افزایش تابآوری روی تردمیل با تمرینات تنفسی ۵ دقیقهای
تاریخ انتشار: ۱۵ فروردین ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۴۷۰۷۱۰۳
یک مطالعه جدید نشان داده است که تقویت ماهیچههای تنفسی از طریق تمرینات مقاومتی میتواند افزایش تحمل تمرینات ورزشی را در افراد میانسال و سالمند به ارمغان بیاورد.
به گزارش ایسنا و به نقل از نیو اطلس، دانشمندانی که مزایای نوعی تمرین تنفسی را مطالعه میکنند، تحقیقات جدیدی را منتشر کردهاند که نشان میدهد این تمرینات تنفسی چگونه میتواند ظرفیت ما را برای ورزش افزایش دهد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
همچنین نشان داده شده است که این روش در صورت انجام روزانه، جنبههای خاصی از متابولیسم را بهبود میبخشد و محققان پیشنهاد میکنند که میتوان از آن برای کمک به تشویق افراد به سمت پیش گرفتن یک سبک زندگی فعالتر استفاده کرد.
تکنیکی که در مرکز این تحقیق قرار دارد به عنوان "تمرین قدرت عضلانی دمی با مقاومت بالا"(IMST) شناخته میشود که در دهه ۱۹۸۰ به عنوان راهی برای درمان بیماران مبتلا به بیماریهای تنفسی ظاهر شد. ایده این است که مدت زمان کوتاهی را صرف دم از طریق یک دستگاه دستی کنید که هوا را در جهت مخالف مکش میکند و برای تقویت دیافراگم و سایر عضلات تنفسی کاربر مقاومت ایجاد میکند.
در حالی که معمولاً این روش شامل جلسات ۳۰ دقیقهای است، سال گذشته شاهد نتایج امیدوارکنندهای از انجام آن فقط در ۵ دقیقه بودیم. آن مطالعه نشان داد که در صورت تمرین روزانه، این دورههای کوتاه تمرین تنفسی میتواند منجر به کاهش شدید فشار خون و بهبود سلامت قلب و عروق شود و برخی از مزایای آن حتی پس از پایان برنامه تمرینی نیز باقی میماند.
اکنون این مطالعه جدید توسط همان گروه از محققان به دنبال کشف چگونگی استفاده از "IMST" برای بهبود تحمل و تابآوری ورزش در بزرگسالان میانسال و مسن است. دانشمندان، ۳۵ فرد بزرگسال ۵۰ ساله و بالاتر را انتخاب کردند و آنها را در یک گروه تمرین کننده پرفشار و یک گروه کنترل تمرینی کمفشار قرار دادند. هر دو گروه موظف شدند از یک دستگاه تنفسی برای حدود ۵ دقیقه در روز، در یک دوره ۶ هفتهای استفاده کنند.
پس از اتمام این برنامه، گروه پرفشار ۱۲ درصد بهبودی را در آزمون زمان تابآوری راه رفتن و دویدن روی تردمیل تا رسیدن به نقطه خستگی نشان دادند، در حالی که این عملکرد در گروه کنترل کمفشار، بدون تغییر باقی ماند.
به گفته "کیتلین فریبرگ" محقق ارشد دانشگاه "کلرادو بولدر"، دانشمندان همچنین سطوح تغییر یافته ۱۸ متابولیت مختلف را در گروه پرفشار مشاهده کردند که عمدتا شامل آنهایی بود که نقش کلیدی و موثری در تولید انرژی و متابولیسم اسیدهای چرب دارند.
دانشمندان جلسات ۵ دقیقهای روزانه "IMST" را راهی بالقوه برای جذابتر کردن ورزش در میان افراد میانسال و مسنتر و در نهایت تشویق به پذیرش سبکهای زندگی سالمتر میدانند.
"فریبرگ" میگوید: توسعه شکلهای جدید تمرین بدنی که باعث افزایش پایبندی و بهبود عملکرد فیزیکی میشود، کلید کاهش خطر ابتلا به بیماریهای مزمن همراه با افزایش سن است. روش "IMST" ممکن است یکی از این راهبردها برای ترویج پایبندی و بهبود مولفههای متعدد سلامت در میانسالی و سالمندی باشد.
انتهای پیام
منبع: ایسنا
کلیدواژه: تردمیل تمرین تنفسی ۵ دقیقه
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.isna.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۴۷۰۷۱۰۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
برای نابودی ویروسها پنجره را باز کنید
پژوهشگران میگویند سطوح بالاتر کربن دی اکسید (CO۲) به این معنی است که ویروسها طول عمر بیشتری خواهند داشت و افراد بیشتری را آلوده میکنند، بنابراین باز کردن پنجره میتواند یک راه موثر برای کم کردن ویروسهای معلق در هوا باشد.
کربن دی اکسید یک عمل کلیدی برای بیشتر زنده ماندن ویروسهای معلق در هوا و در نتیجه احتمال انتشار بیشتر آنهاست؛ بنابراین باز کردن پنجره میتواند یک راه علمی برای جلوگیری از انتشار ویروسهای تنفسی نسبت به آنچه که در ابتدا پیشبینی شده بود، باشد.
به نقل از انای، با ظهور کووید-۱۹، جهان یاد گرفت که بودن در فضای نزدیک با فرد یا افراد دیگر چگونه میتواند خطر ابتلا به این ویروس را افزایش دهد.
اکنون تحقیقات جدید به رهبری پژوهشگران دانشگاه بریستول در بریتانیا یک پاسخی به این پرسش داده است که چگونه و چرا ویروسهای تنفسی موجود در هوا برای مدت طولانیتری در فضاهای بسته باقی میمانند. آنها میگویند پای کربن دی اکسید در میان است.
آلن هادرل، سرپرست و نویسنده ارشد این مطالعه و محقق ارشد علوم هواپخش در دانشکده شیمی دانشگاه بریستول میگوید: ما میدانستیم که ویروس عامل کووید-۱۹ موسوم به SARS-CoV-۲ مانند سایر ویروسها، از طریق هوایی که تنفس میکنیم، پخش میشود، اما این مطالعه نشاندهنده پیشرفت بزرگی در درک ما از این است که دقیقاً چگونه و چرا این اتفاق میافتد و مهمتر اینکه چه کاری میتوان برای متوقف کردن آن انجام داد.
کربن دی اکسید (CO۲) یک شاخص خوب برای سنجش تهویه در یک فضای داخلی است. تعداد افراد در یک اتاق بر غلظت CO۲ تأثیر میگذارد و از آنجایی که هم کربن دی اکسید و هم ویروسهای تنفسی دیگر در هوای بازدمی وجود دارند، منطقی است که از غلظت CO۲ به عنوان شاخصی برای خطر انتقال ویروس استفاده شود.
در اینجا ما باید کمی عمیقتر به بررسی تنفس بپردازیم. PH بالای (قلیایی) بازدم ناشی از ترشحات تنفسی است که از آن منشاء میگیرد. به عنوان مثال، بزاق و مایع ریه حاوی سطوح بالایی از بیکربنات قلیایی هستند. pH قطرات خارج شده در تنفس با تبخیر بیکربنات به گاز CO۲ تغییر میکند، اما تحت تأثیر عواملی مانند رطوبت نسبی، اندازه قطرات و غلظت CO۲ در محیط قرار میگیرد.
از آنجایی که تصور میشود PH محرک عفونتپذیری ویروسهای معلق در هوا باشد، پژوهشگران بررسی میکنند که آیا غلظت CO۲ محیط بر پایداری ویروسهای موجود در هوا (هوا پایداری) و خطر انتقال آنها تأثیر میگذارد یا خیر.
در شرایط همهگیری کووید-۱۹ از مانیتورهای سنجش CO۲ برای تخمین تهویه ساختمان استفاده شد. هوای معمولی خارج از منزل حاوی حدود ۴۰۰ قسمت در میلیون (ppm) کربن دی اکسید است. در فضاهای داخلی معمولی و دارای تهویه مناسب، غلظت بین ۴۰۰ تا ۱۰۰۰ ppm است. در فضاهای دارای تهویه ضعیف، غلظت CO۲ میتواند از ۲۰۰۰ ppm بیشتر شود و در محیطهای شلوغتر از ۵۰۰۰ ppm بالاتر رود.
پژوهشگران با تغییر غلظت CO۲ در هوا بین ۴۰۰ ppm و ۶۵۰۰ ppm، ارتباط بین غلظت CO۲ و مدت زمانی که ویروسهای موجود در هوا عفونی میمانند را تأیید کردند.
در مقایسه با CO۲ معمولی جو که حدود ۵۰۰ ppm است، افزایش متوسط در CO۲ از ۴۰۰ ppm به ۸۰۰ ppm در محدوده یک اتاق با تهویه خوب منجر به افزایش قابل توجهی در هواپایداری ویروس برای همه سویههای ویروس SARS-CoV-۲ از جمله دلتا، بتا و اومیکرون پس از دو دقیقه شد. ضمن اینکه تفاوتی در میزان عفونت و سرایتپذیری بین ۸۰۰ و ۶۵۰۰ ppm مشاهده نشد.
افزایش غلظت CO۲ عمیقاً بر سرایتپذیری SARS-CoV-۲ در طول زمان تأثیر گذاشت. در مقایسه با هوای معمولی، زمانی که غلظت کربن دی اکسید ۳۰۰۰ ppm بود (مشابه غلظت یک اتاق شلوغ) ویروسها پس از ۴۰ دقیقه تقریباً ۱۰ برابر بیشتر عفونی باقی ماندند.
هادرل میگوید: این رابطه روشن میکند که چرا رویدادهای اَبَرپخشکننده ممکن است تحت شرایط خاصی رخ دهند. PH بالای قطرات بازدمی حاوی ویروس SARS-CoV-۲ احتمالاً عامل اصلی عفونت است. CO۲ هنگامی که با قطرات برهمکنش میکند مانند یک اسید عمل میکند. این باعث میشود که pH قطرات کمتر قلیایی شود و در نتیجه ویروس درون آنها با سرعت کمتری غیرفعال شود.
خوشبختانه توصیه پژوهشگران برای کاهش عفونت ویروسی یک توصیه ساده است.
هادرل میگوید: به همین دلیل است که باز کردن یک پنجره یک استراتژی کاهش موثر است، زیرا هم از نظر فیزیکی ویروس را از اتاق خارج میکند و هم باعث میشود قطرات هواپخش برای ویروس سمیتر شوند.
با توجه به تمرکز جهانی بر کاهش CO۲ جو که دانشمندان اقلیم پیشبینی میکنند در دهههای آینده به بیش از ۵۵۰ ppm افزایش یابد، پژوهشگران میگویند یافتههای آنها پیامدهای گستردهتری دارد.
هادرل میگوید: بنابراین، این یافتهها پیامدهای گستردهتری نه تنها در درک ما از انتقال ویروسهای تنفسی، بلکه اینکه چگونه تغییرات در محیط ما ممکن است احتمال همهگیریهای آینده را تشدید کند، دارد.
وی افزود: دادههای مطالعه ما نشان میدهد که افزایش سطح CO۲ در جو میتواند با افزایش قابلیت انتقال سایر ویروسهای تنفسی از طریق افزایش مدت زمانی که آنها در هوا عفونی میمانند، همزمان باشد.
این مطالعه در مجله Nature Communications منتشر شده است.
باشگاه خبرنگاران جوان علمی پزشکی کلينيک