دستهای آلوده
تاریخ انتشار: ۱۸ فروردین ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۴۷۳۳۱۸۴
روزگار غریبی است و آن جوانی که برای جنایت اخیر در حرم دستگیر شده، بدبختی است که بدون شک آلت دست دستگاهی دیگر است و ای بسا که این کار مقدمه رویدادی است که لطمههای بزرگ به بیپناهان افغان و بیگناهان ایرانی خواهد زد تا برنامه یا هدف و منافعی دیگر تأمین شود که هیچ معلوم نیست سر نخ آن در دست کدام دولت و سیستم جنایتکاری است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
به گزارش ایسنا، در یادداشتی در روزنامه اطلاعات به قلم سیدمسعود رضوی آمده است: «روز دوشنبه همین هفته یادداشتی با عنوان «پیوندها و ترفندها» در همین صفحه به قلم نگارنده به چاپ رسید که در آن به اجمال و اختصار گفتیم که در ارتباط با برادران و خواهران مهاجر افغانستانی توطئهای در حال شکلگیری است. دلایل روشن بود و تجربه نشان میدهد بارها این علل و مقدمات برای نتایجی شوم طراحی میشود.
در این مورد زمینهسازی و مقدمهچینی گستردهای با انتشار چند مطلب مجعول و سراپا دروغ همراه با تصاویر و فیلمهایی از ایابوذهاب کارگران و بیپناهان آن کشور که در پی کار و زندگی یا تردد و رفتوآمد بودند، به شکل غیر منطقی و یکباره در همه جا در تمام شبکهها و دستگاههای ارتباط جمعی، نشر و بازنشر شد.
زیرنویس تصاویر و فیلمهای مزبور هم عجیب بود و دلالت بر هجوم طالبان و سربازان آن جماعت و حکومت بدون خانواده برای تغییر بافت جمعیت ایران داشت و کذا و کذا مشتی از همین لاطائلات به خورد مخاطبان داده شده بود.
به نظر میرسد کسانی در خارج یا داخل ایران با پیماش افکار عامه و رصدکردن حساسیتهای اجتماعی قصد و نیتی پلید دارند و نشان به این نشان که اندکی پس از نشر وسیع آن مطالب، یکباره دیروز در حرم سیدنا ثامنالائمه امام رضا(ع)، جوانی افغان با چاقو به سه روحانی حمله کرده، یکی را میکشد و دو تن را زخمی کرده است.
در آن مکان امن که مردم به پناه آمده، از برای عبادت، کسب رضایت خواطر، استیفای زهد و آرامش نفوس اجتماع میکنند، در ماه رمضان، چرا باید چنین اتفاقی بیفتد؟
اساساً چنین سابقهای در آن بارگاه و صحن بسیار نادر بوده و به این شکل که روی داد، هیچگاه نبوده، تاریخ رویاروی ماست. خشونتها غالباً دولتی و در ضمن سیاست رخ داده و دو - سه مورد است، یکی وقتی که لشکر جنایتکار روس بدانجا حمله کردند و حتی گنبد و ضریح امام عزیز را به توپ بسته و تخریب کردند و یکبار هم نظامیان نابخرد دوران پهلوی اول مسجد گوهرشاد را به خون زوار و عزاداران خضاب کردند. اما جز آن حتی دعوا و درگیری لفظی هم به احترام آن حضرت و آن مقام دیده و شنیده نمیشود.
بیشک حرم رضوی بزرگترین معبد زنده و زائرپذیر جهان است که در تمام اوقات لبریز از عابدان و علاقمندان است؛ جایی که نهایت هنر و زیبایی و بزرگی و عظمت مکان دینی را متمرکز ساخته و تمام اجزای هنر قدسی را متمرکز ساخته و به معرض نمایش نهاده است جمال و جلالی دارد که نام ملکشاه سلجوقی و شاهرخ و بایسنقر و گوهرشادخاتون و شاهاسماعیل و شاهعباس و اللهوردیخان و شمار زیادی از دیگر سلاطین و بزرگان صفوی و زند و قاجار و بعد از آنان تا امروز، خادمانه بر زیبایی و جلالتش افزودهاند.
این مقدمات گفته شد تا بدانیم و بدانند کسانی که بدین خطه و قطعه بیهمال لطمهای مادی یا معنوی وارد کنند چه ستمی در حق خود و دیگران روا میدارند. یک بار گروهی کوردل در اوان انقلاب بمبی گذاشتند و کاری شنیع کردند که خاک بر سرشان باد! اینک رسوا هستند و در دنیا کسی پشیزی برایشان ارزش قائل نیست. ای بسا که باز هم همان کارگردانان خبیث مافیایی و آدمکش در پی مقاصد دیگری باشند!
روزگار غریبی است و آن جوانی که برای جنایت اخیر در حرم دستگیر شده، بدبختی است که بدون شک آلت دست دستگاهی دیگر است و ای بسا که این کار مقدمه رویدادی است که لطمههای بزرگ به بیپناهان افغان و بیگناهان ایرانی خواهد زد تا برنامه یا هدف و منافعی دیگر تأمین شود که هیچ معلوم نیست سر نخ آن در دست کدام دولت و سیستم جنایتکاری است.
باور نکنید و بنده هم باور ندارم بعد از آن تبلیغات یکباره و یکسویه در شبکههای مجازی، بیدلیل و بیارتباط، چنین جنایت فجیع و واقعه موحشی رخ داده باشد.
دستگاههای اطلاعاتی و امنیتی ایران باید بدون حاشیه و تبلیغات به حقایق دست یابند و مردم را نیز آگاه و آماده کنند. اما عجالتاً اوضاع بههمریخته پاکستان و اداره امنیت ارتش آن، جناح تندروی طالبان و برخی گروههای جهادی در افغانستان، سلفیها و نوکران شیوخ جنوب ایران و تمام مخالفان امنیت و توسعه در ایران ممکن است در حال نقشهچینی برای ایجاد حادثه و واهمهای باشند تا از امنیت ایران و عادیسازی روابط با جهان و امضای تفاهم برجام جلوگیری کنند. آنان بهخوبی میدانند یک ایران بدون معارض و امن و مرتبط با جهان چه امپراطوری و قدرت عظیمی است.
اما فراموش نشود که دولت صهیونیستی نیز در این گونه سناریوهای کثیف و ایجاد اختلافات مذهبی و قومی، درازدست است و سابقهای طولانی دارد. پس هشدار! که مبادا مهاجران و پارسیزبانان همسایه که بر خلاف همه کشورها در ایرانِ ما، احساس امنیت نسبی دارند و از بیم جان و آزار متعصبان به ما پناه آوردهاند، مورد تعدی و حتی بیاحترامی و وهن قرار گیرند. امام رضا (ع) ضامن و پناه بیپناهان است و ما این صفت کریمه را از آن امام و آموزگار آموختهایم. والسلام.»
انتهای پیام
منبع: ایسنا
کلیدواژه: روزنامه اطلاعات بی پناهان
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.isna.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۴۷۳۳۱۸۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
بهسازی خط آهن افغانستان بدون ماشینآلات مکانیزه راهآهن ایران ممکن نیست
معاون فنی و زیربنایی راهآهن با اشاره به ارتباط ریلی بین ایران و افغانستان گفت: پیشبینی ما این است که بهسازی این خط بهطور کامل انجام نشده زیرا باید ماشینآلات مکانیزه برای اصلاح نواقص این خط اعزام شود و بررسیها نشان میدهد هیچ ماشینآلات ریلی از کشور خارج نشده است.
سید مصطفی داودی در گفتوگو با ایسنا با بیان اینکه خط آهن سنگان ـ خواف ـ شمتیغ ـ روزنک توسط جمهوری اسلامی ایران و با هزینه ایران، برای کمک به توسعه کشور افغانستان احداث شد، افزود: از این پروژه حدود ۶۰ کیلومتر از شمتیغ تا روزنک در کشور افغانستان است که قرار بود تا هرات ادامه پیدا کند.
وی ادامه داد: در سال ۱۳۹۹ این پروژه با سرعت متوسط ۸۰ کیلومتر بر ساعت، توسط روسای جمهور دو کشور افتتاح شد و در سال ۱۴۰۰ با توجه به اتفاقات سیاسی کشور افغانستان، این خط در قسمتهای مختلف از قبیل زیرساخت، ساختمان و ارتباطات به شدت آسیب دید و بیشتر دستگاههای ارتباطی این مجموعه نیز تخریب شد یا به سرقت رفت.
معاون فنی و زیربنایی راه آهن گفت: پس از استقرار حکومت جدید در افغانستان، در سال ۱۴۰۱ از ایران تقاضا شد که ارتباط ریلی بین دو کشور برقرار شود و در تقاضا اعلام شد نواقص احصاشده توسط تیم فنی قبلی راهآهن ایران، رفع شده است. در فروردین سال ۱۴۰۲ با توجه به حساسیت موضوع و بنا به دستور مدیرعامل راهآهن قرار شد بالاترین سطح فنی راهآهن ایران، از این محور بازدید کند که به همراه یک تیم فنی از این محور بازدید کردم.
داودی ادامه داد: در بازدید از این محور مشاهده شد که خط قبلی، فقط مقداری بزک شده و در واقع نواقصی رفع نشده است. در واقع به نظر میرسد اعلام رفع نواقص بهدلیل عدم اطلاع فنی نیروهای افغانستان است. چون کشور افغانستان خط آهن زیادی ندارد، نیروی فنی نیز ندارد و افرادی که در راهآهن افغانستان کار میکنند اخیرا توسط راهآهن ایران آموزش دیدهاند. در بازدید از این محور که همراه با مدیرعامل راه آهن افغانستان انجام شد نکات مهم و نواقص به وی اطلاعرسانی شد.
وی ادامه داد: این خط توسط شرکت ساخت و توسعه زیربناهای حمل و نقل کشور ایران احداث شده و آنها هم برای وضعیت فعلی خط پیشنهاد سرعت سیر ۳۰ کیلومتر بر ساعت (صرفا برای قطار عملیات از جمله حمل ریل و تراورس جهت آمادهسازی خط) را داده بودند در حالی که در خطوط باری ما، در خط با کیفیت کمتر از ۶۰ کیلومتر بر ساعت امکان سیر تجاری وجود ندارد زیرا آسیب زیادی به لکوموتیو وارد میشود.
معاون فنی و زیربنایی راهآهن گفت: بازدید تیم فنی راهآهن از این خط آهن، تاییدکننده این موضوع بود که سرعت سیر در این محور حداکثر ۳۰ کیلومتر بر ساعت و برای قطار عملیات است. بحث ارتباطات نیز بررسی شد و متاسفانه دستگاههای ارتباطاتی مخصوص راه آهن وجود نداشت. در جلسات مدیرعامل راهآهن ایران با افغانستان، راهآهن ایران از منظر مساعدت، برای رفع نواقص اعلام آمادگی کرد که مورد استقبال طرف افغان قرار گرفت.
داودی ادامه داد: بعدها در جلسهای که در دفتر وزیر و با حضور آقای کاظمی قمی برگزار شد، آقای کاظمی قمی برای انجام امور احداث و بهرهبرداری در افغانستان، شرکتی را معرفی کرد که به دلیل اینکه آن شرکت فاقد سابقه، تجربه و امکانات و ادوات ریلی بود، با مخالفت ما مواجه شد. زیرا کشور ما خط آهن برای طرف افغانستانی احداث کرده و اگر در حوزه بهرهبرداری نتوانیم خدمات خوب و صادقانهای ارائه دهیم ذهنیت منفی در طرف افغان ایجاد شده و زحمات در حیطه ساخت نیز هدر میرود.
وی تصریح کرد: هر چند شرکت راهآهن مسئولیتی در این حیطه ندارد ولی چون شرکتی فاقد تجربه و امکانات و به نام کشور ایران، به این عرصه ورود کرده مخالفت خود را اعلام کردیم زیرا اگر سانحهای در این خطوط اتفاق بیفتد به نام ایران تمام میشود. اخیراً شنیدهایم نواقص این خط رفع شده، اما تاکنون هیچ درخواست رسمی از راهآهن افغانستان برای بازدید از این خط، به راهآهن ایران داده نشده و اعلام نظر رسمی راهآهن ایران از این محور ریلی، منوط به بازدید از نقطه به نقطه این خط است.
معاون فنی و زیربنایی راهآهن گفت: پیشبینی ما این است که بهسازی این خط بهطور کامل انجام نشده زیرا باید ماشینآلات مکانیزه برای اصلاح نواقص این خط اعزام شود و از آنجا که کشور افغانستان با هیچ کشوری اتصال ریلی ندارد، این ماشینآلات الزاما باید از خطوط ریلی ایران وارد افغانستان شود که بررسیها نشان میدهد هیچ ماشینآلات ریلی از کشور خارج نشده است.
داودی افزود: گمان میرود بهسازی انجامشده در این محور، سطحی بوده زیرا در آن محور از ریلهای UIC60 با تراورس بتنی استفاده شده و قابلیت بهسازی دستی در خطوط ریلی سنگین وجود ندارد. وقتی در حوزه ریلی کاری انجام میشود باید درست و اصولی باشد و آن خطآهن 100 درصد قابلیت بهرهبرداری داشته باشد. نمیشود چندین هزار میلیارد برای احداث آن محور هزینه شود و با یک اشتباه کوچک توسط مجموعه ای خارج از وزارت راه و شهرسازی، حیثیت ریلی کشور از بین برود.
انتهای پیام