تمجید از فرهنگ و موسیقی ایران در کرواسی

آفتاب‌‌نیوز :

این کنسرت ۱۳ اسفندماه (۴ مارس) و همزمان با سی‌امین سالگرد آغاز روابط دیپلماتیک ایران و کرواسی و صد و پنجاهمین سالگرد تاسیس فیلارمونیک زاگرب به سرپرستی علی رهبری (آهنگساز و رهبر ارکستر) و خوانندگی رضا فکری در تالار بزرگ لیسینسکی زاگرب برگزار شد.

در این برنامه که از شبکه HRT3 کرواسی پخش شد علی رهبری به تبیین نسبت موسیقی ایران و جهان به ویژه اروپا پرداخت و همچنین در خصوص فرایند ایده تا اجرای مستند «چنین گفت زرتشت» و اصالت این اثر ۶۵ دقیقه‌ای در مقایسه با اثری که ریچارد اشتراوس آهنگساز آلمانی از روی نوشته‌های نیچه ساخته است، توضیحاتی ارائه داد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

سفیر ایران در زاگرب، سفیر کرواسی در تهران، رضا فکری خواننده اثر، مدیر مجموعه لیسینسکی زاگرب و برخی کارشناسان موسیقی نیز در این برنامه به تحلیل جایگاه فاخر موسیقی سنتی و کلاسیک ایران و همچنین کنسرت «چنین گفت زرتشت» پرداختند.

پرویز اسماعیلی سفیر ایران در این برنامه با اشاره به اینکه «پیام فرهنگ و هنر ایران برای ملت‌ها صلح و دوستی است» گفت: استقبال جهانی از موسیقی ایرانی به دلیل تمدن بزرگ، فرهنگ و ادبیات غنی ایران است و آغاز برنامه‌های سی‌امین سالگرد روابط دیپلماتیک ایران و کرواسی با یک اثر مشترک هنری نمادی مهم از علاقه و اشتراکات فرهنگی بین دو ملت است.

او در پاسخ به سوالی در خصوص تفاوت این اجرا با نسخه اجراشده توسط ریچارد اشتراوس آلمانی، گفت: آن قطعه با خوانش نیچه و بدون کلام اجرا شده است ولی اثر آقای رهبری با آن کاملا متفاوت است؛ زیرا اولا یک روایت اصیل و ایرانی از آموزه های زرتشت است. و دوما برای اولین بار در جهان با کلام و به زبان فارسی در زاگرب اجرا شد.

سفیر ایران در زاگرب درباره نقش ارتباطات فرهنگی و هنری میان ملت‌ها، به ویژه موسیقی در کمک به صلح جهانی افزود: موسیقی زبان مشترک ملت‌ها است و مرز و محدوده جفرافیائی نمی‌شناسد. هنر و به ویژه موسیقی در عین حالی که از اعماق و زوایای فرهنگ‌ها و سنت‌های متفاوت ملت‌ها بیرون می‌آید، بدون نیاز به زبان می‌تواند فراگیر و جهانی شود.

اسماعیلی در خصوص جایگاه ایران در نقشه جهانی موسیقی کلاسیک، گفت: اهالی موسیقی باید در این زمینه نظر دهند. اما در واقع موسیقی سنتی در ایران با تکیه بر فرهنگ، ادبیات و سازهای ایرانی اصالت بیشتری از موسیقی کلاسیک دارد. البته ارکستر سمفونیک ایران ۸۰ سال سابقه دارد و همواره با ارکسترهای غربی همکاری داشته است. استادان بزرگی مثل آقای رهبری و لوئیس چکناواریان فیلارمونیک‌های بزرگ جهان را هدایت کرده‌اند. برخی افراد به ویژه آقای رهبری تلاش کرده‌اند موسیقی سنتی ایرانی را با ابزارها و هارمونی موسیقی کلاسیک غربی تلفیق کنند که نتیجه آن تولید آثاری منحصر به فرد و ماندگار در جهان موسیقی بوده است.

سفیر ایران همچنین در پاسخ به سوالی در مورد جایگاه موسیقی کلاسیک سنتی اروپا در ایران، گفت: موسیقی کلاسیک سنتی اروپا از ده‌ها سال قبل طرفدارانی در میان نخبگان و جوانان ایران دارد. آثار متعددی از بزرگان موسیقی کلاسیک جهان مانند موتزارت و اشتراوس یا دریاچه قو اثر چایکوفسکی در ایران اجرا شده است. سمفونی شماره ۹ بتهوون نیز با مدیریت آقای علی رهبری در ایران با استقبال فراوان روبه‌رو شده است. ضمن اینکه نوازندگان طراز اولی از ایران همواره در فیلارمونیک های بزرگ اروپا و جهان حضور داشته‌اند.

دراگو اشتامبوک سفیر کرواسی در تهران هم گفت: مردم ایران فوق‌العاده از جهات مختلف قوی هستند و این نه ‌تنها در فرهنگ و هنر تاریخی آنها، بلکه در عرصه‌های علمی و پزشکی هم بسیار مشهود است.

نقطه مشترک مطالب مطرح‌شده از سوی کارشناسان، ستایش تمدن، فرهنگ و هنر غنی ایران و درک بسیار بالای ایرانیان نسبت به موسیقی و علاقه آنها به انواع گوناگون هنر در ایران بود. اهدای این کنسرت از سوی علی رهبری به مردم کرواسی و همچنین نزدیکی صدا و ادای کلمات برای نوازندگان کروات به زبان فارسی و تسلط سریع آنها بر متن فارسی، موضوع قابل توجهی بود که کارشناسان به عنوان نشانه‌ای قوی از اشتراکات بالای فرهنگی دو ملت ایران و کرواسی از آن یاد کردند.

پوئم سمفونی «چنین گفت زرتشت» در شش قسمت، اولین پوئم سمفونی در جهان روی گفتار واقعی زرتشت است که برای خواننده تِنور گروه کر و ارکستر بزرگ سمفونیک ساخته شده است.

منبع: خبرگزاری ایسنا

منبع: آفتاب

کلیدواژه: موسیقی ایرانی کرواسی موسیقی کلاسیک سفیر ایران علی رهبری ملت ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت aftabnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «آفتاب» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۴۷۹۷۶۱۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

مبارزترین فرهنگ ادبی بین‌المللی فرهنگ فلسطینی است

شاج موهان گفت: مبارز‌ترین فرهنگ ادبی بین‌المللی نسل من، فرهنگ فلسطینی‌ها بوده است. شورش‌های فکری کتاب‌های فلسطینی، رفتار سیاسی جدیدی را برای ما تعریف می‌کند، درست همانطور که مقاومت در برابر سوسیالیسم ملی هیتلر برای نسل‌های بعدی خود چنین کرد.

به گزارش گروه فرهنگی خبرگزاری دانشجو، شاج موهان، فیلسوف سرشناس هندی است با آثاری در زمینه‌های متافیزیک، خرد، فلسفه تکنولوژی و سیاست. وی درباره جایگاه کتاب در جامعه دیجیتالی شده امروز گفت: من هرگز مجبور نشدم به صراحت در مورد کتاب صحبت کنم و به نوعی تعریف کنم که کتاب چیست. کتاب صرفا یک گونه ساده از جنس اشیاء مصنوعی نیست. ما نمی‌دانیم کتاب چیست. این واقعیت یکی از اولین راز‌های کتاب است.

وی افزود: اگر بخواهیم دوران کودکی خود را به یاد بیاوریم، همه ما راز کتاب‌ها را همانطور که با آن‌ها مواجه شده‌ایم، بدون داشتن آموزش کافی برای خواندن همه آنها، به یاد داریم. این خصلت تصنعی کتاب است که ما را از طریق رمز و راز و همزمان معنای خود اغوا می‌کند. این معما هرگز حل نشد، اما برای بسیاری از ما با شروع به ورود به کتابخانه‌ها و بازی با کلمات، این معما محو شد. با این حال، این رمز و راز به‌عنوان بخشی مهم از پس زمینه حوزه مطالعه و تحقیق باقی می‌ماند.

کتاب؛ معنای باستان و معنای مدرن

موهان ادامه داد: معنای متداول کتاب هم باستانی و هم مدرن است، اما به طرق مختلف. در جهان‌های باستان کتابی به شکل فعلی آن وجود نداشت، زیرا ترکیبات هرگز از بین نمی‌رفتند. غالباً نویسندگانی که از جهان‌های باستانی می‌خوانیم، مانند نام خاصی، چون «هومر» می‌توانستند بخشی از جامعه‌ای باشند که با هم کار می‌کردند و در ادامه وظیفه سازندگی را به نسل دیگری واگذار می‌کردند.

این متفکر هندی همچنین به معنا‌های دیگر از کتاب اشاره کرد و گفت: هنگامی که افلاطون یا ارسطو را می‌خوانیم، این واقعیت را باید در نظر داشت، همانطور که اصطلاح طبقه‌بندی «جعلی» به ما یادآوری می‌کند، همیشه دیگرانی در پشت نام افراد باستانی در کمین هستند و از طریق آن‌ها صحبت می‌کنند.

وی اضافه کرد: در اکثر مواقع، زمانی که ترکیب‌بندی‌ها به پایان می‌رسید، با محدودیت‌هایی که برای افزودن بیشتر به مواد تشکیل‌دهنده اعمال می‌شد، اتفاق خطرناکی رخ می‌داد. توفیق اجباری ترکیب با اراده‌ای برای کنترل معنای آنچه ساخته شده بود و از طریق آن معنا برای کنترل همه حوزه‌های دلالت، یا عوالم انسان‌ها، انجام شد. بنابراین، کتاب در آن معنای باستانی به این معنی بود که آموزه‌ها و قلمرو‌ها قبلاً ایجاد شده بودند.

موهان در بخش دیگری از سخنان خود با اشاره به ساخت یا کشف دنیا‌های جدید توسط کتاب گفت: کتاب با صحافی خوب مفهومی مدرن بوده که همچنان در حال تحقق است. مفهوم مدرن کتاب هم از نظر قانونی و هم از نظر فیزیکی به وضعیت فعلی مقید است. الزام‌آوری فیزیکی، اضافات بیشتری را وارد می‌کند و الزام‌آوری قانونی، نویسندگی و مسئولیت‌ها را تعیین می‌کند. کتاب به جشنواره‌ها، نمایشگاه‌ها و خانه‌ها سفر می‌کند، در حالی که خود به معنایی خاص، یک صفحه گشوده باقی می‌ماند. این صفحه گشوده کتاب هنوز هم ترکیب می‌سازد و به دنبال پاسخ و تقلید است، حملات و جنگ‌های واقعی را برمی‌انگیزد. یک کتاب جالب جهان حداقل یک نفر، را ویران می‌کند و فرد در این فرآیند همه کتاب‌های مورد علاقه‌اش را خراب می‌کند. سپس، این به آن شخص یا هر کسی بستگی دارد که از طریق ساختن چیز‌های جعلی، دنیای دیگری را مطرح کند. می‌توانیم این افزایش دنیا‌ها را «آناستاسیس» بنامیم.

وی افزود: هیچ خطری در دیجیتالی شدن وجود ندارد. من به سنتی تعلق دارم که عمیقاً به تفاوت «متن» و «کتاب» می‌اندیشید. این سنت ماورای کتاب است و چندان دلبسته سنت کتاب نیست. در آن سنت، برنارد استیگلر، فیلسوف شهیر، به دنیای دیجیتال توجه داشت. او نگران فرهنگی بود که ما از صفحه نمایش دیجیتال به دست می‌آوریم، یا روشی که ما کودکان را با فرهنگ صفحه نمایش آموزش می‌دهیم. این فرهنگ بی‌توجه به نگرانی‌ای است که باید به آن توجه کنیم. اینترنت برای کتاب‌ها فوق‌العاده بوده است، به همین دلیل افراد بیشتری کتاب‌ها را می‌خوانند. ما نباید نگران «دیجیتالی‌شدن» باشیم، زیرا هیچ چیز نمی‌تواند جای سیاست صحافی و ناپیوندی ترکیب‌ها را بگیرد که از جهان‌های باستان تا عصر اینترنت ادامه دارد.

شورش‌های فکری کتاب‌های فلسطینی، رفتار سیاسی جدیدی را برای ما تعریف می‌کند

موهان در ادامه در پاسخ به این سوال که «آیا کتاب و کتابخوانی می‌تواند دنیای بهتری را برای بشر ایجاد کند و فرهنگ‌ها را به هم پیوند دهد؟» گفت: خلقت عوالم یا سیاست مؤلفه‌هایی غیر از کتاب دارد. کتاب‌های بزرگ تاریخ، نظریه و شعر نوشته شده توسط مردم فلسطین و دوستان آن‌ها از سراسر جهان به طور گسترده خوانده می‌شود. شاید مبارز‌ترین فرهنگ ادبی بین‌المللی نسل من، فرهنگ فلسطینی‌ها بوده است. شورش‌های فکری کتاب‌های فلسطینی، رفتار سیاسی جدیدی را برای ما تعریف می‌کند، درست همانطور که مقاومت در برابر سوسیالیسم ملی هیتلر برای نسل‌های بعدی خود چنین کرد. در اینجا ما باید مردم ساکن در سرزمین‌های فلسطینی و هم کسانی را که خارج از آن زندگی می‌کنند، در نظر داشته باشیم و این به ما نشان می‌دهد که کتاب‌ها شکل انفجاری از سیاست را ایجاد می‌کنند که به همه مرز‌های ملی و فاشیستی خیانت می‌کند.

وی اضافه کرد: با این حال قابل توجه است که مردم فلسطین همیشه در حال مواجهه با مهاجرت اجباری و مرگ هستند. فلسطینی‌ها در برابر ما و در سطح کاتدی تلویزیون‌ها عملا زندگی می‌کنند و کشته می‌شوند. شاید این تفاوت جدید بین هولوکاست یهودیان و هولوکاست فلسطینی باشد که دومی به عنوان مرگ زنده از تلویزیون پخش می‌شود.

این متفکر هندی همچنین با اشاره به این نکته که متأسفانه هنوز کتاب‌ها برای ایجاد سیاست جدید ناکافی به نظر می‌رسند، گفت: به ویژه در حوزه‌های سیاست عشق و ناسازگاری‌های عاشقانه. فکر نمی‌کنم جشنواره‌های کتابی فرصتی برای رفتن به خارج از کتاب باشد، هرچند باید از طریق کلام مکتوب انجام شود. در حال حاضر، می‌توانیم چیزی را پیشنهاد کنیم: اگر کسانی که خوانندگان یا شرکت‌کنندگان شورش فکری مردم فلسطین هستند، بتوانند دور هم جمع شوند، با یکدیگر صحبت کنند و با هم زیر تریبون‌های دیجیتالی جدید صحبت کنند، مطمئناً این امر باعث ایجاد یک انجمن می‌شود، سیاست جدیدی ورای بازرگانان مرگ.

موهان نظرش درباره نسبت کتاب با دیپلماسی فرهنگی را نیز این چنین بیان کرد: من نمی‌خواهم زیاد به این سوال بپردازم، زیرا سؤال قبلی شامل مؤلفه‌هایی است که پاسخ این سؤال را تشکیل می‌دهد. وقتی میل و عشق باعث می‌شود فرهنگ‌ها برای ایجاد فرهنگ‌های ناشناخته گرد هم آیند و وقتی مردم بتوانند آزادانه با این فرهنگ‌های جدید از مرز‌ها عبور کنند، بدون نگرانی از کنترل گذرنامه، جهان کمتر به مفهوم زنگ‌زده کشور‌ها متکی خواهد شد.

وی در پایان گفت:، اما نکته دیگری وجود دارد که با در نظر گرفتن سوال قبلی باید به آن فکر کنیم. فاصله هند و ایران حدود ۶۰۰ کیلومتر است، این دو منطقه در گذشته غالباً از نظر فرهنگی و سیاسی پیوسته بوده‌اند. این دو منطقه غذا‌های بسیار مشابهی دارند، کلمات، احوالپرسی و عبارات مشترک. با این حال، چگونه است که مردم این دو منطقه امروز به یک نویسنده در آلمان یا یک فیلسوف در فرانسه نزدیک‌تر هستند؟ چه چیزی این بیگانگی را از آنچه قبلاً به اشتراک گذاشته شده است، ایجاد کرده است؟ اگر پاسخی به این پرسش وجود دارد لطفا مرا هم در جریان بگذارید.

سی‌وپنجمین دوره نمایشگاه بین‌المللی کتاب تهران با شعار «بخوانیم و بسازیم» از ۱۹ تا ۲۹ اردیبهشت (۱۴۰۳) در محل مصلی امام خمینی (ره) به شکل حضوری و در سامانه ketab.ir به صورت مجازی برگزار می‌شود.