◄ دست و پازدن ایران در باتلاق انرژی/ راه های نجات
تاریخ انتشار: ۱۵ فروردین ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۴۷۰۷۸۶۳
تین نیوز سید حسین میر افضلی* :
روزانه بیش از ۸۰۰ میلیون متر مکعب گاز در شبکه گاز سراسری توزیع می شود که ارزش آن بر اساس قیمت گاز صادراتی روسیه به اروپا حدود ۶۰۰ میلیارد دلار است. حال با با این سرمایه متعلق به این نسل و نسل های آینده است چه می کنیم؟
۱- حدود ۳۲ درصد گاز در نیروگاه های با بازدهی کم می سوزد و برق تولیدی وارد شبکه توزیعی می شود که ۲۲درصد هدر رفت دارد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
۲- حدود ۳۰ درصد گاز در بخش خانگی و تجاری و عمومی می سوزند البته در ماه های سرد سال که قیمت گاز نیز گران تر است حدود ۷۵ درصد گاز تولیدی کشور در این بخش سوخته می شود که بخش عمده آن به هدر می رود.
۳- حدود ۳۲ درصد در حوزه صنعت استفاده می شود که برخی صنایع تا۳۰ درصد بیش از حد استاندارد گاز می سوزانند حدود ده درصد از سهم صنعت مربوط به خوراک پتروشیمی ها می باشد.
۵- حدود ۳ گیگا وات ساعت برق تولیدی کشور در ماینرها اتلاف می شود. برای تولید هر بیت کوین حدود ۳۰۰ مگاوات برق مصرف می شود که ارزش این میزان برق به قیمت برق صادراتی ۱۰۰هزار دلار است.
۶- حدود ۱۵ درصد برق تولید کشور(حدود ۹ گیگاوات) در بخش کشاورزی و چاه های آب مصرف می شود که بخش قابل توجهی از آن به هدر می رود. به عنوان نمونه چاهی که حدود ۲ اینچ آب دهی دارد پمپ ۶ اینچی روی آن نصب شده. بخش قابل توجهی از آب استخراجی از منابع زیر زمبنی نیز در آبیاری غرق آبی و غیر حرفه ای کشور به هدر می رود. ایران یکی از بزرگترین کشورهای دارای چاه های آب در جهان است.
۷- بیش از ۵۰ درصد گاز و برق تولیدی کشور در ساعت های پیک زمستان و تابستان در بخش خانگی و تجاری و عمومی مصرف می شوند. ارزش انرژی که هر سال در این حوزه هدر می رود بیش از صد میلیارد دلار است. دما مناسب برای خانه و مراکز تجاری و عمومی می بایست حدود ۲۰ درجه باشد. این که در زمستان دما را به سی درجه و در تابستان به حدود ده درجه برسانند خودسوزی اقتصاد ملی و سرمایه نسل های آینده است.
۸- روزانه بیش از ۲۰۰ میلیون لیتر بنزین و گازوئیل در حوزه حمل و نقل استفاده می شود در شهرهای بزرگ به دلیل ترافیک مصرف بنزین و گازوئیل بیش از دو برابر افزایش می یابد یعنی مردم مسیری را که بدون ترافیک در مدت ۲۰ دقیقه یا نیم ساعت می پیمایند در ترافیک درون شهری این مسیر را ۱.۵ ساعت می پیمایند. استفاده بیش از حد از خودروهای شخصی مصرف بنزین را دو تا سه برابر افزایش داده است. همچنین سالانه ۱۷ تا ۱۸ هزار نفر در تصادفات جاده ای کشته و حدود ۱۸ هزار نفر قطع نخاع قطع عضو یا دچار معلولیت های دائمی می شوند و سالانه ده ها هزار نفر به انواع بیماری های صعب العلاج و سرطان می شوند که تعداد بسیاری از آنها دچار مرگ زودهنگام می شوند. مصرف سوخت و انرژی در قطار یک ششم خودروهای شخصی است و تعداد کشته های سوانح ریلی به صد نفر در سال نمی رسد.
راه های مدیریت مصرف گاز و برق:1- معیار مصرف بهینه گاز و برق در اقلیم های مختلف و در فصول تعیین و برای مصارف بیش از معیار قیمت گاز و برق تا حد قیمت جهانی به صورت پلکانی افزایش یابد.
2- جرایم بسیار سنگین برای گاز دزدی و برق دزدی لحاظ شود و مدیریت توزیع گاز و برق به بخش خصوصی واگذار گردد.
3- ظرف مدت حداکثر سه تا پنج سال همه ترانس ها قدیمی کم بازده با ترانس های با راندمان بالا تعویض شوند.
4- برای کاهش اتلاف برق در مسیر های طولانی انتقال، نیروگاه های کوچک محلی توسعه یابد خصوصا روی نیروگاه های خورشیدی تمرکز و سرمایه گذاری گسترده ای انجام شود و مشوق های متعددی در نظر گرفته شود.
5- راندمان نیروگاه های کشور طی سه تا پنج سال آینده به حد مطلوب ارتقاع یابند و نیروگاه های گازی همگی به سیکل ترکیبی تبدیل شوند.
6- برق ماینرها نزدیک قیمت صادراتی محاسبه شود و برای ماینرهای غیر مجاز جرایم بسیار سنگین و بازدارنده ای اعمال گردد.
7- چاه های آب غیر مجاز تعطیل و برداشت آب از چاه های آب در ساعت های پیک مصرف برق، متوقف گردد.
عامل اصلی استفاده بیش از حد مردم ایران از خودروهای شخصی و اتلاف سالانه ده ها میلیارد لیتر بنزین و گازوئیل، عدم وجود سیستم حمل و نقل ریلی درون شهری و برون شهری مدرن و توسعه یافته است.
چنانچه شبکه خطوط مترو در تمامی مناطق تهران گسترش می یافت و فاصله تردد بین هر رام قطار به حدود ۵ دقیقه می رسید استفاده از مترو به شدت افزایش می یافت و چنانچه شهرهای بزرگ و پرجمعیت به شبکه ریلی مدرن پر سرعت متصل می شدند و مردم می توانستند فاصله تهران تا مشهد را در پنج ساعت، تهران تا اصفهان را در سه ساعت، فاصله تهران تا شیراز را در ۶ ساعت و فاصله تهران تا اهواز یا تبریز یا کرمانشاه را در چهار ساعت بپیمایند قطعا استفاده از حمل و نقل ریلی افزایش چشمگیری می یافت. چنانچه حدود نیمه از بار های جاده ای به شبکه ریلی توسعه یافته منتقل می شد قطعا جاده ها خلوت تر می شدند و از تعداد تصادفات و کشته ها و مصدومیت ها کاسته می شد.
اگر ما شبکه ریلی فراگیر و توسعه یافته و پر سرعت بین همه شهرهای بزرگ داشتیم و همه شهرهای بزرگ به شبکه مترو پر سرعت مجهز می شدند مواهب و خیر برکات زیر نصیب ملت و حکومت می شد:
1- مصرف گازوئیل و بنزین کشور به نصف کاهش می یافت و قابلیت صادرات 30 تا 40 میلیارد لیتر به ارزش 25 میلیارد دلار برای دولت فراهم می شد.
2-میزان ترافیک و آلودگی هوا به کمتر از نصف کاهش می یافت. کاهش 20 درصدی ترافیک بیش از 30 درصد بر روان شدن تردد و کاهش مصرف سوخت تاثیر دارد.
3-تعداد کشته های سوانح جاده ای از 17 الی 18 هزار نفر در سال به حدود 6 هزار نفر در سال کاهش می یافت.
4- تعداد قطع نخاع و معلولیت های دائمی به حدود 6 هزار نفر در سال کاهش می یافت.
5- تعداد بیماری های صعب العلاج و سرطان ناشی از آلودگی هوا به 10 تا 15 هزار نفر در سال کاهش می یافت.
6- از اتلاف سالانه ده ها میلیارد ساعت عمر مفید و ارزشمند مردم در ترافیک های جانکاه کاسته می شد.
7- مسافرت و گردشگری در ایران افزایش می یافت و این موضوع ضمن اشتغال زایی بالا بر سلامت و نشاط روحی جامعه می شد.
8- اتصال همه شهر ها در مناطق دور و نزدیک به شبکه ریلی مدرن و پر سرعت به ارتقاع امنیت ملی و همبستگی جغرافیایی و اجتماعی می افزاید.
9- کاهش هزینه حمل بار خصوصا بارهای صادراتی و ترانزینی و درآمدهای سرشار ناشی از آن
* کارشناس حمل و نقل
آخرین اخبار حمل و نقل را در پربیننده ترین شبکه خبری این حوزه بخوانید
منبع: تین نیوز
کلیدواژه: گاز روسیه برق خوراک کشاورزی جهان خودسوزی بنزین و گازوئیل حمل و نقل بنزین ترافیک تصادفات جاده ای مرگ بخش خصوصی سرمایه گذاری مردم ایران برون شهری مترو مشهد گردشگری کاهش هزینه مصرف بنزین تولید برق مصرف انرژی پتروشیمی ایران مصرف برق مصرف سوخت در بخش حمل و نقل صادرات گاز به اروپا هزار نفر در سال کاهش می یافت شهرهای بزرگ چاه های آب هدر می رود شبکه ریلی گاز و برق حمل و نقل درصد گاز پر سرعت
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.tinn.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «تین نیوز» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۴۷۰۷۸۶۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
پافشاری بر پدیده «اوج نفت» هرج و مرج انرژی را تشدید میکند
دبیرکل اوپک در مقالهای نوشت به جای سخن گفتن از پایان عصر نفت و پافشاری بر آن باید بر کاهش انتشار گازهای گلخانهای تمرکز کرد.
به گزارش خبرگزاری رویترز، هیثم الغیص بهتازگی در مقالهای برای نشریه «میس» نوشت: پایان عصر نفت موضوعی غیرقابل تحقق است، زیرا سرعت رشد تقاضای انرژی بهگونهای پیش میرود که انرژیهای جایگزین در مقیاسی نیستند که بخواهند جای نفت را در سبد مصرف انرژی جهان بگیرند از این رو باید به جای کاهش مصرف نفت، تمرکز را بر کاهش انتشار گازهای گلخانهای در فرآیند تولید سوختهای فسیلی گذاشت.
وی افزود: روند نگرانکنندهای درباره روایتهای موجود درباره مصرف نفت وجود دارد که در آنها از عبارتهایی مانند پایان عصر نفت استفاده میکنند و این موضوع میتواند به هرج و مرج در حوزه انرژی دامن بزند.
الغیص در مقالهای که نشریه میس در شبکه اجتماعی ایکس (X) به اشتراک گذاشت، نوشت: اگر در نتیجه کاهش سرمایهگذاریها عرضه کاهش یابد، در حالی که تقاضا برای نفت همچنان افزایش یابد، همانطور که امروز شاهد چنین روندی هستیم، چه اتفاقی رخ میدهد؟
وی ادامه داد: واقعیت این است که پایان عصر نفت محققشدنی نیست.
سازمان کشورهای صادرکننده نفت (اوپک) بر این باور است که مصرف نفت در دهههای آینده همچنان رو به افزایش خواهد بود، در حالی که آژانس بینالمللی انرژی پیشبینی میکند تقاضا برای نفت تا سال ۲۰۳۰ میلادی به اوج خود میرسد.
الغیص در مقالهای برای «میس» نوشت: صنعت نفت در فناوریهایی مانند استفاده از جذب کربن و ذخیرهسازی، هیدروژن پاک و جذب مستقیم هوا سرمایهگذاری میکند، بنابراین این شرایط نشان از این دارد که امکان کاهش انتشار گازهای گلخانهای در فرآیند تولید نفت مورد نیاز جهان فراهم است.
وی در این مقاله آورده است: جهان در دو دهه اخیر بیش از ۹.۵ تریلیون دلار در زمینه دوره گذار به انرژی کمکربن سرمایهگذاری کرده است، با این حال انرژیهای بادی و خورشیدی هنوز هم تنها کمتر از ۴ درصد از انرژی مورد نیاز جهان را تأمین میکنند و خودروهای برقی ضریب نفوذ جهانی بین ۲ و ۳ درصد دارند،
به گفته الغیص، واقعیت این است که بسیاری از انرژیهای جایگزینها نمیتوانند جایگزین نفت در مقیاس لازم شوند، یا در بسیاری از مناطق مقرون بهصرفه نیستند.