ماجرای نامه پوتین به نفتالی بنت چه بود؟
تاریخ انتشار: ۳۰ فروردین ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۴۸۲۵۴۹۷
درحالیکه بحران اوکراین مدتی است به پاشنه آشیل روابط روسیه و رژیم صهیونیستی تبدیل شده، از طرف دیگر تحولات روزهای اخیر در مسجدالاقصی همراه با خشونت صهیونیست ها علیه مسلمانان فلسطینی به عامل تنش زا در روابط طرفین تبدیل شده است.
اسرائیل تا مدتی پس از آغاز یورش روسیه در اوکراین از نکوهش مسکو خودداری می کرد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
اظهارات وزیر خارجه رژیم صهیونیستی باعث شده تا وزارت خارجه روسیه از لاپید برای متهم کردن مسکو به جنایات جنگی در اوکراین به شدت انتقاد کند و اظهارات وی را مایه تاسف بخواند. این وزارتخانه اعلام کرده که تل آویو از مساله اوکراین برای سرپوش گذاشتن درگیری اش با فلسطینی ها استفاده می کند. علاوه بر بیانیه انتقادی مسکو از تل آویو، دستگاه دیپلماسی روسیه الکساندر بن زوی سفیر رژیم صهیونیستی در مسکو را احضار کرد تا شکاف در روابط طرفین بیش از پیش تعمیق شود.
اکنون پس از این تحولات رسانه های صهیونیستی مدعی شدند که درست یک روز پس از اظهارات وزارت خارجه روسیه، نامه ای از سوی پوتین به نفتالی بنت ارسال شده است. روزنامه جروزالم پست گزارش داده که پوتین روز یکشنبه با ارسال نامه ای از بنت خواسته که کنترل بنای «محوطه اسکندر» (که با نام کلیسای مقدس تثلیث نیز شناخته می شود) در شهر قدس همانطور که در دولت قبلی اسرائیل وعده شده به روسیه سپرده شود.
بنیامین نتانیاهو نخست وزیر سابق رژیم صهیونیستی سال ۲۰۲۰ به پوتین وعده داد که در قبال آزادی نعما ایساخار زندانی اسرائیلی که به اتهام حمل مواد مخدر در فرودگاه مسکو دستگیر شده بود، مالکیت این بنا را در اختیار روس ها قرار دهد. ایساخار از سوی روس ها آزاد شد اما با اینکه کمیسیونر ثبت اسناد و املاک رژیم صهیونیستی روسیه را به عنوان مالک این کلیسا فهرست کرد، هنوز روند انتقال مالکیت محوطه الکساندر به روس ها نهایی نشده است.
مردخای کدوری قاضی دادگاه منطقه قدس در ماه مارس یک هفته پس از تهاجم روسیه به اوکراین انتقال مالکیت محوطه اسکندر به دولت روسیه را به حالت تعلیق درآورد. دادگاه منطقه اورشلیم مدعی است فرایند انتقال اسناد مالکیت و اموال محوطه الکساندر می بایست براساس تشریفات قانونی و تحت نظارت دولت اسرائیل به روسیه منتقل گردد.
دولت رژیم صهیونیستی معتقد است فدراسیون روسیه جانشین دولت امپراطوری روسیه است و مالکیت کلیسای مقدس تثلیث در قسمت مسیحی شهر قدیمی قدس در دوره حکومت عثمانی به نام این امپراتوری ثبت شده است.
انجمن امپراتوری ارتدوکس فلسطین که تا زمان اعطای این مکان به دولت فعلی روسیه مالک آن بود، با استدلال اینکه انتقال مالکیت بنا با مقاصد سیاسی انجام شده، شکایتی را تنظیم کرد. هرچند کدوری گفته به این علت که این مساله دیپلماتیک است نخست وزیر باید در خصوص آن تصمیم بگیرد.
سرگئی استپاشین نخست وزیر اسبق روسیه و رییس فعلی انجمن امپراتوری ارتدوکس فلسطین در جریان سفر به سرزمین های اشغالی در روزهای اخیر توضیح داد که کار روسیه برای بازگرداندن این مجموعه دشوار است.
تحولات بر سر مسائل اوکراین و مسجدالاقصی و نامه ای که رسانه های اسرائیلی مدعی ارسال آن از کاخ کرملین به دفتر نخست وزیری رژیم صهیونیستی هستند، نشان از این دارد که پوتین در حال محک زدن تل آویو برای ادامه همپیمانی با آنها است. رژیم صهیونیستی به عنوان متحد روسیه که در برهه ای نقش میانجی را بین مسکو و کی یف ایفا می کرد، در بحران اوکراین برای تحریم روسیه به غرب پیوست و به تعلیق عضویت روسیه از شورای حقوق بشر سازمان ملل هم رای مثبت داد. به این علت می توان انتظار داشت که روسیه با کارت های دیگری اسرائیل را برای ادامه همپیمانی با خود محک بزند.
برچسبها نفتالی بنت اسرائیل ولادیمیر پوتین رژیم صهیونیستی وزارت خارجه روسیهمنبع: ایرنا
کلیدواژه: نفتالی بنت اسرائیل ولادیمیر پوتین نفتالی بنت اسرائیل ولادیمیر پوتین رژیم صهیونیستی وزارت خارجه روسیه رژیم صهیونیستی نخست وزیر تل آویو
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.irna.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایرنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۴۸۲۵۴۹۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
پایان پوتین؟!/ او گورباچف نیست/ بعید است صاعقه دوبار به یکجا اصابت کند!
به گزارش خبرآنلاین، پیتر روتلند در تحلیلی برای ریسپانسیبل استیت کرفت وابسته به «اندیشکده کوئینسی» نوشت:ماکسیم ساموروکوف از مرکز کارنگی اخیرا مقالهای را باعنوان" رژیم شکننده پوتین" در فارن افرز منتشر کرده است. او نوشته مانند آنچه در گذشته برای شوروی اتفاق افتاد، سیستم پوتین هم همیشه درحال فروپاشی است.
این استدلال بر اساس یک قیاس تاریخی شکل گرفته است. طبق این قیاس نظام شوروی، قوی و تغییرناپذیر به نظر میرسید و عملاً هیچکس فروپاشی آن را پیشبینی نمیکرد. اما در نهایت شوروی فروپاشید. به همینترتیب، سیستم پوتین در حالحاضر قدرتمند و مقاوم به نظر میرسد و کمتر کسی میتواند فروپاشی آن را تصور کند. اما در نهایت این سیستم هم مانند شوروی، دچار فروپاشی خواهد شد.
مشخص است که چرا این استدلال برای فارنافرز دارای جذابیت است. پندار آرزومندانه همیشه مخاطب را جذب میکند. مردم دوست دارند آنچه را که میخواهند بشنوند را به آنها بگویند. بدون هیچ چشماندازی برای یک ضدحمله موفق در اوکراین، محتملترین سناریویی که باعث میشود کییف در جنگ پیروز شود، فروپاشی رژیم پوتین در روسیه است.
قیاسهای تاریخی میتوانند جذاب؛ اما گمراه کننده باشند. چرا که ممکن است توجه ما را بر شباهتهای سطحی متمرکز کنند، در حالی که تفاوتهای ساختاری را نادیده میگیرند. چندین دلیل مهم وجود دارد که مشخص میکند نظام پوتین در مکان بسیار متفاوتی با اتحاد جماهیر شوروی در دوره پرسترویکا قرار دارد.
اول اینکه میخائیل گورباچف تنها شش سال در روسیه قدرت را به دست داشت و هرگز نتوانست کنترل موثری بر حلقه داخلی رهبران شوروی داشته یا تغییری در بروکراسی ایجاد کند. در نتیجه او نتوانست ابتکارات سیاسی خود را اجرایی کند و ناچار شد تصمیمات رادیکالتری را اتخاذ کند که کل سیستم را بیثبات میکرد.
در مقابل پوتین پس از به قدرت رسیدن در سال دو هزار خیلی سریع بر نخبگان رقیب کنترل پیدا کرده و مکانیسم قدرت عمودی را احیا کرد. او ۲۴ سال است که در قدرت بوده و اکثر تحلیلگران موافقند که پایههای اصلی رژیم او آنقدر قوی است که احتمالا حتی از مرگ بنیانگذار خود هم جان سالم بهدر میبرد.
مسائل دوم این است: یکی از عوامل مهم در فروپاشی اتحادجماهیرشوروی این واقعیت بود که این کشور در یک جنگ در افغانستان بود و قابلیت پیروز بیرون آمدن از آن را نداشت. بنابراین اتحادجماهیر شوروی مجبور شد که با غرب وارد مذاکره شود. روسیه در حال جنگ در اوکراین است که هنوز اطمینان دارد که میتواند در آن پیروز شود.
مورد سوم اینکه اتحادجماهیر شوروی ورشکسته شده بود، کسری تجاری داشت و از خارج پول قرض میگرفت. در مقابل با وجود تحریمهای غرب، روسیه در سال گذشته ۵۰ میلیارد دلار مازاد تجاری داشته است. اقتصاد برنامهریزی شده شوروی سفت و سخت و ویرانکننده بود و دولت در گودالی از یارانههای دولتی فرو رفته بود. روسیه کنونی دارای یک اقتصاد سرمایهداری پویا است که بهخوبی در اقتصاد جهانی در اقتصاد جهانی ادغام شده و کارآفرینان مهارت خوبی در دور زدن تحریمهای غرب دارند.
نکته چهارم این است که اتحاد جماهیر شوروی، فدراسیونی بود که تنها ۵۲ درصد از جمعیت آن را روسها تشکیل میدادند. اما روسیه پوتین یک کشور متمرکزتر است که ۸۲ درصد از جمعیت آن را روسها تشکیل میدهند. مسلما برای روسیه احتمال شورش اسلامگرایان در قفقاز شمالی یک چالش امنیتی بالقوه است. اما منطقی که رمضان قدیروف رهبر چچن را تبدیل به یک رعیت وفادار برای مسکو کرده، در موارد دیگر هم صدق میکند. بر اساس این منطق بهتر است از جریان یارانهای که از مسکو میرسد لذت ببرید و لامبورگینی سوار شوید تا اینکه گروزنی یکبار دیگر به تلی از آوار تبدیل شود. چچنیها از جنگهای اول و دوم درس گرفتهاند که استقلالطلبی ارزش تلاش را ندارد. هیچیک از جمهوریهای دیگر در فدراسیون روسیه هم علاقهای به آغاز جنگ با مسکو ندارند.
حمله ۲۲ مارس ۲۰۲۴ به تالار شهر کراوکس، نه تنها یادآور این موضوع بود که اسلامگرایی افراطی همچنان یک تهدید امنیتی برای روسیه است بلکه نشاندهنده شکست اطلاعاتی گسترده سرویسهای اطلاعاتی این کشور بود. ایالاتمتحده از قبل به آنها هشدار داده بود که چنین حملهای در راه است. آنها باید نگهبانان مسلح را در تمام سالنهای کنسرت در مسکو مستقر میکردند. بااینحال، حملاتی مانند کراوکس باعث تغییر رژیم در روسیه نمیشود. تروریستها نه از قفقاز شمالی، بلکه از تاجیکستان آمده بودند. این نشان میدهد که هشت میلیون کارگر مهاجر از آسیای مرکزی یک خطر امنیتی بالقوه برای روسیه است. اما ارزش آنها در اقتصاد روسیه که با مشکل نیروی کار کم مواجه است، حداقل در حالحاضر از چالشهای امنیتی که ایجاد میکنند بیشتر است.
شورش واگنر در ژوئن ۲۰۲۳ یک تحول خارقالعاده بود و جدیترین تهدید برای ثبات رژیم پوتین از زمان تأسیس آن در سال دو هزار به حساب میآمد. ما هرگز نمیدانیم اگر یوگنی پریگوژین به عقب نرفته بود، چه رخ میداد. او به نیروهای خود دستور داده بود تا به سمت مسکو پیشروی کنند. اما آنچه میدانیم این است که قیام یا شورش واگنر در نهایت شکست خورد. پریگوژین مرده و به خاک سپرده شده و ثبات رژیم به سرعت برقرار شده است.
اجازه دادن به گروه واگنر برای توسعه و قدرت پیدا کردن تا جایی که بتواند آن شورش را به راه بیندازد، یک اشتباه جدی از سوی پوتین، پس از تصمیم او برای آغاز تهاجم تمام عیار به اوکراین بود. اما این یک اتفاق دور از ذهن باقی میماند و نمیتواند به عنوان پایهای برای سیاست ایالات متحده عمل کند.
برای پیروز شدن در دیپلماسی و جنگ نیاز به ارزیابی واقعبینانه از نقاط قوت و ضعف دشمن است. فروپاشی ناگهانی اتحاد جماهیر شوروی به ما یادآوری میکند که انتظار چیزهای غیرمنتظره را داشته باشیم. اما پوتین و رئیس جمهور چین شی جین پینگ از اشتباهات گورباچف درس خود را گرفتهاند. واشنگتن نباید سیاست روسیه خود را با این فرض بسازد که صاعقه دو بار به یک مکان برخورد میکند.
*ترجمه: مهسا مژدهی
۳۱۱۳۱۲
برای دسترسی سریع به تازهترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1901563