به نقل از «جام جم آنلاین»

مهم‌ترین عوارض جراحی چاقی/ اهمیت مراقبت‌های پس از جراحی

تاریخ انتشار: ۲۶ فروردین ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۴۷۹۳۴۵۶

به گزارش جام جم آنلاین، ناصر ملک پور علمداری متخصص جراحی عمومی و فلوشیپ جراحی لاپاروسکوپی پیشرفته و جراحی‌های چاقی و متابولیک، گفت: چاقی یکی از معضلات مهم سیستم‌های بهداشتی در جهان محسوب می‌شود.

دانشیار دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی با بیان اینکه چاقی باعث افزایش شیوع بیماری‌های قلبی و احتمال بروز سرطان‌ها (پستان، رحم، کولون) می‌شود، افزود: نزدیک به ۳۰ درصد افراد در آمریکا دچار اضافه وزن هستند و شاخص توده بدنی آنها بین ۳۰ تا ۲۵ است و حدود ۱۳ درصد جمعیت آنان نیز دچار چاقی هستند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

ملک پور ، طبق تعریف سازمان جهانی بهداشت، شاخص توده بدنی یا BMI را معیاری برای تشخیص چاقی و اضافه وزن عنوان کرد و گفت: شاخص توده بدنی از تقسیم وزن بیمار برحسب کیلوگرم بر مجذور قد برحسب متر حاصل می‌شود.

وی افزود: شاخص توده بدنی بین ۲۵ تا ۳۰ به عنوان اضافه وزن، بین ۳۰ تا ۳۵ چاقی درجه یک و بین ۳۵ تا ۴۰ چاقی درجه دو و بالای ۴۰ چاقی درجه سه یا چاقی مرضی در نظر گرفته می‌شود.

به گفته ملک پور، روش‌های متعددی برای برخورد با معضل چاقی وجود دارد که از آن جمله می‌توان به اصلاح سبک زندگی، رژِیم تغذیه‌ای صحیح و مناسب، فعالیت بدنی مناسب و در نهایت جراحی اشاره کرد.

دانشیار دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، درباره روش جراحی در درمان چاقی توضیح داد: این روش با توجه به این که احتمال بازگشت‌های مکرر چاقی وجود ندارد مطمئن‌تر است. اما جراحی نیز دارای عوارضی است که نسبت به نوع عمل و بیماری‌های زمینه‌ای فرد و تجربه جراح متفاوت است.

انواع جراحی چاقی

عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی با اشاره به انواع روش‌های استاندارد جراحی در چاقی گفت: کاستن حجم معده یکی از این روش‌ها است که شاخص ترین آنها عمل اسلیو یا گاسترکتومی است. در این عمل نزدیک به ۸۵ درصد از حجم معده را کاهش می‌دهیم.

به گفته وی، روش باندینگ از دیگر جراحی‌ها در درمان چاقی است که در گذشته بسیار شایع بوده است اما امروز به دلیل عوارض مکرر و بازگشت وزن پس از برداشتن بند، دیگر انجام نمی‌شود.

ملک پور در ادامه به روش تغییر مسیر غذا اشاره کرد که باعث سو جذب مواد غذایی می‌شود و افزود: شایع‌ترین روش سو جذب مواد غذایی بای پس است که در این روش حجم کوچکی از معده از بقیه قسمت‌ها جدا شده و به روده باریک متصل می‌شود تا مواد غذایی مستقیماً وارد روده باریک شده و بدون جذب دفع شود.

این متخصص جراحی عمومی انتخاب نوع جراحی را بسته به شرایط بیمار متفاوت دانست و یادآور شد: هر یک از این اعمال جراحی دارای مزایا و عوارضی هستند.

وی با اشاره به انجام عمل باندینگ و بای پس در گذشته خاطرنشان کرد: هم اکنون جراحی باندینگ منسوخ شده است. اما روش جراحی اسلیو و بای پس انجام می‌شود و حتی در برخی جوامع بای پس بیشتر انجام می‌گیرد.

ملک پور با اشاره به احتمال عود و حتی شکست در جراحی‌های چاقی یادآور شد: بر اساس آخرین مقالات در جراحی اسلیو یا کاستن حجم معده نزدیک ۲۷ درصد احتمال بازگشت بعد از دو تا پنج سال و برای عمل جراحی بای پس نزدیک به هفت درصد گزارش شده است.

این فلوشیپ جراحی عروق با تاکید بر ضرورت آگاهی دادن به بیماران در خصوص روش‌های جراحی گفت: فرد حتماً باید نسبت به مراقبت‌های بعد از عمل کاملاً توجیه شود و آگاه باشد که بعد از عمل باید جراحی رژیم متعادل و فعالیت بدنی مناسب داشته باشد و بداند که ممکن است بازگشت وزن را تجربه کند.

به گفته وی، بر اساس مطالعات، پس از جراحی چاقی امید به زندگی به ویژه در افراد دیابتی چاق نزدیک به ۱۰ سال افزایش می‌یابد.

ملک پور با بیان اینکه جراحی چاقی صرفاً برای زیبایی و اصلاح ظاهر نیست، خاطرنشان کرد: این افراد معمولاً مبتلا به بیماری‌های متابولیک هستند که پس از جراحی بسیاری از این بیماری‌ها مرتفع می‌شود. مطالعات نشان داده در ۷۰ درصد موارد دیابت این افراد پس از جراحی کاملاً بهبود می‌یابد و فشارخون و مشکلات خواب آنان نیز کم می‌شود.

وی با اشاره به اندیکاسیون های جراحی چاقی گفت: در BMI بالای ۴۰ یا چاقی درجه سه و چاقی مرضی و همچنین اBMI بالای ۳۵ به همراه بیماری‌های زمینه‌ای اندیکاسیون جراحی چاقی را می‌توانیم برای بیمار مطرح کنیم.

به گفته دانشیار دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، این افراد معمولاً دچار بیماری‌های متابولیک نظیر دیابت و پرفشاری خون نیز هستند که تحقیقات اثبات کرده که با جراحی چاقی این بیماری‌های متابولیک و عوارض آنها کاهش می‌یابد. اما این موضوع بدین معنا نیست که به دلیل دیابت با هر وزنی فرد تحت جراحی چاق قرار می‌گیرد.

این متخصص جراحی عمومی در خصوص نحوه انجام اعمال جراحی چاقی گفت: جراحی چاقی در گذشته به روش باز انجام می‌شد اما امروزه در این نوع جراحی‌ها از روش‌های درون بین و کم تهاجمی یا لاپاروسکوپیک ا استفاده می‌شود.

وی روش انتخابی برای این جراحی را لاپاروسکوپیک و کم تهاجمی عنوان کرد تا دوره نقاهت کوتاه‌تر و بهبود سریع‌تر رخ دهد.

مهم‌ترین عوارض جراحی‌های چاقی

ملک پور، آمبولی ریه، سکته قلبی، عفونت‌ها و خونریزی را از جمله عوارضی برشمرد که در تمامی جراحی‌ها احتمال بروز دارد و در جراحی‌های چاقی نیز ممکن است رخ دهد.

وی در ادامه به عوارض زودرس و دیررس ویژه جراحی‌های چاقی اشاره کرد و گفت: مهمترین عارضه در این خصوص مرگ و میر ناشی از جراحی‌های چاقی است که در گذشته بسیار بالا بود و در حال حاضر حدود سه در ۱۰۰۰ جراحی است که بستگی به روش جراحی، امکانات و وسایل مورد استفاده و تجربه جراح دارد.

به گفته ملک پور هر گونه کاهش وزن معنی دار در مدت کوتاه اگر همراه با اصول علمی نباشد باعث عوارضی نظیر ریزش مو، تحلیل رفتن عضلات و کاهش توان جسمی در فرد می‌شود.

عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی خاطرنشان کرد: اگر کاهش وزن به صورت علمی و اصولی و تحت نظر متخصص صورت گیرد و همراه با تجویز صحیح مکمل‌ها و یک رژیم تغذیه‌ای علمی باشد ریزش مو قابل کنترل و اصلاح است.

وی افزود: برای جلوگیری از تحلیل عضلات نیز ورزش‌های مناسبی به فرد توصیه می‌شود بنابراین عوارض با مکمل‌های مناسب قابل پیشگیری و کنترل هستند.

دوره نقاهت جراحی چاقی چه مدت است

ملک پور یکی از بزرگ‌ترین محاسن اعمال جراحی کم تهاجمی( minimal invasive) را کاهش دوران نقاهت عنوان کرد و گفت: در این نوع جراحی‌ها دوره نقاهت بیمار کوتاه‌تر و درد کمتر است و بازگشت فرد به کار سریع‌تر صورت می‌گیرد.

وی یادآور شد: در بیش از ۹۵ درصد اعمال چاقی بیمار در اولین روز بعد از عمل مشروط بر این که مشکل خاصی نداشته باشد ترخیص می‌شود و به وی توصیه می‌شود که تا سه روز کار سنگین و فعالیت زیاد انجام ندهد. اما بعد از سه یا نهایتاً پنج روز بیماران می‌توانند به کار خود بازگردد.

ملک پور در پایان خاطرنشان کرد: البته باید توجه داشت که در واقع یک عمل جراحی نسبتاً بزرگ انجام شده است، بنا بر این فرد حدود یک ماه طول می‌کشد تا بتواند قوای جسمی نرمال خود را بازیابد.   منبع: مهر

منبع: جام جم آنلاین

کلیدواژه: متخصص جراحی عمومی چاقی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی شاخص توده بدنی جراحی های چاقی پس از جراحی جراحی چاقی بیماری ها چاقی درجه جراحی ها ملک پور روش ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت jamejamonline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «جام جم آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۴۷۹۳۴۵۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

مزایای بیمارستان سیار در موقعیت های بحرانی و اضطراری

این امکانات نوآورانه مراقبت های بهداشتی می توانند به سرعت در مناطق بحران زده حاضر شده و مراقبت های اساسی را برای افراد آسیب دیده ارائه دهند. این مقاله به بررسی مزایای بیمارستان‌های سیار در موقعیت‌های جنگی می‌پردازد و در مورد توانایی آنها برای حرکت سریع، تخصص متخصصان پزشکی، تأثیر آنها بر روحیه و پتانسیل آنها برای توسعه مراقبت‌های بهداشتی جامعه بحث می‌کند.

1. تحرک و استقرار سریع

یکی از مزیت های کلیدی بیمارستان های سیار در شرایط جنگی، توانایی آنها در جابه‌جایی سریع و آسان از یک مکان به مکان دیگر است. این بدان معنی است که آنها می توانند به صورت تاکتیکی در مناطقی که مراقبت های پزشکی فوری مورد نیاز است مستقر شوند. بیمارستان های سیار مجهز به تجهیزات و لوازم پزشکی پیشرفته هستند که امکان پاسخ فوری به جراحات و شرایط اضطراری در طول جنگ را فراهم می کند.

برخلاف بیمارستان‌های معمولی که نیاز به زیرساخت دارند، بیمارستان های سیار یا بیمارستان های صحرایی می‌توانند به سرعت راه‌اندازی و عملیاتی شوند. این چابکی به متخصصان پزشکی اجازه می دهد تا به میدان نبرد برسند و خدمات مراقبت های بهداشتی یکپارچه را بدون تاخیر ارائه دهند. استقرار سریع بیمارستان‌های سیار به سربازان مجروح کمک می‌کند تا مراقبت‌های پزشکی را به‌موقع دریافت کنند و شانس بقای آن‌ها را افزایش دهد و عوارض طولانی‌مدت را کاهش دهد.

2. کادر پزشکی متخصص

بیمارستان های سیار توسط متخصصان پزشکی بسیار ماهر که در درمان آسیب های مربوط به جنگ تخصص دارند، کار می کنند. این متخصصان در برخورد با پیچیدگی ها و چالش های منحصر به فرد در موقعیت های جنگی ماهر هستند. با آموزش جامعی که به طور خاص برای رسیدگی به آسیب های جنگی طراحی شده است، آنها دارای تخصص لازم برای ارائه مراقبت های با کیفیت بالا تحت فشار شدید هستند.

حضور پزشکان، پرستاران و سایر ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی با تجربه در بیمارستان های سیار به طور قابل توجهی وضعیت بهبود نهایی بیماران را افزایش می دهد. آنها در تریاژ، مدیریت تروما و روش های جراحی اضطراری آموزش دیده اند و به آنها اجازه می دهد تا به طور موثر آسیب های شدید را کنترل کنند. حضور متخصصان ارتوپدی، جراحی تروما، بیهوشی و مراقبت های ویژه، مراقبت های موجود را بیشتر بهبود می بخشد.

علاوه بر این، بیمارستان‌های سیار اغلب دارای قابلیت‌های پزشکی از راه دور هستند که امکان مشاوره از راه دور با متخصصانی را فراهم می‌کند که ممکن است از نظر فیزیکی حضور نداشته باشند. این دسترسی مجازی به تخصص پزشکی کیفیت مراقبت های ارائه شده به سربازان را حتی در مناطق دورافتاده یا غیرقابل دسترس افزایش می دهد.

3. تقویت روحیه

بیمارستان های سیار نقش حیاتی در تقویت روحیه سربازان و سایر پرسنل خدمت در مناطق جنگی دارند. آگاهی از اینکه مراقبت های پزشکی جامع و به موقع در دسترس است می تواند احساس امنیت و اطمینان خاطر ایجاد کند. این اطمینان خاطر میتواند روحیه بخش باشد به ویژه زمانی که نیروها از خانه دور هستند و با فشارهای فیزیکی و روانی نبرد مواجه می شوند.

دانستن اینکه بیمارستان های سیار برای رسیدگی به آسیب‌ها و بیماری‌ها وجود دارند و مجهز هستند، می‌تواند اضطراب و استرس روانی را کاهش دهد و حس اعتماد به نفس قوی‌تری را در میان سربازان تقویت کند. این در نهایت به رفاه کلی و سلامت روان آنها کمک می کند. علاوه بر این، حضور متخصصان پزشکی که در پزشکی رزمی مهارت دارند، اعتماد و اطمینان به سیستم مراقبت های بهداشتی را افزایش می دهد.

4. توسعه مراقبت های بهداشتی جامعه

بیمارستان‌های سیار نه تنها مراقبت‌های پزشکی مستقیم ارائه می‌کنند، بلکه به توسعه خدمات بهداشتی عمومی در مناطق آسیب‌دیده از جنگ نیز کمک می‌کنند. این امکانات پزشکی قادر به ارائه برنامه های پیشگیری و آموزشی هستند که به کاهش آسیب ها و بیماری های مربوط به جنگ و سایر خطرات امنیتی کمک می کند.

در بسیاری از مناطق جنگ زده، دسترسی به مراقبت های بهداشتی محدود است یا وجود ندارد. استقرار بیمارستان‌های سیار نه تنها نیازهای فوری پزشکی را برطرف می‌کند، بلکه با ایجاد زیرساخت‌های موقت مراقبت‌های بهداشتی، توسعه بلندمدت را تقویت می‌کند. این امکانات می تواند به عنوان یک کاتالیزور برای آموزش پزشکی، آموزش افراد محلی به عنوان کارکنان بهداشتی و ارتقای آگاهی سلامت در جامعه باشد.

علاوه بر این، این بیمارستان ها می‌توانند با امکانات و مقامات محلی مراقبت‌های بهداشتی همکاری کنند و از آنها در ایجاد سیستم‌های مراقبت بهداشتی انعطاف‌پذیر حتی پس از جنگ حمایت کنند. بیمارستان‌های سیار با ارائه منابع، انتقال دانش و تخصص فنی، به دسترسی پایدار و بهبود یافته به مراقبت‌های بهداشتی برای جوامع متاثر از درگیری‌ها کمک می‌کنند.

بدون شک طیف وسیعی از مزایای درمانی در موقعیت های جنگی توسط این بیمارستان ها ارائه میشود که به طور قابل توجهی دسترسی به مراقبت های بهداشتی را در میدان جنگ بهبود می بخشد. توانایی آنها برای استقرار سریع، همراه با متخصصان پزشکی که به طور خاص برای درمان های مربوط به جنگ آموزش دیده اند.

بیمارستان های سیار نقش حیاتی در کاهش اثرات مخرب جنگ بر سیستم های مراقبت بهداشتی ایفا می کنند. استقرار سریع، سازگاری، و توانایی آنها برای رسیدگی به آسیب های خاص جنگ، آنها را به ابزاری ارزشمند در نجات جان ها و کاهش آسیب های جسمانی تبدیل می کند. با سرمایه‌گذاری در بیمارستان‌های سیار و اطمینان از استقرار مناسب آنها در مناطق جنگی، می‌توانیم راه نجاتی برای کسانی که در آتش متقابل گرفتار شده‌اند ارائه دهیم و مسیر سریع‌تری برای سلامت و بهبودی جوامع آسیب‌دیده را ارتقا دهیم.

با ترکیب طراحی نوآورانه، تجهیزات تخصصی و تعهد به مراقبت جامع، بیمارستان‌های سیار صباپالایه می‌توانند به چراغ‌های امید در مناطق جنگ‌زده تبدیل شوند. آنها راه حیاتی برای مراقبت های پزشکی ارائه می دهند، بهداشت روانی را ارتقا می دهند، و جوامع را برای بازسازی زندگی خود توانمند می کنند.

برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل‌ رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1900159