سهم بخش‌های مختلف در تحقق رشد ۸ درصدی اقتصاد آذربایجان شرقی
تاریخ انتشار: ۲۷ فروردین ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۴۸۰۵۴۹۳
به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از روابط عمومی سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی آذربایجان‌شرقی، محمد فرشکاران عصر امروز در اولین جلسه شورای برنامه ریزی و توسعه استان در سال ۱۴۰۱ اظهار کرد: مهمترین محورهای تحقق رشد اقتصادی از محل بهره وری عبارتند از ارتقا بهره وری، توسعه صادرات و تکمیل زنجیره تولید و شناسایی گلوگاه‌های رشد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
وی افزود: منابع تحقق رشد اقتصادی از محل افزایش سرمایه‌گذاری نیز شامل مشارکت عمومی-خصوصی، مولدسازی و فروش اموال و دارایی‌های مازاد یا بلااستفاده دولت، تشکیل صندوق‌های سرمایه‌گذاری، جذب سرمایه‌های خارجی، فاینانس داخلی و خارجی، منابع بانک‌ها و نهادهای مالی، منابع داخلی شرکت‌های دولتی و منابع حاصل از مازاد درآمدهای مالیاتی وصول شده استانی و جذب منابع محلی می‌شود.
فرشکاران ابراز داشت: سهم جمعیتی استان در طی ۲۰ سال گذشته از ۵.۵۵ درصد به ۴.۸۹ درصد کاهش یافته که دلیل آن مهاجرت و کاهش زادولد است.
وی با بیان اینکه درآمد متوسط در استان آذربایجان‌شرقی ۶۸ درصد کشور است، افزود: نسبت بهره وری نیروی کار استان در سال ۱۳۹۹، در بخش کشاورزی ۶۲ درصد متوسط کشور، صنعت ۵۳ درصد، خدمات ۷۶ درصد و در مجموع بهره وری نیروی کار در استان ۶۳ درصد متوسط کشور بوده است.
رئیس سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی آذربایجان‌شرقی، میزان بهره وری کشور و استان در سال ۹۷ را به ترتیب ارقام ۱.۴۳ و ۰.۸۶ درصد و نسبت بهره وری استان به کشور را در همان سال ۵۹.۶۹ درصد اعلام کرد.
این مسؤول مدعی شد: در سال ۱۴۰۱ سهم ارزش افزوده بخش کشاورزی در اقتصاد استان ۷.۹۲ درصد، صنعت ۲۸.۴۴ درصد، معدن ۲.۵ درصد، آب و برق و گاز ۳.۹۰، ساختمان ۴.۶۴، حمل و نقل ۵.۷۸، ارتباطات ۱.۰۳، مستغلات ۱۳.۰۴ و سایر خدمات ۲۹.۷۶ درصد خواهد بود.
فرشکاران اضافه کرد: همچنین در سال جاری سهم ارزش افزوده بخش کشاورزی استان از کشور ۳.۷ درصد، معدن ۵.۹۵، صنعت ۷.۲۱، آب و برق و گاز ۱.۴۱، ساختمان ۳.۵۳، حمل و نقل ۳.۰۲، ارتباطات ۱.۰۴، مستغلات ۳.۲۴ و سایر خدمات ۳.۵۶ درصد پیش بینی می‌شود.
وی به تشریح سناریوها و منابع لازم برای تحقق رشد اقتصادی استان پرداخت و اتخاذ سیاست‌های مناسب اقتصادی در عرصه‌های سرمایه‌گذاری، تولید، مالی، پولی و تجاری، اصلاح و ارتقا شاخص‌های فضای کسب و کار و ایجاد امید و افق روشن و با ثبات برای فعالان اقتصادی برای استفاده از ظرفیت‌های خالی و ارتقای بهره‌وری را از جمله الزامات نهادی، اجرایی و سیاستی استان در جهت تحقق رشد اقتصادی استان برشمرد.
این مسؤول بر لزوم علم باوری در نظام تصمیم‌گیری و شایسته‌سالاری در اداره استان، تغییر رویکرد نظام برنامه‌ریزی متمرکز به برنامه‌ریزی مشارکتی و منطقه‌ای و واگذاری اختیار لازم به استان‌ها برای تحقق اهداف اولویت‌دار خود، پرهیز از انحصارطلبی در عرصه‌های اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و سیاسی، حمایت و پیگیری نمایندگان استان در پیشبرد برنامه‌ها و پروژه‌های نیمه تمام و ایجاد و پشتیبانی از ظرفیت‌های جدید سرمایه گذاری در استان تاکید کرد.
کد خبر 5468400منبع: مهر
کلیدواژه: سازمان مدیریت و برنامه ریزی آذربایجان شرقی رشد اقتصادی ایران استانداری آذربایجان شرقی ویروس کرونا بوشهر کرمانشاه آمار کرونا خطبه های نماز جمعه ماه رمضان 1401 خراسان رضوی مشهد گرد و غبار هفته هنر انقلاب اسلامی گرگان ایلام ماه مبارك رمضان بیرجند تحقق رشد اقتصادی آذربایجان شرقی سرمایه گذاری برنامه ریزی بهره وری
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.mehrnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «مهر» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۴۸۰۵۴۹۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
دهه ۹۰؛ دهه‌ی «رکود، عبرت، تجربه»
خبرگزاری تسنیم قرار است در پرونده‌ی «دهه‌ی رکود، عبرت، تجربه» به تفصیل و در گفتگو با صاحبنظران و کارشناسان به بررسی وضعیت اقتصاد ایران در دهه‌ی ۹۰، دلایل و ریشه های افول اقتصاد در این دهه و راه‌حلهای جبران این خسارت در سالهای پیش رو بپردازد. - اخبار اقتصادی -
گروه اقتصادی خبرگزاری تسنیم-
وقتی میان فعالان اقتصادی از دهه‌ی 1390 شمسی سخن به میان می‌آید، تصویر یک دهه «عقب‌ماندگی»، «تعطیل نسبی مسائل اقتصادی» و «انباشت چالش‌های اقتصادی» در ذهن‌هایشان نقش می‌بندد و زمانی که می‌خواهند در موردش صحبت کنند، هر یک از زاویه‌ای آسیب‌های این دهه را بر می‌شمرند: از وضعیت نامناسب شاخص‌های کلان اقتصاد تا رکود در کسب‌و‌کارهای خرد و کلان، از آسیب‌های تشدید تحریم‌ها تا انفعال دولت‌ها در برابر تحریم و بی‌توجهی به برنامه‌ها و سیاست‌های «خنثی‌کردن اثر تحریم‌ها».
تاجران زبده و پژوهشگران اقتصاد بین‌الملل نیز از «شرطی‌کردن اقتصاد» نسبت به مذاکره با غرب می‌گویند و بی‌توجهی به سیاست اصولی «ترجیح شرق به غرب»؛ آن هم درست در دهه‌ای که قدرت اقتصادی در حال انتقال از غرب به شرق بود. دهه‌ی 1390 چه بود و چه مختصاتی داشت؟ آن دوران تمام شده یا دهه‌ی جدید، دهه‌ی 1390 جدیدی است!؟
افول شاخص‌های کلانمیانگین رشد اقتصادی دهه‌ی 1360 -با وجود آثار انقلاب و مشکلات ناشی از جنگ تحمیلی- برابر با 4.3 درصد بود. این شاخص در دهه‌ی 1370 برابر با 3.1 درصد و در دهه‌ی 1380 برابر با 4.4 درصد بود. میانگین رشد اقتصادی پس از انقلاب (از 1360 تا پیش از آغاز دهه‌ی 1390) نیز برابر با 3.9 درصد بود. این در حالی است که میانگین رشد اقتصادی در دهه‌ی 1390 به 0.9 درصد کاهش یافت.
درآمد ملی سرانه که در سال 1390 برابر با 8.1 میلیون تومان بود در سالهای پس از آن کاهش یافت؛ تا جایی که میانگین درآمد سرانه در این دهه به 7.4 میلیون تومان (به قیمت ثابت سال 1390) رسید. فقر مطلق که از 46.8 درصد در سال 1989 میلادی (تقریباً معادل سال 1368؛ سال پایانی جمگ تحمیلی) به 12.3 درصد در سال 2011 میلادی (تقریباً معادل سال 1390 شمسی) رسیده بود، در دهه‌ی تعطیل اقتصاد ایران دوباره افزایش یافت و به 21.9 درصد در سال 2020 میلادی (تقریباً معادل 1399 شمسی) رسید؛ به عبارت دیگر قدرت خرید عموم مردم در این دهه آب رفت و فقر مطلق نیز تقریباً دو برابر شد.
تحریم و انفعالدر تحلیل دهه‌ی 1390 نمی‌توان از نقش تحریم‌ها غافل شد؛ تشدید تحریم‌های ظالمانه از ابتدای دهه‌ی 1390 به این سو حتماً به اقتصاد ایران آسیب زد اما انفعال سیاستگذار در برابر تحریم‌ها نیز نقش تعیین‌کننده‌ای در نتیجه -یعنی افول شاخص‌های کلان اقتصادی- داشت.
کاهش وابستگی اقتصاد به نفت در دهه‌ی 1390، نه یک سیاست مطلوب سیاستگذار بلکه همواره اجبار بود. از دل همین اجبار بود که کلان‌ایده‌ی «مذاکره برای رفع تحریم‌ها» و «رفع‌تحریم به مثابه حل همه‌ی مشکلات از آب خوردن تا بهبود شاخص‌های کلان اقتصادی» زاییده شد.
سیاستمدارِ عادت‌کرده به زیستِ نفتی که نظم آمریکایی جهان را نیز پذیرفته بود، حتی به‌زور هم حاضر به ترک اعتیاد اقتصاد ایران به نفت نبود. می‌خواست دوباره ذیل نظم آمریکایی، نفت بفروشد و گرد و غبار ضعف کارآمدی مدیریت و سیاست‌های اقتصادی‌اش را زیر فرش درآمد نفتی پنهان کند. «برجام» را تجربه کرد و با خروج آمریکا از برجام، سرش به سنگ خورد. از این منظر، دهه‌ی 1390 را باید دهه‌ی تجربه و عبرت نیز نامید. سیاستمدار در این دهه، عملاً اقدام جدی‌ای برای درمان عیوب ساختاری اقتصاد ایران از جمله تصدی‌گری افراطی دولت، بودجه‌بندی معیوب و نامتوازن، وجود هزینه‌های زائد و مسرفانه و ... نکرد.
تغییر نظم بینالمللاز دیگر ویژگی‌های مهم دهه‌ی 1390 نیز سرعت گرفتن تغییر نظم بین‌المللی بود. در این دهه قدرت اقتصادی به مرور از غرب به شرق -به‌طور خاص آسیا- منتقل شد. در سال 2011 تولید ناخالص داخلی آمریکا (بر اساس دلار برابری قدرت خرید) معادل 15600 میلیارد دلار و تولید ناخالص داخلی چین برابر با 13740 میلیارد دلار بود. در سال 2017 ورق برگشت و اقتصاد چین از اقتصاد آمریکا بزرگ‌تر شد. تولید ناخالص داخلی چین در 2024 برابر با 35290 میلیارد دلار است در حالی که این شاخص برای اقتصاد آمریکا برابر با 28780 میلیارد دلار است. رشد اقتصادی هند و سایر اقتصادهای نوظهور آسیایی نیز مشابه بود.
در میانه‌ی این تغییر نظم مهم در دهه‌ی 1390، دولت در ایران عملاً روابط اقتصادی با شرق را از اولویت خارج کرد و تمام تخم‌مرغ‌هایش را در سبد مذاکره با غرب برای رفع تحریم‌ها گذاشت. رای آوردن ترامپ در ایالات متحده، قدرت گرفتن بن‌سلمان در عربستان، کرونا و سقوط قیمت نفت را نیز باید به لیست اتفاقات شاخص این دهه اضافه کرد.
درس‌هایی برای آیندهخلاصه اینکه در دهه‌ی 1390 یک دهه «رکود»، انباشت چالش‌های اقتصادی و تعطیل نسبی مسائل اقتصادی را شاهد بودیم. در عمل دولت‌ها در اقتصاد داخلی، اصلاح «عیوب ساختاری» را به‌تعویق انداختند و در نسبت اقتصاد ملی با دنیای خارج، بدون توجه به تغییر نظم بین‌الملل تمام تخم‌مرغ‌ها را در سبد مذاکره با غرب برای «رفع تحریم» گذاشتند و استراتژی «خنثی‌سازی اثر تحریم» را کنار گذاشتند؛ در حالی که در ابتدای دهه، با ابلاغ «سیاست‌های کلی اقتصاد مقاومتی» راه‌ها نشان داده شده بود و در انتهای دهه نیز در «بخش اقتصادی بیانیه‌ی گام دوم»، مجدداً بر آنها تاکید شد. در واقع سیاستگذار در این دهه دست به «تجربه»ای خارج از سیاست‌های کلی نظام زد و درس «عبرت»ی برای دهه‌های پیش رو شد.
حال آیا ما از تجربه‌های دهه‌ی 1390 درس خواهیم گرفت!؟ گروه اقتصادی خبرگزاری تسنیم قرار است در پرونده‌ی «دهه‌ی رکود، عبرت، تجربه» به تفصیل و در گفتگو با صاحبنظران و کارشناسان به بررسی وضعیت اقتصاد ایران در دهه‌ی 90، دلایل و ریشه های افول اقتصاد در این دهه و راه‌حلهای جبران این خسارت در سالهای پیش رو بپردازد.
انتهای پیام/
امام جمعه بلوک براثر سانحه تصادف درگذشت