زوجهایی که پولشان را روی هم میگذارند، خوشبختتر هستند!
تاریخ انتشار: ۱۴ فروردین ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۴۷۰۰۹۷۸
یک مطالعه جدید نشان میدهد زوجهایی که درآمد خود را با هم ادغام میکنند و امور مالی خود را با هم مدیریت میکنند، ارتباط عمیقتری با هم دارند و کمتر احتمال دارد که از هم جدا شوند.
به گزارش ایران اکونومیست و به نقل از دیلیمیل، یک مطالعه جدید ممکن است یک قدم بزرگ برای بهبود روابط میان زوجین باشد، چرا که ادعا میکند زوجهایی که درآمدهای خود را ادغام میکنند، ارتباط بهتری با هم دارند و کمتر احتمال دارد که از هم جدا شوند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
محققان دانشگاه "کرنل" میگویند که این موضوع به ویژه در مورد زوجهای کمدرآمدی که حسابهای بانکی خود را با یکدیگر ترکیب میکنند و حسابهای جداگانه ندارند، صدق میکند.
آنها دریافتند که زوجهایی که درآمد خود را ترکیب و با هم خرج میکنند، تعاملات مثبت و پایدارتری دارند.
محققان این دانشگاه واقع در نیویورک دریافتند که بسیاری از این دسته زوجها بیشتر از زوجهای دسته دیگر از کلماتی نظیر "ما" و "مال ما" استفاده میکنند و کمتر از کلماتی مانند "من" استفاده میکنند.
محققان از نظریه وابستگی متقابل روانشناسی اجتماعی کلاسیک وام گرفتهاند که نشان میدهد برای ارزیابی و درک کیفیت رابطه یک زوج، مهم است که موقعیت منحصر به فرد هر تعامل و همچنین نیازها، افکار و انگیزههای هر فرد در نظر گرفته شود.
این مطالعه توسط "امیلی گاربینسکی"، استادیار بازاریابی و ارتباطات مدیریت در دانشکده مدیریت دانشگاه "کرنل" انجام شده که دادههای نظرسنجی را در جمعیت ایالات متحده، بریتانیا و ژاپن تجزیه و تحلیل کرده است.
وی میگوید: ما مشاهده کردیم که منابع مالی ادغام شده سطح وابستگی فرد را به شریک زندگی خود افزایش میدهد، همچنین علایق(مالی) و اهداف زوج را همسو میکند، چیزهایی که نظریه وابستگی متقابل به ما میگوید با سطوح بالایی از کیفیت رابطه مرتبط است.
محققان دریافتند که زوجهایی که حسابهای مالی ادغام شده دارند، از کلمات دارای وابستگی بیشتری مانند «موافقم»، «ارتباط»، «دوست»، «مهربانی»، «گوش دادن» و «صلح» استفاده میکنند.
گفتنی است که یافتههای این مطالعه، ارتباط قویتری میان مشارکت مالی و رضایت از روابط را در ایالات متحده و بریتانیا در مقایسه با ژاپن نشان داد.
"گاربینسکی" گفت: ما گمان میکنیم که این تفاوت به این دلیل است که ایالات متحده و بریتانیا فرهنگهای فردگرایی دارند، در حالی که ژاپن دارای یک فرهنگ جمعگرا است.
وی افزود: فرهنگهای فردگرایانه بر خودِ فرد و هویت «من» تمرکز دارند، در حالی که فرهنگهای جمعگرایانه بر عضویت در گروه و هویت «ما» تمرکز دارند. از آنجایی که اعضای فرهنگهای جمعگرا مانند ژاپن، از پیش عادت کردهاند که با هم به شکل موثر مشارکت داشته باشند، ممکن است روابط آنها به اندازه زمانی که زوجهای آمریکایی و بریتانیایی داراییهایشان را با هم ترکیب میکنند، از این موضوع متاثر نشود.
وی ادامه داد: تحقیقات در این زمینه میتواند به شناسایی اینکه چه کسانی از مشارکت مالی بیشترین سود را میبرند و همچنین بسیاری از زوجها کمک کند تا تصمیم بگیرند که چگونه امور مالی خود را سازماندهی کنند تا کیفیت روابط خود را به حداکثر برسانند و در نهایت رفاه خود را بهبود بخشند.
این مطالعه در مجله Personality and Social Psychology منتشر شده است.
منبع: خبرگزاری ایسنا برچسب ها: مشارکت مالی میان زوجین
منبع: ایران اکونومیست
کلیدواژه: زوج هایی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت iraneconomist.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایران اکونومیست» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۴۷۰۰۹۷۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
تنهایی میتواند زندگی بازماندگان سرطان را کوتاه کند
ایتنا - مطالعه جدیدی نشان میدهد افرادی که در حال طی کردن دوره درمان سرطان، در تنهایی هستند، در مقایسه با افرادی که با همنشینی همراه هستند، احتمال مرگ بیشتری دارند.
Jingxuan Zhao ، محقق و دانشمند ارشد در تحقیقات خدمات بهداشتی در انجمن سرطان آمریکا گفت: «تنهایی و احساس منزوی شدن نگرانی رایجی در میان بازماندگان سرطان است».
به گزارش ایتنا، ژائو توضیح داد که تشخیص و درمان سرطان افراد را منزوی میکند و روابط اجتماعی آنها را تحت فشار قرار میدهد. ژائو گفت: «بیش از 18 میلیون بازمانده سرطان در ایالات متحده وجود دارد و انتظار میرود این تعداد تا سال 2030 به 22 میلیون نفر افزایش یابد. اکنون باید به این موضوع حیاتی بپردازیم.»
برای این مطالعه، محققان بیش از 3400 بازمانده سرطان 50 ساله و بالاتر را که به یک مطالعه با بودجه فدرال در مورد بازنشستگی و سلامت بین سالهای 2008 تا 2018 پاسخ مثبت دادند، ارزیابی کردند. حدود 28 درصد از بازماندگان احساس تنهایی شدید و 24 درصد دیگر احساس تنهایی متوسط را گزارش کردند. محققان دریافتند افرادی که بالاترین سطح تنهایی را گزارش میکنند، 67 درصد بیشتر از افرادی که کمتر تنها هستند، در معرض خطر مرگ قرار دارند.
این مطالعه در 25 آوریل در مجله شبکه ملی جامع سرطان منتشر شد. ژائو در یک نشریه خبری گفت: «آنچه لازم است، اجرای برنامههایی برای غربالگری تنهایی در میان بازماندگان سرطان و ارائه حمایت اجتماعی از افراد نیازمند است. این اقدامات میتواند مداخلاتی مانند مشاوره سلامت روان، حمایت جامعه، مشارکت در شبکههای اجتماعی و ادغام این برنامهها در درمان سرطان باشد.»
این مطالعه جدید یک سال پس از توصیه جراح عمومی، دکتر ویوک مورتی، درباره "اپیدمی تنهایی و انزوا" که به یک بحران بهداشت عمومی کمتوجه تبدیل شده است، انجام شد. مورتی در یک انتشار خبری گفت: « روابط ما منبعی برای درمان و بهزیستی است که پنهان میشود، روابطی که میتواند به ما کمک کند زندگی سالمتر، کاملتر و سازندهتری داشته باشیم. با توجه به پیامدهای سلامتی قابل توجه تنهایی و انزوا، ما باید ایجاد ارتباط اجتماعی را به همان شیوهای که دیگر مسائل مهم بهداشت عمومی مانند تنباکو، چاقی و اختلالات مصرف مواد را در اولویت قرار دادهایم، در اولویت قرار دهیم.»