احتمال وقوع درگیری بین روسیه و آمریکا
تاریخ انتشار: ۲۸ فروردین ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۴۸۰۷۳۶۲
با ادامه بحران اوکراین و ارسال سلاح از طرف غرب به کییف، همچنین اسارت یک ژنرال آمریکایی در ماریوپل، احتمال درگیری بین روسیه و آمریکا وجود دارد.
در حالی که روسیه به دلیل مداخلات غرب به اوکراین حمله کرده و این حمله وارد پنجاهوسومین روز شده است، شبکه العربیه گزارش داد احتمال وقوع درگیری بین روسیه و آمریکا با ادامه ارسال سلاح از طرف واشنگتن و سازمان پیمان آتلانتیک شمالی (ناتو) به اوکراین وجود دارد و نیروهای روسی به تازگی نیز یک ژنرال آمریکایی را در ماریوپل به اسارت گرفتند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
ماریا زاخارووا، سخنگوی وزارت خارجه روسیه روز گذشته (شنبه) تأیید کرد آمریکا اطلاعاتی که مربوط به فعالیتهای آزمایشگاههای بیولوژیک اوکراین را به طور کامل منتشر نمیکند.
نشریه تایمز لندن یک هفته پس از حضور از پیش اعلام نشده بوریس جانسون، نخستوزیر انگلیس در اوکراین، از حضور نظامیان انگلیسی در این کشور خبر داد. روسیه اما شنبه اعلام کرد نخستوزیر انگلیس و شماری دیگر از مقامات ارشد این کشور از ورود به روسیه منع شدهاند. این تصمیم پس از آن اتخاذ شد که لندن تحریمهایی را علیه مسکو به دلیل عملیات نظامی این کشور در اوکراین اعمال کرد.
آناتولی آنتونوف، سفیر روسیه در آمریکا گفت واشنگتن در تلاش است تا کشورهای آمریکای لاتین را از طریق تهدید به تحریمهای ضد روسیه بپیوندد. این در حالی است که یوآنیس اویکونومو، سخنگوی دولت یونان در یک نشست خبری تأیید کرد آتن دیگر تجهیزات نظامی به اوکراین ارسال نخواهد کرد.
:
ایتالیا روز شنبه اعلام کرد که از امروز ۱۷ آوریل (۲۸ فروردین) ورود تمامی کشتیهای روس به بنادر این کشور ممنوع خواهد بود. از طرفی از تاریخ ۱۷ آوریل، کشتیهای با پرچم روسیه نیز از ورود به بنادر رومانی در دریای سیاه و دانوب منع خواهند شد.
پایگاه شبکه آمریکایی سیانان با انتشار مطلبی پیشنهاد داد اگر روسیه به دنبال دور زدن تحریمهای غرب است، میتواند از تجربه ایران کمک بگیرد.
تعدادی از سیاستمداران اتحادیه اروپا، رئیسجمهور اوکراین را به دلیل اظهارات ضد و نقیض درباره گاز روسیه مورد انتقاد قرار دادند. شبکه تلویزیونی راشاتودی پیش از این گزارش داد تحریمهای اتحادیه اروپا ضد روسیه سبب گرانی کالاها در کشورهای اروپایی شده است.
همسر «ویکتور مدودچوک» رهبر حزب مخالفان اوکراینی که در بازداشت به سر میبرد، برای آزادی همسرش دست به دامن محمد بن سلمان، ولیعهد آل سعود و ولادیمیر پوتین، رئیسجمهور روسیه شد. وی پیشتر نیز ضمن درخواست از زلنسکی برای آزادی فوری همسرش، از اردوغان خواسته بود تا برای آزادی او اقدام سریع انجام دهد.
با گذشت پنجاهوسه روز از حمله روسیه به اوکراین، تحولات آن را میتوانید در زیر بخوانید:
میلیاردر روسی در تلاش برای از سرگیری مذاکرات صلح به کی یف سفر کرد
بلومبرگ گزارش داده که رومن آبراموویچ، میلیاردر روسی در جهت تلاش برای از سرگیری مذاکرات صلح میان روسیه و اوکراین به کی یف سفر کرده است.
در گزارش بلومبرگ به نقل از منابعی که نخواستند نامش فاش شود آمده است که آبراموویچ با برخی مقامات اوکراینی در زمینه انجام دور بعدی مذاکرات صلح گفتگو کرده است.
آبراموویچ که روابط نزدیکی با ولادیمیر پوتین دارد قرار است به عنوان یک واسطه غیررسمی میان روسیه و اوکراین عمل کند.
ولودیمیر زلنسکی، رییس جمهور اوکراین در اوایل امروز گفت: اگر روسیه نیروهای اوکراینی محاصره شده در ماریوپل را دستگیر و یا آنها را از بین ببرد دیگر هیچ راهی برای انجام دور بعدی مذاکرات صلح باقی نخواهد ماند.
۱ دقیقه پیش دور بعدی تحریمهای اقتصادی اتحادیه اروپا نفت و بانکهای روسیه را هدف قرار خواهد داداورسولان در لاین، رییس کمیسیون اروپا گفت: اتحادیه اروپا تحریمهای بزرگی را برنامه ریزی کرده که شامل بزرگترین بانک روسیه می شود که پیشتر توسط آمریکا و انگلیس تحریم شده بودند.
وی همچنین در ادامه اظهار کرد: اتحادیه اروپا به دنبال مکانیسمی هوشمندانه است تا بتواند نفت روسیه را نیز به تدریج تحریم کند.
۲۵ دقیقه پیش روسیه می گوید کنترل ماریوپل را به دست گرفته استمقامات روسی اعلام کردند نیروهای این کشور تمام مناطق شهر ماریوپل را پاکسازی کرده اند و تنها تعداد کمی از نیروهای نظامی اوکراینی در داخل کارخانه فولاد در جنوب ماریوپل حضور دارند. این نخستین شهر از زمان آغاز تهاجمهای نظامی به اوکراین است که به طور کامل به دست نیروهای روسی افتاده است.
روسیه گفته اگر نیروهای نظامی اوکراینی که در جنوب ماریوپل هستند سلاح های خود را زمین بگذارند و تسلیم شوند از حملات نیروهای این کشور در امان خواهند ماند.
۴۷ دقیقه پیشبه گزارش ریانووستی، وزارت دفاع روسیه پس از فراخوانی از شبهنظامیان تشکلهای ملیگرا و مزدوران خارجی محاصره در آزوفستال برای تسلیم شدن در صبح یکشنبه، الگوریتمی از اقدامات را منتشر کرده است:
از ساعت ۵:۰۰ صبح، ارتباط مستمر بین طرفهای روسی و اوکراینی برای تبادل اطلاعات برقرار میشود. از ۵:۳۰ شبهنظامی گردانهای ملیگرایان و مزدوران خارجی از یک سو و نیروهای مسلح روسیه به همراه تشکیلات نظامی از سوی دیگر، «رژیم سکوت کامل» را اعلام میکنند. در ساعت ۶:۰۰ هر دو طرف در واقع «رژیم سکوت» را با برافراشتن پرچمها آغاز میکنند: از سمت روسیه: قرمز، از طرف اوکراینی: سفید در منطقه آزوفستال. از ساعت ۶:۰۰ تا ۱۳:۰۰ به وقت مسکو، بدون استثنا خروج همه واحدهای مسلح اوکراینی و مزدوران خارجی، بدون هیچگونه سلاح و مهمات صورت میگیرد. ۲ ساعت پیشبه گزارش خبرگزاری تاس، روسیه از نیروهای رزمی در ماریوپل خواسته است تا قبل از ساعت ۳ صبح سلاحهای خود را زمین بگذارند تا جان خود را حفظ کنند.
۲ ساعت پیششورای امنیت ملی اوکراین مدعی شد گزارشهای روسیه درباره پاکسازی جنگندههای آزوف در ماریوپل جعلی است.
۳ ساعت پیش وزیر کشاورزی اوکراین: بخش کشاورزی آسیب دیده استوزیر کشاورزی اوکراین در مصاحبه با الجزیره گفت: بخش کشاورزی ما به طور مستقیم و غیرمستقیم آسیب دیده است.
وزیر کشاورزی اوکراین افزود: انتظار داریم زیانهای زیادی در محصولات ذرت وارد شود.
۵ ساعت پیش ۲ انفجار در شرق کییفشبکه خبری الجزیره به نقل از خبرنگار خود گراش داد صدای ۲ انفجار در شرق کییف، پایتخت اوکراین شنیده شد.
۵ ساعت پیشمنبع: باشگاه خبرنگاران
منبع: ایران اکونومیست
کلیدواژه: اتحادیه اروپا مذاکرات صلح ساعت پیش
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت iraneconomist.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایران اکونومیست» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۴۸۰۷۳۶۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
شاید ما در حال حاضر در یک جنگ جهانی هستیم!
فرارو- برونو ماکائس؛ وزیر سابق امور اروپای پرتغال در فاصله سالهای ۲۰۱۳ تا ۲۰۱۵ میلادی، چند ماه پیش در ضیافتی خصوصی شرکت داشتم. یک وزیر عالیرتبه اروپایی حاضر در آن ضیافت توصیح میداد که اگر دونالد در انتخابات ریاست جمهوری در ماه نوامبر پیش رو پیروز شده و باعث لغو تمام حمایتهای امریکا از اوکراین شود چه رخ خواهد داد.
به گزارش فرارو به نقل از نیواستیتسمن، او توضیح میداد که کشورش که عضو ناتو است و چارهای جز جنگیدن در کنار اوکراین در داخل اوکراین نخواهد داشت مگر آن که کشورهای بزرگ اروپایی برای جایگزینی تلاشهای امریکا با پیشنهادی بعید وارد عمل شوند. همان طور او بیان کرد چرا کشورش باید منتظر شکست اوکراین و به دنبال آن بسیج نیروی اجباری در روسیه برای افزایش صفوف ارتش آن کشور باشد؟
برخی از حضار در آن ضیافت این احساس اطمینان را داشتند که همگان در اروپا برای تبدیل اوکراین به قربانی آماده نیستند. عدهای دیگر از حضار میترسیدند که چنین همبستگیای به وقوع جنگی در سراسر قاره اروپا منجر شود. با این وجود، این دقیقا همان نکتهای بود که آن وزیر اروپایی به آن اشاره کرد: آیا میتوان گفت که جنگ به ما مربوط نیست؟
شاید هر اروپایی چه بداند و چه نداند از پیش درگیر منازعهای بوده که بسیار بزرگتر از آن چیزی است که دو سال پیش به نظر میرسید. در طول یک سال گذشته روسیه و اوکراین استحکامات سنگینی در امتداد خط تماس در منطقه دونباس ساخته اند تا برای یک جنگ طولانی آماده شوند.
همسایگان آن دو کشور نیز در حال اماده سازی بوده اند. لیتوانی، لتونی و استونی طرحی را برای ایجاد یک خط دفاعی مشترک بالتیک در امتداد مرزهای خود با روسیه و بلاروس با الهام از سیستمهای دفاعی بسیار موثر مستقر در اوکراین تصویب کردند. امروزه نیروهای تغذیه کننده درگیری قدرتمندتر از نیروهایی هستند که به سمت نظم گرایش دارند. شاید به همین خاطر است که بسیاری از جنگها حل نشده رها میشوند.
جنگها ممکن است مانند درگیریهای سوریه یا یمن از دید ما دور باشند؛ یعنی تکرار وحشتهای روزانه در مقیاسی کم و بیش ثابت. اکنون امید این است که اوکراین و در مقیاس گستردهتر خاورمیانه از آن سرنوشت فرار کنند. ترس بزرگ آن است که این منازعات به آتش سوزیهای گسترده تری تبدیل شوند.
پس از حمله ایران به اسرائیل، آرامش زیادی ایجاد شد، زیرا به نظر میرسید از یک جنگ همه جانبه بین دو کشور جلوگیری به عمل آمده است و یا آن که جنگ آغاز شده بود؟ در هر حال، حمله موشکی و پهپادی تماشایی ایران به اسرائیل در تاریخ ۱۳ آوریل غیر قابل تصور به نظر میرسید. حتی محدودیتی که ایران در این مورد از خود نشان داد ممکن است چیزی جز برنامه ریزی محتاطانه برای یک درگیری طولانی در آینده نبوده باشد. درگیریها در عصر خطر تازه ممکن است آغاز یا پایان روشنی نداشته باشند.
در این میان، ویرانی از پیرامون به مرکز قدرت در درون نظام جهانی سرایت میکند و تفاوت میان مرکز و پیرامون فرو میریزد. یک بار دیگر اوکراین را در نظر بگیرید. بخشی از اهمیت تاریخی این درگیری آن است که نشان میدهد دموکراسیهای غربی از موقعیت پلیسهای جهان میانجیهایی که تلاش میکنند نظم را در نقاط مختلف احیا کنند به جایگاه رقبای فعال تنزل موقعیت و جایگاه پیدا کرده اند. حتی عراق و افغانستان بیشتر به عنوان عملیات پلیسی علیه تروریسم معرفی شدند تا جنگهای سنتی. از آغاز حمله "ولادیمیر پوتین" رویدادهای اوکراین به طور قابل توجهی جدید و خطرناک به نظر میرسید نه به این خاطر که این اولین درگیری بزرگ در اروپا پس از جنگ جهانی دوم بود بلکه بدان خاطر که با درگیر شدن بسیاری از قدرتهای بزرگ جهان در آن نزاع همراه بود و بازیگری برای مهار درگیری باقی نماند.
آیا امریکا به طور مستقیم در جنگ اوکراین دخالت دارد؟ من میترسم که این گونه باشد. زمانی که پوتین تصمیم گرفت از زرادخانه هستهای خود به عنوان ابزاری باج خواهی برای محدود کردن حمایت نظامی غرب از کی یف استفاده کند امریکا به طور مستقیم درگیر ماجرا شد. شاید دولت بایدن میتوانست سیاست متفاوتی را اتخاذ کند، اما به سرعت به این نتیجه رسید که فروپاشی خطوط روسیه ممکن است کرملین را به استفاده از سلاح هستهای در اوکراین تحریک کند و پس از آن حتی ممکن بود امنیت شهروندان آمریکایی نیز در معرض خطر قرار گیرد.
جو بایدن و مقامهای ارشد دولت اش متقاعد شده اند که خطر تشدید تنش هستهای واقعی است. این ریسک هر محاسباتی را شکل میدهد از جمله این که تا چه اندازه باید از اوکراین با فناوری پیشرفته نظامی حمایت کرد. سلاحهای هستهای به جای دفاعی بودن تهاجمی شده اند و با محافظت از ارتش مهاجم در برابر خطر شکست جنگهای فتح آمیز را ممکن میسازند.
آن تسلیحات به تنهایی یک پیروزی اوکراینی را که زمانی قابل تصور به نظر میرسید اکنون به یک امکان بعید و بسیار دور تبدیل کرده اند. تحول دومی وجود داشت که محدودیتهای قدرت غرب را آشکار میساخت: اقتصاد روسیه که تحت تحریم قرار گرفته نه تنها آن گونه که بایدن چند روز پس از حمله پیش بینی کرده بود از هم فرونپاشید بلکه حتی از سال ۲۰۲۲ تاکنون رشد بهتری در مقایسه با رشد اقتصادی آلمان یا بریتانیا در همان بازه زمانی را به ثبت رسانده است. از حدود یک دهه پیش بسیاری از مفسران درباره توزیع مجدد قدرت اقتصادی بین غولهای آسیایی مانند چین و هند صحبت میکنند.
پوتین به سادگی از این تحولات برای جدا کردن اقتصاد روسیه از غرب استفاده کرد. نفت به جریان انتقال خود ادامه داده و ماشین جنگی روسیه را تغذیه میکند. گاهی اوقات میشنوید که اروپا دیگر به نفت روسیه وابسته نیست، زیرا از خرید آن منصرف شده است. در واقع، اما به منظور پایین نگهداشتن قیمت جهانی انرژی وابستگی جهانی به عرضه نفت روسیه وجود دارد. دو دهه پیش زمانی که روسیه در برابر بحرانهای بدهی ویرانگر یا معضلاتهای بانکی آسیب پذیر بود پوتین جرات حمله به اوکراین را نداشت.
نحوه برخورد دموکراسیهای غربی با تنزل جایگاه خود از کرسی امپراتوری به عرصه گلادیاتورها جالب توجه بوده است.
ناگهان هر قانون و ارزش جهانی کنار گذاشته شد و با شور و حرارت نبرد بین "ما" و "آنان" جایگزین شد. این تغییر رویکرد با جنگ غزه آشکارتر شد. روزی روزگاری آمریکا تلاش میکرد خود را در نقش و جایگاه میانجی بین اسرائییلیها و فلسطینیان قرار دهد. آن نقش یک سوگیری مداوم داشت، اما آن چه از ۷ اکتبر رخ داده از نظر کیفی متفاوت است.
همان طور که شاهزاده "ترکی الفیصل" رئیس سابق اطلاعات عربستان سعودی در گفتگویی در ریاض به من گفت احساس تعادل و توازن از بین رفته است. واشنگتن احساس میکند که در کنار اسرائیل در حال جنگ است و همان طور که همیشه در جنگ رخ میدهد حقیقت به اولین قربانی تبدیل شد. اطلاعات به دقت کنترل میشوند. اظهارات "جان کربی" مشاور امنیت ملی کاخ سفید در امور ارتباطات که مدعی شد از ماه اکتبر تاکنون حتی یک مورد نقض قوانین بین المللی توسط نیروهای اسرائیلی رخ نداده مرا به یاد اظهارات مشابه صورت گرفته در طول جنگ عراق در سال ۲۰۰۳ میلادی انداخت.
ایالات متحده یک کشور منحصربفرد از نظر قدرتمند بودن باقی میماند، اما دیگر منابع اقتصادی و معنوی برای ارائه یک ایده از نظم جهانی را ندارد. مسئولان امریکایی هر روز نشان میدهند که کاملا ناتوان از درک دیدگاههای مختلف هستند. با این وجود، همان طور که جلسه رای گیری در سازمان ملل متحد درباره آتش بس فوری در غزه نشان داد دیدگاه واشنگتن به طور فزایندهای توسط اکثریت قاطع کشورها مورد مناقشه قرار میگیرد.
هنگامی که نظم از هم گسسته میشود به سرعت و به طور جامع از بین میرود. در برخی از کشورهای غربی حتی در نظر گرفتن دیدگاههای مخالف اکنون به عنوان یک نوع خفیف خیانت تلقی میشود. توجه به مسائل پیچیده جای خود را به سادهترین روایتها میدهد جایی که دشمن به عنوان یک نیروی بدخواه و جهانی شکل گرفته است.
آیا فلسطینیان حقوقی دارند؟ آیا آنان حتی به عنوان یک ملت وجود خارجی دارند؟ به نظر میرسد پاسخ پرسش منفی باشد و فلسطینیان تبدیل به ابزاری شده اند که توسط دیگر بازیگران مورد استفاده قرار میگیرند. از آنجایی که تلاش فکری برای دیدن فلسطینیها به عنوان انسانهایی دارای حقوق بسیاری از کشورهای غربی را مجبور میکند تا در بسیاری از موارد در مورد رویکرد خود تجدید نظر کنند آنان ناپدید میشوند. ما این موضوع را در ممنوعیت اعتراضات و صداهای طرفدار فلسطین از کنفرانسها میبینیم همان طور که در آلمان این مورد به طور فزایندهای رخ میدهد. در ایالات متحده اگر قرار است جنگ غزه هر نوع توجه مستمری را به خود جلب کند ابتدا باید به اپیزودی از جنگ فرهنگی دانشگاه آمریکایی تبدیل شود.
در زمانی که در حال نگارش این مقاله هستم کارکنان اورژانس فلسطین در بیمارستانهای الشفاء و ناصر در غزه گورهای دسته جمعی را کشف میکنند. شواهد ویدئویی غیرقابل انکار به نظر میرسند، اما تقریا هیچ گونه علاقهای از سوی رسانههای غربی برای پرداختن به این موضوع دیده نمیشود.
غرب در تحمیل دیدگاه خود به بقیه جهان تنها نیست. مقامهای پکن در زمان آغاز جنگ در اوکراین زمانی که مقاومت کی یف را به یک "توطئه امریکایی" تقلیل دادند و آن مقاومت را کم ارزش قلمداد کردند به همین ترتیب عمل نمودند. هند ترجیح داده خود را درگیر ماجرا نسازد اگرچه با بازیگران قویتر در دو منازعه یعنی روسیه و اسرائیل همدردی آشکاری از خود نشان داده است. اغلب تصور میشود که جنگها به خاطر نظم صورت میگیرند و دو طرف در دیدگاههای خود در مورد معنای نظم مخالف هستند. در سودان درگیری بی رحمانه و مداوم بین نیروهای مسلح سودان و نیروهای پشتیبانی سریع نمونهای از این مورد است.
نیروهای پشتیبانی سریع در سال ۲۰۱۳ میلادی در دارفور تاسیس شد، اما به نوعی شرکت امنیتی خصوصی تبدیل شد که در جنگ یمن با سرمایه گذاری دلارهای نفتی عربستان و امارات جنگیده است. یک ارتش خصوصی در برابر هیچ دولتی پاسخگو نیست. همان طور که یک شرکت باید درآمد و سود را به حداکثر ممکن برساند یک گروه شبه نظامی خصوصی نیز باید بازده را به حداکثر برساند. هنگامی که فضای جنگ سرد شده و گرمای قبلی را از دست میدهد اخراج سربازان بسیار دشوار میشود همان گونه که در مورد یمن این موضوع رخ داد. در عوض، باید میدانهای نبرد تازهای را پیدا کرد.
این مدل موظف است که گسترش یابد البته فقط به این دلیل که هیچ اصل دیگری به اندازه "به حداکثر رساندن بازده" جذاب نیست. در کمربند کشورهایی که از یمن تا سوریه، عراق و افغانستان امتداد دارند شبه نظامیان به موثرترین ابزار کنترل تبدیل شده اند. این روشی موثر برای کارآمد نگهداشتن جوامع در یک سیستم بازاری است که در آن نیروی کار نظامی یک نوجوان به آسانترین کالا تبدیل میشود. به نظر میرسد این روند در آینده به طور فزایندهای رواج پیدا کند، اما آیا میتواند جهانی شود؟
نیروی پشتیبانی سریع در سال ۲۰۱۶ میلادی متوجه شد که یک نیروی شبه نظامی خصوصی میتواند انحصار کالاهای ارزشمندی مانند طلا، ایمن سازی مسیرهای تجاری و دسترسی به بازارهای خارجی را به دست آورد. گروه واگنر در سال ۲۰۱۷ میلادی این موضوع را از همتای خود در سودان آموخت و آن را به جمهوری آفریقای مرکزی و مالی برد. در ناحیه شمال نیروی پشتیبانی سریع برای گشت زنی در مرز با لیبی و جلوگیری از جریان مهاجران به اروپا مستقر شده است.
"کیشیدا فومیو" نخست وزیر ژاپن در سخنرانی خود در کنگره ایالات متحده در تاریخ ۱۱ آوریل از یک چشم انداز امنیتی واحد جهانی صحبت کرد زمانی که گفته بود: "اوکراین امروز ممکن است شرق آسیای فردا باشد".
نکتهای اجتناب ناپذیر در مورد جهانی شدن درگیری وجود دارد: هر بازیگری به دنبال شرکا و متحدانی است که بتواند آنان را بیابد و کنار خود داشته باشد به ویژه زمانی که جنگ به یک احتمال واقعی تبدیل میشود. بدین ترتیب، چشمانداز امنیتی امروز یادآور پویاییهای منتهی به دو جنگ جهانی در قرن بیستم است. شاید یک جنگ جهانی صرفا جنگی باشد که در آن هیچ کس بیرون از جنگ نایستد از این نظر شاید ما در حال حاضر در یک جنگ جهانی قرار داریم.
امروز سفر به شرق آسیا ممکن است گاهی شبیه به بازگشت به دوران گمشده قلمداد شود دنیایی که در آن درگیری نظامی غیرقابل قبول به نظر میرسد، زیرا انرژی اجتماعی به طور منحصر بفردی بر توسعه فناوری و اقتصادی متمرکز شده است.
با این وجود، این تصور یک توهم است. سفرم به تایوان در سال ۲۰۲۳ میلادی در روز ملی آن جزیره بود و متقاعد شدم که اگرچه ممکن است وقوع جنگ قریب الوقوع نباشد، اما پایههای درگیری آینده اکنون در حال شکل گرفتن است. تفاهمی که نیم قرن پیش بین مائوتسه تونگ و ریچارد نیکسون بر سر تایوان مورد توافق قرار گرفته بود اکنون شکننده به نظر میرسد. چین دیگر نمیپذیرد که وضعیت موجود که اکثریت در تایوان ترجیح میدهند بتواند به طور نامحدود حفظ شود و ایالات متحده نیز متقاعد شده که حتی اتحاد مجدد مسالمت آمیز تایوان با سرزمین اصلی چین ممکن است اکنون که چین به یک رقیب جدی برای امریکا تبدیل شده غیر قابل قبول باشد.
من در مقالهای که در این نشریه (نیواستیتسمن) در دسامبر ۲۰۲۳ میلادی نوشتم اشاره کرده بودم که شاید بتوان لحظه کنونی تایوان را با سال ۲۰۰۴ در اوکراین سال وقوع انقلاب نارنجی یک دهه قبل از اولین حمله روسیه و تقریبا دو دهه قبل از جنگ کنونی مقایسه کرد.
جهانی شدن نزاع در نهایت بدان معناست که تنها اصل جهانی خود تعارض است و هیچ نقطه اشتعال منفردی را نمیتوان با توسل به ایدههای نظم حل کرد. اندیشکدهها و شرکتهای ارائه دهنده خدمات مشاوره که علاقمند هستند درباره خطرات و تهدیدها بحث کنند، نشان میدهند که جهان در آستانه عصر خطر قرار دارد. این مفاهیم بیش از حد معقول به نظر میرسد. خطر اشاره به آینده دارد. در حال حاضر ما در میان ویرانهها زندگی میکنیم.