ابزاری ایرانی برای مطالعه لایه‌های نازک در سلول‌های خورشیدی و پیل‌های سـوختی
تاریخ انتشار: ۲۱ فروردین ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۴۷۵۳۱۷۸
شرکت توسعه فناوری شریف سولار موفق به ارائه دستگاه پتانسیواستات/گالوانواستات و طیف‌سنج امپدانس الکتروشیمیایی شده است.
به گزارش گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو، شرکت توسعه فناوری شریف سولار موفق به ارائه دستگاه پتانسیواستات/گالوانواستات و طیف‌سنج امپدانس الکتروشیمیایی شده است که برای مطالعه فصل مشترک لایه‌های نازک در سلول‌های خورشیدی و پیــل‌هــای ســوختی مناسب است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
این دستگاه ابزار قدرتمندی جهت مطالعه خوردگی فلزات، پدیده‌های جذب و واجذب روی سطح الکترود، سینتیک واکنش‌های کاتالیستی و مطالعه فصل مشترک لایه‌های نازک است.
پتانسیواستات‌ها معمولا برای سنجش قطبش و تغییر پتانسیل یک ماده در خوردگی استفاده می‌شوند. همچنین می‌توان از ان‌ها برای بررسی امپدانس در تست‌های خوردگی، پوشش‌دهی، حسگری و سایر آنالیز‌های پایه‌ی الکتروشیمی استفاده نمود. این ادوات یکی از بهترین گزینه‌ها برای مطالعه‌ی تولیدکننده و ذخیره‌ساز‌های انرژی مانند باتری‌ها، پیل‌های سوختی، سل‌های خورشیدی و ابرخازن‌ها است.
این دستگاه عرضه شده توسط شرکت توسعه فناوری شریف سولار یک ابزار الکتروشیمیایی کامل است که شامل روش‌های مرتبط با پتانسیواستات / گالوانواستات و طیف‌سنجی امپدانس الکتروشیمیایی است. در پتانسیواستات روش‌های الکتروشیمیایی استاندارد شامل ولتامتری با روبش خطی پتانسیل، ولتامتری چرخه‌ای، کرونو آمپرومتری، روش‌های پالس ولتامتری (پالس نرمال، پالس تفاضلی و موج مربع) ارائه شده‌اند.
محدوده ولتاژ ۵± یا ۱± ولت بوده و با قدرت تفکیک۰٫۰۲۵ درصد Full range اندازه‌گیری می‌شود. سیستم تقویت ۸ پله‌ای امکان اندازه‌گیری جریان تا ۱ آمپر را فراهم می‌کند. در حالت گالوانواستات، با اعمال جریان با الگو‌های مختلف امکان اندازه‌گیری ولتاژ بر حسب زمان (کرونو پتانسیومتری) و یا ولتاژ بر حسب جریان وجود دارد. در روش طیف سنجی امپدانس الکتروشیمیایی (EIS)، محدوده‌ی فرکانس ۱ میلی هرتز تا ۱ مگا هرتز بوده و با بکار گیری روش‌های متعدد کاهش نویز، اندازه گیری امپدانس با دقت بالایی امکانپذیر شده است. EIS ابزار قدرتمندی جهت مطالعه‌ی خوردگی فلزات، پدیده‌های جذب و واجذب بر روی سطح الکترود، سینتیک واکنش‌های کاتالیستی و مطالعه‌ی فصل مشترک لایه‌ها در سلول‌های خورشیدی و پیــل هــای ســوختی است. این دستگاه در مدل‌های PGS (پتانسیواستات-گالوانواستات) و EIS (اندازه گیری امپدانس) و PGE (پتانسیواستات-گالوانواستات-EIS) ارائه می‌شود.
منبع: خبرگزاری دانشجو
کلیدواژه: ایران ساخت سلول خورشیدی فناوری انرژی اندازه گیری لایه ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت snn.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری دانشجو» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۴۷۵۳۱۷۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
رصد عنکبوت در سیاره سرخ
به گزارش خبرگزاری علم و فناوری آنا به نقل از اسپیس، مدارگرد مارس اکسپرس آژانس فضایی اروپا، عکس جدیدی را از ویژگی‌های کوچک و تاریک سیاره سرخ ثبت کرده که به عنکبوت شباهت دارند.
بررسی‌های صورت گرفته از تصاویر مذکور، این ویژگی‌ها را مانند گروهی عنکبوت نشان می‌دهد که در منطقه‌ای از مریخ موسوم به اینکا سیتی (Inca City) واقع در نزدیکی قطب جنوب سیاره سرخ در حال حرکت هستند و اگرچه در روز زمین بارش‌های مداوم شکوفا شدن گل‌ها را در پی داشته اما، در سیاره سرخ شاهد لشگر عنکبوت‌ها هستیم.
این ویژگی‌های کوچک و تاریک از میان شکاف‌های سطح مریخ جوانه می‌زنند. دانشمندان می‌گویند، این پدیده زمانی ظاهر می‌شود که نور خورشید بهاری بر لایه‌های دی اکسید کربن که در زمستان تاریک مریخ رسوب کرده‌اند، می‌تابد.
براساس بیانیه آژانس فضایی اروپا، یخ دی‌اکسید کربن به نوبه خود در لایه زیرین سطح مریخ به گاز تبدیل می‌شود و درنهایت تجمع حاصل از آن به شکل یخ ضخیم درمی‌آید.
گاز آزادشده، غبار تیره را از زمین زیرین خود به سمت بالا می‌برد و در نهایت گرد و غبار را وادار می‌کند تا پیش از نشستن روی سطح، مانند آب فوران‌کرده از یک آبفشان، از لایه‌های بالایی یخ پرتاب شود. این امر، ساختارهای ترک‌خورده و عنکبوت‌مانند را در اندازه ۴۵ متر تا یک کیلومتر ایجاد می‌کند.
منطقه موسوم به اینکا که به طور رسمی با نام «آنگوستوس لابیرینتوس» (Angustus Labyrinthus) شناخته می‌شود، شبکه‌ای خطی و تقریباً هندسی از برآمدگی‌ها مانند آنچه که روی زمین است را به نمایش می‌گذارد و بخشی از یک ویژگی دایره‌ای به عرض تقریبی ۵۳ مایل (۸۶ کیلومتر) است.
مقامات سازمان فضایی اروپا در بیانیه‌ای گفتند: ما هنوز دقیقاً مطمئن نیستیم که منطقه اینکا چگونه شکل گرفته، ممکن است تپه‌های شنی در طول زمان به سنگ تبدیل شده باشند. شاید موادی مانند ماگما یا ماسه از میان صفحات شکسته سنگ مریخ به بیرون نفوذ کرده و این منطقه شکل گرفته است.
جدیدترین تصاویر از این منطقه توسط دوربین استریو با وضوح بالا مدارگرد مارس‌اکسپرس در ۲۷ ماه فوریه حدود دوماه پیش هنگام فصل پاییز مریخ ثبت شده است.
انتهای پیام/
حمله به نمازگزاران در گذره هرات افغانستان/ ۶ نفر شهید شدند