به نقل از «خبرآنلاین»

فعال سیاسی :مصدق نفت را ملی کرد، آقایان آن را فامیلی کردند/ دولتی که صدای مردم را نشنود، دولت محرومین نیست

تاریخ انتشار: ۲۲ فروردین ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۴۷۶۱۸۸۱

شهربانو امانی، عضو شورای مرکزی حزب کارگزاران سازندگی، در ارزیابی خود از عملکرد دولت سیزدهم گفت: با توجه به یکدستی قدرت و حاکمیت که مردم ایران هشت سال هم در دولت آقای احمدی‌نژاد تجربه مستقیم آن را داشتند، پیش‌بینی این بود که حداقل این پنج نفر کاندیدا یک جریان سیاسی با حذف همه رقبای کارآمد از کارزار رأی‌گیری، مشکلات مردم را حل می‌کنند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

اما آزموده را آزمودن خطاست و تجربه نشان می‌دهد که مدیریت یک علم است و با شعار نمی‌شود یک کشور را اداره کرد، همانطور که با دستور نمی‌شود فرهنگ ساخت و اقتصاد را درست کرد، با دستور نمی‌شود مملکت‌داری کرد آن‌هم در جهانی که بسیار پیچیده است.

وی افزود: اگر دولت سیزدهم به شعارهایی که داد و به برنامه‌ای که ارائه کرد، هر چند که برنامه نبود و همه مردم هم می‌دانستند برنامه نیست، عمل می‌کرد امروز باید تکلیف مردم روشن می‌شد. البته از سال ۹۶ به بعد یعنی دور دوم روحانی تندروی‌های داخلی و همین‌طور جبهه تندرو خارج از کشور بالاخص آقای ترامپ، همگی سعی کردند از برجام خارج شوند و عده‌ای هم آن را آتش زدند، دست پیش را گرفتند که پس نیفتند. در آن زمان تنها کاری که دولت با همه فشارها و شرایط سخت کشور توانست انجام بدهد، این بود که از برجام خارج نشود. در حقیقت روحانی در دولت دوم خود با مجلس تندرو حداقلی یازدهم مواجه بود و حتی اتهام‌هایی که به آقایان ظریف و صالحی زده شد و رفتارهایی هم با آن افراد صورت گرفت، در چنین شرایطی روحانی توانست با چنگ و دندان برجام را حفظ کند. در نتیجه این تلاش‌های روحانی است که دولت فعلی حاضر است همه چیز بدهد تا مذاکرات وین به نتیجه برسد.

امانی با تاکید بر اینکه در حال حاضر همگان منتظر نتایج اقدامات دولت هستند، تصریح کرد: ممکن است حامیان رئیسی معتقد باشند که حداقل اجازه دهید یک سال از عمر دولت بگذرد بعد درباره آن قضاوت کنید اما واقعیت این است دولتی که برنامه دارد، جریانی که خودشان را جریان سیاسی می‌دانند و با حداقل رأی فکر می‌کنند با حذف همه رقبا می‌توانند کشور را اداره کنند، طبیعتاً امروز باید شعارهایی که داده بودند، محقق می‌شد. کما اینکه در وصف حال این دولت می‌گویند ابر و باد و مه و خورشید و فلک در کارند تا دولت بتواند یک کاری کند اما مشاهده می‌کنیم سالی که نکوست از بهارش پیداست.

دولتی که نخبگان را خانه‌نشین کند و صدای مردم را نشنود، دولت محرومین نیست/ اصولگرایان به خودشان هم رحم نمی کنند

وی با اشاره به آرایش کابینه دولت سیزدهم ادامه داد: تیم دولت سیزدهم نیروهای درجه سوم و چهارم احمدی‌نژاد و از پایگاه جبهه پایداری هستند اینها هیچ برنامه‌ای ندارند. آش اینقدر شور شده که مدیر مسئول روزنامه کیهان هم می‌گوید کادرسازی و تربیت نیروی انسانی به همین راحتی نیست. بله ما هم می‌دانیم؛ حذف نیروهای کارآمد که خیلی راحت است! مثل آب خوردن در دست آقایانی است که این کار را کردند. دولتی که نخبگان را خانه‌نشین کند و صدای مردم را نشنود، دولت محرومین نیست. این دولت نشان داد که چیزی بر سفره مردم اضافه نشده، مانند همان زمان که گفتند نفت را سر سفره مردم خواهند آورد اما نتوانستند پول نفت را بیاورند و حتی بنزین را هم چند برابر گران کردند. در حقیقت مردم فراموش نکرده‌اند که وقتی نفت بشکه‌ای ۱۰۰ تا ۱۲۰ دلار هم فروخته شد، اما باز هم سفره آنها کوچک‌تر شد. مشکل این است که رقابت‌های به درون اصولگرایان کشیده شده است این جریان فکر می‌کند همه را حذف کرده‌اند حتی می‌گویند کلمه اصلاح‌طلبی مشکل‌زاست اما امروز با خودشان هم رقابت می‌کنند و به خودشان هم رحم نمی‌کنند.

هزینه دور زدن تحریم‌ها را چه کسی پرداخت می‌کند و سود آن به جیب چه کسی می‌رود؟

امانی در ادامه اظهار کرد: در نتیجه، کشمکش‌های اصولگرایان مردم بی‌پناه می‌شوند. سالیان سال است هشدار می‌دهند و زنگ‌ها را به صدا درآورده‌اند که این مسیری که می‌روید، کشور را به بن‌بست می‌رساند. نکته این است که دولت‌ها معمولاً گزارش عملکرد ۱۰۰ روزه (سه ماهه) می‌دهند. نمی‌شود که بگوییم مردم فعلاً گشنگی بکشید، آن هم در شرایطی که وضعیت اقتصادی سخت می‌شود و مردم در شرایط بسیار بسیار سختی دست و پنجه نرم می‌کنند. وقتی می‌گویند تحریم‌ها را دور می‌زنیم چگونه دور می‌زنند؟ هزینه دور زدن تحریم‌ها را چه کسی پرداخت می‌کند و سود آن به جیب چه کسی می‌رود؟

این چهره اصلاح‌طلب با اشاره به صحبت‌های رئیسی مبنی بر فروش نفت مانند پیش از تحریم و بازگشت پول آن اظهار کرد: همان‌طور که نزدیک به هزار میلیارد دلار در دولت احمدی‌نژاد با همان استراتژی تحریم‌ها به چرخه اقتصادی برنگشت، پولی که رئیسی از آن صحبت کرده هم برنمی‌گردد. گفته شده از انگلستان ۴۰۰ میلیون پوند دریافت شده، کجا هزینه شد؟! یک شندر غاز به حساب سرپرستان خانواده به اسم یارانه واریز کردند، که خدا هدایت کند کسی که این یارانه را در دامن مردم گذاشت، پوپولیسم اینجوری است. در حال حاضر نکته این است که دولت رئیسی درباره پول‌های دریافتی به مردم گزارش داد؟

الان کدام کاردان در دولت آقای رئیسی کار می‌کند؟!

امانی با اشاره به سیاست‌های تورم‌زای دولت سیزدهم خاطرنشان کرد: از یک طرف شعار می‌دهند که فلان قدر ارز بریزند داخل بازار، دلار می‌شود ۱۵ هزار تومان خوب این ارز دست کیست؟ مگر ما الان بخش خصوصی داریم؛ بخش خصوصی نداریم. یک بخش نظامی_ اقتصادی سیاسی است همانطور که روحانی گفت اقتصاد را سیاست به گروگان گرفته است. در دولت روحانی وزیر توانمندی مثل آقای زنگنه بود که وقتی کناره‌گیری می‌کند، اوپک برایش ادای احترام می‌کند، الان کدام کاردان در دولت آقای رئیسی کار می‌کند؟! در دولت گذشته هم مداخله داشتند، در سایه بودند، مستقیم در رأس امور نبودند اما دخالت می‌کردند. همین دولت و مجلس چه کار می‌کنند؛ بودجه ریزگردها را حذف کردند که الان توفان نمک و گرد و غبار دامن کشور را رفته است.

تالاب‌ها را چه کسی خشکاند؛ هورالعظیم را چه کسی خشکاند و سیل ۹۸ چگونه اتفاق افتاد؟

وی ادامه داد: نمی‌خواهم بگویم فقط این دولت مقصر است، می‌خواهم بگویم محیط زیست ویرانه است. وقتی که کسی مثل ابتکار برنامه داشت، سعی کردند حتی در دولت دوازدهم محدودترش کنند و محیط زیست را ویران‌تر کنند خب الان بیایند پاسخ بدهند. تالاب‌ها را چه کسی خشکاند؟ هورالعظیم را چه کسی خشکاند؟ سیل ۹۸ چگونه اتفاق افتاد؟ پروژه‌های ملی را چه کسی اجرا کرد؟ لذا نتیجه چنین اقتصاد نظامی و سیاسی به افزایش مشکلات مردم ایران است.

تیم اقتصادی دولت سیزدهم فشل است/ وضعیت نگران کننده است

امانی ضمن تاکید بر فشل بودن تیم اقتصادی دولت سیزدهم گفت: «اقتصاد» عضو هیئت دولت نیست که با دستور رئیس جمهور تورم نباشد. فقط دوست دارند صورت مسئله را پاک کنند و بگویند دیگران بد بودند ما خوبیم. وضعت بسیار نگران کننده است. همیشه وقتی بودجه را به مجلس می‌دهند ذیل بودجه‌های کلان فرهنگی و اجتماعی، سازمان‌های مختلف درست می‌کنند که اینها سازمان نیست، دکان است. دکان‌هایی که برای اشتغال آن حداقل درصدی، برای اعوان و انصار خودشان است، دختران و زنان خودشان می‌توانند همه جا کار کنند و پست بگیرند و مسئولیت بگیرند، در صورتی که هیچ نیازی به این سازمان‌ها نیست چون مردم خودشان می‌دانند چه کار کنند. یک زمان ما در مجلس ششم اینها را گفتیم، الان که خودشان هستند چرا فرهنگ را نتوانستند بسازند؟! فرهنگ با دستور ساخته نمی‌شود در نتیجه محدود می‌کنند کما اینکه طرح صیانت آوردند.

عضو شورای مرکزی حزب کارگزاران سازندگی اظهار کرد: آنقدر بودجه صرف دین‌دار کردن مردم کردند و دکان‌های چندنسلی به اسامی مختلف ایجاد کردند که شرایط به نحوی شده که رهبری می‌گویند، ردیف بودجه تبیین جهاد را حذف کنید. سال‌های سال تلاش بر این است که اقتصاد ایران را از تک‌محصولی بودن و تک‌عاملی بودن که نفت است جدا کنند ولی نشد. حداقل‌اش این بود که دولت‌های قبلی این نفت را فروخته و به حساب خزانه واریز می‌کردند. بدتر از همه این است که اگر مصدق نفت را ملی کرد، آقایان در بودجه ۱۴۰۱ در ورود به قرن پانزدهم نفت را فامیلی کردند. پست‌ها را فامیلی و خویشاوندسالاری کردند. پول و ارز می‌دهند که بروند دارو وارد کشور کنند اما وارد نمی‌کنند. نمی‌توانید حساب‌کشی کنید چون رابطه‌ها این کار را می‌کنند. مردم فکر می‌کنند بشکه بشکه نفت صادر می‌کنند، خیر. بشکه نفت واحد سنجش است. وقتی در یک بشکه چند صد هزار لیتری حتی یک سانت، نیم سانت بگویند خالی بوده می‌دانید این چقدر رانت دارد؟ رئیسی یک آدم متدینی است، باید پاسخ بدهد. آقای رئیسی قرار است پاسخ بدهد نه علم‌الهدی و نه کس دیگر.

امانی ضمن تاکید بر پاکدستی رئیسی خاطرنشان کرد: رئیسی، مدیر اجرایی هیئت وزیران است ولی در حال حاضر هیئت وزیران بسیار ضعیف معرفی شدند. البته منظور از هیئت وزیران فقط دولت نیست بلکه استانداران، فرمانداران، بخشداران، همه اعوان و انصار مسئولان و مقامات هیئت دولت محسوب می‌شوند. در مجموع آنچه که عیان است چه حاجت به بیان است؟ وقتی مردم مخصوصا در ماه رمضان، سفره‌شان را باز می‌کنند و مشاهده می‌کنند قیمت‌ها تصاعدی بالا می‌رود با گفتن اینکه تورم مهار شده، کامشان شیرین نمی‌شود. همانطور که با حلوا حلوا دهان آدم شیرین نمی‌شود.

حضور رئیسی در مترو پوپولیستی بود

امانی حضور رئیسی در مترو را رفتار پوپولیستی قلمداد کرد و افزود: در هزاره سوم در دنیا این روش‌ها وجود ندارد. روحانی سعی کرد سفرهای استانی را محدود کند و نرود چون به جز هزینه زیاد دستاوردی ندارد. عصر، عصر اینترنت است. وقتی می‌خواهند مستقیم با یک کارگر صحبت کنند و بپرسند مشکل چیست؟ یکدفعه از زبانشان هم در می‌رود و می‌گویند ناهار خوردی؟! اقتصاد، عرضه و تقاضاست. مملکت‌داری علم است. مدیریت علم است.

واقعا نگرانم

این چهره اصلاح‌طلب در پایان یادآور شد: واقعاً نگرانم. ای کاش که دولت بتواند موفق باشد. اگر بتواند موفق باشد طبیعتاً دور بعد به آقای رئیسی خیلی رأی می‌دهند منتهی الان، دولت اختیاری ندارد. وقتی حزب ندارند می‌خواهند بگویند ریاست جمهوری حزبی شود؛ کدام حزب؟!

۲۱۲۱۷

کد خبر 1620659

منبع: خبرآنلاین

کلیدواژه: حزب کارگزاران اصولگرایان دولت سیزدهم چه کسی دولت سیزدهم آقای رئیسی تحریم ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.khabaronline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرآنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۴۷۶۱۸۸۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

چهار دستورکار ضروری دولت برای تحقق مشارکت مردم در جهش تولید

به منظور حضور هرچه بیشتر مردم در اقتصاد ملی لازم است مردم و یا به تعبیری بخش خصوصی توانمند در ایران شکل بگیرد تا امکان مسئولیت‌پذیری هرچه بیشتر در اقتصاد را داشته باشد. - اخبار رسانه ها -

به گزارش گروه رسانه‌های خبرگزاری تسنیم،  حضرت آیت‌الله خامنه‌ای رهبر انقلاب اسلامی در پیامی به‌مناسبت آغاز سال 1403، سال جدید را سال «جهش تولید با مشارکت مردم» نام‌گذاری کردند. رسانه KHAMENEI.IR به همین مناسبت در یادداشتی به قلم آقای میلاد بیگی، کارشناس مسائل اقتصادی به بررسی اهمیت «احیای دولت قوی» به‌مثابه پیش‌نیاز تحقق «جهش تولید با مشارکت مردم» پرداخته است.

 در سالهای اخیر، شعار سال بر محور «تولید» تعیین شده‌ است. مسئله‌ی تقویت تولید داخلی به حدی در اندیشه‌ی اقتصادی رهبر معظم انقلاب جدی است که در پیام تاریخی خود به مناسبت آغاز مسئولیت رهبری فرمودند: «باید روند تولید داخلی، اعم از تولیدات کشاورزی و صنعتی شتاب گیرد.» 1368/03/18 از آن روز تا کنون، «تولید» یکی از پرتکرارترین کلیدواژگان حضرت آیت‌الله خامنه‌ای است. در کنار این مسئله همچنین مشارکت دادن مردم در اقتصاد ملی نیز یک امر ضروری در شرایط کنونی ایران است که شعار امسال نیز به آن اختصاص یافته است. برای آنکه ضرورت و چیستی این امر روشن شود لازم است که به تبیین این مفهوم و نحوه دستیابی به آن پرداخته شود.
 
 الف) مردمی‌سازی؛ یک بسیج عمومی
در مردمی‌سازی اقتصاد، هدف ایجاد یک بسیج عمومی به منظور مشارکت‌دادن و مسئولیت‌گرفتن مردم در اقتصاد ملی است. بسیج عمومی زمانی شکل می‌گیرد که یک ایده‌ی کلان سیاسی و گفتمان وابسته به آن از سوی دولت مطرح شود. به تعبیر رهبر معظم انقلاب، دولت باید یک «برنامه‌ی کلان و نقشه‌ی جامع» داشته باشد. این برنامه‌ی کلان ضمن روشن نمودن جهت حرکت و تصویرسازی از آینده، اولاً نوعی دعوت مردم به پذیرش مسئولیت در اقتصاد است و سرمایه‌های عمومی و اراده‌های مردمی را به خود جذب می‌کند. ثانیاً همگرایی و هماهنگی در ساختار اداره‌ی جامعه را شکل داده و به نحوی دولت را بازسازی می‌کند. در فقدان چنین طرحی، هر عملی صرفاً منجر به پراکنده‌کاری کورکورانه خواهد شد.

بنابراین مسئله‌ی مشارکت کردم در اقتصاد اساساً متفاوت از دو نگاه افراطی «اقتصاد دولتی» و «اقتصاد بازاری و آزادسازی اقتصادی» است و نباید آن‌ را به مواردی همچون خصوصی‌سازی و آزادسازی تقلیل داد؛ بلکه باید توجهات را به وضعیت اقتصاد ملی ایران (وضع موجود) و هدف برآمده از ایده سیاسی دولت (وضع مطلوب) معطوف کرد. رهبر معظم انقلاب اخیراً در واکنش به این تصور نادرست، بیان داشتند که «دولت در مسائل اقتصادی، ستادی عمل کند؛ هدایت کند؛ در مسئله‌ی آمایش سرزمینی، مسئله‌ی نوع فعّالیّت اقتصادی که باید هر جا انجام بگیرد، نظارت کند، مراقبت کند که تخلّفی به وجود نیاید. عامل هم مردم [باشند]. مردم هم عمل اقتصادی را انجام بدهند؛ یعنی تفکیک بین وظایف دولت و وظایف مردم.» 1403/01/15
 
 ب) مردمی‌سازی طرحی از مسئولیت‌پذیری دولت
بنابراین پیش‌نیاز مردمی‌سازی این است که دولت خود را ذیل یک ایده سیاسی بازیابی نموده و بر اساس آن مسئولیت‌های خود را بازتعریف نماید. حتی انجام وظایفی همچون «نظارت» و «تنظیم‌گری» که از مسئولیت‌های مهم دولت در اقتصاد هستند نیز نیازمند دولتی است که اولاً بداند چه چیزی می‌خواهد و بر اساس آن بنا دارد اراده‌های عمومی جامعه را به چه سمتی معطوف کند. ثانیاً ابزارهای سیاست‌گذاری و جهت‌دهی را فراهم کرده باشد. سوم اینکه امکان نظارت بر این فرایندها را نیز در خود شکل داده باشد. چنین دولتی از قضا دولتی بسیار مقتدر با مسئولیت‌های فراوان است. از همین رو مشارکت‌دادن مردم در اقتصاد و گذار از تصدی‌گری دولتی به تنظیم‌گری و نظارت، نباید به معنای شانه‌خالی‌کردن دولت از مسئولیت‌های ذاتی خود و تضعیف دولت باشد. به عبارت دیگر مردمی‌سازی به معنای کنار گذاشتن دولت نیست، بلکه دقیقاً به معنای «احیای دولت قوی» است.
 
 ج) توانمندسازی عمومی از مجرای توانمندسازی دولتی
به منظور حضور هرچه بیشتر مردم در اقتصاد ملی لازم است مردم و یا به تعبیری بخش خصوصی توانمند در ایران شکل بگیرد تا امکان مسئولیت‌پذیری هرچه بیشتر در اقتصاد را داشته باشد. هرچند تاکنون ظرفیت‌های خوبی در بخش خصوصی ایران شکل گرفته، اما در نسبت با نقشی که بخش خصوصی باید در ایران آینده ایفا کند اندک است. به همین دلیل است که رهبر معظم انقلاب توان‌بخشی به بخش خصوصی را نیز از وظایف دولت (و حاکمیت) می‌دانند. طبیعی است دولتی که بخواهد نقش توانمندسازی -یا به تعبیری قابلگی- را برای بخش خصوصی و توده‌های مردم ایفا کند، خود نیازمند ظرفیت بسیار بالایی است و این مهم زمانی محقق می‌شود که دولت بداند چه نقشی را باید به بخش خصوصی واگذار کند و چگونه باید توانمندسازی عمومی را راهبری کند.
 
 د) اجتناب از برداشت‌های اشتباه از مشارکت مردم در جهش تولید

در پایان ذکر این نکته ضروری است که دولت قوی، دولتی است که با درس‌آموزی از تجربیات گذشته و اجتناب از برداشت‌های اشتباه در مورد «مشارکت مردم در جهش تولید» به تکرار سیاست‌های اشتباه نمی‌پردازد؛ چرا که آزموده را آزمودن خطاست. برخی از این برداشت‌های اشتباه عبارتند از:

 1- تکه‌تکه کردن بخش‌های مختلف زنجیره‌های ارزش تحت عنوان مشارکت عمومی
یکی از اشتباهات مهم در مورد مشارکت‌ مردم در اقتصاد این است که وجود واحدهای بزرگ اقتصادی در تناقض با اقتصاد مردمی درک شود و تبدیل واحدهای بزرگ و بهره‌ور اقتصادی به کارگاه‌های متعدد در دستور کار قرار گیرد. در شرایط کنونی در بسیاری از حوزه‌ها، ساختار اقتصادی به نحوی است که با واحدهای تولیدی بسیار کوچک و پراکنده مواجه هستیم. واحدهایی که بسیار آسیب‌پذیر هستند و به دلیل عدم امکان دستیابی به صرفه‌های مقیاس، توان عمیق‌شدن در زنجیره‌های ارزش را از کشور سلب می‌کنند. در چنین شرایطی حرکت به سمت تکه‌تکه کردن بخش‌های مختلف زنجیره‌ی ارزش در ایران اشتباهی بزرگ است.

 2- خرد کردن مالکیت شرکت‌ها تحت عنوان مشارکت عمومی
این تلقی که «منظور از مشارکت عمومی، خرد کردن سهام شرکت‌ها میان مردم است» نیز صحیح نیست؛ چرا که عموما به دلیل امکان‌ناپذیر بودن تجمیع سهام‌های خرد در شرکت‌ها، یا با تداوم نقش‌آفرینی دولت در اداره آن بنگاه‌ها مواجه خواهیم شد و یا باید شاهد آشفتگی در اداره‌ی این بنگاه‌ها باشیم.

 3- خصوصی‌سازی کورکورانه با هدف تامین بودجه دولت
یک آفت بزرگ در مواجهه با مردمی‌سازی در دوره‌های وجود کسری‌های بودجه برای دولت، گرایش به خصوصی‌سازی صرفا با هدف رد دیون دولت و تامین کسری بودجه، بدون توجه به پیش‌نیازها و ضرورت‌های واگذاری شرکت‌های دولتی است. متاسفانه در دو دهه‌ی گذشته به کرات این اتفاق افتاده و ثمره‌ی خصوصی‌سازی از یک سو خلع ید دولت و خالی‌شدن دولت از ابزارها و از دیگر سو، عدم تغییر محسوس کارآمدی و بهره‌وری در اداره شرکت‌ها -و حتی گاه از بین رفتن ساختار سرمایه‌ی بنگاه‌ها- بوده است.
 
 4- واگذاری شرکت‌های دولتی با هدف مسئولیت‌گریزی دولت از تعهدات ذاتی
همانطور که پیش‌تر اشاره شد، واگذاری شرکت‌های دولتی نباید با نگاه شانه‌ خالی کردن دولت از مسئولیت و از روی ناچاری باشد. این تلقی ساده انگارانه است که صرفاً با واگذاری شرکت‌های بزرگ از سوی دولت به بخش خصوصی، بدون آنکه دولت توان تنظیم‌گری و نظارت را در خود ارتقا داده باشد و شکل جدیدی از مسئولیت را پذیرفته باشد، وضعیت شرکت‌های دولتی به‌سامان خواهد شد.

منبع: KHAMENEI.IR

انتهای پیام/