کشف نوع جدیدی از سلول‌های بازسازی‌کننده در ریه انسان
تاریخ انتشار: ۱۷ فروردین ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۴۷۲۴۵۵۲
پژوهشگران "دانشگاه پنسیلوانیا"، نوع جدیدی از سلول را در ریه انسان کشف کرده‌اند که در بازسازی سایر سلول‌ها نقش دارد.
به گزارش ایسنا و به نقل از نیو اطلس، پژوهشگران "دانشگاه پنسیلوانیا"(UPenn)، نوع جدیدی از سلول را در ریه انسان کشف کرده‌اند. به نظر می‌رسد که این سلول‌های موسوم به "RASCs"، در بازسازی سایر سلول‌ها نقش دارند و شاید هدفی برای درمان‌های جدید بیماری‌های خاص ریه باشند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
پژوهشگران هنگام بررسی فعالیت سلول‌های ریه به دست آمده از اهداکنندگان انسان، به این کشف دست یافتند. مشخص شد که سلول‌های RASC در شاخه‌های انتهایی راه هوایی قرار دارند و در آنجا پروتئین‌هایی را تولید می‌کنند که مایعی را تشکیل می‌دهند تا راه‌های هوایی را بپوشاند.
پژوهشگران با بررسی دقیق‌تر، ارتباطی را با سلول‌های موسوم به "AT2" کشف کردند که مانند سلول‌های بنیادی کیسه‌های هوایی ریه‌ها عمل می‌کنند. به نظر می‌رسد که سلول‌های RASC می‌توانند به سلول‌های AT2 تبدیل شوند. جالب اینجاست که سلول‌های RASC در سلول‌های ریه موش‌ها یافت نمی‌شوند. این امر، برخی از کاستی‌های مربوط به مدل‌های حیوانی بیماری و درمان را برجسته می‌کند.
یافته‌های این پژوهش ممکن است پیامدهایی برای بیماری‌های ریوی شایع مانند "بیماری مزمن انسدادی ریه"(COPD) به همراه داشته باشند. این بیماری که اغلب با سیگار کشیدن به وجود می‌آید، به کیسه هوایی آسیب می‌رساند و جریان هوا را در ریه‌ها تحت تاثیر قرار می‌دهد. سلول‌های AT2 نیز در اثر بروز بیماری مزمن انسدادی ریه، ناکارآمد می‌شوند.
پژوهشگران در نمونه‌های به دست آمده از افراد مبتلا به بیماری مزمن انسدادی ریه و افراد سیگاری که پیشتر این بیماری را نداشتند، سلول‌های AT2 بسیاری را همراه با ناهنجاری‌هایی پیدا کردند که نشان می‌دهد مشکلاتی در تبدیل درست سلول‌های RASC به سلول‌های AT2 وجود دارد. این موضوع می‌تواند سلول‌های RASC را به یک هدف جدید و جذاب برای درمان بیماری‌های ریوی مانند بیماری مزمن انسدادی ریه تبدیل کند.
"ماریا باسیل"(Maria Basil)، پژوهشگر ارشد این پروژه گفت: بیماری مزمن انسدادی ریه، یک بیماری مخرب و شایع است اما ما دقیقا نمی‌دانیم که چرا یا چگونه برخی از بیماران به آن مبتلا می‌شوند. شناسایی انواع سلول‌های جدید به ویژه نیایاخته‌های جدید که در اثر این بیماری آسیب دیده‌اند، می‌تواند توسعه درمان‌های جدید را سرعت ببخشد.
این پژوهش، در مجله "Nature" به چاپ رسید.
انتهای پیام
منبع: ایسنا
کلیدواژه: سلول ریه بیماری مزمن انسدادی ریه دانشگاه پنسیلوانیا بیماری مزمن انسدادی ریه سلول های RASC سلول های AT2 سلول ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.isna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۴۷۲۴۵۵۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
ستاره‌شناسان قوی‌ترین شواهد برای سیاره نهم را کشف کردند
تیمی از پژوهشگران می‌گویند پس از مطالعه‌ی گروهی از اجرام دوردست و ناپایدار که از مدار نپتون گذر می‌کنند، قوی‌ترین شواهد آماری را مبنی بر اینکه سیاره نهم واقعا در منظومه شمسی وجود دارد، پیدا کرده‌اند.
وقتی نوبت به کشف سیاره‌ها می‌رسد، پیدا کردن آنها در اطراف ستاره‌های دیگر در واقع کمی ساده‌تر از پیدا کردن آنها در اطراف ستاره خودمان است. به‌منظور پیدا کردن سیاره‌های جدید، اخترشناسان می‌توانند به لطف تکنیکی به نام «روش گذار»، افت نور هنگام عبور سیاره‌ها از مقابل ستاره میزبان را از طریق تلسکوپ‌ها مشاهده کنند.
ستاره‌شناسان همچنین با بررسی لرزش‌های ستاره که ناشی از سیاره‌هایی است که دور آن در گردش هستند، به وجود سیاره‌ها پی می‌برند. ازطریق این روش‌ها و چند روش دیگر، ما در چند دهه گذشته هزاران سیاره فراخورشیدی را کشف کرده‌ایم، درحالی‌که تعداد سیاره‌ها در منظومه شمسی همچنان هشت عدد باقی مانده است.
کشف سیاره‌های واقع در اطراف خورشید خودمان بر دو روش متکی است: رصد آنها در آسمان و شناسایی اختلالات جزئی در مدار اجرام دیگر. سیاره‌های زهره، عطارد، زحل، مشتری و مریخ همه ازطریق مشاهدات بصری کشف شدند.
اورانوس در سال ۱۷۸۱ زمانی کشف شد که ویلیام هرشل، ستاره‌شناس آلمانی دریافت جسم درخشانی در آسمان نسبت‌به ستاره‌های دیگر در حرکت است. نپتون زمانی کشف شد که اوربن لو وریه، اخترشناس و ریاضیدان فرانسوی متوجه شد مدار اورانوس با مدار پیش‌بینی‌شده توسط فیزیک نیوتنی متفاوت است. او پی برد که این پدیده می‌تواند توسط سیاره دیگری دورتر از اورانوس که بر مدار آن تاثیر می‌گذارد، توضیح داده شود و پیش‌بینی کرد سیاره کجا می‌تواند باشد.
اما کشف سیاره‌ها در منظومه شمسی ممکن است هنوز به پایان نرسیده باشد. در سال ۲۰۱۵، دو ستاره‌شناس موسسه فناوری کالیفرنیا شواهدی ارائه کردند که نشان می‌داد شش جرم فراتر از مدار نپتون به شکلی در کنار هم قرار گرفته‌اند که گویی توسط جرمی با نیروی گرانشی بزرگ در نزدیکی هم جمع شده‌اند. با وجود استدلال منتقدان مبنی بر اینکه تشخیص سیاره فرضی ممکن است به دلیل ناهنجاری آماری و سوگیری انتخاب باشد، تیم بر این باور است که اجرام مذکور ممکن است تحت‌تاثیر جرمی بزرگ‌تر در آن‌سوی مدار نپتون در گردش باشند.
پژوهشگران در مقاله‌ای جدید، با بررسی اجرام دارای دوره‌ی مداری طولانی که از مدار نپتون عبور می‌کنند، دریافتند که نزدیک‌ترین نقطه مدار آنها به خورشید در حدود ۱۵ تا ۳۰ واحد نجومی است. درمقابل، فاصله بین خورشید و زمین یک واحد نجومی است. آنها با انجام شبیه‌سازی‌هایی برای کشف آنچه که به بهترین نحو مدار این اجرام را توضیح می‌دهد، دریافتند مدلی که شامل سیاره عظیمی در آن‌سوی نپتون باشد، وضعیت پایدار این اجرام را خیلی بهتر از شبیه‌سازی‌هایی توضیح می‌دهد که در آنها سیاره نهم وجود ندارد. در این مدل، متغیر‌های دیگری مانند جزر و مد کهکشانی و تاثیر گرانشی ستاره‌های درحال عبور نیز درنظر گرفته شد.
گرچه یافته‌های مطالعه جدید جالب است، این تجزیه‌و‌تحلیل مکان پیدا کردن چنین سیاره‌ای را مشخص نمی‌کند. البته ممکن است به‌زودی با آغاز کار رصدخانه ورا روبین سرانجام اطلاعات قطعی‌تری درباره سیاره نهم به دست آوریم.
یافته‌های پژوهشگران در پایگاه مقاله‌های پیش‌انتشار آرکایو بارگذاری شده و برای انتشار در مجله‌ی The Astrophysical Journal Letters پذیرفته شده است.
منبع: زومیت
باشگاه خبرنگاران جوان علمی پزشکی علوم فضایی و نجوم
حمله به نمازگزاران در گذره هرات افغانستان/ ۶ نفر شهید شدند