرفته شود، از رئیس جدید صدا و سیما درخواست دارم نسبت به خواسته‌ها و قراردادهایی که رسانه ملی با فعالان عرصه هنر انعقاد نموده در حین پایبندی توجه همه جانبه داشته باشد.

بازیگر سریال‌ «کلبه‌ای در مه» بیان کرد: گاهی شنیده می‌شود برخی فعالان عرصه هنر ابراز می‌کنند با تلویزیون همکاری نخواهند کرد که معتقدم این گفته گاهی فقط جنبه تبلیغاتی و طرح یک ادعاست، اما وقتی می‌بینیم دستمزدها در شبکه‌های نمایش خانگی مطلوب و یاحتی چند برابر است وهمین طور به موقع و بدون هیچ تاخیری پرداخت می‌گردد قطعا شاهد گستره روزافزون به این رسانه‌ها خواهیم بود بنابراین از تلویزیون به عنوان یک رسانه ملی انتظار می‌رود در ارتباط با پرداخت به موقع دستمزد‌ها که عملکردی حداقلی است توجه و نگاه جدی تری داشته باشد و از آنجا که شرایط اقتصادی و معیشت مردم که ناشی از دوران کروناست به گونه‌ای شده که خیلی از خانواده‌ها توانایی سینما رفتن، تئاتر رفتن و یا کنسرت رفتن را ندارند پس درحال حاضر تلویزیون ارزان‌ترین سرگرمی مردم به حساب می‌آید که نباید باعدم توجه به کیفیت تولیدات خود این سرگرمی وت فریح ارزان را از مردم دریغ کند.

محمودی که بازی در آثاری همچون «رمانتیسم عماد و طوبی»، «استیگمات» ، «مرگ ماهی» و «سد معبر» را در کارنامه هنری خود دارد اظهار داشت: ادغام یا جداکردن جشنواره عملکردی سلیقه‌ای است و آنچه که در برگزاری جشنواره مهم و تاثیرگذار خواهد بود این است که تخمین بزنیم به اهدافی که در برپایی جشنواره ملی و جهانی فجر بصورت جدا و یا ادغام شده داشتیم رسیده ایم یا خیر.

انتهای پیام/

برچسب ها: اخبار سینما سینمای ایران

منبع: خبرگزاری میزان

کلیدواژه: اینجا اخبار سینما سینمای ایران شبکه های نمایش خانگی یک بازیگر دستمزد ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.mizan.news دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری میزان» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۴۶۸۸۱۰۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

سرگذشت غم‌انگیز نخستین زن بازیگر سینمای ایران

دهم اردیبهشت‌ماه سالروز درگذشت بازیگری است که نه تنها به عنوان نخستین هنرپیشه زن ایرانی شناخته می‌شود بلکه از منظری دیگر او را اولین قربانی در ناتوانیِ بومی کردنِ تفکر مدرن در سینمای ایران می‌دانند. صدیقه (روح‌انگیز) سامی‌نژاد بازیگر فیلم «دختر لر» پس از نقش‌آفرینی در نخستین فیلم خود آنقدر سختی دید که هرگز حاضر به تکرار این تجربه نشد.

نام روح‌انگیز سامی‌نژاد که متولد سال ۱۲۹۵ در کرمان بود، با بازی در نقش «گلنار» در فیلم «دختر لُر» برای همیشه در تاریخ سینمای ایران باقی مانده است. «دختر لر» نخستین اثر ناطق سینمای ایران است و در سال ۱۳۱۲ توسط خان‌بهادر اردشیر ایرانی و عبدالحسین سپنتا ساخته شد.

با پخش «دختر لر» در سینما‌ها که با استقبال فراوانی هم روبرو شد، سامی‌نژاد به شهرت رسید، اما بعد سرنوشت بسیار تلخی پیدا کرد. 

فریدون جیرانی سال ۱۳۸۹ در دورانی که پخش یک مصاحبه با فریماه فرجامی بعد از سال‌ها بی‌خبری و با تصاویری تکان‌دهنده از این ستاره سال‌های دور سینما واکنش‌های تندی را به دنبال داشت، در مطلبی بیان کرد: زندگی بازیگران در سینمای ایران تلخ است و این فقط مربوط به سال‌های پس از انقلاب نیست. از ابتدای ورود سینما به ایران این سرگذشت تلخ تکرار شده است. ۱۳ اردیبهشت سال ۱۳۷۶ یک روز صبح به دفتر مجله سینما زنگ زدند و گفتند روح‌انگیز سامی‌نژاد مُرده است. من تا آن روز فکر می‌کردم روح‌انگیز سامی‌نژاد باید سال‌ها پیش مرده باشد.

 به خانه خواهرش عالیه زند تبریزی زنگ زدم و دیدم خبر درست است. رفتم خانه عالیه زند تبریزی و فهمیدم سامی‌نژاد بعدازظهر چهارشنبه ۱۰ اردیبهشت ۷۶ در سن ۸۶ سالگی در تنهایی مرده و روز پنج‌شنبه ۱۱ اردیبهشت در قطعه ۳۴ ردیف ۴۴ شماره ۴۶ در جایی گمنامی خاک شده است. رختخواب سامی‌نژاد وسط خانه بود. تنها میراث این اولین بازیگر سینما یک کیسه نایلونی بود و داخل آن یک بسته سیگار، یک شناسنامه و بروشور تانشده «دختر لر».

این کارگردان سینما همچنین گفته بود: من قبل از دیدن این میراث، تصویر سامی‌نژاد را در فیلم تهامی‌نژاد دیده بودم که گریه می‌کرد و دیگر هیچ. «ایران قادری» که یک روز سرشناس‌ترین بازیگر تماشاخانه تهران بود، چه شد؟ چگونه مُرد؟ چه کسی خبر داشت؟ و خیلی‌های دیگر. ریشه سرگذشت تلخ بازیگران در سینمای ایران را باید در جامعه‌ای جستجو کرد که نتوانسته است تفکر مدرن را بومی کند و در خود حل نماید. متاسفانه اولین قربانیان این ناتوانی بازیگران زن سینما بودند.

عباس بهارلو – مورخ و پژوهشگر سینما – در سال ۱۳۸۱ مطلبی درباره این بازیگر نوشته بود که در بخش‌هایی از آن آمده است: وقتی در سال ۱۳۱۲ فیلمِ «دختر لر» ساخته مشترک خان‌بهادر اردشیر ایرانی و عبدالحسین سپنتا، که صدیقه سامی‌نژاد در آن نقش «گلنار» را بازی می‌کرد، در تهران نمایش داده شد، در میان مردمی که برای بار نخست سیمای یک زن ایرانی را بر پرده سینما دیده بودند واکنش‌های ناگواری برانگیخت، که به‌درستی روشن نیست ــ و احتمالاً هیچ‌گاه نیز معلوم نخواهد شد ــ که آیا خانم صدیقه سامی‌نژاد تصوری از آن واکنش‌ها در ذهن داشته است یا خیر، و آیا اگر می‌داشت حاضر به ایفای نقش در آن فیلم می‌شد؟

گفته می‌شود که در آن مقطع آوانس اوگانیانس نیز کوشش‌هایی را در زمینه ساخت فیلم انجام می‌داد و در این‌باره بهارلو ادامه داده است: به‌موازات فعالیت‌های سخت‌کوشانه اوگانیانس در ایران، عبدالحسین سپنتا و خان‌بهادر اردشیر ایرانی نیز برای ساختن نخستین فیلم مشترک در هندوستان در جست‌وجوی بازیگر زنی بودند که زبان فارسی بداند و نقش «گلنار» را در فیلم «دختر لر» بازی کند. تا قبل از دوره پهلوی‌ِ اول بازی زنانِ مسلمان در نمایش‌ها و تعزیه‌ها ممنوع بود و بازیگران زنی که در این سال‌ها در فیلم‌های اوگانیانس و مرادی ایفای نقش می‌کردند مانند مادام سیرانوش، لیدا ماطاوسیان، ژاسمین ژوزف، زما اوگانیانس و آسیا قسطانیان (کوستانیان) از بانوان ارمنی بودند که اکثر آنها از صحنه تئاتر به سینما آمده بودند، به‌همین دلیل موانع کم‌تری بر سرِ راه خود داشتند.

سپنتا موفق شد صدیقه (روح‌انگیز) سامی‌نژاد، همسر یکی از کارکنان کمپانی امپریال فیلم بمبئی، را که از سیزده سالگی از کرمان به هندوستان رفته بود مجاب کند و با این توضیح که نام او به‌عنوان نخستین بازیگر زن در تاریخ سینمای ایران ثبت خواهد شد ــ که شد ــ موافقت او و شوهرش، دماوندی، را برای بازی در فیلمش جلب کند. بدین ترتیب گروه هندی ـ ایرانی عبدالحسین سپنتا و اردشیر ایرانی کار خود را در هندوستان آغاز کرد. «دختر لر» نخستین بار در سی‌ام آبان ۱۳۱۲ در دو سینمای مایاک (دیده‌بان) و سپه بر پرده آمد، و نمایش آن، سال بعد از دوم مردادماه ۱۳۱۳ در سینما مایاک تکرار شد، و پس از یک ماه از چهارم آذر نمایش آن در سینما سپه به مدت پنجاه روز ادامه یافت.

 سپس با یک دو هفته وقفه در همین‌سینما از نو بر پرده رفت. استقبال از فیلم بسیار پُرشور بود و حتی «مادر بزرگ‌های خیلی پیر» هم رفتند تا سرگذشت «دختر لر» را به‌چشم ببینند. ایفای نقش گلنار در «دختر لر» موجب شد که صدیقه سامی‌نژاد چنان انگشت‌نما و زبانزد خاص و عام شود که هم با دشنام روبرو شد و هم با تشویق برخی مردم در شهر‌های مختلف.

سامی‌نژاد در سال ۱۳۴۹ یعنی ۳۷ سال پس از نمایش «دختر لر»، در مستندی از محمد تهامی‌نژاد با نام «سینمای ایران از مشروطیت تا سپنتا» حضور یافت و به روایت زندگی دشوار و پر از رنج خود پرداخت.

از تهامی‌نژاد نقل شده است‌: اغلب به‌طور کنترل‌نشده‌ای می‌خندید و در حالی‌که اشک در چشمانش حلقه زده بود به من گفت که هنگام اقامت در هند ایرانی‌های متعصب او را مورد ضرب‌وشتم قرارمی‌دادند و حتی بطری به‌طرفش پرتاب می‌کردند. به‌طوری‌که همواره مجبور بود همراه با محافظ از استودیو امپریال فیلم خارج شود.

درباره این چهره مستند دیگری با نام «روح‌انگیز سامی‌نژاد» به کارگردانی مجید فدایی نیز ساخته شده که در ارتباط با زندگی نخستین بازیگر زن سینمای ایران و ایفاگر نقش «دختر لر» است.

سامی‌نژاد در حالی در ۸۰ سالگی از دنیا رفت که خاطرات زیادی از دورانی که «دختر لر» ساخته شد و حواشی پیرامون آن بازگو نشد. فریدون جیرانی که مطالعات زیادی درباره تاریخ سینما دارد، با بیان اینکه چنین اتفاقی فقط مختص نخستین بازیگران سینما نبوده، در مصاحبه‌ای با ایسنا گفته بود: بسیاری از بازیگران سینما، حرف و تاریخ سینما را با خود به زیر خاک بردند. من بار‌ها به آنها گفته بودم که اجازه بدهید این اطلاعات به نسل‌های دیگر انتقال داده شود، اما بسیاری از آنها به این موضوع توجه نکردند.

قدیمی‌های معروف، بریده‌اند و سعی می‌کنند که صحبت نکنند، چون معتقدند سال‌ها به آنها بی‌لطفی شده است و دل پرگلایه‌ای دارند. مثل ناصر ملک مطیعی که من یک بار از او دعوت کردم تا به خانه سینما بیاید و درباره «چهارراه حوادث» (فیلمی به کارگردانی ساموئل خاچیکیان) صحبت کند و هرچه اصرار کردم موافقت نکرد. فردین هم دق کرد، در حالی که می‌توانست بازی کند.

در یکی از برنامه‌های تلویزیونی هفت، بعد از سال‌ها آقای افخمی گفت که اگر به تاریخ سینما مراجعه کنید می‌بینید که بعد از فیلم «گنج قارون» تعداد سینما‌های تهران افزایش پیدا کرده است بنابراین نمی‌توان نقش فردین را در تاریخ سینمای ایران انکار کرد، اما سال‌ها تلاش شد که این نقش را انکار و حذف کنیم، اما نتوانستیم. برای همین بعد از فوت او تشییع جنازه باشکوهی شکل گرفت. او می‌توانست بازی کند، چرا بازی نکرد؟ اگر بازی می‌کرد چه اتفاقی می‌افتاد؟ در سینمای سی سال اخیر که علی بی‌غمی وجود نداشت، می‌توانست نقش یک پدر را بازی بکند.

منبع: روزیاتو

tags # بازیگر سینما ، سینما سایر اخبار اسرار تکامل آلت‌ جنسی؛ رابطه جنسی انسان‌های اولیه مثل گوریل‌ها بود؟ (تصاویر) «زو»؛ گاو عقیم و غول‌پیکری که توسط انسان‌ها به وجود آمد! (تصاویر) عجیب و باورنکردنی؛ اجساد در این شهر خود به خود مومیایی می‌شوند (تصاویر) کشف پرنده‌ عجیبی که سمت راست بدنش نر است و سمت چپش ماده!