به نقل از «ایرنا»

تهی از حمایت و فراتر از مردانگی با گام‌های آغشته به گِل

تاریخ انتشار: ۲۸ فروردین ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۴۸۰۹۴۶۷

بهار همواره فصل شادی و نشاط، سبزی و خرمی ، کار و کشت است تا انسان محصول زندگی خود را در زمین عمر کاشته و با گرمای تابستان ان را برداشت کنند. بهار برای خطه سبز گیلان همواره با پاشش بذر و چینش برنج معنا شده است که در پهنه دشت های خیس و گِلهای سرد بجا مانده از زمستان توسط مردمانی سخت کوش نقاشی می شود.

خجستگی بهار مرهمی بر خواب زخمی زمستانه کشاورزان و شالیکاران از فصل سرد کاسبی است تا دوباره بوی رزق و روزی را بر دَر خانه تا سفره اهالی کشت و کشاورزی به ارمغان بیاورد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

اما بهار برای مردمان گیلان و البرز نشینان شمال رنگ و بوی دیگری هم دارد. بوی آغاز سخت کوشی، دستهای پینه بسته و کمرهای خم می دهد. سردی همنوایی آب و خاک و رمق کشی فرورفتن در باتلاق شالیزارها که در حجوم خستگی مرد و زن نمی شناسد. آری زنانی که پا در رکاب زنانه کشت دوشادوش مردان در صحنه معاش حضور دارند.  

زنان گیلانی از گذشته های دور پابه پای مردان این دیار و حتی جلوتر از آنان هر بهار مشق شالیزار می‌کنند تا ثابت شود که طلای سفید سفره ایرانیان فراتر از زن‌سالاری و مردسالاری، کاشت و داشت، برداشت می‌شود. و اگر نبود دستان هنرمند و زانوان پرتوان و قامت محکم ایستاده شیرزنان گیلانی، شاید مردان را برای خلق دانه های سفید به تنهایی توان یاری خالق نمی‌بود. 

کِشت زنانه بهره مردانه

حال بار دیگر در آستانه فصل کشاورزی و شالیکاری گیل زنان چادر به کمر بسته و برای رنگین کردن سفره و معیشت خانه پا در شالیزارها می گذارند و سختی و ملالت را در کنار بی مهری ها به جان می خرد تا اندک نان خانه طعم خوش‌تر دهد. بی مهره به جامعه زنان شالیکار درازایی به تاریخ کشت برنج دارد که هنوز نیز رنگ حمایت به خود نگرفته است. 

در این میان نباید کارگران زن شالیکار را نیز نادیده گرفت که در فقدان برخوداری از زمین برای کشت خانوادگی، تن به کارگری در مزارع دیگر مالکان داده و به عنوان کارگران روزمزد امرار معاش می کنند. این دست از زنان نیز حتی از کمترین خدمات عمومی و حمایتی از جمله بیمه محروم هستند که همین مسئله طی دههای اخیر بهره کشی مردانه را از آنان رقم زده است. 

عالیه یکی از بانوان شالیکار است که هر فصل کشت همراه دیگر زنان گیلانی در شهرستان خمام دل به شالیزارها می زنند. وی درباره وضعیت کارگری به خبرنگار ایرنا گفت: هر ساله با۱۰ تا ۱۵ خانم دیگر زیر نظر یک سرکار مرد که از اهالی روستا است در نشاکاری فعالیت می کنیم. 

وی ادامه داد: براساس قوانین سرکارگران ۲۰ درصد از مزد روزانه ما را به عنوان حق کاریابی دریافت می کنند که با توجه به اینکه صاحبان زمین دستمزد را از طریق سرکارگران به ما میدهند، فکر می کنم سرکارگران حتی بیش از این میزان نیز از روی حقوق ما برداشت می کنند.

عالیه در پاسخ به اینکه چه کسی این قانون را گذاشته است گفت: نمی دانم. اما همه از این قانون پیروی می کنند. البته اگر قبول نکنیم و حتی اعتراض کنیم ما را از گروه خط می زنند و دیگر برای ما کاری وجود ندارد. 

وی خود و دیگر بانوان را مجبور به پذیرش این مسئله دانست و افزود حتی اگر سرگروه ما زن باشد، باز هم باید زیر نظر یک سرکارگر مرد فعالیت کند، زیرا زمین داران فقط با سرکارگران مرد معامله کرده و از آنها کارگر می خواهند.  

همانطور که گفته شد سالهاست زنان شالیکار در پیشانی البرز از بسیاری از خدمات مردانه محروم بوده و حتی با وجود سهم برابر در تولید، کمترین نقش را در تجارت برنج ایفا می کنند. علاوه بر این بهره کشی مردانه از کار و تلاش زنانه رنج این جامعه کارگری را چند برابر کرده است. 

سرکارگران مردی که با استفاده از ضعف وجود قوانین حمایتی کار و کارگری و با سودجویی از مشکلات معیشتی و نیاز این زنان نه تنها بخش از حاصل رنج و تلاش آنان را غصب می کنند، بلکه کمترین خدمات ایمنی نیز برای آنان قائل نیستند که طی سالهای اخیر جان باختن و مصدومیت زنان شالیکار و کارگران روزمرد در هنگام جابه جایی با خودروهای ناامن گواه این مسئله است.

حلقه تهی قانون حمایت از زنان شالیکار

آنچه بیش از همه زنان کارگر به خصوص شالیکاران و به طور عامل بانوان کارگر فصلی را می رنجاند، نبود قوانین حمایتی کار و گاری و کارفرایی است که در هیچ قالبی نمی گنجد. 

طبق الگوی بیمه ای تامین اجتماعی به عنوان بزرگترین نهاد بیمه گر و قوانین کار، چون کارگران فصلی و زنان کارگر ماهیت کارگاهی ندارند و به اصطلاح هویت کارگاهی ندارند و براساس قوانین موجود امکان بازرسی از آنها فراهم نیست، تامین اجتماعی نمی تواند کد کارگاهی برای آنها اختصاص بدهد و بر اساس آن اقدام به بیمه آنان کند.

البته طی سالهای اخیر زنان روستایی که عمده کارگران فصلی نیز از همین اقشار هستند، می توانند در قالب بیمه روستایی و عشایری خود را مورد حمایت بیمه ای قرار دهند، اما همین بیمه نیز دارای نواقص و معایبی است که لازم به بازنگری قانونی می باشد.

بزرگترین ضعف قوانین بیمه‌ای از جای دیگری نشات می گیرد و آن هم قوانین کار و کارفرمایی است. با وجود  اینکه زنان شالیکار و کارگران زن فصلی بخصوص در استانهای شمالی سهم بزرگی از نیروی انسانی صنعت کشت و باغداری را در اختیار دارند، اما همچنان مشمول قوانین کارگری نمی شوند و در برزخ سوء استفاده مردانه از حاصل کار خود قرار دارند. 

البته راههای اعتراض نیز در این حوزه بر این بانوان زحمتکش بسته است، زیرا اکوسیستم کار فصلی به گونه ای است که در صورت عدم تمکین به راحتی از قطار کار پیاده شده و فرد مذکور محروم از درآمد خواهد شد. این جبر مافیایی هیچگاه به کارگران حق احتراض را نمی دهد تا بتوانند انطور که باید از حقوق خود یا حداقل دستمزد خود دفاع کنند.

قوانین کار نیازمند اصلاح ساختاری

طی سالهای اخیر ورود بانوان به عرصه تولید محصولات سالم کشاورزی با سرمایه گذاری آموزشی از طریق اجرای طرح ارتقای مهارت های شغلی زنان روستایی آغاز شد، اما توسعه اشتغال زنان روستایی نیازمند همراهی کارآفرینان و ایده های نو می باشد.

سپیده غلامی کارشناس ارشد مدیریت منابع انسانی در گفت و گو با خبرنگار ایرنا با تاکید بر عیوب ساختاری قوانین کار در کشور گفت: متاسفانه نفوذ صنایع بزرگ بر تدوین قوانین کار منجر به آسیب به حوزه های مختلف کاری شده است. 

وی تغییر ساختاری قوانین کار را لازمه حمایت از اقشار ضعیف و آسیب پذیر عنوان کرد و گفت: در حال حاضر بخش قابل توجهی از کارگران کشور در نظام کارگری و حتی بیمه ای جایی ندارند، در حالی که شمار آنها بسیار زیاد بوده و حتی استراتژیک ترین محصولات را نیز تولید می‌کنند. 

این کارشناس منابع انسانی به وضعیت کارگران فصلی و زنان کارگر کشاورزی اشاره کرد و ادامه داد: در این بخش با آسیب های جدی و بهره کشی عمیق و سیستمی مواجه هستیم که هیچگونه نظارتی مشمول ان نمی شود. به طور دقیق تر باید گفت با وجود اینکه بخش قابل توجهی از زنان شمال کشور در حوزه کشاورزی فعالیت و اشتغال فصلی دارند، اما به طور کل از چرخه قوانین کارگری بازمانده و فراموش شده‌اند.   

به گفته او نظام مندی زنان کارگر روزمزد روستایی که روز به روز هم با توجه به شرایط اقتصادی بر تعداد آنها افزوده می شود، همچنین می تواند در قالب راه‌اندازی شرکت های خدماتی تحت نظارت و با مجوز و معرفی از سوی آنها به کارفرمایان با کاهش تعرفه های عضویت در این شرکت ها باعث جلوگیری از سوء استفاده کارفرمایان و واسطه ها شود.

به نظر می رسد رنج بانوان کشاورز گیلان و استانهای دیگر بیش از بهره کشی مردانه ناشی از قوانین ضعیف یا معیوب است که هیچگاه این بانوان را در دل حمایت خود جای نداده اند. اما با این حال مشکلات اقتصادی و معیشتی و نیاز به حضور در کنار دیگر اعضای خانواده برای امرار معاش این بانوان را ناگذیر از پذیرش قوانین سلیقه ای کارفرمایانی میکند که به هیچ نهاد نظارتی پاسخگو نبوده و همچون شبهی در پس پرده پنهان هستند. 

برچسب‌ها سلامت زنان کارگر بیمه سلامت حقوق زنان شالیکاری برنج گیلان

منبع: ایرنا

کلیدواژه: سلامت زنان کارگر بیمه سلامت سلامت زنان کارگر بیمه سلامت حقوق زنان شالیکاری برنج گیلان زنان کارگر قوانین کار بهره کشی بیمه ای

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.irna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایرنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۴۸۰۹۴۶۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

ویپ و خطراتی فراتر از آسیب به ریه و مغز

فرارو- براساس گزارش جدیدی که توسط دانشگاه گلاسکو و به سفارش سازمان بهداشت جهانی تهیه شده در حال حاضر مصرف ویپ بیش از سیگار در میان جوانان رایج است. این بازتاب تحقیقاتی است که نشان می‌دهد محبوبیت ویپ در بین جوانان در بریتانیا در سالیان اخیر افزایش یافته است. براساس نظرسنجی انجام شده توسط موسسه خیریه ضد سیگار Ash تعداد نوجوانانی که ویپ استعمال می‌کنند از ۷.۷ درصد در سال ۲۰۲۲ میلادی به ۱۱.۶ درصد در سال ۲۰۲۳ میلادی افزایش یافته است.

به گزارش فرارو به نقل از ال پائیس، اکثر این کودکان قصد داشتند از روی کنجکاوی ویپ را استعمال کنند و نسبت به تبلیغات مرتبط با ویپ فروشگاه‌ها و در فضای مجازی آگاهی داشتند. انگیزه‌های دیگر آنان برای استعمال ویپ مواردی از جمله سهولت دسترسی به آن، طعم‌های جذاب (به ویژه برای جوان سال‌ها که جذب طهم‌های میوه‌ای یا طعم‌های با اسانس دسر می‌شوند) و استفاده از ویپ برای برقراری راحت‌تر ارتباط با همسالان بوده است.

با این وجود، استعمال ویپ خطرات زیادی را برای جوانان به همراه دارد از جمله آسیب رساندن به ریه‌ها و مغز. نوجوانی دوره حساسی برای رشد مغز است. در آن بازه زمانی مغز رشد کرده تغییر کرده و ارتباطات جدیدی را برقرار می‌کند. بخش‌هایی از مغز که احساسات را کنترل کرده و پاداش می‌دهند سریع‌تر از بخش‌هایی که به برنامه ریزی و خودکنترل گری کمک می‌نمایند رشد می‌کنند. این امر می‌تواند منجر به آن که نوجوانان در مقایسه با بزرگسالان در معرض خطرات بیش‌تر ناشی از استعمال ویپ قرار گیرند.

نیکوتین موجود در ویپ بر روی نوجوانان تاثیر متفاوتی در مقایسه با اثرگذاری بر روی بزرگسالان دارد، زیرا مغز انان به آن حساس‌تر است. گیرنده‌های مغزی تحت تاثیر نیکوتین برای یادگیری و اعتیاد مهم هستند. حتی سطوح پایین قرار گرفتن در معرض نیکوتین نیز می‌تواند نوجوانان را بیش‌تر به سوی اعتیاد به مواد دیگر و هم چنین به سوی رفتار‌های پرخطر سوق داده و یا باعث ایجاد مشکلات مرتبط با سلامت روانی در آنان شود.

نیکوتین می‌تواند اثرات طولانی مدتی بر مغز نوجوانان داشته باشد. قرار گرفتن در معرض نیکوتین می‌تواند به توانایی یک فرد جوان سال به منظور یادگیری و تمرکز آسیب برساند و باعث می‌شود وقتی به او بزرگسالی می‌رسد احتمال بیشتری وجود داشته باشد که به صورت تکانشی عمل کند. حتی مقدار اندکی نیکوتین نیز می‌تواند برای نوجوانانی که مستعد ابتلا به بیماری‌هایی مانند آسم هستند خطرناک باشد و آنان را نسبت به استرس حساس‌تر کند و احتمالا منجر به بروز مشکلات خُلقی در آینده شود.

در مورد افراد جوانی که به سمت استعمال ویپ رفته اند احتمال آغاز استعمال سیگار بیش‌تر است و ترک مصرف نیکوتین برای آنان دشوارتر خواهد بود. هم چنین، اگر آنان ویپ و سیگار را همزمان استعمال کنند سلامتی شان بیش از پیش به خطر خواهد افتاد.

خطرات پنهان

هم چنین، خطرات کم‌تر آشکاری در مورد استعمال ویپ وجود دارد. مواد شیمیایی موجود در مایعات درون ویپ می‌توانند حاوی فلزات سنگین و احتمالا پلوتونیوم رادیواکتیو باشند که همگی مضر هستند. مواد تشکیل دهنده، میزان استفاده از هر کدام و دمایی که در آن حرارت داده می‌شود نیز می‌تواند بر آن چه به بخار تبدیل می‌شود تاثیر بگذارد. برخی از ویپ‌ها نیز ممکن است نیکوتین بیش تری نسبت به آن چه کاربر انتظار دارد ارائه دهند. این امر می‌تواند به دلیل ترکیب خاصی از موادی باشد که برند‌های مخلف در مایع ویپ قرار داده اند.

تنوع طعم دهنده‌ها در ویپ‌ها به خصوص برای نوجوانان نگران کننده است. ویپ‌ها با بیش از ۷۰۰۰ طعم در بازار مانند میوه، نعناع و شکلات به گونه‌ای طراحی شده اند که برای جوانان جذاب باشد. نتیجه مطالعه‌ای در سال ۲۰۲۳ میلادی در ایالات متحده نشان داد که نوجوانان به طور خاص به طعم‌های میوه‌ای تمایل بیش‌تر دارند. با این وجود، این طعم دهنده ممکن است به ریه‌ها آسیب برسانند و به طور بالقوه باعث ایجاد بیماری جدی‌ای به نام "ریه پاپ کورن" یا برونشیولیت انسدادی شوند.

این وضعیتی است که کوچک‌ترین راه‌های هوایی ریه‌ها را تحت تاثیر قرار می‌دهد و می‌تواند منجر به سرفه و تنگی نفس شود. هم چنین، شواهدی وجود دارند که نشان می‌دهند این طعم دهنده‌ها که اغلب در آئروسل ویپ به شدت تجمع یافته اند می‌توانند به سلول‌های بدن آسیب برسانند. انجمن تولید کنندگان طعم و عصاره نهاد ملی نمایندگی کننده صنعت طعم دهنده در ایالات متحده است و باعث ایجاد نگرانی‌هایی در این مورد شده که آیا طعم دهنده‌های ویپ برای سنجش میزان ایمنی به ویژه برای مقاصد استنشاقی به اندازه کافی مورد آزمایش قرار می‌گیرند یا خیر.

این موضوع اهمیت دارد، زیرا برخی از طعم دهنده‌ها مانند دی استیل که می‌توان از آن برای افزودن طعم کَره‌ای مانند به غذا استفاده کرد هنگام خوردن بی ضرر به نظر می‌رسند، اما در صورت استنشاق می‌توانند باعث بروز مشکلات جدی ریوی شوند. این ماده شیمیایی‌ای است که مرتبط با مورد ریه پاپ کورن می‌باشد و موارد بروز آن در کارگرانی که در کارخانه‌های مواد غذایی در معرض سطوح بالای دی استیل قرار گرفته اند مشاهده شده اند. در نتیجه، تولیدکنندگان بزرگ پاپ کورن دی استیل را از محصولات خود حذف کردند، اما آن ماده هنوز در ویپ موجود است.

فرآیند استخراج نیکوتین از تنباکو می‌تواند مواد شیمیایی دیگری مانند نورنیکوتین و باقی مانده‌هایی مانند کوتینین را برجای بگذارد و نگهداری نادرست این مواد می‌تواند باعث ایجاد ناخالصی‌هایی شود که برای سلامت انسان مضر هستند. حتی اگر یک مایع ویپ به عنوان بدون نیکوتین تبلیغ شود نیز ممکن است حاوی مواد شیمیایی به نام نیتروزامین باشد که به عنوان عامل سرطان شناخته شده اند.

آیا ممنوعیت ویپ‌های یکبار مصرف اقدامی کافی است؟

ممنوعیت آتی ویپ‌های یکبار مصرف در انگلستان اسکاتلند و ولز ممکن است برای مقابله با این مشکل کافی نباشد. با وجود بیش از ۴۰۰ برند ویپ در حال حاضر در بازار اتخاذ رویکرد جامع تری در این باره مورد نیاز است.

این اقدام باید شامل جلوگیری از خرید ویپ توسط بزرگسالان برای جوانان و نوجوانان و ذکر هشدار‌های بهداشتی برجسته‌ای باشد که هم در فضای مجازی منتشر شده و هم در فروشگاه‌هایی که آن محصولات را به فروش می‌رسانند به طور واضح در معرض دید گذاشته شود. هم چنین، ضروری است که محدودیت‌هایی در مورد طعم‌هایی که جوانان را هدف قرار می‌دهند و هم چنین در مورد سن قانونی دقیق مجاز برای فروش ویپ به مشتریان نیز مقرراتی وضع شوند. هم چنین، لازم است مقرراتی وجود داشته باشد که نه تنها محتوای نیکوتین بلکه مواد تشکیل دهنده و بسته بندی ویپ‌های بدون نیکوتین را نیز پوشش دهند. نظارت مستمر بر ایمنی این محصولات نیز امری حیاتی می‌باشد به ویژه با توجه به نقاط ضعفی که شرکت‌های خودسر از آن استفاده می‌کنند از جمله ارائه نمونه‌های رایگان از ویپ‌های بدون نیکوتین که در اختیار نوجوانان قرار می‌دهند.

هر فردی که استعمال ویپ را به عنوان راهی برای ترک استعمال سیگار قلمدادا می‌کند باید در نهایت سعی کند که استعمال سیگار و ویپ را همراه با یکدیگر ترک کند نه آن صرفا عادت استعمال را از سیگار به ویپ تغییر دهد. استعمال ویپ برای افراد غیر سیگاری بدون خطر نیست و می‌تواند اثرات مضری بر روی سلامتی به خصوص برای افراد جوان داشته باشد.