به نقل از «جام جم آنلاین»

معیشت من از از ساختمان‌سازی می‌گذرد نه آواز

تاریخ انتشار: ۱۷ فروردین ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۴۷۲۷۹۱۶

به گزارش جام جم، علیرضا افتخاری در پاسخ به این پرسش که با ۷۰ آلبوم موسیقی، این همه پر کاری از کجا می آید؟ گفت: علاقه، شوق و عشق به آن‌چه که از دوران کودکی آرزوی رسیدن به آن را داشتم‌ سبب تولید این تعداد کار می‌دانم. از خردسالی این خواستن و زمینه ذهنی خوانندگی را داشتم و همان هدف را هم با انرژی دنبال کردم و خدا هم کمک کرد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

وی ادامه داد: آهنگسازم چه جوان باشد و چه صاحب‌نام حس غالبم گذاشتن همه انرژی و عشق در آن کار است بنابراین همه آلبوم‌هایم را دوست دارم.

این خواننده در پاسخ به اینکه کلام عادی‌تان لهجه اصفهانی دارد اما در خوانندگی لهجه‌تان به آواز وارد نشده توصیح داد: با تمرین سعی کرده‌ام لهجه‌ام را وارد آواز نکنم.

او ادامه داد: اشتباهات یک نوع تجربه‌آموزی است از اشتباهات، زمین خوردن ها و شکست‌هاست که پیروزی نصیب هر انسانی می‌شود.

موسیقی را برای ثروت‌اندوزی دنبال نکردم

دانایی در ادامه پرسید شما پر فروش ترین خواننده ایرانی هستید وقتی آلبوم نیلوفرانه شما سه میلیون نسخه فروخت چه چیزی در زندگی شما تغییر کرد؟ و افتخاری پاسخ داد:البته ناشرش می‌گوید ۶ میلیون نسخه نیلوفرانه فروخته شد.

اما برای من حس اهمیت داشتن، خودشناسی، خود را در خود پیدا کردن و روحیه گرفتن را در پی داشت. وقتی نگاه های زیبا به کارت متمرکز می‌شود پَر در می‌آوری خیلی حال خوبی دارد. من دستمزد زیادی هم نمی گرفتم دوست داشتم کارم ارائه شود و تیراژ پیدا بکند وقتی تیراژ پیدا می کرد روحیه می گرفتم و احساس ارزشمندی پیدا می‌کردم.

او ادامه داد: دلم می‌خواهد برای دل مردم بخوانم مردم بگویند کارهایت خوب بوده، شنیده‌ایم. الان خیلی‌ها بزرگ، کوچک، دانشجو، غیردانشجو می‌گویند افتخاری در یک زمانی که جوان یا کوچک بوده‌ایم کارهایت را گوش می‌دادیم خب من چیزی نمی‌خواهم، تمولی نیاز ندارم به اندازه دارم. از موسیقی هم درنیاوردم، کار کردم، کار ساختمان انجام داده‌ام. من موسیقی را برای ثروت‌اندوزی دنبال نکردم.

او افزود: دستمزدها در آن زمان کم بود. برای یک کار هشت تراکِ یک ساعته از ۵۰ هزار تومان شروع می‌شد، بعد ۱۰۰ هزار و نهایتا به ۵۰۰ هزار تومان می‌رسید.

این خواننده در این بخش از برنامه رخ به رخ حین گفت و گو بخش هایی از آهنگ ای دل اگر عاشقی در پی دلدار باش و چون صیاد به دام تو به هر لحظه شکارم را خواند.

استادم جلال تاج اصفهانی از ورود زودهنگامم به خوانتدگی خوشحال نبود

او در پاسخ به اینکه از نظر شما انسان خوشبخت باید چه شرایطی داشته باشد؟ گفت: در زندگی خانوادگی و کار بیرون هماهنگی داشته باشد‌. برای کار زمان بیش از حد نگذارد. به قدری دنبال مال‌اندوزی نباشد که از اصل زندگی بیفتد و به اندازه نیازش کسب مال کند.

او ادامه داد: من از کودکی خیلی دوست داشتم آواز بخوانم. در سن ۱۵،۱۶ چون عاشق این کار بودم برای یک ناشر آوازی خواندم که صفحه شد و یادم هست در آن سنِ کم آقایی که ناشر این کار بود تصاویر و عکس های من را زده بود پشت صفحه و در ویترین گذاشته بود و من همه‌اش می‌رفتم نگاه می‌کردم. استادم جلال تاج اصفهانی ناراحت شد که چرا این اتفاق زود برای من افتاده چون نباید در خارج از زمان خودش رخ دهد‌.

سعی می کنم صدایم را برای هر شعر و آهنگی گریم کنم

دانایی با اشاره به اجرای قطعه صیاد گفت زمانی که این کار را خواندید یک سبک جدیدی بود و افتخاری توضیح داد: بله مثل یک هنرپیشه هر کاری که می‌خوانم، گریم خاص خودش را در صدا انجام می‌دهم. یعنی نیلوفرانه یک صدایی می‌خواهد، صیاد صدای خودش را می‌خواهد، مقام صبرِ استاد مشکاتیان روان‌شاد یک صدایی برای خودش می‌خواهد، این جمع‌بندی را من همیشه روی اشعاری که به من داده می‌شود و روی آهنگ انجام می‌دهم. سعی می‌کنم صدا را گریم کنم.

او در ادامه افزود: اکثر ملودی‌های‌مان از نظر زیبایی متعلق به خطه‌های مختلف ایرانی از جمله بختیاری، کردستان، تبریز و ... است و در هر جای ایران یک رنگ‌آمیزی دارد. بر کارهای بومی ایران اگر متمرکز شویم ماندگار می‌شوند.

اجرای دو آهنگ نوستالوژی "آشفته حالی" و "آتش کاروان" در باکس رخ به رخ از دیگر بخش‌های این برنامه بود.افتخاری در بخش آیینه رخ به رخ در پاسخ به اینکه دنیای تو دنیای زیبا و امنی است؟ پاسخ داد: زیباست زیباست، چون که نگاه های زیبا را می شناسم زیباست.

او ادامه داد: دلم می‌خواهد که تا امروز هر چه شد و هر چه انجام گرفت رضایت‌بخش باشد از دیدگاه آنهایی که من را می شناسند دلم می‌خواهد از من راضی باشند. او به سوال می‌توانی خودت را به خاطر شکست‌هایت ببخشی؟پاسخ داد: گاهی نه ولی قسمت این‌جور بوده

چو قسمت ازلی بی حضور ما کردند / گر اندکی نه به وفق رضاست خرده مگی

رخ به رخ در ایام رمضان با حضور چهره‌های مختلف فرهنگی هنری هر شب حوالی ساعت ۲۳:۳۰ از شبکه دو سیما روانه آنتن می‌شود‌.

منبع: جام جم آنلاین

کلیدواژه: علیرضا افتخاری برنامه رخ به رخ مهدی بابایی شبکه دو او ادامه رخ به رخ

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت jamejamonline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «جام جم آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۴۷۲۷۹۱۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

تصاویر دیده نشده از محمدرضا شجریان

آفتاب‌‌نیوز :

محمدرضا شجریان، خواننده محبوب و استاد آواز موسیقی اصیل ایران در سال ۱۳۱۹ در شهر مشهد در خانواده‌ای مذهبی متولد شد. پدرش قاری قرآن بود و صوت قرآن را از ۸ سالگی به محمدرضا که صدای خوشی داشت نیز آموخت.

شجریان با اولین معلم موسیقی خود در سال ۱۳۳۶ زمانی آشنا شد که برای تحصیل به دانشسرای مقدماتی مشهد وارد شد. وی دو سال بعد علاوه بر تلاوت قرآن، برای رادیو خراسان آواز‌های بدون موسیقی را نیز اجرا کرد.

شجریان که پس از دریافت دیپلم از دانشسرای عالی، به استخدام آموزش و پرورش درآمده بود از سال ۴۶ پس از چند سال تدریس در دبستان‌های مشهد به تهران منتقل شد. وی در تهران نزد اسماعیل مهرتاش درس آواز آموخت و همزمان خوشنویسی و نوازندگی سنتور را نیز پی گرفت.

اولین اجرا و ضبط صدای شجریان در پاییز سال ۴۶ در غالب برنامه «برگ سبز شماره ۲۱۶» از رادیو ایران پخش شد. اما او به دلیل اینکه پدرش می‌خواست نام «شجریان‌ها» با قرائت قرآن شناخته شود، در برنامه‌های رادیویی خود را با نام «سیاوش بیدکانی» معرفی کرد. تا اینکه در سال ۱۳۵۰ پدرش به خوانندگی آواز توسط وی رضایت داد و شجریان با نام خود در رادیو و تلویزیون حاضر شد. او در سال ۱۳۵۰ با فرامرز پایور آشنا شد و آموزش سنتور و ردیف آوازی «صبا» را نزد وی آغاز کرد.

شجریان همزمان با هوشنگ ابتهاج، شاعر پرآوازه متخلص به «سایه» آشنا شده و به واسطه وی همکاری با برنامه «گلها» در رادیو را آغاز کرد. محمدرضا شجریان در این مدت در رادیو با بزرگان موسیقی نظیر احمد عبادی، حسن کسایی، جلیل شهناز، فرهنگ شریف و فرامرز پایور قطعات بسیاری را اجرا کرد.

شجریان آموزش سبک آوازی «طاهرزاده» را از سال ۱۳۵۱ نزد «نور علی خان برومند» آغاز کرد و در سال ۱۳۵۲ نیز با عبدالله دوامی آشنا شد و ردیف آوازی وی را آموخت. او در همان سال در کنار هنرمندان بی نظیر موسیقی سنتی ایران نظیر محمدرضا لطفی، حسین علیزاده، جلال ذوالفنون و ناصر فرهنگ‌فر به عضویت مرکز حفظ و اشاعه موسیقی به سرپرستی داریوش صفوت پیوست.

سال ۱۳۵۴ شجریان به همراه محمرضا لطفی و ناصر فرهنگ‌فر در «جشن هنر شیراز» کنسرت «راست پنجگاه» را اجرا کردند. محمدرضا شجریان که پیش از انقلاب سال ۵۷ رادیو ملی را مانند بسیاری دیگر از هم دوره‌های خود ترک کرد. وی به همراه محمدرضا لطفی و حمایت هوشنگ ابتهاج که او هم پس از رویداد تلخ میدان ژاله از کار در رادیو دست کشیده بود، کانون «چاووش» را بنیان گذاشت.

شجریان با کانون چاووش که اکثر اعضای آن از گروه شیدا و عارف بودند آثار بسیاری را خواند که تعداد زیادی از آن‌ها محتوای انقلابی و ملی داشتند. «شب نورد» یا (برادر نوجوونه) از چاووش ۲ و «سپیده یا ایران‌ای سرای امید» و «ایرانی به سر کن خواب مستی» از چاووش۶، «همراه شو عزیز» و «ایران خورشیدی تابان دارد» از چاووش، از جمله این آثار هستند.

منبع: خبرگزاری ایلنا