خطرِ بروز دیابت پس از ابتلا به کرونا / بهبودیافتگان، قند خونشان را بررسی کنند
تاریخ انتشار: ۲۹ فروردین ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۴۸۱۸۷۲۰
به گزارش جام جم آنلاین، دکتر علیرضا استقامتی با اشاره به نتایج تحقیقات بینالمللی در حوزه افزایش شیوع دیابت پس از پاندمی کرونا، گفت: هنوز در ایران مطالعات مشخصی در این زمینه انجام نشده است، ولی تحقیق مدون دنیا در فاز حاد و فاز طولانی نشان داده است که در آن دسته از بیمارانی که در مرحله حاد کرونا بودند، شیوع دیابت بیشتر است و در مواردی حتی فرد بدون اینکه سابقه دیابت داشته باشد، این بیماری خود را نشان میدهد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
وی درباره علت بروز دیابت به دنبال ابتلا به کرونا، اظهار کرد: گاهی این اتفاق به دلیل استرس ناشی از ابتلا به کرونا است و گاهی نیز به دنبال مصرف کورتون برای درمان انواع شدید کرونا ممکن است قندخون موقتا بالا برود. در هر حال به دلایل مختلف در افرادی که در مرحله حاد بیماری هستند ممکن است افزایش قندخون را شاهد باشیم که برخی گذرا است و برخی هم در آینده میتواند تبدیل به دیابت شود.
او تاکید کرد: مطالعهای که حدود سه هفته قبل در نشریه لنست به چاپ رسید از این قرار بود که گروهی ۱۸۰ هزار نفره از کهنه سربازهای آمریکایی که به کرونا مبتلا شده و بهبود یافته بودند را طی یک سال مورد بررسی قرار داده و با گروه کنترل مقایسه کردند و مشخص شد ریسک بروز دیابت در این کهنه سربازها ۴۰ درصد نسبت به گروه کنترل افزایش یافته است. همچنین میزان بروز دیابت به ازای هر هزار نفر در طی یکسال، ۱۳ مورد افزایش یافته است. نکته قابل توجه این بود که هر چه شدت کرونا افزایش مییافت، شدت بروز دیابت هم افزایش مییافت؛ البته نکته مهم این بود که حتی در افرادی که بیماری خفیف کرونا را تجربه کرده بودند هم به ازای هر هزار نفر حدود هشت نفر بروز دیابت افزایش یافته است.
این فوق تخصص غدد درونریز با اشاره به اینکه این اطلاعات از یک مرکز است، اظهار کرد: لازم است مطالعاتی دیگر در این رابطه در کل دنیا از جمله کشور ما انجام شود. لازم است که کارهای تحقیقاتی در این زمینه در ایران هم انجام شود، اما طراحی نوع مطالعه و شرایط حمایت وزارت بهداشت از آن اهمیت دارد. انجام مطالعه نیاز به اطلاعات مدون قبلی هم دارد که توانایی مقایسه آمار فعلی و گذشته را داشته باشیم و شاید در این زمینه مشکلی با ثبت اطلاعات وجود داشته باشد.
وی افزود: مطالعه انجام شده در کهنه سربازهای آمریکایی در سنین مختلف بالای ۶۵ سال و زیر ۶۵ سال، افراد دارای فاکتورهای خطری مانند چاقی، لاغری، زن، مرد و... صورت گرفت و تفاوتی میان موارد مورد مطالعه قائل نشدند. اینکه چرا افراد بعد از کرونا مبتلا به دیابت میشوند، محل بحث است؛ شاید تخریب مستقیم سلولهای پانکراس رخ دهد یا حتی به دلیل طوفان التهابی ممکن است این عارضه رخ دهد که این موارد مورد تحقیق است. به نظر میرسد تا حد زیادی عامل این موضوع تاثیر ویروس بر سلولهای لوزالمعده باشد.
رئیس بخش غدد بیمارستان امام خمینی درباره تاثیر داروهای درمان کننده کرونا از جمله رمدسیویر در بروز دیابت پس از ابتلا به کرونا، تاکید کرد: در این مطالعه هیچ ردپایی از رمدسیویر نبوده است فقط کسانیکه کورتون مصرف کردند افزایش قندخون داشتند، ولی زمانی که جان فرد در خطر است و با این دارو میتوان جان او را نجات داد چارهای جز استفاده از آن نداریم. البته اکثر افراد پس از دوره مصرف دارو بهبود مییابند و به دیابت مبتلا نمیشوند، ولی کسانی که زمینه و استعداد دارند ممکن است به دیابت مبتلا شوند.
او در ادامه تاکید کرد: امیدواریم به زودی پاندمی کرونا تمام شود، اما فراموش نکنیم که بعد از آن ما میمانیم با عوارض ناشی از پاندمی و باید مراقبت کنیم چاقی یا دیابتِ به وجود آمده در پسا کرونا سبب بروز مشکل نشود. بیماری حاد مانند کرونا میآید و ظرف مدت کوتاهی میرود، اما بیماری مزمن یک عمر فرد و خانواده او را درگیر میکند و هزینههای درمان را هم افزایش میدهد.
وی افزود: احتمال بروز دیابت در افرادی که فرم شدید کرونا را تجربه کردند، بیشتر است و بیشترین احتمال بروز دیابت در افرادی بوده است که در ICU بستری شدهاند؛ اما باز هم حتی کسانی که خفیف مبتلا شده بودند هم در معرض خطر بودند.
استقامتی تاکید کرد: به دنبال این مطالعه به افراد توصیه میشود برای پیگیری بروز یا عدم بروز دیابت، قندخون خود را بررسی کرده و شیوه زندگی خود را اصلاح کنند. این موارد نباید سبب شکلگیری ترس در جامعه شود بلکه باید جنبه آگاهی رسانی داشته باشد تا افراد از خود و سلامتشان مراقبت کنند. نکته مهم این است که با یک مطالعه نباید نتیجهگیری قطعی انجام داد و نیاز است تا مطلعات بیشتری در این زمینه انجام شود. منبع: ایرنا
منبع: جام جم آنلاین
کلیدواژه: عضو کمیته علمی کرونا دیابت ابتلا به کرونا بروز دیابت
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت jamejamonline.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «جام جم آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۴۸۱۸۷۲۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
تجلی زندگی بر مدار مدیریت زمان
اهمیت زمان و مدیریت صحیح آن در دنیای امروز بیش از پیش احساس میشود و چرخه فعالیت، صنعت و زندگی بر مدیریت صحیح زمان استوار است؛ در واقع زمان، منبعی مهم، اما فناپذیر و مدیریت صحیح این منبع گرانبها، حائز اهمیت است.
به گزارش خبرگزاری ایمنا، بنا بر اعتقاد متخصصان حوزه روانشناسی، زمان یکی از مهمترین و باارزشترین منابعی است که افراد در اختیار دارند و درک اهمیت مدیریت زمان و داشتن برنامهریزی برای رسیدن به چگونگی بهبود عملکرد از دیرباز مورد توجه تمام افراد بوده است.
فرایند برنامهریزی و کنترل زمان مصرف شده برای انجام فعالیتهای خاص، تحت عنوان فرایند مدیریت زمان شناخته میشود که میتواند بهبود عملکرد، افزایش بهرهوری، کاهش فشارها و آسیبهای روانی، کاهش سطح استرس، تحقق اهداف و تسهیل مسیر رسیدن به هدف را به همراه داشته باشد.
بر اساس نظر صاحبان امر، زمان، منبعی محدود است و مدیریت نامناسب آن نتایج فاجعهباری به بار خواهد آورد، اما در مقابل، مدیریت مناسب زمان میتواند فرصتهای بسیاری را در اختیار افراد قرار دهند تا با بهبود کارایی و بهرهوری، در مدت زمانی کمتر به اهداف خود دست پیدا کنند.
اولویتبندی اهداف و فعالیتها و اختصاص دادن زمانی مشخص برای انجام آنها، میتواند تعریف سادهای از مدیریت زمان باشد؛ البته مد نظر داشتن فرصتی برای استراحت و تفریح در میان سایر فعالیتها به منظور حفظ انگیزه و قوای روحی و جسمی حائز اهمیت است.
بروز استرس و کاهش کارایی در پی مدیریت نکردن زمانحسین روزبهانی، دکترای روانشناسی و عضو سازمان روانشناسی کشور در گفتوگو با خبرنگار ایمنا اظهار کرد: مدیریت زمان یکی از مهمترین مهارتهایی است که نقش کلیدی در موفقیت دارد و به افراد کمک میکند تا بتوانند کنترل زمان و زندگی خود را به دست بگیرند، در واقع مدیریت زمان فرایند نظم بخشیدن و برنامهریزی برای تعیین چگونگی تقسیم زمان به منظور انجام فعالیتهای خاص است.
وی با بیان اینکه مدیریت زمان به افراد اجازه میدهد هوشمندانهتر کار کنند و از همین رو میتوانند فعالیتهای بیشتری را در مدت زمانی کمتری به پایان برسانند، افزود: در صورتی که افراد نتوانند زمان خود را به خوبی مدیریت کنند، کارایی آنها کاهش خواهد یافت و دچار استرس میشوند.
عضو سازمان روانشناسی کشور با بیان اینکه افراد باید بدانند که اولویت فعالیتها به چه صورت است و اوقات و زمان خود را صرف فعالیتهایی کنند که اولویت بالاتری دارند و زندگی آنها را متحول میکنند، تصریح کرد: مدیریت زمان در واقع عمل یا فرایند طراحی بهکارگیری کنترل آگاهانه روی زمانی است که صرف فعالیتهای مشخص، به منظور افزایش اثربخشی کارایی یا باروری میشود.
روزبهانی با بیان اینکه در طول تاریخ، زمان و ابعاد مختلف آن مورد توجه تمام افراد و تمدنها بوده است و امروزه نیز این توجه بیش از پیش احساس میشود، ادامه داد: در واقع فناوریهای نو محیطی فراهم کرده است که در کوتاه مدت افراد میتوانند به اطلاعات بیشماری دسترسی پیدا کنند و فعالیتها را بسیار سریعتر و آسانتر از پیش انجام دهند.
نقش سرعت عمل در انجام فعالیتها پررنگتر میشودوی با اشاره به اینکه تمایل داشتن سرعت عمل در انجام فعالیتها روز به روز بیشتر میشود، گفت: اعتقاد بر این است که برای موفقیت بیشتر در زندگی شخصی و در زندگی حرفهای، افراد نیازمند بهکارگیری راهبردهای مدیریت زمان هستند و این راهبردها برای استفاده بهینه از وقت تنظیم شده و به عنوان روشهایی برای پایش و کنترل زمان به کار میرود.
عضو سازمان روانشناسی کشور اضافه کرد: در واقع با استفاده مؤثر از زمان، میتوان اهداف را مشخص و وظایف فعالیتها را برنامهریزی و اولویتبندی کرد، با برنامهریزی و اختصاص زمان، درک افراد از زمان در دسترس افزایش مییابد و در نتیجه میتوانند از زمان خود به صورت هدفمند و سازمان یافته بهرهمند شوند.
روزبهانی خاطرنشان کرد: اولویتبندی امور و اختصاص زمان مشخص به هر فعالیت موجب میشود وظایف گوناگون به موقع انجام شود، استفاده از روشهای مدیریت زمان، بینش افراد در خصوص نحوه استفاده از زمان را بهبود میبخشد، تخمین دقیقتری از مدت زمان لازم برای انجام فعالیتها به افراد ارائه میدهد و در نتیجه، نتایج مفیدتری حاصل خواهد شد.
مسیر مهآلود هدفسمیه طاهری، کارشناس روانشناسی با بیان اینکه برنامهریزی راهکاری است که مسیر دستیابی به اهداف را مشخص میکند، اظهار کرد: در واقع میتوان اعتقاد داشت که داشتن برنامهریزی، صرفهجویی در زمان و انرژی را به همراه خواهد داشت و افراد با این شیوه میتوانند بر احمال کاری و تنبلی غلبه کنند.
وی افزود: برنامهریزی بر اساس اهمیت اولویتها انجام میشود و انعطافپذیر بودن از ارکان اصلی یک برنامه مناسب به شمار میرود، همچنین اولویتها میتوانند به صورت دورهای تغییر کنند و افراد حتی در اولویتهای فعالیتهای روزمره خود باید بازنگری و امکان ایجاد تغییرات را مدنظر قرار دهند.
این روانشناس با بیان اینکه مدیریت زمان نقش اساسی در موفقیت یا شکست افراد دارد، تصریح کرد: گام برداشتن به سمت هدف بدون برنامهریزی مانند گام برداشتن در مسیری مه آلود است و امکان خطا و بروز اشتباه در این مسیر افزایش مییابد.
طاهری با اشاره به افزایش بهرهوری و کارآمدی افراد در پی داشتن برنامهریزی و مدیریت زمان ادامه داد: افراد هنگام داشتن برنامهریزی، روی اولویتهای اصلی تمرکز بیشتری خواهند داشت و این موضوع به مرور زمان منجر به افزایش اعتماد به نفس آنها خواهد شد.
افزایش خلاقیت و نوآوری؛ ارمغان مدیریت زمان برای افرادوی گفت: بسیاری از افراد، هنگام مواجه شدن با تعداد زیادی فعالیت در دستور کار، دچار اضطراب و استرس خواهند شد، از همین رو داشتن برنامهریزی یکی از بهترین راهکارهای کنترل و کاهش استرس و اضطراب به شمار میرود.
این روانشناس با بیان اینکه سردرگمی از دیگر مشکلاتی است که افراد هنگام نداشتن برنامهریزی با آن مواجه میشوند، اضافه کرد: افزایش خلاقیت و نوآوری از دیگر فوایدی است که مدیریت زمان به افراد هدیه میدهد؛ مدیریت زمان همچنین نقاط ضعف افراد را بهبود میبخشد و در نتیجه مانع از دست رفتن فرصتها خواهد شد.
طاهری با اشاره اینکه اختلالات خواب، اختلالات خوردن، درگیر شدن با مشکلات روحی متعدد حتی افسردگی از جمله مواردی است که میتواند افراد بدون برنامهریزی را درگیر سازد، خاطرنشان کرد: ایجاد تعادل میان کار و زندگی، از دیگر دستاوردهای داشتن برنامهریزی و مدیریت زمان است که اثرات آن بر تمام ابعاد زندگی افراد قابل مشاهده خواهد بود.
متخصصان معتقدند؛ مهارتهای ضعیف مدیریت زمان میتواند مشکلات زیادی از جمله کمبود خواب، نارضایتی، مشکلات سلامتی و اضطراب را به همراه داشته باشد، اما در مقابل، مدیریت زمان میتواند باعث شود که فرد در مدت زمان کمتری، فعالیتهای بیشتری را انجام دهد، همچنین افرادی که مهارتهای مدیریت زمان را میدانند، نظم بیشتری دارند، لذا داشتن توانایی در برنامهریزی و پایبندی موجب بهبود و ارتقای میزان کارایی افراد در زندگی فردی و اجتماعی آنها خواهد شد.
کد خبر 748738