نمونههای دوپینگ کشتیگیران بعد از ۴۰ روز برگشت خورد!
تاریخ انتشار: ۱۵ فروردین ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۴۷۰۵۱۹۲
به گزارش خبرنگار مهر، روز گذشته فدراسیون کشتی با اعتراض جدی به وزارت ورزش مدعی شد با وجود اینکه در دو سال گذشته، هماهنگترین فدراسیون با ستاد ملی مبارزه با دوپینگ (نادو) بوده، کم کاری این ستاد برای کشتی کشور مشکل ساز شده است.
در همین راستا محمدابراهیم امامی سخنگوی فدراسیون کشتی به خبرنگار مهر گفت: در اینکه در روند نمونه گیری و ارسال آن به آزمایشگاهی در خارج از کشور بی توجهی و کم لطفی شده هیچ تردیدی نیست، اما ستاد مبارزه با دوپینگ باید بداند رشته پر افتخاری همچون کشتی مثل برخی از رشتههای دیگر نیست که حساسیت زیادی روی آن نباشد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
وی افزود: فدراسیون کشتی مدتهاست در راستای تحقق اهداف عالیه خود به جهت مبارزه با دوپینگ تمامی تلاش خود را کرده تا با هماهنگی و همکاری ستاد ملی مبارزه با دوپینگ ایران (نادو) بتواند با این معضل جدی ورزش مبارزه کند، اما اتفاقات اخیر نشان داد در این خصوص از جانب نادو سهل انگاری شده است.
امامی با تاکید بر اینکه توقع فدراسیون کشتی از نادو این بوده که همکاری و دقت نظر بیشتری با این رشته پرافتخار داشته باشد گفت: ۴۰ روز قبل از بچهها نمونه گیری شده اما روز گذشته خبر رسید که این نمونهها برگشت خورده و در گمرک است!
سخنگوی فدراسیون کشتی افزود: کشتی ایران در سالجاری میادین بزرگ و مهمی را پیش رو دارد که هر اتفاقی در بحث دوپینگ میتواند ضربه سنگینی به ما بزند. مسابقات قهرمانی آسیا و جهان در راه است و تیمهای ملی کشتی آزاد و فرنگی ما باید در بهترین شرایط از نظر پاک بودن ورزشکاران در این مسابقات حضور یابند. حال در نظر بگیرید همین سهل انگاری نادو باعث شود تا مشکلی برای ما ایجاد شود.
وی در پایان خاطر نشان کرد: محمد بنا و پژمان درستکار به عنوان سرمربیان تیمهای ملی کشتی فرنگی و آزاد باید بزودی بهترین نفرات خود را راهی رقابتهای آسیایی و جهانی کنند، اما هم اکنون با توجه به عدم دریافت نتایج تستهای دوپینگ با اما و اگرهای فراوانی همراه خواهند شد.
به گزارش خبرنگار مهر، فدراسیون کشتی روز گذشته در نامهای به وزارت ورزش و جوانان، اعتراض شدید خود را نسبت به عدم مسئولیت پذیری ستاد مبارزه با دوپینگ اعلام کرد و مدعی شد تا رفع نشدن مشکل مذکور، هیچ گونه همکاری با نادو نخواهد داشت. کشتی ایران در سال جدید میادین مهمی از جمله قهرمانی آسیا در مغولستان (اواخر فروردین ماه ۱۴۰۱)، رقابتهای جهانی صربستان (۱۹ تا ۲۷ شهریورماه ۱۴۰۱) و بازیهای آسیایی چین (۳۰ شهریورماه تا ۲ مهرماه ۱۴۰۱) را پیش رو دارد.
کد خبر 5458708 علیرضا هنرمنشمنبع: مهر
کلیدواژه: محمد ابراهیم امامی فدراسیون کشتی دوپینگ فوتبال تیم ملی فوتبال ایران جام جهانی 2022 قطر لیگ برتر فوتبال ایران تیم فوتبال استقلال تهران تیم فوتبال پرسپولیس کشتی آزاد کشتی فرنگی اردوی تدارکاتی تیم ملی فوتسال ایران دراگان اسکوچیچ فوتسال فدراسیون فوتبال یحیی گل محمدی مبارزه با دوپینگ فدراسیون کشتی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.mehrnews.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «مهر» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۴۷۰۵۱۹۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
حسن یزدانی بحران ملی نیست
روزنامه شرق نوشت: حسن یزدانی، قهرمان پرآوازه کشتی ایران، تبدیل به سوژه داغی برای فضای ورزشی این روزهای ایران شده است. دلیلش بازگشت او به تشک کشتی و ارائه فیلمی چندثانیهای از تمرینش با کشتیگیری به مراتب سبکوزنتر از خودش است. او نشان داده بعد از عمل سنگینی که روی کتفش داشته، برگشته و مهیا است تا در المپیک پاریس به میدان برود.
یزدانی پیشازاین در تلویزیون وعدهای با این مضمون داده بود که در پاریس، هم تیلور را میبرد و هم طلا میگیرد. باوجوداین اتفاقاتی رخ داده که شاید با چنین شفافیتی نتوان درباره ادعای حسن یزدانی صحبت کرد. اولین آنها غیبت دیوید تیلور، رقیب همیشگی یزدانی در پاریس است. او در یک شگفتی بزرگ در مسابقات انتخابی تیم ملی آمریکا، مبارزهاش را به آرون بروکس ۲۳ ساله باخت و به همین سادگی از تیم ملی بیرون ماند.
داستان اول برای حسن یزدانی شیرین است. تیلور در سالهای اخیر بهخوبی نشان داده بود راه بردن یزدانی را فراگرفته و حتی او را در آخرین جدال، ضربه فنی هم کرد. آمار تقابلهای این دو هم بهخوبی گواه برتری تیلور در تقابلهای رودررو است. حالا که جادوگر آمریکایی در پاریس غایب است، این بهترین فرصت برای حسن یزدانی است تا یک مدال دیگر المپیک به ویترین پررنگ و لعابش اضافه کند؛ ولی اینها همگی در گرو محققشدن داستان دوم است که تلخ و دارک نشان میدهد.
یزدانی کتفش را به تیغ جراحان سپرده و بهتازگی به تشک برگشته. او آنقدر درگیر فیزیوتراپی و آمادهسازی است که حتی فرصت حضور در اردوی اول تیم ملی را از دست داده است. از آنجا که کمتر از سه ماه به بازیهای المپیک مانده، این نگرانی وجود دارد که نکند به لحاظ جسمی و ریکاوری، در موعد مقرر آماده نشود و نتواند در المپیک کاری از پیش ببرد؛ بهویژه اینکه پیشتر علیرضا دبیر، رئیس فدراسیون کشتی هم ابراز نگرانی کرده و از این گفته که در ایران هر کشتیگیری که کتفش را عمل کرده، دیگر آن کشتیگیر سابق نشده است. پس، اتفاق بدتر برای حسن یزدانی، تصور این سناریو است که او نهتنها شانسی برای گرفتن مدال در المپیک نداشته باشد؛ بلکه اصلا نتواند به این بازیها اعزام شود.
در چنین فضایی است که فدراسیون کشتی تصمیم مهمی گرفته و به این نتیجه رسیده که یزدانی را در فاصله ۵۰ روز مانده به بازیهای المپیک، به رقابتهای کشتی مجارستان اعزام کند تا میزان آمادگی او و پاسخدهی کتفش به عمل جراحی را بسنجد. تا به اینجا همه چیز منطقی به نظر میرسد؛ ولی در یکی، دو روز گذشته، چنین تصمیمی بخشی از جامعه کشتی را آشفته کرده و فریاد وا اسفا سر دادهاند که حرمت قهرمان حفظ نشده است.
اینجا روایتها کمی متفاوت است؛ مثلا خبرگزاریهای نزدیک به دولت از این شایعه نوشتهاند که یزدانی از مسئولان فدراسیون کشتی درخواست کرده بدون حضور در مسابقهای، به پاریس اعزام شود که با پاسخ منفی اهالی فدراسیون مواجه شده است. پارهای دیگر هم از این میگویند که رقابتهای مجارستان برای حسن یزدانی سنگین است و نباید او را به چنین تورنمنتی اعزام کرد؛ بهویژه اینکه ممکن است آرون بروکس هم در مجارستان باشد و کار را برای حسن یزدانی سخت کند. چ
نین تحلیلهایی باعث دوپاره شدن نظریات علاقهمندان به کشتی شده و حالا با حسن یزدانی به گونهای رفتار میشود که گویی قرار است تبدیل به یک بحران ملی شود. در اینکه حسن یزدانی پرافتخارترین کشتیگیر ایران است، تردیدی وجود ندارد؛ در اینکه شأن او باید حفظ شود، هم شکی وجود ندارد؛ ولی مشخص نیست اعزام او به یک تورنمنت خارجی چطور میتواند موارد بالا را نقض کند. چنین تفکراتی اهمیت بازیهای المپیک و کسب افتخار را قربانی یک اسم میکنند؛ البته اسم حسن یزدانی اعتباری برای کشتی ایران است؛ ولی فرض محال، اگر یزدانی با ناآمادگی و بدون محکخوردن به المپیک برود و آنجا حتی قبل از رسیدن به فینال با نتیجهای اسفبار به کارش در پاریس پایان دهد، آیا حرمتش حفظ شده است؟
ضمن اینکه چنین جریانی باید پاسخگوی این پرسش مهم هم باشند که چرا حسن یزدانی حاضر نشد کتفش را زودتر عمل کند تا بهموقع برای پاریس مهیا باشد؟ چرا یزدانی اجازه داد شایعاتی که میگفتند او برای رسیدن به پاداش بازیهای آسیایی، جراحیاش را به بعد از هانگژو موکول کرد، شکل بگیرد؟ حالا آنها باید پاسخ دهند که اگر المپیک برای یزدانی و اعتبار کشتی ایران اهمیت وافری داشت، چرا او کتف آسیبدیدهاش را زودتر به تیغ جراحان نسپرد؟
اینها البته بخشی از این دوپارگی موجود است؛ چراکه باید آن روی سکه؛ یعنی کادر فنی را هم دید. حسن قرار است در فاصله ۵۰ روز مانده به المپیک به مسابقهای خارجی اعزام شود؛ اگر او بدرخشد که حرف و حدیثی نیست و با شایستگی راهی پاریس میشود و بسیاری را امیدوار میکند که مدال دیگری برای کاروان ایران بگیرد؛ اما اگر حسن ناآماده باشد، آیا ۵۰ روز، زمان کافی برای مهیاکردن یک کشتیگیر دیگر برای اعزام به پاریس خواهد بود؟
بدیهی است که این دوگانگی نیاز به ظرافت خاصی دارد که بدون دخیلشدن احساسات باید دربارهاش تصمیمگیری شود. حسن هم تا رقابتهای مجارستان به قدر کافی فرصت دارد تا توان از دست رفتهاش را بازیابد و خودش را در غیاب گربهسیاه آمریکاییاش محکی جدی بزند. محکی که سربلند بیرونآمدن از آن میتواند تکلیفی جدی برایش قلمداد شود. یزدانی حمایت فدراسیون را دارد؛ ولی بعید است این فدراسیون هم حاضر شود چشمبسته روی کتف آسیبدیده حسن قمار کند.